Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ο Mullah Mustafa Barzani (ο πατέρας του  Masoud Barzani) πλησίασε την Ουάσιγκτον και τον Σάχη της Περσίας. Έγινε και γινε αξιωματικός του Mossad. Εδώ τον βλέπουμε στο Ισραήλ με τον Abba Eban (Υπουργό Εξωτερικών) και τον στρατηγό Meir Amit (Διευθυντή του Mossad)

Οι σχέσεος των Κούρδων με το Ισραήλ

Οι σχέσεις των Κούρδων με το Ισραήλ έχουν εξελιχθεί σημαντικά. Το αργότερο μετά το 1960 το Ισραήλ έχει, με κάποιες διακοπές, βοηθήσει τους Κούρδους σε θέματα ασφάλειας και με στρατιωτικούς εκπαιδευτές. Αυτό χρησίμευε κυρίως σαν ένα παιχνίδι εναντίον του Saddam, ενώ το Ισραήλ διεξήγαγε πόλεμο εναντίον δύο αραβικών του γειτόνων, που προσπαθούσαν να συντονισθούν. Αλλά η αμοιβαία αυτή κατανόηση δημιούργησε μια βαθιά κουρδο-ισραηλινή σχέση. Όλα τα σημάδια δείχνουν, ότι αυτή η συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η προμήθεια του Ισραήλ με φτηνό κουρδικό πετρέλαιο δεν δείχνει μόνο την εμβάθυνση των οικονομικών τους σχέσεων, αλλά και μια ισραηλινή σανίδα σωτηρίας για το οικονομικά αδύναμο Erbil, που δίνει στους Κούρδους σε μια αναπτυσσόμενη περιοχή ένα στρατηγικό δάνειο.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης μελέτης του Εβραϊκού Πανεπιστημίου, ο λαός που θα μπορούσε γενετικά να συχετισθεί με τους Εβραίους είναι οι Κούρδοι  [1]. [2]

Οι Κούρδοι έχουν συμμαχήσει με τον μεγαλύτερο εχθρό της Συρίας – το Ισραήλ – τα σχέδια του οποίου για το Projekt „Μεγάλο Ισραήλ“ συμπτωματικά είναι σχεδόν τα ίδια με το Projekt των Κούρδων για το „Κουρδιστάν“  [3]. Στο σχέδιο Oded Yinon, που είναι το σχέδιο για το „Μεγάλο Ισραήλ“, ζητείται επιτακτικά η χρησιμοποίηση των Κούρδων για αποσχιστικά κινήματα στις γειτονικές χώρες, που γι‘ αυτούς θα προωθούσαν δήθεν τα σχέδιά τους για μια μεγαλύτερη κυριαρχία στην περιοχή [4]. Είναι ενδιαφέρον, το ότι οι Κούρδοι δεν λαμβάνουν υπ’όψιν αυτή την συμμαχία, που την θεωρούν απλώς σαν ένα απαραίτητο βήμα για τον τελικό τους στόχο, τη δημιουργία ενός αυτόνομου Κουρδιστάν.

Κάθε σχετικά μεγάλη πολιτική ομάδα των Κούρδων στην περιοχή έχει μακροχρόνιους δεσμούς με το Ισραήλ. Και όλες σχετίζονται με μια  μεγαλύτερη εθνική βία εναντίον Αράβων, Τουρκμενιστάνων και Ασσυρίων. Από το ΡΚΚ στην Τουρκία, το PYD και YPG στη Συρία, το PJAK στο Ιράν το πιο περιβόητο απ΄όλα είναι το καθεστώς της μαφίας Barzani-Talabani στο βόρειο Ιράκ (KRG/Peshmerga). Έτσι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός, ότι το Erbil (η πρωτεύουσα της αυτόνομης κουρδικής επαρχίας στο Ιράκ, ΕΣ) υποστήριζε με όπλα το Daesh για να αποδυναμώσει την ιρακινή κυβέρνηση στη Βαγδάτη [5]. Και αν επιτέλους γίνει κατανοητό, ότι το Erbil είναι το μέτωπο του Tel Aviv στο Ιράκ, τότε γίνονται όλα σαφέστερα.

Kurdish Music in Israel (Yerushalaim)

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το Ισραήλ υποστήριζε το KRG πριν από τη στρατιωτική του δέσμευση με το ISIS, με όπλα και εκπαιδευτές  [6]. Επί οικονομικού επιπέδου το Ισραήλ παρέσχε στο KRG την κρίσιμη υποστήριξή του αγοράζοντας το 2015 κουρδικό πετρέλαιο, όταν καμία άλλη χώρα δεν ήταν πρόθυμη να το αγοράσει, γιατί η Βαγδάτη θα την μήνυε να πληρώσει πρόστιμο. Ο Υπουργός Φυσικών Πόρων του KRG, Ashti Hawrami, παραδέχθηκε μάλιστα αυτή τη ρύθμιση, λέγοντας ότι το κουρδικό πετρελαίου διοχετεύονται συχνά μέσω του Ισραήλ για να αποφύγει τον εντοπισμό.

Τον Ιανουάριο του 2012, η ​​γαλλική εφημερίδα Le Figaro ισχυρίστηκε, ότι ισραηλινοί μυστικοί πράκτορες στρατολογούν ιρανούς διαφωνούντες και τους εκπαιδεύουν σε μυστικές βάσεις στις κουρδικές περιοχές του Ιράκ [7]. Με την συνεργασία του με τους Κούρδους, το Ισραήλ αποκτά στο Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία μάτια και αυτιά. Ένα χρόνο αργότερα η εφημερίδα Washington Post αποκάλυψε, ότι η Τουρκία αποκάλυψε στις ιρανικές μυστικές υπηρεσίες ένα ολόκληρο δίκτυο ισραηλινών κατασκόπων, ανάμεσα στους οποίους, όπως πιστευεται, βρίσκονται και δέκα Κούρδοι που συναντιόντουσαν με μέλη της Mossad στην Τουρκία  [8]. Η επισφαλής αυτή σχέση μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι σήμερα.

Δυτικοί βετεράνοι παίρνουν στα χέρια τους τους Κούρδους

Το Κόμμα των Κούρδων Εργαζομένων PKK και το συριακό παρκλάδι του, το YPG, είναι ριζοσπαστικά κινήματα λατρείας, που αναμειγνύουν τον Μαρξισμό, τον φεμινισμό, τον λενινισμό και τον κουρδικό εθνικισμού σε μια ιδεολογική σούπα, όπου προσελκύουν με υπερβολική διαφήμιση πρόσωπα της εκάστοτε κατηγορίας. Ο Abdullah Öcalan, ηγέτης του ΡΚΚ, εμπνεύστηκε την φιλοσοφία του, που ο ίδιος αποκαλεί „Δημοκρατικό Συν-Φεντεραλισμό“, από τον αμερικανικό αναρχικό Murray Bookchin.

Το YPG, παρακλάδι του PKK, αντιπροσωπεύει τα περισσότερα μέλη του SDF στη Συρία. Τα κόμματα και κινήματα αυτά έχουν με την πολιτική υποστήριξη της Δύσης κερδίσει σε δημοτικότητα και έχουν λάβει μια εντυπωσιακή υποστήριξη από πολλούς βετεράνους στη Δύση. Πολλοί από αυτούς έχουν παρατήσει την άνεση των χωρών καταγωγής τους για να πολεμήσουν με αυτές τις ομάδες. Ένα από τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία μάρκετινγκ ήταν η χρήση νέων, ελκυστικών, γυναικών μαχητών ως πρόσωπο των ανταρτών. Κατά τη διάρκεια του αγώνα του εναντίον του Daesh το ΡΚΚ  πλημμύρισε τα μέσα ενημέρωσης με φωτογραφίες νεαρών γυναικών, „αγωνιστριών της ελευθερίας“ που χρησιμοποιήθηκαν ως εργαλείο μάρκετινγκ, αυξάνοντας έτσι την φήμη τους και βγαίνοντας από την αφάνεια.

Ανταπόκριση του BBC για κούρδισες γυναίκες συναγωνίστριες στην Συρία, που προσέλκυε η κούρδισα τραγουδίστρια „Helly Luv“:

Αυτό όμως που δεν αναφέρεται, είναι το πώς το κίνημα έχει κάνει απαγωγές και δολοφονίες κατά παραγγελίαν – χωρίς να αναφέρεται ούτε και η συμμετοχή του στη διακίνηση ναρκωτικών.

Πολλές κουρδικές οικογένειες απαιτούν από το ΡΚΚ να παύσει να κάνει απαγωγές ανηλίκων. Ξεκίνησε στις 23 Απριλίου, ημέρα, κατά την οποία στην Τουρκία γιορτάζονταν η 91η Ημέρα Ανεξαρτησίας και η Ημέρα του Παιδιού. Ενώ τα παιδιά στα δυτικά της Τουρκίας γιόρταζαν σε διακοπές, το PKK απήγαγε 25 μαθητές στα ανατολικά της χώρας, στην περιοχή Lice του Diyarbakirτων, ηλικίας από 14 μέχρι 16 ετών .

Στο μεταξύ, τους τελευταίους έξι μήνες, το PKK έχει απαγάγει περισσότερους από 330 ανήλικους . Η οικογένεια Bockum ήταν η πρώτη που έστησε ένα αντίσκηνο μπροστά στο σπίτι της και έκανε μια καθιστική διαδήλωση, για να ζητήσει από το PKK την επιστροφή του γιου της. Ο Sinan επεστράφη στις 4 Μαΐου στην οικογένειά του. Η τηλεόραση Al-Monitor ανέφερε το περιστατικό από την αρχή με όλες τις λεπτομέρειες [9].

Όπως αναφέρει η Bebyin Somuk στο άρθρο της, το PKK και το PYD απαγάγουν ακόμη και σήμερα παιδιά στην Τουρκία και τη Συρία  [10]. Διαπιστώνει: „Όπως ανέφερα και προηγουμένως στο „Für Kebab und Camel“, το ΡΚΚ διαπράττει εγκλήματα πολέμου καθώς στρατολογεί παιδιά για στρατιώτες. Μερικοί από τους μαχητές του ΡΚΚ που είχαν παραδοθεί χθες, ήσαν παιδιά-στρατιώτες του PKK. Οι φωτογραφίες δείχνουν καθαρά, ότι αυτά τα παιδιά δεν είναι μεγαλύτερα από δέκαέξι ετών. Ο τουρκικός στρατός έδωσε στη δημοσιότητα ένα από τους 25 μαχητές του [11], που παραδόθηκαν στο Nusaybin.“

Η Southfront ανέφερε για γυναίκες μαχητές του PKK που σκότωσαν Τούρκους στρατιώτες [12]. Η „Διοίκηση των γυναικών μαχητων του ΡΚΚ δημοσίευσε ένα σχόλιο, στο οποίο υποστηρίζει, ότι το 2016 γυναίκες μαχητές του PKK σκότωσαν 160 άτομα του τουρκικού στρατιωτικού προσωπικού. Όπως παρουσιάζεται σε αυτό το σχόλιο, η Διοίκηση των γυναικών μαχητων του ΡΚΚ πραγματοποίησε το 2016 115 επιχειρήσεις εναντίον της τουρκικής κυβέρνησης. Η ομάδα ορκίσθηκε να „συνεχίσει τον αγώνα στο νέο έτος για μια ζωή στην ελευθερία μέχρι τη νίκη“.

Το PKK σκοτώνει επίσης Κούρδους υπό το πρόσχημα της προστασίας των δικαιωμάτων τους [13]. Ο Ανώτερος ηγέτης του ΡΚΚ Cemil Bayik είπε σε μια συνέντευξη που έδωσε στο Fırat News Agency (ANF) στις 8 Αυγούστου: „Ο πόλεμος μας δεν περιορίζεται στα βουνά όπως ήταν πριν. Θα εξαπλωθεί παντού χωρίς να κάνει διαφορά ανάμεσα σε βουνά, πεδιάδες ή πόλεις. Θα ξαπλωθεί και στις μεγαλουπόλεις“. Η παρατήρηση αυτή του τρομοκράτη Bayik σηματοδοτεί το ότι το PKK θα βάλει στο στόχαστρό του όλο και περισσότερο πολίτες και θα επιτίθεται περισσότερο από ποτέ περιοχές πολιτών. Και αυτό γίνεται ήδη. Από τις 15 Ιουλίου, ημέρα που η τρομοκρατική λατρευτική οργάνωση του Gülen, η FETÖ, ξεκίνησε το αποτυχημένο στρατιωτικό της πραξικόπημα για να ανατρέψει μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, το PKK έχει διαπράξει δεκάδες τρομοκρατικές επιθέσεις με θύματα 21 σκοτωμένους και 219 τραυματίες – οι περισσότεροι από τους οποίους είναι Κούρδοι“.

Σύμφωνα με το The Washington Institute „στις 18 Νοεμβρίου συναντήθηκαν ο Διευθυντής του FBI, Robert Mueller, με επίσημους εκπροσώπους της Τουρκίας για να συζητήσουν τις προσπάθειες των ΗΠΑ και Τουρκίας σε σχέση με το ΡΚΚ, γνωστή ως Kongra-Gel. Ένα δελτίο τύπου της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Άγκυρα που ακολούθησε μετά τη συνάντηση, τόνισε, ότι οι ΗΠΑ „υποστηρίζουν σοβαρά τις προσπάθειες της Τουρκίας κατά της τρομοκρατικής οργάνωσης ΡΚΚ“ και τόνισε, ότι τις δύο χώρες „συνδέει μια μακροχρόνια συνεργασία στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος“.

Η συζήτηση αυτή ήρθε ακριβώς στην ώρα της. Παρά την πρόσφατη προσφορά της Άγκυρας για την μείωση της κουρδικής πρόκλησης – η προσφορά χαρακτηρίστηκε ως „δημοκρατικό άνοιγμα“ – το PKK αποτελείται από έναν αυξανόμενο αριθμό τρομοκρατικών οργανώσεων που στηρίζονται σημαντικά στη διεθνή διακίνηση ναρκωτικών. Τον Οκτώβριο το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ πρόσθεσε στον κατάλογο των αλλοδαπών διακινητών ναρκωτικών τρεις κορυφαίους ηγέτες του PKK/Kongra Gel . Το PKK, μαζί με τις Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC), είναι μία από τις λίγες οργανώσεις παγκοσμίως, οι οποίες ονομάζονται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ ως τρομοκρατική οργάνωση και ως σημαντικός ξένος διακινητής ναρκωτικών. [14]

Σύμφωνα με τον Οργανισμό International Strategic Research, την λεπτομερή έκθεση του οποίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ [15], το λαθρεμπόριο ναρκωτικών είναι η κύρια πηγή χρηματοδότησης της τρομοκρατίας του ΡΚΚ.

„Ενώ ιδεολογικά προέρχονται κατ‘ ευθείαν από τη Σοβιετική Ένωση, η ερμηνεία τους για τον μαρξισμό έχει έναν πολύ πιο εθνικιστικό χαρακτήρα από εκείνο των διεθνιστικών προκατόχων τους. Στο στρατόπεδο εκπαιδεύσεως στο οποίο συμμετείχα, μιλούσαν συνεχώς για το δικαίωμά τους για μια ελεύθερη και αυτόνομη πατρίδα Από την άλλη πλευρά όμως , υποστήριζαν ανόητα, ότι όλοι οι γύρω πολιτισμοί προέρχονται από τον κουρδικό πολιτισμό, από τον αραβικό, τον τουρκικό και μέχρι τον περσικό πολιτισμό. Μπορεί κανείς να τα φαντασθεί παράξενα, αν ληφθεί υπόψει, ότι οι Κούρδοι δεν είχαν ποτέ τέτοια τέτοια αυτονομία όπως αυτή, για την οποία αγωνίζονται. Όλα σ‘ αυτόν τον πομπώδη εθνικισμό, που συγκαλύπτει τον εαυτό του ως διεθνισμό, ήταν εύκολο να τα δούμε … όχι μόνο οι ιδέες τους για τον μαρξισμό ήταν ανόητες, η εκδοχή τους περί φεμινισμού ήταν ακόμη χειρότερη“.

Τέτοιες διαπιστώσεις δεν θα βρουν σίγουρα το δρόμο τους στα mainstream media, καθώς δεν συμφωνούν με τις αφηγήσεις που προωθούν οι Κούρδοι και οι υποστηρικτες τους.

Ένα άλλο παράδειγμα δυτικής υποστήριξης για το YPG μας δίνει ο Joe Robinson, πρώην στρατιώτης και βρετανό ςπολίτης, ο οποίος πρόσφατα επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο αφού αγωνίστηκε πέντε μήνες στη Συρία με την ομάδα [17]. Αμέσως μετά την επιστροφή του, συνελήφθη από ανώτερους αξιωματικούς της Αστυνομίας του Manchester και φυλακίστηκε λόγω υποψίας τρομοκρατικών εγκλημάτων. Ο Joe Robinson μπήκε στο βρετανικό στρατό στην ηλικία των 18 ετών και είχε βρεθεί το 2012 στο Αφγανιστάν με το σύνταγμα του Duke of Lancaster.

Ο Robinson, αριστερά, με το όπλο του ενώ οι σύντροφοί του του YPG κρατούν μια σημαία του Daesh. Οι γραφές στον τοίχο μιλούν από μόνες τους για τις διασυνδέσεις του Ισραήλ με τους Κούρδους και τις ΗΠΑ.

Οι Syrian Democratic Forces (SDF) συνεργαζονται με το Daesh (όπως λέγονται οι τρομοκράτες της τζιχαντιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος, διεθνώς γνωστό ως ISIS ή IS, ΕΣ)

Η προφανής αντίφαση που πρέπει να επισημανθεί, είναι το γεγονός, ότι οι Κούρδοι στο SDF συνεργάζονται με τις ΗΠΑ στη λεγόμενη „Operation Inherent Resolve“ („Επιχείρηση Εμφυτη Λύση“), που είναι το επίσημο όνομα για τις επιχειρήσεις τους εναντίον του Daesh. Την ίδια στιγμή όμως ο συνασπισμός του SDF υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των ενόπλων κουρδικών μονάδων, „αφήνει μαχητικά μέλη της τρομοκρατικής αυτής ομάδας να εγκαταλείψουν το ισλαμικό κράτος Raqqa αντί να τους σκοτώσουν“, όπως είπε ο Sergey Surovikin, διοικητής των ρωσικών μονάδων στη Συρία.

Το SDF είναι η χειρότερη πολιτοφυλακή του Κουρδικού YPG που τον Μάρτιο του 2016 ομόφωνα διακήρυξε την „Ομοσπονδία“ αυτού που αποκαλούν „Rojava“ ή „Δυτικό Κουρδιστάν“ [20]. Οι ηγέτες του SDF ανακοίνωσαν, ότι θα προσπαθούσαν να προσαρτήσουν τις πλειοψηφικά αραβικές πόλεις της Raqqa, αν κατάφεραν να τις απελευθερώσουν.

Οι Κούρδοι πραγματοποιούν μαζική εθνοκάθαρση στο Raqqa με στόχο να ανοίξουν το δρόμο για την προσάρτηση των πόλεων για την μονομερώς δηλωθείσα „Ομοσπονδία“ τους, μετά την επικείμενη κατάκτηση τους. [21]

Εχθροπραξίες εναντίον των δυνάμεων του Syrian Arab Army (SAA)

„Η επίθεση τονίζει το συντονισμό των ΗΠΑ και του ISIS, αποκαλύπτοντας τις κακές προθέσεις των ΗΠΑ να προωθήσουν το αμερικανικό σιωνιστικό έργο στην περιοχή με τη διαχείριση της τρομοκρατίας και να επενδύσουν σε αυτό. Βεβαιώνει δε, ότι τέτοιες επιθετικότητες δεν είναι στις προθέσεις του SAA και δεν πρόκειται να επηρεάσουν τον αγώνα που διεξάγει κατά του ISIS και της τρομοκρατικής οργάνωσης Jabhat al-Nusra για την αποκατάσταση της ασφάλειας και σταθερότητας σε ολόκληρη τη Συριακή επικράτεια.

Νωρίτερα, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Sergei Ryabkov, είχε πεί στο Sputnik, ότι οι επιθέσεις των ΗΠΑ εναντίον αεροσκαφών του SAA βοηθούν τους τρομοκράτες. „Σε περίπτωση επιθέσεων [αμερικανικών δυνάμεων εναντίον αεροσκαφών και Drohnen του SAA], πρόκειται για μια ανοικτή συνενοχή με τους τρομοκράτες που βρίσκονται σε συριακό έδαφος“, δήλωσε ο Ryabkov.

Κούρδοι εξοπλισμένοι από την CIA στη Συρία

Ο υπό την ηγεσία των ΗΠΑ συνασπισμός έχει δηλώσει επανειλημμένα, ότι συνεργάζεται με τον SDF για την καταπολέμηση του Daesh στη Συρία. Παρ ‚όλα αυτά, υπάρχουν πολυάριθμες αναφορές για αεροπορικές επιδρομές υπό την ηγεσία των ΗΠΑ εναντίον πολιτών, στρατιωτικών και υποδομών στην Συρία. Αυτά τα θανάσιμα σφάλματα, που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, καταδεικνύουν σαφώς τις επιζήμιες συνέπειες που έχει για τους πολίτες η παρουσία του αμερικανικού συνασπισμού στη Συρία. Στις 26 Ιουνίου, ο SDF διέκοψε την παροχή νερού σε 1 εκατομμύριο πολίτες στο Χαλέπ. Κάποιες πηγές υποστήριζαν, ότι αυτό έγινε από περιφρόνηση, άλλοι δεν γνώριζαν τίποτα για το υπόβαθρο μιας τέτοιας καταστροφικής και στοχοθετημένης δράσης εναντίον αθώων πολιτών.

Στις 5 Ιουλίου το 21st Century Wire ανέφερε για αμερικανικές προσπάθειες στη Συρία για μια μεγέθυνση της στρατιωτικής παρουσίας τους [25]. „Οι ΗΠΑ ιδρύουν στρατιωτικές βάσεις σε περιοχές που απελευθερώνονται από τους μαχητές του Daesh ακόμη και κατά την διάρκεια των αγώνων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας“, ανέφερε ανώτερος αξιωματικός του SDF.

„Ο αριθμός των στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ στη Συρία ανήλθε κατα νεώτερες πληροφορίες στις 8 και κατα έναν άλλο στρατιωτικό αναλυτή μάλιστα στις 9“, ανέφερε το 21st Century Wire. [26]

Η συριακή κυβέρνηση θεωρεί τους αυτονομιστές Κούρδους εξίσου επικίνδυνους όπως και το Daesh και άλλες τρομοκρατικές ομάδες στη χώρα. Τα σχέδιά τους να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα είναι πιο επικίνδυνα από αυτά του Daesh, ειδικά αφότου η Δύση τους υποστηρίζει ηθικά, με όπλα, με εκπαίδευση, οικονομικά, με θωρακισμένα οχήματα και ακόμη και από τον αέρα  [27]. „Θα σώσουμε (όπλα) επισκευάζοντάς τα κατα την διάρκεια των μαχών. Αν δεν χρειάζονται ορισμένα πράγματα, θα τα αντικαταστήσουμε με άλλα που χρειάζονται,“ επιβεβαίωσε ο αμερικανός υπουργός Άμυνας James Mattis στα τέλη Ιουνίου.

Οι Κούρδοι πουλάνε τα όπλα που τους παραχώρησε η Γερμανία για να αγωνίζονται εναντίον του Daesh

Δημοσιογράφοι των γερμανικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών NDR και WDR βρήκαν κάποια επιθετικά όπλα του τύπου G3, με χαραγμένα με τα αρχικά „BW“, Bundeswehr, Γερμανικός Στρατός , στις πόλεις Erbil και Sulaymaniyah στο βόρειο Ιράκ.

Ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Frank-Walter Steinmeier, υπόσχεται κατά τη διάρκεια συνάντησής του στο Erbil με τον Massoud Barzani, πρόεδρο του Κουρδιστάν, της κουρδικής περιοχής στο Ιράκ, γερμανική στρατιωτική υποστήριξη στους Κούρδους.Τα όπλα προήλθαν προφανώς από την παρτίδα που η γερμανική κυβέρνηση είχε προμηθεύσει στην κυβέρνηση της Κουρδικής Αυτόνομης κυβέρνησης στο βόρειο Ιράκ [28]. Τα όπλα θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν στον αγώνα κατά του Daesh. Αρκετά μέλη των Πρασίνων και των Φιλελευθέρων στο γερμανικό κοινοβούλιο είχαν τονίσει εδώ και καιρό τις ανησυχίες τους, ότι αυτά τα όπλα, τα οποία θα έπρεπε να παραδοθούν στους Peshmerga, θα μπορούσαν να πάνε σε λάθος χέρια.Από τη δημιουργία της υπό την ηγεσία των ΗΠΑ συμμαχίας για τη στήριξη του αγώνα κατά της Daesh, υπήρξαν αρκετές αξιόπιστες αναφορές στη Συρία και το Ιράκ, ότι τα αμερικανικά όπλα έχουν πέσει στα χέρια μη-συμμαχικών πολιτοφυλακών και ακόμη και του ίδιου του Daesh [29].

Οι ΗΠΑ εξόπλισαν τους Κούρδους και υποστήριζαν τις προσπάθειές τους, διότι οι Κούρδοι τους βοήθησαν να στήσουν στις 10 Οκτωβρίου 2015 τις δημοκρατικές δυνάμεις της Συρίας (τις Syrian Democratic Forces – SDF). Οι ΗΠΑ χρειάστηκε να χρηματοδοτήσουν μια ομάδα εναντίον του Daesh στη Συρία, που δεν ήταν τόσο εξτρεμιστική όσο ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός (Freie Syrische Armee – FSA) που λόγω των δεσμών του με την Αλ Κάιντα είχε δυσφημιστεί. Οι ΗΠΑ ισχυρίστηκαν, ότι ο κύριος λόγος που βρίσκονται στη Συρία είναι να καταπολεμήσουν το Daesh, αλλά οι ενέργειές τους αποδείχθηκαν εντελώς διαφορετικές. Η πραγματική αποστολή τους είναι να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα, βοηθώντας τους Κούρδους μέσω των SDF και άλλων ένοπλων δυνάμεων της αντιπολίτευσης να αποκτήσουν ανεξάρτητο έδαφος, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ενέχυρο και αντικείμενο ανταλλαγής σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις.

Ο Ron Paul εξηγεί, γιατί ο εξοπλισμός των Κούρδων ήταν μια επικίνδυνη ιδέα

Η Washington επανειλημμένα έχει σβύσει μονοκοντυλιά απέναντι στην Άγκυρα την αδιάσειστη απόδειξη, ότι οι Λαϊκές Μονάδες Αμύνης των Κούρδων (στα κουρδικά Yekîneyên Parastina Gel, γνωστές ως YPG, ΕΣ) είναι μια παραφυάδα της απαγορευμένης τρομοκρατικής οργάνωσης ΡΚΚ, η οποία για περισσότερο από τρεις δεκαετίες τρομοκρατεί την Τουρκία [30]. Ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, James Mattis, έστειλε στον Τούρκο συναδέλφό του, Fikri Isik, μια επιστολή, με την οποία οι ΗΠΑ υπόσχονται, ότι θα πάρουν πίσω τα όπλα που έστειλαν στο YPG αμέσως μόλις νικηθεί ο Daesh.  [31]

Στο μεταξύ διάστημα το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ θα κρατήσει την Τουρκία ενήμερη με λεπτομερείς καταλόγους του στρατιωτικού εξοπλισμού και του υλικού που έχουν διανείμει στο YPG, για να δείξουν, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι διαφανείς στις διμερείς τους σχέσεις. Όμως κι‘ αυτό είναι μια προσπάθεια να αντιστραφεί μια τρομερή απόφαση την οποία έλαβαν οι ΗΠΑ, είτε το πιστεύουν είτε όχι. Εάν η πραγματικότητα δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί, είναι πολύ πιθανό να αποκαλυφθεί, όταν οι Κούρδοι αρνηθούν να δώσουν πίσω τα όπλα ή αποφασίσουν να τα πουλήσουν. Τότε η Washington θα έχει να αντιμετωπίσει μια πολύ πιο διαφορετική, πιο δυσαρεστημένη Τουρκία  [32].

Γιατί συμμαχούν οι Κούρδοι με το Daesh;

Για πάνω από ένα χρόνο, οι Κούρδοι υπερασπίστηκαν ενωμένοι τις αιματηρές επιθέσεις του Daesh. Πώς όμως κατάφερε ο Daesh να προσελκύσει εκατοντάδες νέους Κούρδους για να πολεμήσουν για το χαλιφάτο και ενάντια στις δικές τους οικογένειες;

„Υπάρχουν οικογένειες Κούρδων στην Halabja, οι γιοί των οποίων είναι με το IS [Deash] και οι καρδιές τους είναι σπασμένες, αλλά εγώ ποτέ δεν θα πάει στις κηδείες τους“, λέει η πενθούσα μητέρα του Kaihan Borhan, Κούρδος που έπεσε αγωνιζόμενος με τους Peshmerga κατά του  Daesh. Η οικογένειά της είναι σε απόγνωση, γιατί οι υπεύθυνοι για το θάνατό του γιού τους θα μπορούσε να είναι κάλλιστα κάποιος κουρδικής εθνικότητας. „Έχω ένα φίλο, του οποίου ο αδελφός πέθανε αγωνιζόμενος για το Daesh“, δήλωσε ο αδελφός του Kaihan. „Ποτέ δεν θρήνησα γι ‚αυτόν και ο φίλος μου δεν μπορούν να με κοιτάξει στα μάτια“. Εδώ μπορούμε να δούμε την πορεία προς τον εξτρεμισμό που πήραν πολλοί Κούρδοι. Με υψηλού επιπέδου προπαγάνδα και υπό την ηγεσία του Khattab Al-Kurdi και της Ταχιαρχίας του Saladin, το Daesh εκμεταλλεύεται την δυσαρέσκεια των Κούρδων με τις κουρδικές μυστικές υπηρεσίες, τις διώξεις των Μουσουλμάνων εναντίον των Asayish και τις οικογενειακές διχόνοιες. [33]

„Αν θέλει ο Θεός, θα σπείρουμε τους σπόρους του Χαλιφάτου στα εδάφη μας“ λέει ο Khattab, ο οποίος ήταν ένας από τις πιο πειστικές δυνάμεις για το δόλωμα των Κούρδων για το Χαλιφάτο. Ακόμη και μετά την εξαγγελία του θανάτου του το Απρίλιο του 2015 φάνηκε ο κίνδυνος, περισσότεροι Κούρδοι να πάνε στο Daesh ελάχιστα μειωμένος, χάρη σε ένα νέο ιμάμη, ο οποίος συνεχίζει την ίδια ρητορική.

Οι Κούρδοι χρησιμοποιούνται για την αποσταθεροποίηση του Ιράν

Έγγραφα που δημοσιευθηκαν στο Wikileaks το 2010 δείχνουν, ότι ο Meir Dagan, επικεφαλής του ισραηλινού Mossad, ήθελε να χρησιμοποιήσει Κούρδους και εθνικές μειονότητες για να ανατρέψει την ιρανική κυβέρνηση [34]. Η ισραηλινή μυστική υπηρεσία σκόπευε να δημιουργήσει ένα μαλακό και διαιρεμένο Ιράν, παρόμοιο με την κατάσταση στο Ιράκ, όπου οι Κούρδοι θα έχουν τη δική τους αυτόνομη κυβέρνηση, όπως είπε σε έναν αξιωματούχο των ΗΠΑ.

Το Partiya Jiyana Azad a Kurdistan (PJAK), μια αγωνιστική εθνικιστική κουρδική ομάδα που εδρεύει στο βόρειο Ιράκ, ξεκίνεισε επιθέσεις εναντίον ιρανικών δυνάμεων στην κουρδική επαρχία του Ιράν (Ανατολικό Κουρδιστάν) και σε άλλες περιοχές που δεν κατοικούν Κούρδοι. Τα μισά μέλη του PJAK είναι γυναίκες. Το PJAK έχει περίπου 3.000 ένοπλους στρατιώτες. Αυτό αντιπροσωπεύει ένα άλλο παράδειγμα Κούρδων, οι οποίοι βρίσκονται στη μέση μιας σύγκρουσης και χρησιμοποιούνται από τη Δύση πιόνια.

Η ομάδα αυτή είναι στενά συνδεδεμένη με το PKK. Το Ιράν έχει κατηγορήσει συχνά το PJAK και άλλες κουρδικές εθνικιστικές ομάδες του Ιράν, ότι υποστηρίζονται από το Ισραήλ. Ο δημοσιογράφος Symour Hersh ισχυρίστηκε επίσης, ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν το PJAK και άλλες ιρανικές ομάδες αντιπολίτευσης. Εν πάση περιπτώσει, τόσο οι ΗΠΑ όσο και το Ισραήλ αρνούνται ότι υποστηρίζουν το PJAK. Στην πραγματικότητα, ο αμερικανικός χρηματοπιστωτικός οργανισμός χαρακτήρισε πέρυσι το PJAK ως τρομοκρατική οργάνωση.

Όπως διαπίστωσε το 2004 ο Hersh: „Οι Ισραηλινοί έχουν μακροχρόνιες σχέσεις με τις φατρίες των Talibani και Barzani στο Κουρδιστάν και υπάρχουν πολλοί Κούρδοι Εβραίοι, που μετανάστευσαν στο Ισραήλ, εξακολουθούν όμως να έχουν πάρα πολλές διασυνδέσεις. Όμως κάποια στιγμή πριν από το 2004, δεν ξέρω ακριβώς πότε, θα έλεγα έξι, οκτώ μήνες πριν, το Ισραήλ ξεκίνησε συνεργασία με ορισμένους εκπαιδευμένους Κούρδους κομάντος, προφανώς μια ιδέα των ισραηλινών – όπου μερικές επίλεκτες ισραηλινές μονάδες καταδρομέων, CONTER-τρομοκρατία ή τρομοκρατικές μονάδες, ανάλογα με την εκάστοτε οπτική γωνία, να τους εκπαιδεύει – για να τους ανάψει τα αίματα.“  [35]

Γιατί είναι οι λεγόμενοι Κούρδοι „μαχητές της ελευθερίας“ έτοιμοι να πέσουν στο κρεβάτι με τον καθένα που ενδιαφέρεται για την αποσταθεροποίηση της Συρίας; Ο προκλητικός τρόπος με τον οποίο ο SDF συνδέθηκε με τρομοκρατικές οργανώσεις κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την δημόσια „επαναστατική“ εικόνα που κέρδισαν „δουλεύοντας“ τόσο σκληρά τα τελευταία χρόνια.

Το Ιράκ, η Συρία, η Τουρκία και το Ιράν αντιτίθενται σθεναρά στην άποψη, ότι τα σύνορα και η κυριαρχία τους πρέπει να μοιραστούν με τις ΗΠΑ, ακόμα και με το τωρινό νέο κοινωνικο-τεχνικό πείραμα που υπαγορεύεται από τις ΗΠΑ / το ΝΑΤΟ στην Μέση Ανατολή.

Απόπειρες, να ξαναγραφεί η γεωγραφική ιστορία

Εκτιμάται, ότι σήμερα περίπου 30 εκατομμύρια Κούρδοι ζουν κυρίως σε ορεινές περιοχές του Ιράν, του Ιράκ, της Συρίας και της Τουρκίας. Παραμένουν ο μεγαλύτερος νομαδικός πληθυσμός στον κόσμο χωρίς ένα κυρίαρχο κράτος. Οι Κούρδοι δεν είναι μονολιθικοί, τόσο οι φυλετικές τους ταυτότητες, όσο και τα πολιτικά τους συμφέροντα παραμερίζουν συχνά μια εθνική πίστη που ασφαλώς θα τους συνέδεε.

Μερικοί Κούρδοι, ειδικά εκείνοι που έχουν μεταναστεύσει στα αστικά κέντρα όπως η Κωνσταντινούπολη, η Δαμασκός, η Τεχεράνη, έχουν ενσωματωθεί και αφομοιωθεί, ενώ πολλοί που παραμένουν στην προγονική τους γη, έχουν διατηρήσει μια στενή έννοια μιας διακριτής κουρδικής ταυτότητας. Μια κουρδική διασπορά περίπου δύο εκατομμυρίων ανθρώπων επικεντρώνεται κυρίως στην Ευρώπη, με ένα εκατομμύριο μόνο στη Γερμανία. Οι φυγάδες αυτοί δεν είχαν ποτέ, σε καμία στιγμή της ιστορίας τους, μια δική τους χώρα, ήσαν πάντα μέρος μιας μεγαλύτερης χώρας ή αυτοκρατορίας, η οποία τους δέχθηκε και τους πρόσφερε καταφύγιο.

Η εκδοχή των γεγονότων που παρουσιάζουν οι Κούρδοι βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις απόψεις που υποστηρίζουν οι περισσότεροι ιστορικοί. Έχει αποδειχθεί, ότι πρόκειται για ένα σημείο τριβής μεταξύ των Κούρδων και των πολιτών άλλων χωρών.

Οι Κούρδοι ισχυρίζονται, για παράδειγμα, ότι κατά τη διάρκεια της ιστορίας τους κατακτήθηκαν και καταλήφθηκαν από άλλους. Εδώ βλέπουμε ένα παράδειγμα της προσπάθειάς τους να ξαναγράψουν την ιστορία όπως αυτή ταιριάζει στη δική τους αφήγηση: „Η περιοχή των Κούρδων έχει δει μια μακρά λίστα εισβολέων και κατακτητών: Στην αρχαιότητα από την ανατολή η Περσία, ο Μέγας Αλέξανδρος από τα δυτικά, Μουσουλμάνοι Άραβες από τον 7ο αιώνα από το νότο, Σελτζούκοι Τούρκοι στον 11ο αιώνα από τα ανατολικά, οι Μογγόλοι στον 13ο αιώνα από την ανατολή, τον Μεσαίωνα οι Περσες από τα ανατολικά και οι Οθωμανοί Τούρκοι από το βορρά τον 16ου αιώνα και τον τελευταίο καιρό οι ΗΠΑ με την εισβολή τους στο Ιράκ το 2003.“  [36]

(θα συνεχισθεί…)

Sarah Abed
Μετάφραση
Ralf Hesse