Μια πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερα αποκαλυπτική συνέντευξη της Ελένα Σαρόικινα στον δημοσιογράφο και συγγραφέα Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο για την τεράστια απειλή της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου και του αμερικανισμού ενάντια στην χώρα μας, στην Ευρώπη και στην ανθρωπότητα
Πολλά ευχαριστώ στον Κώστα Λάμπο για την αποστολή
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ: ”ΠΡΑΣΙΝΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ” ΜΕ ΡΩΣΙΑ ή ΧΩΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΕΝΕΤΙΚΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ;
Συνέντευξη της Ελένα Σαρόικινα στον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο
“Εσείς θα εμπιστευόσαστε ένα παγκόσμιο ιδιωτικό μονοπώλιο, που συνδέεται στενά με το δυτικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, να παίξει τον ρόλο του Θεού; Να καθορίσει δηλαδή τι θα φάτε, τι φάρμακα θα πάρετε, το ίδιο το ανθρώπινο γονιδίωμα ή να αποκτήσει τη δυνατότητα κατασκευής βιολογικών υπερόπλων;”
Αυτή την απάντηση μας δίνει η Ελένα Σαρόικινα, επικεφαλής της ρωσικής ΜΚΟ “Εθνική ‘Ενωση για τη Διατροφική Ασφάλεια” και πρωταγωνίστρια του αγώνα εναντίον των μεταλλαγμένων στη χώρα της, στη συνέντευξη που ακολουθεί, όταν τη ρωτάμε για τα μεταλλαγμένα γενικά και για την πρόσφατη συμφωνία Bayer-Monsanto ειδικά. Τονίζει ότι βρισκόμαστε σήμερα σε ένα κρίσιμο σημείο όπου επιχειρείται η άλωση της ευρωπαϊκής γεωργίας από τις ΗΠΑ, τις πολυεθνικές της βιοτεχνολογίας και της χημικής-φαρμακευτικής βιομηχανίας, με μεγάλες και πολύ επικίνδυνες διεθνείς επιπτώσεις.
Η συμφωνία μεταξύ του γίγαντα της γερμανικής χημικής-φαρμακευτικής βιομηχανίας (και κύριου παραγωγού των γερμανικών χημικών πολέμων κατά τη διάρκεια των παγκοσμίων πολέμων) από τη μια και του αμερικανικού μονοπωλίου γενετικής μηχανικής (που επίσης συνδέεται με το αμερικανικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα) εντάσσεται, κατά την Κυρία Σαρόικινα, στην αντεπίθεση των πολυεθνικών απέναντι σε μια εχθρική προς τη δράση τους κοινή γνώμη, αλλά και στην προσπάθεια να “κλείσει” η περιβόητη συμφωνία TTIP, που “ολοκληρώνει” την “αγορά” Ευρώπης και Βόρειας Αμερικής, προσφέροντας άνευ προηγουμένου εξουσίες στις εταιρείες έναντι των κρατών.
Ερωτ. Η χώρα σας εισήγαγε πρόσφατα μια πολύ αυστηρή νομοθεσία για τα μεταλλαγμένα. Γιατί;
Απάντ. Πράγματι. Τον Ιούλιο του 2016, ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε τον νόμο που απαγορεύει την καλλιέργεια ή εκτροφή γενετικά τροποποιημένων φυτών και ζώων αντίστοιχα (GMO), εκτός των περιπτώσεων που θα χρησιμοποιηθούν για δοκιμές και επιστημονική έρευνα. Με τον νόμο αυτό, η Ρωσία γίνεται η μεγαλύτερη στον κόσμο ελεύθερη περιοχή από μεταλλαγμένα και μια μεγάλη πλατφόρμα για την ανάπτυξη της οργανικής γεωργίας.
Αυτή η απόφαση της ρωσικής κυβέρνησης επηρεάστηκε επίσης από περιβαλλοντικές οργανώσεις, τους αγρότες και άλλους αντιπροσώπους της ρωσικής κοινωνίας, που ανησυχούν από την έλλειψη αξιόπιστων επιστημονικών μελετών για τους μακροχρόνιους (και πρέπει να το τονίσουμε αυτό, τους μακροχρόνιους) κινδύνους της μεταλλαγμένης τροφής για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Προφανώς, το Κρεμλίνο πήρε επίσης υπόψιν του και τα συμφέροντα της ρωσικής διατροφικής βιομηχανίας, καθώς η παγκόσμια αγορά γενετικά τροποποιημένων τείνει να μονοπωληθεί από πολυεθνικές, κυρίως αμερικανικές, γερμανικές και ελβετικές εταιρείες.
Πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης, σε αντίθεση με τη Βόρεια Αμερική, έχουν ήδη εφαρμόσει περιορισμούς στις GMO, ανάλογους με αυτούς που εφαρμόζονται τώρα στη Ρωσική Ομοσπονδία. Μόνο πέντε χώρες της ΕΕ (Ισπανία, Πορτογαλία, Τσεχία, Σλοβακία και Ρουμανία) καλλιεργούν μεταλλαγμένα, αλλά κι αυτές άρχισαν να μειώνουν σταδιακά τις περιοχές καλλιέργειας μεταλλαγμένων.
Ερ. Γιατί τόσο εχθρική προς τα μεταλλαγμένα;
Απ. Η άποψή μου είναι ότι η χρήση των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών πρέπει να ρυθμισθεί επί τη βάσει της αρχής της πρόληψης. Κανείς μέχρι τώρα δεν έχει αποδείξει ότι η χρήση μεταλλαγμένων είναι ασφαλής για την υγεία των ζώντων οργανισμών και για το περιβάλλον.
‘Ενας αριθμός ανεξαρτήτων μελετών (Pusztai, Seralini, Carmen, NAGS και άλλες) καταδεικνύουν σοβαρούς κινδύνους για τα θηλαστικά, όπως καρκίνους, προβλήματα γονιμότητας, εκφυλισμό εσωτερικών οργάνων, καταστολή του ανοσοποιητικού κλπ. Οι παραγωγοί όμως των μεταλλαγμένων δεν βιάζονται να εξετάσουν σε βάθος αυτές τις μελέτες, ούτε να επαναλάβουν τα πειράματα που τους δυσαρεστούν. Αντιθέτως, επιτίθενται στους ανεξάρτητους ερευνητές και προσπαθούν να τους καταστήσουν αναξιόπιστους, όπως π.χ. τον Καθηγητή Seralini από τη Γαλλία.
Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση σε αυτή την υπόθεση. Οι ΗΠΑ, δια των εταιρειών βιοτεχνολογίας τους, προσπάθησαν να κατακτήσουν τη γεωργία της ΕΕ και να την κάνουν τμήμα της παγκόσμιας αγοράς μεταλλαγμένων. Αυτή η αγροτική “συμμαχία του κακού” περιλαμβάνεται στον “Διατλαντικό συνεταιρισμό εμπορίου και επενδύσεων” (ΤΤΙΡ) και μερικά ΜΜΕ την ονόμασαν ήδη το “οικονομικό ΝΑΤΟ”. Aξίζει να σημειωθεί ότι το ζήτημα των μεταλλαγμένων μοιάζει να αποτελεί ένα από τα βασικά θέματα που προκαλούν διαφωνίες στη διαπραγμάτευση για την TTIP.
Ερ. Πως θα επηρεάσει την όλη κατάσταση η πρόσφατη απόφαση εξαγοράς της Monsanto από τη Bayer;
Απ. Πράγματι, ανακοινώθηκε τον Σεπτέμβριο ότι ο γερμανικός γίγας της χημικής και φαρμακευτικής βιομηχανίας, η Bayer, συμφώνησε να αγοράσει την αμερικανική εταιρεία σπόρων και φυτοφαρμάκων Monsanto έναντι 66 δις δολλαρίων. Αν οριστικοποιηθεί αυτή η συμφωνία, που αναμένεται να υπογραφεί στα τέλη του 2017 και αν την εγκρίνουν οι ρυθμιστικές αρχές στις ΗΠΑ και την ΕΕ, θα δημιουργήσει ένα “διατλαντικό τέρας”, που παρόμοιό του ο κόσμος δεν έχει δει ως τα τώρα. Η νέα εταιρεία θα υπαγορεύσει σε μεγάλη έκταση σε ολόκληρο τον κόσμο τι να φάει, τι φάρμακα να παίρνει και πως να καλλιεργεί.
Εσείς θα εμπιστευόσαστε μια ιδιωτική πολυεθνική εταιρεία, με μονοπωλιακή μάλιστα θέση στην διεθνή αγορά, να αναλάβει τον ρόλο του Θεού. Γιατί αυτό σημαίνει ο έλεγχος της τροφής, των φαρμάκων και, αύριο, του ανθρώπινου γονιδιώματος.
Το παρελθόν αυτών των εταιρειών είναι εξόχως κατατοπιστικό. Η Bayer ιδρύθηκε το 1863. ‘Εγινε κυρίως γνωστή για την παρασκευή ηρωίνης ως αντιβηχικού και ασπιρίνης. Σήμερα, η εταιρεία παράγει ένα ευρύ φάσμα αγροχημικών, φαρμακευτικών και ιατρικών προϊόντων και ένα από τα τμήματά της κάνει μελέτες στον τομέα της γενετικής μηχανικής (Bayer CropScience).
Aυτό όμως που δεν είναι πολύ γνωστό είναι η διασύνδεση της εταιρείας αυτής με τη “βιομηχανία θανάτου”. Η Bayer παρήγαγε χημικά όπλα για τη γερμανική κυβέρνηση στη διάρκεια του Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και διατήρησε πάντα μια “ειδική σχέση” με τις ΗΠΑ. Κατά τον διακεκριμένο ιστορικό και καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Stanford, τον Anthony Sutton το καρτέλ I.G. Farben (Interessen-Gemeinschaft Farbenidustrie AG) δημιουργήθηκε το 1925 από τον Herman Shmitz, από έξη ήδη γιγαντιαίες γερμανικές χημικές βιομηχανίες, περιλαμβανομένης της Bayer, με την οικονομική συνδρομή της Wall Street. “Είκοσι χρόνια αργότερα, ο ίδιος αυτός Herman Shmitz δικάστηκε στη Νυρεμβέργη για τα εγκλήματα πολέμου τoυ καρτέλ I.G…. αλλά oι αμερικανικές θυγατρικές του I.G. Farben και οι Αμερικανοί διευθυντές του ίδιου του I.G. ξεχάστηκαν ήσυχα, η αλήθεια θάφτηκε στα αρχεία… Χωρίς τα κεφάλαια που παρείχε η Wall Street, δεν θα υπήρχε οπωσδήποτε Ι.G. Farben, και πιθανότατα ούτε Χίτλερ και 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτά τα έγραψε στο βιβλίο του “H Γουώλ Στρητ και η άνοδος του Χίτλερ”.
Μετά τον πόλεμο, το επιστημονικό δυναμικό της Bayer το αναζήτησαν όχι πλέον οι Ναζί, αλλά οι στρατηγοί του ΝΑΤΟ. Η εταιρεία πάντα διατήρησε τη σχέση της με το δυτικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα.
Η άλλη εταιρεία, η Monsanto, είναι σήμερα κυρίως γνωστή για τα επιτεύγματά της στον τομέα της γενετικής τροποποίησης των σπόρων και της παραγωγής λιπασμάτων για τα μεταλλαγμένα. ‘Οπως όμως και η Bayer, έτσι και η Μonsanto λίγο μετά τη δημιουργία της, το 1901, ενεπλάκη σε βάθος σε καθαρά στρατιωτικά σχέδια. Στο εργαστήριό της στο Ντέιτον του Οχάιο αναπτύχθηκε, στα πλαίσια του σχεδίου Μανχάταν, η πρώτη πηγή δέσμης νετρονίων βασισμένη στο πολώνιο, που χρησιμοποιήθηκε στις ατομικές βόμβες που ρίχτηκαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, η εταιρεία Monsanto ήταν ο κύριος παραγωγός του Agent Orange για τον αμερικανικό στρατό, που το χρησιμοποίησε ως χημικό όπλο. Τρία εκατομμύρια άνθρωποι επλήγησαν και 500.000 πέθαναν από αυτό.
Με δυο λόγια, η Bayer και η Monsanto είναι μάλλον πολύ ασυνήθιστες εταιρείες. Δεν είναι μόνο οι μεγαλύτερες χημικές και βιοτεχνολογικές βιομηχανίες του Παληού και του Νέου Κόσμου, αντιπροσωπεύουν επίσης από ορισμένες απόψεις το στρατιωτικο-βιομηχανικό τους σύμπλεγμα. Είναι για αυτό το λόγο που η συμφωνία τους πρέπει να μελετηθεί όχι μόνο από οικονομική άποψη, αλλά επίσης και ως γεωπολιτικό θέμα που αντανακλά τον παρόντα συσχετισμό ισχύος ΗΠΑ και ΕΕ.
Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, η Bayer είναι ο ηγέτης στην ανάπτυξη εμβολίων. Τα εμβόλια όμως δεν είναι παρά η άλλη όψη των προγραμμάτων βιολογικού πολέμου. Η δημιουργία εμβολίων εναντίον σπανίων ιών προϋποθέτει τους ίδιους τους ιούς, που είναι ακριβώς η βάση των βιολογικών όπλων. Από την άλλη έχετε τη Monsanto και τις τεχνολογίες της γενετικής μηχανικής. ‘Οπως είπε πρόσφατα ο Καθηγητής Francis A. Boyle, συγγραφέας του βιβλίου “Biowarfare and Terrorism” (Βιολογικός Πόλεμος και Τρομοκρατία), η Monsanto συνδέεται στενά με το πρόγραμμα βιολογικού πολέμου των ΗΠΑ. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Για παράδειγμα ότι μπορείτε, υποβάλλοντας έναν αρχικό ιό σε γενετική τροποποίηση, να κατασκευάσετε ένα υπερόπλο – δηλαδή έναν “πολεμιστή” απέναντι στον οποίο η φύση δεν διαθέτει ανοσία και μόνο εσείς έχετε το εμβόλιο να τον αντιμετωπίσετε.
Περαιτέρω, οι θεαματικές ανακαλύψεις στους τομείς της έρευνας του ανθρώπινου γονιδιώματος και της βιοπληροφορικής καθιστούν ρεαλιστική την ανάπτυξη βιολογικών όπλων που να πλήττουν μόνο συγκεκριμένους φορείς γενετικών πληροφοριών.
Θα εμπιστευθούμε όλες αυτές τις δυνατότητες σε ένα παγκόσμιο ιδιωτικό μονοπώλιο;
Ερ. Αν μου επιτρέπετε ας ξαναγυρίσουμε λίγο στη συμφωνία. Γιατί τώρα;
Απ. Στο μυαλό μου, η συμφωνία δεν είναι τόσο μια εξαγορά, όσο μια συγχώνευση που δημιουργεί μια νέα πολυεθενική δομή. Αν ήταν όντως εξαγορά, θα αύξαινε την επιρροή της ΕΕ στη σχέση Ουάσιγκτων-Βρυξελλών, η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Κι ακόμα παραπέρα, λαμβάνοντας υπόψιν τη σημασία του παράγοντα των μεταλλαγμένων στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, είναι δύσκολο να φαντασθούμε ότι ο Λευκός Οίκος θα άφηνε να πραγματοποιηθεί μια τέτοια, μείζων εκροή περιουσιακών στοιχείων σε οποιονδήποτε, και ιδιαίτερα στους Γερμανούς.
Προφανώς, η συγχώνευση αυτών των δύο γιγάντων αποτελεί τμήμα μιας παρασκηνιακής συμφωνίας ΗΠΑ-ΕΕ στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για την ΤΤΙΡ. Οι Βρυξέλλες, σε αντάλλαγμα για άλλες υποχωρήσεις σε επίδικα θέματα, κέρδισαν ένα επιπλέον μερίδιο στην παγκόσμια βιοτεχνολογική βιομηχανία. Από την άλλη μεριά, η Monsanto, βαφτίζοντας μια αμερικάνικη σε ευρωπαϊκή εταιρεία, ελπίζει να ανοίξει την αγορά της ΕΕ στην παραγωγή μεταλλαγμένων.
Να σας υπενθυμίσω, σε αυτό το σημείο ότι η πρώτη προσφορά, των 62 δις, που έκανε η Bayer στη Monsanto, τον Μάιο του 2016, απερρίφθη από την τελευταία. Μετά όμως από τις ηχηρές δηλώσεις των ηγετών της Γερμανίας και της Γαλλίας, ότι απέτυχαν οι διαπραγματεύσεις για την TTIP, “ξαφνικά” τα δύο μέρη κατέληξαν σε συμφωνία. Είναι προφανές ότι οι πλευρές είχαν μια “συμφωνία-πακέτο” που συμφωνήθηκε σε διακρατικό επίπεδο. Αν όντως αυτό συνέβη, η πρόοδος στη συμφωνία συγχώνευσης Bayer και Monsanto θα ακολουθηθεί από πρόοδο στις διαπραγματεύσεις για την ΤΤΙΡ.
Για τους Ευρωπαίους πολίτες, η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων, όπως και οι Ρώσοι, έχουν πάρει θέση εναντίον της διάδοσης της μεταλλαγμένης γεωργίας, μια τέτοια “συμφωνία-πακέτο” θα συνιστούσε προδοσία των δημοσίων συμφερόντων από τον μηχανισμό της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας.
Η πτώση της Ευρώπης, ενός από τα τελευταία “πράσινα οχυρά” στον κόσμο, υπό την πίεση των αμερικανικών επιχειρήσεων, θα σήμαινε επίσης προβλήματα για τη Ρωσία. Το “ΝΑΤΟ των μεταλλαγμένων” θα πλησίαζε περισσότερο τα σύνορά μας, απειλώντας τη βιολογική, γενετική και διατροφική μας ασφάλεια.
Για να απαντήσουμε, ως Ρωσία, σε αυτή την πρόκληση, θα έπρεπε να υψώσουμε έναν νέο “αγροτικό Τείχος” στην ήπειρο. Δεν είναι καλύτερα αντί γι’ αυτό να φτιάξουμε ένα “πράσινο χώρο” από το Δουβλίνο μέχρι το Βλαδιβοστόκ;
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι μια μέρα, κάποιο θαύμα θα αντικαταστήσει τους διεφθαρμένους Ευρωπαίους γραφειοκράτες από εθνικά προσανατολισμένους ηγέτες. Θα είναι τότε δυνατό, αν δεν έχουμε καθυστερήσει πάρα πολύ, να φτιάξουμε έναν “πράσινο άξονα” Παρίσι-Βερολίνο-Μόσχα και, με τις κοινές μας προσπάθειες, να φτιάξουμε μια ηπειρωτική ζώνη ελεύθερη από μεταλλαγμένα. Αυτό θα μας επέτρεπε να προστατεύσουμε τις παραδόσεις της γεωργίας του Παληού Κόσμου, να αναπτύξουμε την οργανική γεωργία και να μεταρρυθμίσουμε την παγκόσμια οικονομία σύμφωνα με τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.
Ελπίζω ότι όλοι οι Ευρωπαίοι δεν θα περιμένουν απλώς να συμβούν θαύματα, αλλά θα δράσουν προς την επιθυμητή κατεύθυνση, προτού είναι πολύ αργά.
