Εκτός απο το προσκύνημα: Συναντήσεις επι συναντήσεων με το αδελφό κόμμα DieLnke (Η Αριστερά), μάλλον για εντατικοποίηση του Αντίφα. Και συναντήσεις με τον Σόϊμπλε και τον Φούχτελ προς το θεαθείναι για τα ελληνικά πρόβατα
Όπως κάθε χρόνο, έτσι κι‘ εφέτος οι κομμουνιστές/σοσιαλιστές του Βερολίνου, με μπροστάρηδες τα μεγάλα πρόσωπα του κόμματος Die Linke, Η Αριστερά, πήγαν την περασμένη Κυριακή, 13. Ιανουαρίου 2013, για προσκύνημα στο Μνημείο των Σοσιαλιστών, που βρίσκεται στην συνοικία Friedrichsfelde του Βερολίνου. Παίρνοντας μαζί τους και τον Αλέξη Τσίπρα (τον καλό τον μαθητή, δείτε τον στις φωτογραφίες).
Το Μνημείο των Σοσιαλιστών στο Friedrichsfelde του Βερολίνου. Η φωτογραφία, όπως και οι άλλες εδώ, απο το http://www.die-linke-berlin.de/)
Το μημείο αυτό εγκαινιάσθηκε το 1951 απο την κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (DDR) πρός απότισην φόρου τιμής σε πρόσωπα που είχαν προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στην ιδέα του σοσιαλισμού. Μετα την προσάρτηση της DDR στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας το προσκύνημα διοργανώνεται απο το κόμμα που προήλθε απο το ενιαίο πολιτικό κόμμα της DDR, το Sozialistische Einheitspartei Deutschlands (SED), που ύστερα απο μερικές απορριφθέντες ονομασίες σήμερα λέγεται DieLnke (Η Αριστερά). Να τονίσω εδώ, ότι παρα τα όσα λέγονται και νομίζονται, το κόμμα Η Αριστερά ιδεολογικά δεν έχει καμμία σχέση με τον Σοσιαλισμό της DDR, τον οποίο μάλιστα απορρίπτει μετα βδελυγμίας. Η Αριστερά πρεσβευει έναν δημοκρατικό σοσιαλισμό, τον οποίο είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος, διότι ή Σοσιαλισμός ή Δημοκρατία, αυτοί όμως ποντάρουν ακριβώς στο ότι ο απλός κόσμος δεν αντιλαμβάνεται το παιχίδι των λέξεων που παίζουν.
Έτσι άλλαξε η ιδέα της γιορτής. Επειδή το αστικό κόμμα Η Αριστερά δεν έχει να προσφέρει κανενός είδους υπηρεσίες στον σοσιαλισμό, το „προσκύνημα“ γίνεται βασικά προς τιμήν τής Ρόζας Λούξεμπουργκ και του Καρλ Λίμπκνεχτ. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Καρλ Λίμπκνεχτ ήταν Εβραίοι και εβραίικο μέχρι το κόκκαλο είναι σήμερα και το κόμμα «Η Αριστερά». Το δε προσκύνημα στην Ρόζα και τον Κάρλ γίνεται σήμερα μόνο για την προβολή εκείνων που κάνουν κουμάντο στο κόμμα, και αυτοί είναι όλοι Εβραίοι: Gregor Gysi, Sahra Wagenknecht, Klaus Lederer, Petra Pau, Udo Wolf, o γνωστός απο τις εμφανίσεις του στην Ελλάδα Bernd Riexinger κ.π.α. Που το κάνουν για να προβάλλονται οι ίδιοι και το κόμμα τους, που αντι για σοσιαλισμό κατηγορεί, υπονομεύει και υποσκάπτει τα δεξιά κόμματα, ιδιαίτερα όσαν έχουν διατηρήσει κάποιο ίχνος πατριδοφιλίας, που για τους Σιωνιστές που επιδιώκουν την ισοπέδωση των εθνικών κρατών, την διάλυση της κοινωνίας, την κατάλυση κάθε ήθους και κάθε εθίμων για την εγκαθίδρυση της παγκοσμιοποίησης που επιδιώκουν, είναι δηλητήριο. Εκτός όμως απο την εσωτερική κατανάλωση που κάνουν με τις κόκκινες σημαίες και τα κόκκινα γαρίφαλα, ιδιαίτερα για τούς κατοίκους της πρώην DDR, που είναι ακόμη συναισθηματικά δεμένοι με το παλιό κόμμα, τα κομμουνιστικά σύμβολα και τα κόκκινα γαρίφαλα χρησιμοποιούνταιο και για το εξωτερικό, την Ελλάδα, την Πορτογαλία ή την Λατινική Αμερική, όπου υπάρχουν ακόμη κομμουνιστές, που πιστευουν στα φαντάσματα των παμπόνηρων αυτών Εβραίων.
Απο αριστερά: Ο οδηγητής του Τσίπρα Bernd Riexinger, μια άγνωστη σ‘ εμένα κοκκινομάλλα, ο Gregor Gysi, ο Τσίπρας (ανάμεσά τους μια κυρία „επι των τιμών“, να λέει δηλαδή στον Τσίπρα τι να κάνει, μάλλον Ελληνίδα), ο Oskar Lafontaine και η Sahra Wagenknecht, που αρέσκεται να την παρομοιάζουν με την Rosa Luxemburg.
Στο προχθεσινό προσκύνημα την Κυριακή, 13.01.2013, οι πονηροί αυτοί „συναγωνιστές“, ιδιαίτερα ο Gysi και ο Riexinger, πήραν για μόστρα και τον Αλεξη Τσίπρα, δίνοντάς του και ένα γαρίφαλο στο χέρι. Εδώ βέβαια θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος, τι σχέση έχει ο αναρχικός και φασαρίατζης Τσίπρας με τους κομμουνισμούς, τους σοσιαλισμούς, την Ρόζα και τον Κάρλ και τί γενικά παρίστανε το προχθεσινό του προσκύνημα στο Μνημείο των Σοσιαλιστών.
Έχει, έχει. Έχει την ίδια σχέση που έχουν με τον κομμουνισμό, τον σοσιαλισμό, την Ρόζα και τον Καρλ και ο Gysi και ο οδηγητής του, ο Bernd Riexinger, δηλαδή καμμία. Το μόνο κοινό σημείο τους, είναι ότι είναι όλοι τους Εβραίοι, που με το κόμμα τους συμβάλλουν στην παγκοσμιοποίηση που προωθεί ο διεθνής Σιωνισμός και ο Ηγεμόνας.
Ο Τσίπρας καθοδηγούμενος για το πως να κάνει σωστα την κατάθεση στεφάνου
Δεν ξέρετε ποιός είναι ο Ηγεμόνας; Να σας το ξαναπώ. Ηγεμόνας είναι η Δυναστεία των Rothschilds, η οποία μεσω της City of London (CoL) και της Wall Street της Νέας Υόρκης ελέγχει το παγκόσμιο τοκογλυφικό/χρηματοπιστωτικό σύστημα και την παγκόσμια οικονομία. Και την γκλάβα μας με τα ΜΜΕ της – και μέσω αυτών την πολιτική και τους πολιτικούς. Και τις κυριότερες μυστικές υπηρεσίες (Mossad, CIA, BND, MI6), το ΝΑΤΟ. Ηγεμόνας λοιπόν δεν είναι οι ΗΠΑ ή η Γερμανία, όπως πολύ-πολύ εσφαλμένα νομίζετε. Αντιληφθείτε επιτέλους, ότι οι δύο αυτές χώρες είναι τα όργανα που χρησιμοποιεί ο Ηγεμόνας για την δουλείά του, τις ΗΠΑ για τον στρατό της και την Γερμανία για την εύρωστη οικονομία της. Δεν είναι οι πρωταγωνιστές, αλλά τα σκιάχτρα που κουνάει, για να μην φαίνεται ό ίδιος και να κρύβεται απο πίσω τους.
Ο Ηγεμόνας λοιπόν, αφού έθεσε υπο τον έλεγχό του τις ΗΠΑ, τις ξεζούμισε και τις εβραιοποίησε, τις χρησιμοποιεί σήμερα σαν μισθοφορικό στρατό για τον στρατιωτικό έλεγχο του κόσμου. Και αφού έθεσε υπο τον έλεγχό του την Γερμανία, την ξεζουμίζει και την εβραιοποιεί, την χρησιμοποιεί σήμερα λόγω της οικονομικής της ευρωστίας για την κατάκτιση και άλλων χωρών, όπως η Ελλάδα. Ναί, όποιος δεν το ήξερε, η Γερμανία είναι σήμερα καταχρεωμένη στις τοκογλυφικές τράπεζες του Ηγεμόνα, η γερμανική οικονομία ανήκει σε εβραίικες επιχειρήσεις, εισαγμένες στο χρηματιστήριο, η πολιτική της υπακούει στα προστάγματα της οικονομίας και η κουλτουρα της ελέγχεται απο Εβραίους. Το Βερολίνο είναι σήμερα η πρωτεύουσα του Σιωνισμού, στην Ευρώπη.
Και τον Τσίπρα τι τον χρειάζονται; Τον χρειάζονται.
Ο Τσίπρας με τους συνεργάτες του Ηγεμόνα στο Βερολίνο, τους εβραίους Klaus Ernst και Gregor Gysi
Πρώτον, σαν αντιπρόσωπο μιας Αριστεράς, που σήμερα δεν είναι η κλασσική Αριστερά αλλά αυτή που ασχολείται με τον Αντίφα και την καταπολέμιση δεξιών κομμάτων και κινημάτων, στα οποία ο Ηγεμόνας είναι αλλεργικός, γιατί πολλά τους έχουν διατηρήσει κάποια ίχνη εθνικής αξιοπρέπειας. Τον προβάλλει λοιπόν για την διεθνιστική του προπαγάνδα, όπως και τον ΓΑΠ που τον βάλαν για Πρόεδρο του άλλου εργαλείου προπαγάνδας που διαθέτουν, της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Του έχουν ανοίξει τα ταμεία τους, που ξεχειλίζουν απο λεφτα (ο ΓΑΠ το είπε: λεφτα υπάρχουν, ήξερε τι έλεγε), τον στέλνουν στην Βραζιλία, την Αργεντινή, την Καταλονία για να διαδίδει τις ιδέες του για τον διεθνισμό και την ένωση των κρατών της Νοτίου Ε υρώπης. Και τον υποστηρίζουν με κάθε μέσον στην Ελλάδα, όπου έχουν δώσει διαταγές στην ΕΡΤ να τον συνοδεύει στα ταξίδια του, και στα άλλα ΜΜΕ να τον προβάλλουν συνεχώς, έστω και αρνητικά, η προβολή είναι πάντα προβολή, ο Έλληνας δεν ακούει τι λέει η τηλεόραση, αλλά βλέπει τον Τσίπρα, άρα είναι, λέει, μεγάλος και τρανός.
Δεύτερον, σαν εστία συνεχούς φασαρίας στην Ελλάδα για την αποδυνάμωση της κυβέρνησης και το μπλοκάρισμα αναγκαίων για την χώρα μεταρρυθμίσεων για την ανόρθωση της οικονομίας και την πάταξη της ανομίας και αναρχίας. Η αποσταθεροποίηση με κοινωνικές αναστατώσεις και φασαρίες είναι ένα βασικό εργαλείο του Ηγεμόνα, στην αναμπαμπούλα ο λύκος χαίρεται.
Τρίτον, για την παρεμπόδιση μιας συνεργασίας της Ελλάδος με την Ρωσία και την Κίνα. Όπως ο ΓΑΠ κατάφερε να εμποδίσει τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, έτσι και ο Τσίπρας κάνει ότι μπορεί, έστω και απο σπόνδα, για να μην περιέλεθι η ΔΕΠΑ στα χέρια των Ρώσων. Έχει δε δηλώσει, ότι θα επανακρατικοποιήσει το λιμάνι του Πειραιά που έχουν οι Κινέζοι και άλλα τετοια.
Τέταρτον, γιατί με την συμπαράσταση μεγάλων ΜΜΕ του Ηγεμόνα (Der Spiegel, Süddeutsche Zeitung, BBC, Financial Times κλπ.) κάνει ότι μπορεί για την απαξίωση ελλήνων εκδοτών και επιχειρηματιών, που το μόνο αποτέλεσμά τους θα είναι να περιέλθουν σε ξένα, εβραίικα βέβαια, χέρια, για ένα κομμάτι ψωμι.
Πέμπτον, γιατί λέει, ότι θα ανοίξει τα σύνορα στους μετανάστες και τις οικογένειες τους, θα ανεχθεί την ανεξαρτητοποίηση της Θράκης (όπως έκανε και στην Καταλονία), θα δεχθεί την επανακατάληψη της βίλλας Αμαλίας και των παρόμοιων „κοινωνικών κέντρων“ και άλλα τέτοια ωραία και καλά.
Έχει, εκτός απ‘ αυτά ο Τσίπρας κάποιο πρόγραμμα που θα εφάρμοζε αν κέρδιζε τις εκλογές και σχημάτιζε κυβέρνηση; Να πώ πρώτα, ότι τέτοια κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Καμμένος κ.α.) δεν προωθούνται απο τον Ηγεμόνα για να σχηματίσουν κυβέρνηση, αλλά μόνο για να δημιουργούν πολιτική και κοινωνική πόλωση, που σημαίνει στασιμότητα. Αυτό θέλει ο Ηγεμόνας.
Όμως και θεωρητικά να το πάρουμε, τί θα έκανε ο Τσίπρας σαν κυβέρνηση για το κάποιο νοικοκύρεμα του ξεχαρβαλωμένου ελληνικού κράτους; Πρώτα θα είχε το πρόβλημα να συντονίσει τα αλλοπρόσαλα ιδεολογικο-πολιτικά ρεύματα που συνθέτουν το ΣΥΡΙΖΑ, τους Λενινιστές, τους Τροτσκιστές, τους θιασώτες της Κομμούνας των Παρισίων κ.λπ., κ.λπ. Και αν, υποτεθείτω, τα ξεπερνούσε, τι θα έκανε; Λέει ή έλεγε, ότι θα καταγγείλει το Μνημόνιο. Γίνεται; Όχι δεν γίνεται, με το Μνημόνιο είμαστε σιδεροδεμένοι, τάθελές τα και παθέστα, τώρα πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε έτσι όπως τα κάναμε. Του το είπε άλλωστε σήμερα και ο Σόϊμπλε, επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου δεν είναι μέσα. Άλλο; Θα θα ξαναπροσλάβει τους απολυθέντες απο το Δημόσιο – και μάλιστα θα προσλάβει και άλλους -, θα επαναφέρει τις συντάξεις, τις παροχές κ.λπ. στο ύψος της παλιάς, καλής εποχής που η χώρα ζούσε με τα δανεικά.
Καλά και άγια όλ’ αυτά. Μόνο που λεφτα για όλ‘ αυτά δεν υπάρχουν: Τα δάνεια κόπηκαν και τα λεφτα απο την ΕΕ στερεύουν. Λεφτα τώρα υπάρχουν μόνο απο τα μυστικά ταμεία του αδελφού κόμματος Η Αριστερά, αλλά μόνο για αντίφα, φασαρίες και άλλα τέτοια επαναστατικά.
