Μεχρι σημερα το πρωτο σπαραγγι που ερχονταν στην αγορα του Βερολινου ηταν απο την εταιρια „Νεστος“ της Κεραμωτης. Εφετος ο „Νεστος“ φαινεται οτι στερεψε, τα πρωτα σπαραγγια που ηρθαν, ηταν απο την Ισπανια, „Νεστος“ πουθενα
Περιμενα κι’ εφετος να δω στα καταστηματα του Βερολινου τα πρωτα σπαραγγια, που, χρονια τωρα, προερχονται απο την εταιρια «Νεστος» της Κεραμωτης. Για να αισθανθω λιγο περηφανος, βλεποντας και την Ελλαδα να εξαγει κατι στην Γερμανια, αν οχι μηχανες και αυτοκινητα, τουλαχιστον καποια ζαρζαβατικα: Μερικα σπαραγγια, αρχες Απριλιου, λιγα καρπουζια αργοτερα, λιγα σταφυλια, λιγα πορτοκαλλια, καποια κιβη. Και γιατι ο Νεστος ειναι το ποταμι που εμαθα να κολυμπω μικρο παιδι τοτε στην πατριδα μου την Σταυρουπολη της Ξανθης. Καθως και γιατι η Κεραμωτη της Καβαλας, στο δελτα του Νεστου, ειναι ο αγαπημενος μου τοπος διακοπων: Ενα λιμανακι με κανα-δυο παραγκες τοτε που πηγαιναμε εκδρομη με το σχολειο, ενα μοντερνο χωριο σημερα, με ωραια σπιτια, ξενοδοχεια και μπουγκαλος, με αφθονο ψαρι και μυδι, με μια μοναδικη παραλια με αμμο που κατεβασε ο Νεστος απο τα βουνα της Δραμας και της Ξανθης. Και με μια ανετη λεωφοριακη συνδεση με την Καβαλα, την Ξανθη, την Σταυρουπολη και το παρθενο δασος της Χαιντους, με επισκεψεις στην Θασο με το φερρυ μποτ.
Ματαια ομως περιμενα να τα δω, τα πατρια σπαραγγια. Τα πρωτα που ηρθαν εφετος στο Βερολινο στις 04.04.2009, μερα που εχω και τα γεννεθλια μου, ηταν απο την Ισπανια και το Περου. Σπαραγγια «Νεστος»; Μεχρι σημερα πουθενα. Και ωσπου ναρθουν, αν τελικα ερθουν, θα εχει πλημμυρισει η αγορα απο τα σπαραγγια που παραγονται εδω στο κοντινο Beelitz, χιλιαδες τοννοι, και οι τιμες του προιοντος θα εχουν πεσει.
Δεν ειναι ομως μονο τα σπαραγγια, αλλα και τα αλλα αγροτικα προιοντα που εξαγονται σε μηδαμινες ποσοτητες στην τεραστια αγορα της Γερμανιας. Και εδω υπαρχει ενα προβλημα, που ασφαλως και οφειλεται στην τακτικη των επιδοτησεων του εθνοσωτηριου ΠΑΣΟΚ που συνεχιζεται σημερα η Νεα Δημοκρατια: Αυτο που εκανε τον ελληνα αγροτη κηφηνα, να περιμενει μονο επιδοτησεις, αντι να σφιξει τον κωλο του, οπως κανουν ολοι οι αλλοι Μεσογειοι, για να παραγει και να εξαγει καλο και φθηνο προιον. Ομως εγω δεν θα αναμειχθω σε θεματα ειδικων, που βλεπουν που και που το φως της δημοσιοτητας στην Ελλαδα. Θα κανω μονο ορισμενες σκεψεις σαν παρατηρητης και δημοσιογραφος, χωρις πολλες βαθυστοχαστες αναλυσεις και κουφιες δηλωσεις υπουργων της κυβερνησεως και φωνακλαδων της αντιπολιτευσεως. Που οταν λαβουν τον λογο, και τον λαβαινουν συχνα, πολλοι μαλιστα και με τον τσαμπουκα, υποσχονται λαγους με πετραχηλια και πρασινα αλογα.
Ας ριξουμε μια ματια στην Ισπανια. Μέχρι τον ορίζοντα επεκτεινονται τα γκριζα πλαστικα καλυμματα που σκεπαζουν τα 32.000 θερμοκήπια στην περιοχή Αλμερία της Νοτιου Ισπανιας και παραγουν ετησιως 2,8 εκατ. τόνους φρούτων και λαχανικών για τα σούπερ μάρκετ της Ευρώπης: Ντομάτες, αγγούρια, πιπεριές, μαρούλι, σαλάτα ρόκα (Romana), βερυκοκα, καρπουζια, πεπονια, ολα. Μονο οι Γερμανοί καταναλωσαν το 2005 περιπου 270.000 τόνους τετοια σαλατικα. Το οτι τα θερμοκηπια αυτα χρειαζονται καθημερινα τεραστιες ποσοτητες νερου, που στην περιοχη αυτη δεν υπαρχει και οτι χρησιμοποιουν φυτοφαρμακα που βλαπτουν την υγεια, ειναι ενα αλλο θεμα, εγω θα περιοριστω στα αγροτικα προιοντα σαν ενα εξαγωγικο προιον, που θα μπορουσε να αποφερει πολλα στην ελληνικη οικονομια. Αν αυτη δεν στηριζονταν στα δανεια που συναπτονται απο τις διεθνεις, τουτεστιν εβραιοκρατουμενες τραπεζες και στις επιδοτησεις της Ενωμενης Ευρωπης.
Που οχι μονο εκαναν την Ελλαδα σκλαβο των εκβιαστων του Κεντρου, αλλα και τον Ελληνα εναν τεμπελη που ξημεροβραδιαζεται στα καφενεια και δραστηριοποιειται μονο οταν προκειται να εκβιασει κι‘ αυτος το κρατος για περισσοτερες επιδοτησεις, κατεβαζοντας τα τρακτερ και κλεινοντας τους δρομους. Μια αθλια κατασταση, που πρεπει συντομα να αλλαξει, καποτε θα πρεπει ο Ελληνας πολιτης να ξυπνησει επιτελους απο τον ληθαργο και να τραβηξει τα αυτια των καλων Σαμαρειτων της λεγομενης αντιπολιτευσης, που τον φλομωνουν με κλαψες και οδυρμους για τους φουκαραδες αγροτες και τους λοιπους εργαζομενους, δηλαδη τους τραμπουκους συνδικαλιστες, που δηθεν υποφερουν.
Για τα ελληνικα αγροτικα προιοντα η γερμανικη αγορα ειναι τεραστια. Μονο η εταιρια Lidl διατηρει περιπου 8.000 υποκαταστηματα σε 22 χωρες, η ALDΙ αλλα τοσα, στο Βερολινο περιπου 400, εκτος αυτων στην Αυστρια και την Μεγαλη Βρεταννια ανα 250 και στις ΗΠΑ 570 υποκαταστηματα. Εκτος ομως απο την Lidl και την ALDI υπαρχουν και οι αλυσσιδες καταστηματων Edeka, Karstadt, Rewe και ενα σωρο αλλες, που θα μπορουσαν να απορροφησουν τεραστιες ποσοτητες αγροτικων προιοντων απο την Ελλαδα. Αν, ναι αν υπηρχαν δραστηριοι εξαγωγικοι οργανισμοι και αν οι υπαλληλοι στα εμπορικα και οικονομικα τμηματα των προξενειων και της πρεσβειας ειχαν την δυνατοτητα και την ζωτικοτητα να τρεξουν να δουν και να ψαξουν πως θα μπορουσαν να προωθησουν τα ελληνικα προιοντα.
Δυστυχως δεν ειναι ετσι. Τα ελληνικα προιοντα εδω, και μιλαμε βεβαια για αγροτικα προιοντα, γιατι αλλα, οπως ειπαμε, δεν εξαγονται, εχουν αφεθει στην τυχη τους. Ακομη και αυτα που καλυπτονται απο πατεντες, οπως η φετα, εχουν γινει λεια των γερμανικων βιομηχανιων. Καποτε το ALDΙ ειχε στα ραφια του ελληνικη φετα, που ομως εδω και μερικα χρονια την αντικατεστησε με φετα γερμανικης κατασκευης και προελευσεως, το ιδιο και τα αλλα πολυκαταστηματα που εχουν κατακλυστει απο γερμανικη φετα σε γαλαζια και ασπρη συσκευασια και ελληνοφεροντα ονοματα οπως φερ’ ειπειν Πατρος. Τα ιδια με τα τζατζικια και καποιςες σαλατες, ολα γερμανικα.
Μονο το Ουζο ΠΥΡΡΟΣ του ALDΙ ειναι ελληνικο και πουλιεται οπως φαινεται καλα, το ιδιο και το Zachos που πουλαει το Lidl. Ομως ουτε και δω παμε καλα, γιατι η ετικεττα του ΠΥΡΡΟΣ γραφει PYROS αντι για το σωστο στα γερμανικα Pyrros και ετσι μας κανει ρεζιλι στους Γερμανους, που το συγχεουν με το γερμανικο Pyromane (πυρομανης), την Pyromanie (πυρομανια) και την Pyronale, την ετησια γιορτη βεγγαλικων στο Βερολινο.
Λιγη προσοχη δεν θα κοστιζε και πολυ, θα μπορουσε ομως να ανεβασει και το προιον και την Ελλαδα στην εκτιμηση των Γερμανων. Για να μην αναφερθω και σε καποιο ελληνικο ουζο που εμφανισθηκε πριν απο χρονια στην γερμανικη αγορα με το ονομα ΟΥΖΟ, που, σας διαβεβαιω, στα γερμανικα δυσκολα διαβαζεται, ο Γερμανος θα το προφερε καπως σαν Οιτσο. Και εδω ας μου επιτραπει να αναφερω, οτι η συνηθεια αποδοσεως ελληνικων με λατινικους χαρακτηρες θα πρεπει να επανεξεταστει, διοτι το w φερ’ ειπειν που γραφει καποιος στο Ιντερνετ για να αποδωσει το Ωμεγα ουτε στα γερμανικα ουτε στα αγγλικα διαβαζεται. Λιγη σοβαροτητα δεν θα μας εκανε κακο.
Εκτος απο την Ισπανια, που εχει πλημμυρισει την ευρωπαικη και την γερρμανικη αγορα με αγροτικα προιοντα, την Ιταλια, την Γαλλια και την Ολλανδια, μεγαλες εξαγωγες αγροτικων προιοντων στην Γερμανια πραγματοποιει και η Τουρκια, τα προιοντα της οποιας προσφερονται απο τουρκους σε εκατονταδες λαικες αγορες που γινονται σε καθε πολη και στις πολυαριθμες συνοικιες του Βερολινου. Τωρα δε τελευταια βλεπω αγροτικα προιοντα, ιδιαιτερα σταφυλια, και απο την Αιγυπτο και την Βραζιλια.
Οσο για το ελληνικο κρασι, ε, αυτο πουλιεται σε κανα-δυο ελληνικα μαγαζακια, στα γερμανικα βλεπουμε μονο το γλυκο Χιος. Τα ιδια και χειροτερα με το ελληνικο λαδι. Το ελαιολαδο πουλιεται στην Γερμανια σε τεραστιες ποσοτητες πλεον, οι Γερμανοι το συνειθισαν και το αγοραζουν. Ειναι ομως ελληνικο; Ναι ειναι, αλλα συσκευασμενο στην Ιταλια. Olio vergine di Oliva, απο την Κρητη και την υπολοιπη Ελλαδα, ιταλοποιημενο σε ιταλικα εργοστασια. Ντροπη.
Δυστυχως ουτε εξω παμε καλα. Το ελληνικο κρατος και μαζι του οι ελληνικες εξαγωγες χρειαζονται επανιδρυση. Ποιος θα την κανει:
