Πώς η Βουλγαρία προμήθευσε ναρκωτικά και όπλα στην Αλ Κάιντα και το Ντάες/Daesh
Και τα καλύτερα μυστικά έχουν ένα τέλος. Η μαφιόζική σύμπραξη που κυβερνά τη Βουλγαρία πιάστηκε ενώ προμήθευε, κατόπιν αιτήματος της CIA, ναρκωτικά και όπλα στην Αλ Κάιντα και το Ντάες/Daesh, τόσο στη Λιβύη όσο και στη Συρία. Η υπόθεση είναι ακόμη πιο σοβαρή, καθώς η Βουλγαρία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δίκτυο Βολταίρος | Δαμασκός (Συρία) | 4 janvier 2016
français English Español فارسى Português русский Türkçe Nederlands italiano Deutsch polski عربي čeština
Επικεφαλής ενός από τα δύο μαφιόζικα βουλγαρικά καρτέλ, της SIC, ο Μπόικο Μπορίσοφ έγινε πρωθυπουργός. Ενώ η χώρα του είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προμήθευσε ναρκωτικά και όπλα στην Αλ Κάιντα και το Ντάες/Daesh στη Λιβύη και τη Συρία.
Φαίνεται ότι όλα ξεκίνησαν τυχαία. Για τριάντα χρόνια, η φενετυλίνη (fenetylline) χρησιμοποιούταν ως ντοπάρισμα στους δυτικο-γερμανικούς αθλητικούς κύκλους. Σύμφωνα με τον προπονητή Peter Neururer, περισσότεροι από τους μισούς παίκτες την έπαιρναν κανονικά [1]. Βούλγαροι διακινητές το είδαν σαν μια καλή ευκαιρία. Από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης μέχρι την είσοδο της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, άρχισαν να την παράγουν και να την εξάγουν παράνομα στη Γερμανία με την επωνυμία Captagon.
Δύο μαφιόζικες ομάδες επιδόθηκαν σε ισχυρό ανταγωνισμό, η Vasil Iliev Security (VIS) και η Security Insurance Company (SIC), από την οποία εξαρτιόταν ο καρατέκα Μπόικο Μπορίσοφ. Αυτός ο κορυφαίος αθλητής, καθηγητής στην Αστυνομική Ακαδημία, ίδρυσε μια εταιρεία προστασίας VIPs και έγινε σωματοφύλακας τόσο του πρώην προ-σοβιετικού πρόεδρου Τοντόρ Ζίβκοφ όσο και του φιλο-αμερικανού Συμεών Β’ της Saxe-Cobourg-Gotha. Μόλις ο τελευταίος έγινε πρωθυπουργός, ο Μπορίσοφ διορίστηκε κεντρικός διευθυντής του υπουργείου εσωτερικών, και στη συνέχεια εξελέγη δήμαρχος της Σόφιας.
Το 2006, ο πρέσβης των ΗΠΑ στη Βουλγαρία (και μελλοντικά πρεσβευτής στη Ρωσία), Τζον Μπέιρλε, τον απεικονίζει σε ένα εμπιστευτικό τηλεγράφημα που αποκαλύφθηκε από τα Wikileaks. Τον παρουσιάζει ως συνδεδεμένο με δύο μεγάλους αρχηγούς της μαφίας, τους Mladen Mihalev (τον λεγόμενο «Madzho») και Ρούμεν Νικόλοφ (τον λεγόμενο «Πασάς») [2], τους δυο ιδρυτές της SIC.
Το 2007, με βάση την έκθεση που συντάχτηκε από μια μεγάλη ελβετική εταιρεία, η U.S. Congressional Quarterly βεβαιώνει ότι είχε πνίξει πολλές έρευνες στο υπουργείο εσωτερικών και ότι ο ίδιος εμπλεκόταν σε 28 δολοφονίες της μαφίας. Φέρεται να έγινε συνεργάτης του John E. McLaughlin, του αναπληρωτή διευθυντή της CIA. Φέρεται επίσης να έχει εγκαταστήσει μια μυστική φυλακή της CIA στη Βουλγαρία και να έχει βοηθήσει για την εγκατάσταση μιας στρατιωτικής βάσης στα πλαίσια του σχεδίου επίθεσης στο Ιράν, συνέχιζε η εφημερίδα [3].
Το 2008, ο Γερμανός ειδικός για το οργανωμένο έγκλημα, Jürgen Roth, χαρακτηρίζει τον Μπόικο Μπορίσοφ ως «Βούλγαρο Αλ Καπόνε» [4].
Αφού ο ίδιος έγινε Πρωθυπουργός, ενώ η χώρα του ήταν ήδη μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, του ζήτησε η CIA αρωγή για το μυστικό πόλεμο εναντίον του Μουαμάρ Ελ Καντάφι.
Ο Μπόικο Μπορίσοφ προμήθευσε Captagon που κατασκευάζεται από την SIC, στους τζιχαντιστές της Αλ Κάιντα στη Λιβύη. Η CIA έκανε πιο ελκυστικό και αποτελεσματικό αυτό το ναρκωτικό προϊόν χημικής σύνθεσης αναμειγνύοντας το με ένα φυσικό ναρκωτικό, το χασίς, γεγονός που επέτρεψε πιο εύκολα τη χειραγώγηση των μαχητών και να τους καταστήσουν πιο τρομακτικούς, στη γραμμή των έργων του Bernard Lewis [5]. Αργότερα, ο Μπορίσοφ επέκτεινε την αγορά του στη Συρία.
Αλλά το πιο σημαντικό, ήρθε όταν η CIA, χρησιμοποιώντας τις ιδιαιτερότητες ενός κράτους πρώην μέλους του Συμφώνου της Βαρσοβίας που εντάθηκε στο ΝΑΤΟ, του αγόρασε για 500 εκατομμύρια δολάρια στρατιωτικού εξοπλισμού σοβιετικού τύπου και το μετέφερε στη Συρία. Ήταν κυρίως 18.800 φορητοί εκτοξευτές αντιαρματικών χειροβομβίδων και 700 αντιαρματικά πυραυλικά συστήματα Konkurs.
Όταν η Χεζμπολάχ έστειλε μια ομάδα στη Βουλγαρία για να πληροφορηθεί για τη διακίνηση αυτή, ένα λεωφορείο Ισραηλινών παραθεριστών έγινε αντικείμενο μιας επίθεσης στη Μπουργκάς, κάνοντας 32 τραυματίες. Αμέσως, οι Benjamin Netanyahu και Μπόικο Μπορίσοφ κατηγόρησαν την λιβανική αντίσταση, ενώ τα ατλαντιστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης μετάδωσαν πολλές κατηγορίες κατά του φερόμενου βομβιστή αυτοκτονίας της Χεζμπολάχ. Τελικά, ο ιατροδικαστής, Δρ Γκαλίνα Mileva, παρατήρησε ότι η σορός του δεν ταίριαζε με τις περιγραφές των μαρτύρων· ένας υπεύθυνος της αντι- κατασκοπείας, ο συνταγματάρχης Lubomir Ντιμιτρόφ, σημείωσε ότι δεν επρόκειτο για βομβιστή αυτοκτονίας, αλλά για έναν απλό μεταφορέα, και ότι η βόμβα είχε πυροδοτηθεί εξ αποστάσεως, μάλλον εν αγνεία του· ενώ ο τύπος κατηγορούσε δύο Άραβες με καναδική και αυστραλιανή υπηκοότητα, το Πρακτορείο Sofia News Agency επικαλέστηκε έναν Αμερικανό συνεργό γνωστό με το ψευδώνυμο Ντέιβιντ Τζέφερσον.
Έτσι ώστε, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε την υπόθεση για να χαρακτηρίσει τη Χεζμπολάχ «τρομοκρατική οργάνωση», ο Υπουργός Εξωτερικών στη διάρκεια του σύντομου χρονικού διαστήματος ώσπου ο Μπορίσοφ δεν βρισκόταν στην εκτελεστική εξουσία, ο Kristian Vigenine, υπογράμμισε ότι, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν στοιχεία που να συνδέουν την επίθεση με την Λιβανική Αντίσταση [6].
Από το τέλος του 2014, η CIA σταμάτησε τις παραγγελίες της και αντικαταστάθηκε από τη Σαουδική Αραβία η οποία μπορούσε έτσι να αγοράσει όπλα, όχι πλέον σοβιετικού τύπου, αλλά εξοπλισμό του ΝΑΤΟ, όπως συρματο-κατευθυνόμενα αντιαρματικά βλήματα BGM-71 TOW. Σύντομα, το Ριάντ θα υποστηριχθεί από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα [7]. Τα δύο κράτη του Κόλπου εξασφάλισαν εξ ιδίων τις παραδόσεις των φορτίων στην Αλ Κάιντα και στο Ντάες/Daesh, μέσω των Saudi Arabian Cargo et Etihad Cargo, είτε στο Ταμπούκ στα σύνορα Σαουδικής Αραβίας και Ιορδανίας, είτε στη κοινή αμερικανο-γαλλο-εμιρατική βάση της Dhafra.
Τον Ιούνιο του 2014, η CIA πρόσθεσε άλλο ένα στρώμα.
Αυτή τη φορά ήτανε να απαγορεύσει στη Βουλγαρία να αφήσει να περάσει στο έδαφός της το ρωσικό αγωγό South Stream που θα μπορούσε να τροφοδοτήσει τη Δυτική Ευρώπη με φυσικό αέριο [8].
Η απόφαση αυτή, η οποία στερεί τη Βουλγαρία από πολύ σημαντικά έσοδα, επιτρέπει αφενός να επιβραδύνει την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το σχέδιο Γούλφοβιτς [9]· αφετέρου, να εφαρμοστούν οι ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας που λαμβάνονται υπό το πρόσχημα της ουκρανικής κρίσης· στη συνέχεια να αναπτυχτεί η τεχνολογία του σχιστολιθικού φυσικού αερίου στην Ανατολική Ευρώπη [10], και, τέλος, να διατηρηθεί το ενδιαφέρον για την ανατροπή της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, δυνητικού σημαντικού εξαγωγέα φυσικού αερίου [11].
Στις τελευταίες ειδήσεις, η Βουλγαρία –κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ- εξακολουθεί να προμηθεύσει παράνομα ναρκωτικά και όπλα στην Αλ Κάιντα και το Ντάες/Daesh παρά του πρόσφατου ψηφίσματος 2253 που εγκρίθηκε ομόφωνα από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Τιερί Μεϊσάν
Μετάφραση: Κριστιάν Άκκυριά
[1] „Doping war im Fußball gang und gäbe“, Frankfürter Allgemeine Zeitung, 13. Juni 2007.
[2] “Bulgaria’s most popular politician: great hopes, murky ties”, John Beyrle, May 9, 2006.
[3] “Bush’s Bulgarian Partner in the Terror War Has Mob History, Investigators Say”, Jeff Stein, U.S. Congressional Quarterly, May 2007.
[4] Die neuen Dämonen, Jürgen Roth, 2008.
[5] The Assassins: A Radical Sect in Islam, Bernard Lewis, Weidenfeld & Nicolson, 1967.
[6] « La Bulgarie ne tient pas le Hezbollah responsable de l’attentat de Burgas », Réseau Voltaire, 7 juin 2013.
[7] « Mise à jour d’une nouvelle filière de trafic d’armes pour les jihadistes », par Valentin Vasilescu, Traduction Avic, Réseau Voltaire, 24 décembre 2015.
[8] « Le sabotage du gazoduc South Stream », par Manlio Dinucci, Tommaso di Francesco, Traduction Marie-Ange Patrizio, Il Manifesto (Italie), Réseau Voltaire, 10 juin 2014.
[9] « US Strategy Plan Calls For Insuring No Rivals Develop » and « Excerpts from Pentagon’s Plan : „Prevent the Re-Emergence of a New Rival » », Patrick E. Tyler, New York Times, March 8, 1992. « Keeping the US First, Pentagon Would preclude a Rival Superpower », Barton Gellman, The Washington Post, March 11, 1992.
[10] « South Stream bloqué, la „claque“ des États-Unis à l’Union européenne », par Manlio Dinucci, Traduction Marie-Ange Patrizio, Il Manifesto (Italie), Réseau Voltaire, 5 décembre 2014.
[11] « La Syrie, centre de la guerre du gaz au Proche-Orient », par Imad Fawzi Shueibi, Réseau Voltaire, 8 mai 2012.
