Ο σκοπός του ταξιδιού του κ. Κοτζιά στην Ουάσινγκτων δεν αφορούσε εις το να ανοίξη διαύλους (ούτε εκσκαφέας να ήτανε) επικοινωνίας και τα τοιαύτα περισπούδαστα που ακούμε και διαβάζουμε από πλήθος μικρονοϊκών άτινες μπερδεύουν το μπόι με τον δείκτη ευφυϊας. Ο Ελλην ΥΠΕΞ ήρθε στην αμερικανική πρωτεύουσα με μία και μόνο αποστολή: να κάνη τον Τραμπ να ενεργήται συχνότερα και ποιοτικότερα!
Είναι τρομερά επικίνδυνο για την Αμερική και τον κόσμο ολόκληρο ο πλανητάρχης να υποφέρη από δυσκοιλιότητα και να λαμβάνη κρίσιμες αποφάσεις στουμπωμένος! Με τον Ομπάμα δεν είχαμε τέτοιο πρόβλημα, τον είχε ταράξει η Μισέλ στα υγιεινά, με τις ίνες και τα σύκα Καλαμάτας που του είχε φέρει ο Σαμαράς και εν συνεχεία φρόντισε να προμηθευτή κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα, οπότε πού τον έχανες πού τον έβρισκες στον καμπινέ ήτανε. Ο Τραμπ από την άλλη, όλο χάμπουργκερς και μπριζόλες τρώει, καθαρά αμερικανική δια(σ)τροφή, συνοδεία μαύρης μπύρας σε θερμοκρασία δωματίου η οποία τσιμεντοποιεί τα υλικά και μπλοκάρει τις εξόδους με αποτέλεσμα να έχη ο πρόεδρος οξύ εσχατολογικό πρόβλημα! Τί κινέζικα τσάγια έχει δοκιμάσει η Μελάνια, τί γιατροσόφια από τα βουνά της Σλοβενίας, μέχρι και Σέρβα ξεματιάστρα τού’φερε μήπως τού’χουνε κάνει μάγια, αλλά τίποτα! Ο πλανητάρχης έχει μπουκώσει, για αυτό δεν μπορεί να κοιμηθή και τουιτάρη σαν χαζό τρεις η ώρα το πρωϊ. Με στομάχι τούμπανο δεν κοιμάσαι, ξαπλώνεις, λεφτοϊδρώνεις και βαριαναστενάζεις ενώ δίπλα σου η υπέρκομψη Μελάνια ροχαλίζει σαν καλοκαιρινό κρις κράφτ.
Στις ικανότητες της ελληνικής διατροφής, που εντελώς λανθασμένα και με δόση διαστροφής έχουν ονομάσει μεσογειακή (να τα λέμε αυτά!), πόνταρε ο συμπαθής κ. Κοτζιάς προκειμένου να απελευθερώση τον πρόεδρο ώστε να δη με συμπάθεια και κατανόηση το ελληνικό πρόβλημα σε όλες τις διαστάσεις του. Διότι στουμπωμένος αν έρθη ένας βοηθός και του μιλήση για την Ελλάδα, για την οποία από πού να αρχίση κανείς και πού να τελειώση, λογικό είναι ο Τραμπ ο οποίος δεν σκαμπάζει και πολλά, να πη “τσιμέντο να γίνη, είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα, ας τα βγάλη πέρα η Μέρκελ. Εχουμε πιο σοβαρά πράγματα να κάνουμε, ανοίγω καινούργιο καζίνο στο Μπαχρέιν”.
Ο Κοτζιάς, από την άλλη, αν και ευτραφής, ενεργείται τουλάχιστον τρις ημερησίως! Τον βλέπεις και ανοίγει η καρδιά σου, είναι χαρά Θεού ο άνθρωπος, φαίνεται ότι δεν μένουν τοξίνες μέσα του, μόνο τα καλά και συμφέροντα της τροφής. Λάμπει το πρόσωπό του σαν το μωρό της Μπεμπελάκ, το βλέμμα του καθάριο σαν τον αττικό ουρανό, το βήμα του γοργό και αέρινο θυμίζει κάτι από Μαραντόνα όσο μπορούσε να τρέξη ακόμα πριν το βάρος και ναί, η δυσπεψία τον καθηλώσουν στον προπονητικό πάγκο όπου τα έκανε …σκατά! Πρόσχαρος και ορεξάτος, ο κ. υπουργός, σε κοιτάζει και τρέχουν τα σάλια του καθώς προαισθάνεται σε κάθε συνάντηση το μενού του γεύματος που ακολουθεί! Αυτό θα πη πολιτικός με ενόραση, διορατικός όσο δεν πάει, αντάξιος εκπρόσωπος της χώρας σε μια τέτοια εθνικής σημασίας αποστολή! (Σοβαρά τώρα, όσο κι’αν θα χαλάσω τις καρδιές κάποιων, ο Κοτζιάς εξελίσσεται σε από τους πλέον σοβαρούς ΥΠΕΞ που είχε η χώρα εκ της Μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν. Κρίμα που η κυβέρνηση στην οποία μετέχει δεν είναι αναλόγου σοβαρότητος. Στην Ελλάδα όμως πάντα κάτι θα είναι στραβό μπας και κακομάθουμε στο ίσιο…)
Ο Κοτζιάς στις αποσκευές του έφερε ένα κεφάλι γραβιέρα, βασικά για τον εαυτό του, καθώς των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν γουργουρίζουν. Τα όπλα του στη μάχη εναντίον της δυσκοιλιότητος του Τραμπ είναι βγαλμένα από την ελληνική ψυχή, τη λαϊκή μας παράδοση που ζει στα ρουμάνια και τα βουνά, στις ψηστιαριές, τα μαγέρικα καθώς και στους πολιτιστικούς συλλόγους οι οποίοι πάνε να ξανανοιώσουν χάρη στον ανεπτερωμένο ελληναραδισμό που δεν θέλει και πολύ να καβαλήση καλάμι και να γίνη Μεγαλέξανδρος για να μας κάνη όλους να συμπαθήσωμε το καταραμένο φίδι! Ο ΥΠΕΞ λοιπόν φέρνει στην φαρέτρα του τσάι του βουνού, διαλεγμένο από τα έμπειρα χέρια γριάς αγρότισσας, τα ροζιασμένα και γεμάτα κόμπους δάχτυλα που δάμασαν τα πέτρινα χρόνια και τα ξερικά της ελληνικής υπαίθρου (όταν δεν σφόγγιζαν τον κώλο της καθώς η σωματική ανάγκη ερχόταν ουκ ολίγες φορές απρόσκλητη στο διάλεγμα της ελιάς, του καπνού και των …επιδοτήσεων).
Μαζί με το τσάι ο Ελληνας ΥΠΕΞ έφερε και αλανιάρα Λουίζα, την οποία ονομάζει με το λατινικό της όνομα, Βερμπένα, μην νομίση ο Τραμπ ότι είναι καμμιά γκόμενα και έχουμε άλλα. Εφερε επίσης κριθαρένια ξεροκούλουρα Κρήτης, ξυνή μυζήθρα και γιαούρτι Λουξεμβούργου ή ΦΑΓΕ όπως λεγόταν παλιά. Και ένα κλίσμα σε συσκευασία γρασαδόρου με νερό Σουρωτής και μία δόση Του Μπο Φλό σε περίπτωση που δεν δουλέψουν τα μαντζούνια. Αλλοι έχουν soft power, εμείς έχουμε soft stool power!
Ο Ελλην υπουργός έδωσε εθνική μάχη στην Ουάσινγκτων για να χέση ο Τραμπ και να σκύψη με κατανόηση στα υπαρξιακά προβλήματα της Ελλάδος. Σύσσωμος ο λαός μας, πόντιος και υπερπόντιος, ενώνει ψιθυριστά τις προσευχές του για ευόδωση των υπουργικών προσπαθειών. Στις κρίσιμες στιγμές του έθνους ο Ελληνισμός πάντα ενωμένος έδινε τη γροθιά (στα μούτρα του) και η παρούσα συγκυρία δεν θα αποτελέση εξαίρεση. Γιατί όπως λέει κι’ο ποιητής …Pitsos (Εμπιστοσύνη), “Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει …να χέση”!
Ο Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος και τώρα δηλώνει λαϊκός τραγουδιστής με έδρα τη Νέα Υόρκη
About the Author
