Μπλόκα αγροτών, μπλόκα γραβατών, ακόμη και οι συριζαίοι θα παραλύσουν τον παράλυτο φτύνοντας κατάμουτρα κάθε έννοια λογικής. Μπλόκα παντού κι από τους πάντες. Εκείνο που δεν θα βρεις πουθενά είναι μπλόκο Ελεύθερων Ανθρώπων. Μπλόκο που…
Παραλύει ο παράλυτος;
Πρωτοσέλιδα και κραυγές από τους αλυχταράδες του κουτιού, “θα παραλύσει η χώρα από την γενική απεργία”. Ακόμη και οι καφετέριες θα κατεβάσουν ρολά. Η τραγιάσκα και η γραβάτα μαζί. Ο λαός απεργεί γενικά και θα παραλύσουν τα πάντα. Ποια χώρα και ποιος λαός; Η παράλυτη χώρα, στην οποία η εθνική αξιοπρέπεια μετανάστευσε γιατί δεν άντεξε άλλο να την ξεφτιλίζουν και ο λαός, που πίστευε πως δεν ήταν παράλυτος γιατί χόρευε στις πίστες και κατάπινε τις επιδοτήσεις ως αγωγή για την ενέργεια να χορεύει και την βαρβατίλα για να πηδάει φρέσκο κρέας εισαγωγής από την Βουλγαρία και άλλες χώρες.
Ήταν τόσο αγαθός αυτός ο λαός ώστε άπαντες οι φυσικοθεραπευτές που ψήφιζε ο ίδιος να τον γιατρέψουν τον κορόιδεψαν και τον έριξαν σε κώμα. Τώρα όλος ο λαός κάτι θέλει και θα πετύχει το ανέφικτο, θα παραλύσει τον παράλυτο για ένα 24ωρο. Τού πείραξαν το ασφαλιστικό και την φορολογία και δεν πάει άλλο. Μέχρι και σήμερα χιλιάδες άνθρωποι αυτοκτονούν (δολοφονούνται), χιλιάδες κρυώνουν, εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες δεν έχουν ούτε έναν εργαζόμενο, τα παιδιά περιμένουν κολατσιό από ψυχοπονιάρηδες πλούσιους στα σχολεία, οι ασθενείς βιώνουν Γολγοθά σε όλα τα νοσοκομεία, τα γερόντια είναι σε απόγνωση, μετανάστες και πρόσφυγες στοιβαγμένοι σαν εμπόρευμα στα λιμάνια και στα σύνορα ενώ χιλιάδες άλλοι έχουν κάνει τα αντικαταθλιπτικά συντρόφους της καθημερινότητάς τους.
Απέναντι σε ποιον θα είναι όλος αυτός ο λαός σ’ αυτή την απεργία; Μα φυσικά απέναντι στον εαυτό του. Διότι το πρόβλημα δεν είναι ούτε το ασφαλιστικό ούτε το φορολογικό. Είναι η πολιτική που ασκείται εδώ και πολλά χρόνια, η οποία κατάντησε παράλυτη μια χώρα και τον λαό της. Απεργία απέναντι στην ίδια τους την πολιτική επιλογή. Σηκώνουν πανό που απευθύνονται όχι στους πάνω αλλά στην κάθε Κυριακή που κυριολεκτικά σταύρωναν τον εαυτό τους εκλέγοντας τους Μεσσίες τους.
Η απαρίθμηση των αιτίων που οδήγησαν στην παραλυσία την χώρα μπορεί να χωρέσουν σε δωδεκάτομη εγκυκλοπαίδεια αλλά αυτή την στιγμή το πρόβλημα είναι το αν η ασθένεια είναι ιάσιμη, αν η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Απ’ ό,τι φαίνεται δεν υπάρχει επιστροφή, ούτε ίαση διότι ακόμη και την ύστατη στιγμή δεν θέλει την θεραπεία ο ίδιος ο ασθενής. Είναι πασιφανές πως όλοι όσοι ενωθούν την ημέρα που θα παραλύσουν τον παράλυτο το κάνουν γιατί πιστεύουν πως κατά βάθος η δική τους φατρία, ομάδα, συντεχνία κ.λπ δεν θα πάθει στο τέλος ό,τι και οι υπόλοιποι. Όλες οι μέχρι σήμερα αντιδράσεις αυτό δείχνουν.
Μπλόκα αγροτών, μπλόκα γραβατών, ακόμη και οι συριζαίοι θα παραλύσουν τον παράλυτο φτύνοντας κατάμουτρα κάθε έννοια λογικής. Μπλόκα παντού και από τους πάντες. Εκείνο που δεν θα βρεις πουθενά είναι μπλόκο Ελεύθερων Ανθρώπων. Μπλόκο που έπρεπε να γίνει εδώ και χρόνια απέναντι στην κοινωνική αδικία, την λαμογιά και σε ό,τι άλλο ανέδειξε σε “ήρωες” το πιο σάπιο που γεννήθηκε σ’ αυτή την χώρα. Την μέρα που θα παραλύσει ο παράλυτος θα είναι “μπροστάρηδες” όπως πάντα στον αγώνα της ρεμούλας οι ίδιοι και οι ίδιοι.
Είναι η διαφορά των εποχών που κουμαντάρει και ευτελίζει τους αγώνες
Είναι που ο παράλυτος πιστεύει ακόμη πως θα χορέψει την επομένη πνιγμένος στα λουλούδια. Είναι που όταν σε καλούσαν κάποιοι να σου γιατρέψουν την παραλυσία αλληθώριζες από τα εύπεπτα που σου πάσαρε η Ευρώπη. Είναι που οι αγώνες επιστημόνων του ύψους των Λαμπράκη, Παναγούλη και του Τσιρώνη αντικαταστάθηκαν από τις κρεμασμένες γραβάτες απόδειξη ότι οι γραβάτα τούς φόρεσε και δεν την φόρεσαν ίδιοι. Είναι που και οι αγώνες χιλιάδων άλλων αντικαταστάθηκαν από αγώνες “αγροτών” που παγώνουν τα κωλομάγουλά τους στημένοι να τους κάνει νόημα ο κλόουν δημοσιογράφος να χύσουν το γάλα. Είναι που ακόμη και ο αγώνας χρειάζεται παιδεία. Αυτή την παιδεία που έβρισκες από το χωράφι και το γιαπί μέχρι το γραφείο του επιστήμονα και αντικαταστάθηκε εδώ και καιρό από τον ωχαδερφισμό τον σταρχιδισμό και το βόλεμα γενικώς.
Είναι που τώρα “σβήνει” η αγροτιά ενώ την εποχή των ποσοστώσεων πέρναγε ζωή και κότα. Είναι που τώρα “σκοτώνουν” τον επιστήμονα δικηγόρο αλλά όταν έπρεπε να υπερασπιστεί το σύνταγμα λόγω επιστημοσύνης δεν του καίγονταν καρφί. Είναι που “σκοτώνουν” τον επιστήμονα γιατρό αλλά όταν 2,500,000 Έλληνες έμειναν ανασφάλιστοι η ιατρική τους έκλεισε την πόρτα. Είναι που “σκοτώνουν” τον επιστήμονα μηχανικό αλλά όταν η πολεοδομία υπέγραφε τον έξτρα όροφο όλα ήταν καλά. Είναι και το από που πληρώνονται οι υπάλληλοι εφοριών που με μεγάλη ευκολία σφραγίζουν τα κατασχετήρια αναξιοπαθούντων σπρώχνοντας τον άτυχο από το μπαλκόνι. Είναι και είναι και είναι. Άπειρα τα είναι.
Δεν πρόκειται την επομένη της παραλυσίας να βρει δουλειά κανένας άνεργος, θαλπωρή κανένας ασθενής, ζεστασιά κανένας άφραγκος, κολατσιό στο σπίτι κανένα παιδί και πάει λέγοντας. Το μόνο που θα βρεις θα είναι βόλεμα ημετέρων για να μεγαλώνει ο στρατός της ναζιστοευρώπης και εντός. Η εκτέλεση των εντολών που έχουν οι αποκαλούμενες κυβερνήσεις προχωράνε κανονικά φορτώνοντας με περισσότερο θάνατο τον παράλυτο, διαλύοντας ακόμη πιο πολύ την παράλυτη χώρα. Για να μπει τέλος σε όλη αυτή την αναλγησία ούτε σκέψη, ούτε λόγος. Η παραλυσία μάς κατέστησε και μουγκούς, το μόνο που ακούγεται είναι οι άναρθρες κραυγές των εκπροσώπων, μπροστάρηδων για πολλοστή φορά στα μπλόκα. Φωνές που πίσω από την δήθεν οργή κρύβεται η ανησυχητική σιγουριά τους ότι τα πράγματα θα αλλάξουν στα μέτρα τους. Τα μικρά, τα συμφεροντολογικά, τα ανάπηρα.
Οι δολοφονίες-αυτοκτονίες στην Ελλάδα συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό
Μέσα στην παραζάλη των προσωπικών οικονομικών στριμωγμάτων που ο κάθε πολίτης έχει, ειδήσεις με θέμα αυτοκτονία περνάνε πλέον ως ένα συνηθισμένο φαινόμενο και δεν θα έπρεπε. Οι δύο συγκεκριμένες αυτοκτονίες που έγιναν τα τελευταία 24ωρα είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα της πραγματικότητας που ζει αλλά και θα ζήσει η χώρα από τους επόμενους μήνες. Είναι το φινάλε δύο ανδρών που δεν τίναξαν τα μυαλά τους από ερωτική απογοήτευση αλλά λόγω της εθνικής κατάντιας.
Ο 47χρονος, Στάθης Κούφης αυτοπυροβολήθηκε μέσα στο σπίτι του με κυνηγετικό όπλο στην Οινόη Ηλείας. Ο Στάθης δεν ήταν ένας πολίτης κλεισμένος στα δικά του προβλήματα. Αντιθέτως, ως Γραμματέας της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Ηλείας και ως στέλεχος του ΚΚΕ γνώριζε την συνολική κατάσταση των αγροτών και τις πιθανές λύσεις από μέσα. Ήταν μπροστά σε κοινούς αγώνες και όχι κλεισμένος στον μικρόκοσμό του. Η απόφασή του να βάλει τέλος στην ζωή του την ώρα που οι κινητοποιήσεις των αγροτών είναι πρώτη φορά μετά από δεκαετίες τόσο δυναμικές, δείχνει ότι ο αυτόχειρας δεν είχε καμία ελπίδα για καμία αλλαγή σε αυτά που έχουν προαποφασίσει οι δανειστές και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Ως στέλεχος κόμματος είναι σίγουρο ότι γνώριζε πολύ καλά ποιες είναι οι πιθανότητες αλλαγής του σκηνικού στον αγροτικό τομέα.
Όπως αναφέρουν οι συνάδελφοί του ο αυτόχειρας είχε και κάποια προβλήματα υγείας εκτός από τα οικονομικά που τον είχαν παγιδεύσει. Ένας άνθρωπος όμως που έχει καθίσει στο σκαμνί του κατηγορούμενου για συμμετοχή σε μπλόκα και διαδηλώσεις και συνεχίζει να κάνει αγώνες παρά το σκληρό αντίτιμο, είναι δύσκολο να παραδώσει τα όπλα ακόμα και αν το πρόβλημα υγείας είναι σοβαρό. Άλλωστε ο πολιτικός χώρος που άνηκε (ήταν και υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ το 2009) δεν αφήνει περιθώρια για λιποψυχία. Μόνο αν το πρόβλημα υγείας λυνόταν με χρήματα τα οποία ούτε υπήρχαν αλλά ούτε θα υπήρχαν παρά τις όποιες αντιδράσεις των αγροτών συν τα χρέη του που όλο θα αυξανόταν θα μπορούσαν να του οπλίσουν το χέρι. Μόνο η γνώση ότι ο πόλεμος είχε ως νικητή την αντίπερα όχθη θα τον ωθούσε να φύγει απότομα κι αξιοπρεπώς.
Η δεύτερη αυτοκτονία έγινε στα Ζαρουχλέικα Πατρών με δολοφονημένο-αυτόχειρα ένας 60χρονο οικοδόμο. Τις άγνωστες πτυχές αυτής της αυτοκτονίας έφερε στο φως της δημοσιότητας ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχών Αχαίας Παναγιώτης Σκέντζος. Ο κ. Σκέντζος , μιλώντας στο achaianews ανέφερε ότι πριν αυτοκτονήσει ο 60χρονος έπινε τον καφέ του σε καφενείο κοντά στο σπίτι του όταν τον πήρε τηλέφωνο ο φοροτεχνικός του για να τον ενημερώσει ότι με το νέο θεσμικό πλαίσιο θα έπαιρνε σύνταξη στα 67 του χρόνια. Έπρεπε ως άνεργος οικοδόμος 60 χρονών να περιμένει ακόμη 7 χρόνια για να πάρει την σύνταξη που δικαιούταν. Για 7 χρόνια θα έπρεπε να ζει με το τίποτε ή να σέρνεται από συσσίτιο σε συσσίτιο ή να επιβαρύνει οικείους μέχρι την σύνταξή του. Μετά το καφενείο γύρισε στο σπίτι του και τίναξε τα μυαλά του στον αέρα με καραμπίνα.
Και στις δύο περιπτώσεις που είναι ένα δείγμα των χιλιάδων δολοφονιών-αυτοκτονιών που γίνονται τα τελευταία έξι χρόνια στην Ελλάδα, βλέπουμε ότι και ο εν ενεργεία χαμηλών εισοδημάτων αγρότης και ο εν αποστρατεία άνεργος οικοδόμος γνωρίζουν πώς βγαίνει η ζωή. Πώς βγαίνει το μεροκάματο. Τι σημαίνει αξιοπρέπεια και τι σημαίνει αδικία. Δείχνουν επίσης ότι αυτό που έρχεται στην χώρα είναι ένας ανήφορος στρωμένος με πτώματα ανθρώπων που δούλεψαν, τους πήραν από τα χέρια την δουλειά, τα δικαιώματα για αξιοπρεπή περίθαλψη ή ακόμη και για έναν αξιοπρεπή θάνατο και την πολυτέλεια να μείνουν στην ζωή για μια μέρα ακόμη. @Γιάννης Λαζάρου
Ο Τσίπρας εναντίον της δικής του κυβέρνησης
(ένας άσωτος λαός δεν σώζεται με τίποτα)
Η χτεσινή συγκέντρωση (με τον Τσίπρα πρωθυπουργό) έδειξε με τον πιο σκληρό τρόπο -και στον πιο δύσπιστο- ότι όποιος δεν έφυγε ακόμα από την Ελλάδα, ήρθε ο καιρός να το κάνει. Δεν είναι ότι είχαμε κάποια ιδιαίτερη προσδοκία από μια 24ωρη απεργία που κάνει τους ολιγάρχες να κατουριούνται πάνω τους από τα γέλια. Ούτε που 6 χρόνια μετά είναι σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα. Είναι ότι, παρά τη μαζικότητα τους σε κάποιες πόλεις, μπορούν να περιγραφτούν με μια και μόνο πρόταση: ανακατεμένος ο ερχόμενος.
Από το αίτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης έχουμε περάσει πια στο αίτημα της απόσυρσης ενός νομοσχεδίου, γιατί απ’ όλες τις πολιτικές που εφαρμόζονται μας πείραξε μια τόση δα γωνίτσα. Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα. Το ωραίο, πάντως, είναι να περιγράψεις την απεργία ως εξής: χιλιάδες κόσμου διαδήλωσαν αυθόρμητα μετά το κάλεσμα των εργατοπατέρων για απεργία διαρκείας 24ωρης διάρκειας.
‘Εχει δεσμευτεί η κυβέρνηση από τον Αύγουστο -όταν υπέγραψε το Τρίτο Μνημόνιο με τη σύμφωνη γνώμη των «Μένουμε Ευρώπη» και των ψηφοφόρων διάφορων κομμάτων που παριστάνουν τα αντιμνημονιακά αυτό τον καιρό- ότι θα μειώσει κατά 12 δισ. τις συνταξιοδοτικές δαπάνες μέχρι το 2018. Τι μου λέτε τώρα και πού ζούσατε τόσους μήνες; Η Ελλάδα έχει δεσμευτεί ουσιαστικά για συνολικά μέτρα άνω των 50 δισ. για τα επόμενα 3 χρόνια, μέτρα τα οποία θα προκαλέσουν νέα ύφεση 4-7% ανά έτος και εμείς τρία πουλάκια κάθονταν και παίζαν με τους μπάτσους.
Παράλληλα, θα ιδιωτικοποιηθούν σχεδόν τα πάντα, ήδη ξεκίνησαν, ενώ η περίφημη προστασία κατά των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας είναι πλέον πρακτικά ανύπαρκτη, καθώς οι πλειστηριασμοί ξεκίνησαν. 201 προαπαιτούμενα ζήτησαν οι «θεσμοί» μέχρι τον Αύγουστο του 2018 και μαλώνει ο Αλέξης με τον Κούλη, ποιος θα το εφαρμόσει με περισσότερο στυλ. Για να μην πέφτετε από τα σύννεφα, τον Ιούνιο που μας έρχεται θα γίνει αξιολόγηση του προγράμματος και, αν κριθεί αναγκαίο, θα παρθούν πρόσθετα μέτρα. Επίσης, το σενάριο για αύξηση της φορολογίας εισοδήματος, που παίζει τις τελευταίες μέρες, δεν είναι ξαφνικό μέτρο αλλά το προβλέπει κανονικότατα το μνημόνιο.
Νέα παράταση για τα κόκκινα δάνεια, αν υπάρξει, δεν θα δοθεί πέρα από τον Ιούνιο, οπότε και θα λήξει υποχρεωτικά, δίνοντας το έναυσμα για το γλέντι που έχει να στηθεί με τα ακίνητα. ‘Οσον αφορά τώρα το ασφαλιστικό. Το 1950, με νομοθετική ρύθμιση, τα ασφαλιστικά ταμεία υποχρεώθηκαν να καταθέτουν τα αποθεματικά τους στην Τράπεζα της Ελλάδος, το μεγαλύτερο μέρος αυτών άτοκα και το υπόλοιπο με τόκο 6%. Η Τράπεζα της Ελλάδος, στη συνέχεια, τα δάνεισε στις εμπορικές τράπεζες και εκείνες με τη σειρά τους σε μεγάλες επιχειρήσεις και βιομηχανίες της χώρας (από εκεί χρηματοδοτήθηκαν κυρίως τα θαλασσοδάνεια).
Μέχρι το 1978 τα ταμεία είχαν αδειάσει και από εκεί και έπειτα παρουσίαζαν μονίμως ελλείμματα, αφού αναγκάστηκαν να δανείζονται εντόκως για να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Τον Δεκέμβριο του 1978, ο “μέγας εθνάρχης” Καραμανλής, αποφάσισε να διοχετεύσει τα αποθεματικά στο Χρηματιστήριο. Και το πραγματικό πάρτι μόλις ξεκινούσε. Τα ταμεία άρχισαν να αγοράζουν με τα λεφτά των συντάξεων, τοξικά ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και όχι μόνο. Το σκάνδαλο με τα δομημένα ομόλογα το θυμάται κανείς; Μπα…
Και το 2012 ήρθε το PSI, να κλέψει άλλα 14 δισ. και να αποτελειώσει το έργο 60 χρόνων. ‘Οσο σας λήστευαν, σας έβαζαν να κυνηγάτε «μαϊμού» συνταξιούχους, εισφοροφυγάδες και ανάπηρους· κλασικό κόλπο να στρέφεις την προσοχή αλλού για να μην προσέξουν τα χάπατα το έγκλημα που εκτυλισσόταν μπροστά στα μάτια τους. Τελικά, καμάρια μου, χωρίς καμιά περιστροφή πλέον: για μέχρι εκεί είμαστε και ετοιμαστείτε για την πιο ανώμαλη προσγείωση της ζωής σας, εκείνη μιας κοινωνίας που υποτάχθηκε πλήρως στις ορέξεις των δανειστών και που το μοναδικό της αίτημα έξι χρόνια μετά είναι να μην είναι πολύ σφιχτή η θηλιά. Εμένα, προσωπικά, δεν με ενθουσιάζουν πια οι διαδηλώσεις που γίνονται στην Ελλάδα. Είναι εξαιρετικά ακίνδυνες και γίνονται μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσουν τον ‘Οσκαρ Ουάιλντ που είχε πει: «το να ζεις είναι το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο, οι περισσότεροι απλά υπάρχουν.»
Οι ‘Ελληνες έχουν φτάσει στο σημείο απλά να υπάρχουν.
Σας έχουν πει από τον Αύγουστο τι θα σας κάνουν και εκπλήσσεστε -μα πόσο πια; ‘Ασε που έξι χρόνια μετά τη χρεοκοπία και δεν έχει γεννηθεί απολύτως τίποτα, αντιθέτως αργοπεθαίνουν τα πάντα. Η Ελλάδα δεν είναι χώρα, κάτι άλλο είναι. Απλά, επειδή όλο αυτό μας κάθεται βαρύ, λέμε και καμιά μαλακία περί αντίστασης να περάσει και η ώρα. Μπροστά μου δεν ξέρω τι θα βρω, μα πίσω δεν γυρίζω, οπότε γυρίστε πίσω στο 2010 μόνοι σας. Τελικά τα κάναμε πουτάνα όλα, απλά με την άλλη έννοια. ‘Ηρθε η ώρα να τα μαζεύω κι εγώ, για την ακρίβεια τα έχω ήδη μαζέψει και περιμένω κάποια διαδικαστικά, οπότε ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα. Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα χρωστάμε.
Το «Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα χρωστάμε» το είχα ακούσει το καλοκαίρι, λίγο πριν το ΟΧΙ γίνει ΝΑΙ. Οπότε, όταν έγινε η κωλοτούμπα, είχα γράψει ένα κείμενο όπου λίγο-πολύ πίστευα ότι ο Αλέξης έσκαψε το λάκκο του και ότι θα τον περνούσαν οι πολίτες σουβλάκι. Νόμιζα, ο βλάκας, ότι η αντίσταση μόλις άρχιζε. Παρότι μαθημένος από μεγαλοστομίες, την πάτησα σαν μικρό παιδί. Και αντί να πάμε στη Σάμο κάτσαμε στην Αθήνα όλο τον Αύγουστο, για το τίποτα απ’ ότι αποδείχθηκε. Η κορυφαία στιγμή ήρθε τον Σεπτέμβριο, όταν οι πολίτες επικύρωσαν για πρώτη φορά ένα μνημόνιο, σε βαθμό που δεν υπάρχει στο κοινοβούλιο παρά μόνο το ΚΚΕ ως αντιμνημονιακό κόμμα. Δεν ήταν τόσο το εκλογικό αποτέλεσμα όσο οι μηδενικές αντιδράσεις δυο μηνών. Είδα τα πρώτα σημάδια μιας κοινωνίας που όχι μόνο δεν θα αντισταθεί αλλά θα κατρακυλήσει ακόμα περισσότερο, ίσως γιατί τώρα βλέπω τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως θα ήθελα να είναι.
Και φτάσαμε σήμερα, έξι μήνες μετά να θυμούνται κάποιοι κλάδοι τι υπέγραψε ο Αλέξης. Και έφτασαν τα ΜΜΕ να χαιρετίζουν την απεργία, οπότε πρέπει να είσαι πολύ ηλίθιος για να μην καταλαβαίνεις τι έχει πάθει η ελληνική κοινωνία. Η ελληνική κοινωνία, έξι χρόνια μετά τη χρεοκοπία, έγινε αυτό που ήθελαν οι ολιγάρχες: ακίνδυνη. Και τώρα που είναι πλέον ακίνδυνη, θα αρχίσουν σιγά-σιγά να την εκπαιδεύουν για να μην χρειάζονται σε λίγα χρόνια τους πολιτικούς να εφαρμόζουν τα μνημόνια, αλλά να τα απαιτεί και να τα εφαρμόζει η ίδια η κοινωνία. Λυπάμαι εκείνους που θα πληρώσουν για τη μαλακία που δέρνει τους διπλανούς τους, αλλά δεν μπορώ άλλο: αντίο. Ο Αλέξης είχε πει στη Ζωή το καλοκαίρι «δεν είναι πολύ επαναστατικό να αποδράς». Ναι Αλέξη μου, ούτε να υπογράφεις/ανέχεσαι μνημόνια και την επομένη να βαράς νταούλια. Ισχύει και για τους υπόλοιπους αυτό.
Είναι τραγικό πως οι περισσότεροι Έλληνες δεν καταλαβαίνουν ακόμα και σήμερα τι ψηφίζουν στις εκλογές. Είναι αδύνατον στους Έλληνες να καταλάβουν πως στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, με τα ποσοστά που έδωσαν σε ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι κλπ, ψήφισαν το Μνημόνιο που δεν θέλουν. Και σήμερα διαδηλώνουν κόντρα στο Ασφαλιστικό που προβλεπόταν από το Μνημόνιο, το οποίο οι ίδιοι ψήφισαν. Χώρια που οι περισσότεροι Έλληνες ακόμα πιστεύουν πως μπορούν να πάρουν αξιοπρεπή σύνταξη σε μια χρεοκοπημένη χώρα με 30% ανεργία, με τους κατοίκους της να την εγκαταλείπουν, με τις επιχειρήσεις της να την εγκαταλείπουν, και με όλα να ξεπουλιούνται. Από πού θα την πάρετε τη σύνταξη, ρε ζώα;
Σκατά έχετε μέσα στο μυαλό σας; Σκατά έχετε. Έξι χρόνια μετά την χρεοκοπία και οι πολίτες δεν απαίτησαν ούτε να αποδοθεί Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία της χώρας τους. Ούτε το αυτονόητο δηλαδή. Σε αντίθεση με τους Ισλανδούς, οι Έλληνες είναι λούμπεν. Οι Έλληνες είναι για διαδήλωση-βόλτα στην Σταδίου και για ψευτομαγκιές στα μπλόκα των αγροτών, για να γεμίζει το πρόγραμμα των καναλιών των σάπιων ολιγαρχών. Άρη, όλα αυτά που είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου για τους διαλόγους της με τον Τσίπρα το περασμένο καλοκαίρι, αμέσως μετά το δημοψήφισμα, είναι αλήθεια. Η Ζωή λέει αλήθεια. Βέβαια, η Ζωή και οι σύντροφοί της δεν έπρεπε να επιτρέψουν στον Τσίπρα να τους εξαπατήσει. Έπρεπε να είχαν αντιδράσει αμέσως. Φύγε από την Ελλάδα. Είναι θλιβερό αλλά όποιος αγαπάει την Ελλάδα πρέπει να φύγει από την Ελλάδα. Και να την πάρει μαζί του. @Άρης
Ελλάδα: Από κράτος έγινε μετοχή
Η Ελλάδα βουλιάζει για να ξεπουληθεί φθηνότερα-Funds και ευρωπαϊκά κράτη ετοιμάζουν το μεγάλο φαγοπότι τους στην Ελλάδα. Ενώ οι αγρότες βρίσκονται στους δρόμους, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και ο επιστημονικός κλάδος είναι υπ’ ατμόν για το ασφαλιστικό, τα ΜΜΕ ρίχνουν στην αρένα της κοινωνικής συζήτησης το πόλεμο νεοναζιστών και ακροαριστερών, η κυβέρνηση συνεχίζει το έργο της προσηλωμένη στην έφοδο των funds στην Ελλάδα. Ο Καναδάς και οι ΗΠΑ μπαίνουν στην Ελλάδα μέσω funds ενώ το πλιάτσικο από την Ευρώπη το έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Συγχρονισμένα μπαίνουν από πόρτες και παράθυρα ενώ ο ελληνικός λαός βρίσκεται στα κάγκελα για την επιβίωσή του.
Τα ξεπουλήσαμε για να τα νοικιάσουμε
Ο κ. Τσίπρας είχε κατ’ ιδίαν συζήτηση με τους κατ’ ευφημισμό “επενδυτές” στο Μέγαρο Μαξίμου με τους εκπροσώπους και διευθύνοντες συμβούλους των οικονομικών κορακιών για τα νέα deal που θα “αναπτύξουν” την χώρα. Πρώτος και καλύτερος ο σπιτονοικοκύρης των 14 πρώην ελληνικών ακινήτων που αγόρασε μέσω ΤΑΙΠΕΔ το 2014, Πρεμ Γουάτσα, διευθύνων σύμβουλος της Fairfax Financial Holdings Ltd, βασικός μέτοχος της Eurobank μετά την ανακεφαλαιοποίση και της θυγατρικής της, Grivalia που είναι η κτηματομεσιτική εταιρεία της Eurobank που μέχρι το 2014 είχε το όνομα “Eurobank Properies”. H Fairfax πρόσφατα έγινε ιδιοκτήτης και της ασφαλιστικής εταιρείας Eurolife που αγόρασε από την Eurobank για να έχει όλο πακέτο: Χρήμα, δάνεια, ακίνητα, δημόσια γη και Υγεία στα χέρια της.
Ο κ. Τσίπρας ο οποίος μέχρι να γίνει πρωθυπουργός της χώρας ήταν αντίθετος με το ξεπούλημα των ελληνικών ακινήτων μέσω ΤΑΙΠΕΔ, ήταν εγκάρδιος με τον εκπρόσωπο της εταιρείας που αγόρασε κοψοχρονιά 14 ακίνητα του δημοσίου τα οποία αμέσως τα νοίκιασε στο ελληνικό δημόσιο εισπράττοντας ετησίως 14 εκατ. ευρώ και έχοντας υπογράψει μισθωτήριο μέχρι το 2034. Μπορεί τα συστημικά ΜΜΕ να παρουσιάζουν την Grivalia ως το μεγαλύτερο επενδυτική της νοτιανατολικής Ευρώπης στον χώρο των ακινήτων αλλά από τα στοιχεία της εταιρείας βλέπουμε ότι τις μεγάλες “επενδύσεις” τις έχει μόνο στην Ελλάδα με 80 ακίνητα εκ των οποίων τα 14 είναι πρώην δημόσια συνολικής αξίας 734 εκατ. ευρώ ενώ στην Ρουμανία έχει 3 με συνολική αξία 73,6 εκατ. ευρώ και στην Σερβία μόλις 2 αξίας 13 εκατ. ευρώ. Η εν λόγω εταιρεία είναι ο ιδιοκτήτης από το 2014 των κτιρίων που στεγάζουν τις παρακάτω δημόσιες υπηρεσίες:
Το Υπουργείο Παιδείας -Μαρούσι.
Το Γενικό Χημείο του Κράτους -Αθήνα.
Το Υπουργείο Υγείας και Αλληλεγγύης-Μαρούσι.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης-Λεωφόρο Μεσογείων.
Το Αρχηγείο της Αστυνομίας Αθηνών-Λεωφόρο Αλεξάνδρας
Τη ΔΟΥ Χολαργού.
Τη ΙΘ ΔΟΥ Αθηνών.
Τη Β΄ΔΟΥ Χαλκίδας.
Τη Β’ ΔΟΥ Κορίνθου.
Τη ΙΖ΄ ΔΟΥ Αθηνών.
Την Α’ ΔΟΥ Αθηνών.
Την ΔΟΥ Ξάνθης και το Χημείο Ξάνθης.
Το Αρχηγείο της Αστυνομίας Σερρών.
Το Τμήμα Αλλοδαπών Αττικής-Ταύρο.
Όλα τα παραπάνω ακίνητα που πουλήθηκαν από τις μνημονιακές κυβερνήσεις το 2014 και νοικιάστηκαν στις ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες μέχρι το 2034 θα αποδώσουν την Grivalia-Eurobank-Fairfax 281,112,000 ευρώ, ενοίκια τα οποία θα πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι για τις δημόσιες υπηρεσίες τους. Ακίνητα που ήταν δημόσια περιουσία από τους φόρους δεκαετιών των Ελλήνων φορολογουμένων ξεπουλήθηκαν για να ενοικιαστούν από τους πραγματικούς ιδιοκτήτες τους. Σε ακίνητο της εν λόγω εταιρείας στεγάζεται αντί ετησίου ενοικίου 100,440 ευρώ το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, Αιγινήτειο, Κέντρο Στήριξης Επιχειρηματικότητας του Δήμου Αθηναίων στα Ιλίσια. Τα υπόλοιπα ακίνητα στην πλειοψηφία τους ως ενοικιαστής είναι η ίδια η Fairfax αφού τα μισθώνουν η Eurobank της Fairfax και η Praktiker της Fairfax.
Κοράκια με βαρύ βιογραφικό
Οι εν λόγω επενδυτές δεν είναι τίποτε περισσότερο από πλιατσικολόγους οι οποίοι εν μέσω κρίσης αναπτύχθηκαν και στην Ελλάδα όπως και σε άλλες χρεοκοπημένες χώρες. Η παρουσία τους στην Ελλάδα αυτή την κρίσιμη στιγμή δεν είναι τίποτε άλλο από πίεση προς τα φιλοκυβερνητικά κόμματα να συντομεύσει η αξιολόγηση του Μνημονίου 3 για να μπορούν χωρίς εμπόδια να ξεκινήσουν το δεύτερο πλιάτσικο μέσω των “κόκκινων δανείων”, την πλήρη αποδυνάμωση οποιασδήποτε ελληνικής οικονομικής δραστηριότητας με την ψήφιση του φορολογικού και του ασφαλιστικού.
Ανάμεσα στις σοβαρές επενδυτικές εταιρείες που συζήτησαν με τον κ. Τσίπρα είναι η Wilbur Ross&Co με έδρα της Αμερική εταιρεία που ανήκει στον Αμερικάνο Wilbur Ross Jr, που στην λίστα του Forbes φιγουράρει ως ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στο κόσμο με περιουσία 603 δις δολαρίων το 2015. Για 25 χρόνια και μέχρι το 2000, που έφτιαξε την δική του “επενδυτική” εταιρεία, ήταν ένας από τους επικεφαλής του Rothschild Ιnc.
Η Wilbur Ross&Co αποτελεί μία θυγατρική εταιρεία που ανήκει εξ ολοκλήρου στον μεγάλο τζογαδόρο Invesco Ltd. Πρόκειται για εταιρεία που έχει ήδη ανοίξει διαδικτυακό παραμάγαζο και στην Ελλάδα που αφού ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους “επενδυτές” ότι οι επενδύσεις στην χώρα υπόκεινται στο δίκαιο του Λουξεμβούργου τους συμβουλεύει τι να αγοράσουν και τι να πουλήσουν στην Ελλάδα.
Brookfield Capital Partners Ltd: Επενδυτικό fund με βάση τα κτηματομεσιτικά αλλά και με θυγατρική που έχει ένα τεράστιο πορτοφόλιο παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας. Η χώρα που είδε την ανάπτυξη της συγκεκριμένης εταιρείας που μπήκε στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας είναι η Βραζιλία.
Lissom Investements: Αόρατο fund σε σημείο υποψίας με επικεφαλής τον συνονόματο με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Fairfax, Μπεν Γουάτσα. Η συγκεκριμένη εταιρεία όποιος κι αν την ψάξει δεν θα βρει τίποτε άλλο εκτός από την έδρα της που είναι στον Τορόντο του Καναδά όπως έδρα το Τορόντο του Καναδά έχει και η Fairfax.
Mackenzie Cundill: Επενδυτικό fund με έδρα και αυτή τον Καναδά.
Schroder’s Investment Management: Δημιούργημα γερμανικής οικογένειας με έδρα την Βρετανία είναι επενδυτικό fund που στο διαδικτυακό του συμβουλευτικό για επενδυτές site ενημερώνει ότι το δίκαιο που διέπει το τζογάρισμα σε μετοχές και επενδύσεις στην Ελλάδα είναι υπό του δικαίου του Λουξεμβούργου. Από το 2014 είναι συνεργάτης και χορηγός του Imperial College London.
Wellington Management: Το συγκεκριμένο fund με αμερικανική έδρα τα λέει όλα στο διαφημιστικό της έντυπο:”Διαχειριζόμαστε πάνω από 92 τρισεκατομμύρια δολάρια σε τίτλους σταθερού εισοδήματος, μετοχές και εναλλακτικές επενδυτικές στρατηγικές για μια διακεκριμένη ομάδα άνω των 50 κυρίαρχων πελατών σε όλο τον κόσμο. Κεντρικές τράπεζες, κρατικές επενδυτικές υπηρεσίες, καθώς και υπερεθνικές ή εταιρείες επιχορηγούμενες επενδυτικά από κυβερνήσεις έχουν επωφεληθεί από την παγκόσμια παρουσία και το εύρος της εμπειρίας μας”.
Τέλος, ο κάτοχος του 10% των μετοχών της ΕΥΔΑΠ τις οποίες αγόρασε από την Τράπεζα Πειραιώς έναντι μόνο 86 εκατ. ευρώ, Τζον Πόλσον της Paulson & Co ο οποίος πλούτισε το 2007 από την οικονομική κρίση στις ΗΠΑ με τις μετοχές κτηματομεσιτικής φούσκας. Το 10% της ΕΥΔΑΠ η Τράπεζα Πειραιώς βεβαίως δεν το αγόρασε από πουθενά αλλά το απέκτησε όταν άρπαξε τον καθαρό πλούτο της Αγροτικής Τράπεζας. Ο Πόλσον δεν βρίσκεται σε στενή συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση μόνο για τα “κόκκινα δάνεια” που θα ξεκινήσουν να ξεπουλιούνται στα fund αλλά και για το 61,33% των μετοχών της ΕΥΔΑΠ το οποίο ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ. Είναι γνωστό ότι όσοι βγήκαν κερδισμένοι από την οικονομική κρίση του 2008 στις ΗΠΑ έστεψαν το βλέμμα τους στην αγορά μετοχών νερού σε όλο τον κόσμο.
Ευρωπαϊκής Ένωσης: Δημοκρατικό κοράκι
Παράλληλα με την είσοδο Καναδοαμερικανικών κορακιών στο Μέγαρο Μαξίμου, στο Προεδρικό Μέγαρο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, υποδέχθηκε ένα άλλο κοράκι, ευρωπαϊκής προέλευσης για να συζητήσουν για τα επενδυτικά έργα της χώρας. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, Βέρνερ Χόγιερ, ενημέρωσε για το τι θέλουν οι μέτοχοι της ΕτΕπ από την Ελλάδα. Τα κράτη-μέλη της Ε.Ε που είναι οι μέτοχοι που θα επενδύσουν και αυτοί στην Ελλάδα απαιτούν την στήριξη των μεταρρυθμίσεων έτσι ώστε να έρθει γρήγορα η αξιολόγηση για να πάρει μπροστά δήθεν η ελληνική οικονομία. “Γιατί χωρίς αυτές τις επενδύσεις, το να μένουμε απλώς και μόνο σε κανόνες αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής δεν οδηγεί στη λύση”, είπε ο κ. Χόγιερ και πέταξε το δόλωμα ότι θα χρηματοδοτηθούν μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις. Μαζί του είχε και επικεφαλή της Ομάδας Επενδύσεων για την Ελλάδα, Νίκολας Τζένετ.
Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες να μην χαίρονται ιδιαίτερα στην Ελλάδα διότι σύμφωνα με το καταστατικό της ΕτΕπ χορηγούνται δάνεια άνω των 25 εκατ. ευρώ ανά επένδυση. Όταν πρόκειται για μικρότερα δάνεια, ανοίγει πιστωτικές γραμμές για χρηματοπιστωτικά ιδρύματα τα οποία στη συνέχεια χορηγούν δάνεια σε πιστωτές. Δηλαδή τους στέλνει στις ιδιωτικές τράπεζες να δανειστούν το μεγαλύτερο ποσό αντί ενεχύρου και ένα κομμάτι θα πάρουν ως δάνειο από την ΕτΕπ. Στα δόντια των επενδυτών τύπου Fairfax της Eurobank ή στην Alpha Bank του Τζον Πόλσον. Έχουν ήδη μοιράσει την πίτα: Επενδύσεις από την Ε.Ε αλλά και με μερίδιο σε τόκους και ενέχυρο στα funds που έχουν πάρει ελληνικές τράπεζες.
Πού τα βρίσκουν τα μέλη-κράτη της Ε.Ε τα κεφάλαια για τόσο μεγάλα δάνεια; Όχι πάντως από τα δημόσια ταμεία τους. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων δανείζεται χρήματα από τις κεφαλαιαγορές και στη συνέχεια τα διαθέτει με τη μορφή δανείων υπό ευνοϊκούς όρους στα κράτη-μέλη που χρεοκοπεί με κρίσεις. Δηλαδή εισπράττει από τα δανεικά μέσω Μνημονίων, εισπράττει και από τους τόκους μέσω αυτής της Τράπεζας-Κοράκι που δημιούργησαν τα ίδια μέλη-κράτη της Ε.Ε που από χώρες μετατράπηκαν σε μετόχους. Δεν είναι τυχαίο ότι από τα “επενδυτικά fund” που κάνουν ντου στην Ελλάδα μόνο ένα έχει έδρα ευρωπαϊκή χώρα και αυτή την Αγγλία η οποία δεν είναι στην ευρωζώνη. Επενδύσεις-πλιάτσικο ευρωπαϊκών προδιαγραφών γίνονται αποκλειστικά από τις Βρυξέλλες.
