Ο θάνατος του  παλληκαριού – ατέλειωτη είναι ζωή – και από τον τάφο του ο Θόδωρος – ήθος  , ανδρεία και  τιμή φεγγοβολεί

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΛΛΙΝΟΣ

 

Ο θάνατος του  παλληκαριού

ατέλειωτη είναι ζωή

και από τον τάφο του ο Θόδωρος

ήθος  , ανδρεία και  τιμή φεγγοβολεί

 

Τι κι‘ αν δεν πήρε το βαθμό του στρατηγού

στα Οχυρά έγραψε   ηρωική  Ιστορία

όλα τα έδωσε υπέρ Πατρίδος και Ελευθερίας

 

Σαν λιοντάρι αντιστάθηκε και σαν

ακρίτας  Διγενής,

ντρόπιασε  τον σιδερόφρακτο

Γερμανό  κατακτητή

που αγέρωχα    διάβαινε το Στρυμόνα

 

ο ήρωας του τσάκισε  τα τανκς

και τα καμιόνια

τον ανάγκασε να πολεμήσει σώμα με σώμα

στην άνιση αναμέτρηση στην αμυντική γραμμή του

ο Έλληνας   έγραψε  νίκη  αιώνια με  το σπαθί του

 

Τα Οχυρά ποτέ δεν παραδόθηκαν

από τους συμμάχους μας προδόθηκαν

οι Γερμανοί από τη Γιουγκοσλαβία

μέσω Βεύης διαπεραιώθηκαν

 

Αν τον έπιαναν στα οχυρά θα τον είχαν εκτελέσει

όπως το λοχία Ιτσιο που 232 Γερμανούς με

το πολυβόλο του είχε  κλαδέψει

και ο δειλός  διοικητής Ναζί   αφού   απέδωσε τιμή

στον ήρωα Ιτσιο  έδωσε τη χαριστική βολή

 

Της Αμφικτυονίας υπήρξε ιστορικός συνιδρυτής

ποτέ δεν είπε „ναι σε όλα“   ούτε έγινε ψευτο- Θοδωρής

ως τα βαθιά γεράματα   αφιλοκερδώς πάλευε μέχρι τώρα

στο βίο του έφαγε  χαλάζι τις σφαίρες

και της  ξενιτιάς τη μπόρα σε  ανατολική χώρα

 

Δεν πουλήθηκε  για μια θεσούλα στον Μαμωνά

κράτησε της πατρίδας τη σημαία

σε όλη του τη ζωή  ψηλά

„μολών λαβέ „είπε στο δειλό Γερμαναρά

ο Θόδωρος  πέταξε  με της δόξης τα φτερά

τον πόλεμο συνέχισε στα Ελληνικά  βουνά

πέρασε μια ζωή περιπέτειες  , διωγμούς

φτωχός πέθανε , αλλά έντιμος Ελληναράς

 

Ορμητικός, πατριώτης φλογερός,  λιγνός στο σώμα

στο πετσί του γνώρισε την προδοσία από του «λαού το κόμμα»

για  τα πιο υψηλά πολέμησε ιδανικά

και τα άφησε σε όλους μας κληρονομιά αιώνια

μόνο τα αριστεία ανδρείας πήρε  κοντά  του στο χώμα

 

Αγωνιζόταν ως τα   βαθιά γηρατειά  του

μου έστελνε την εφημεριδούλα  «Ελλάδα»

με τα γραπτά του

τα  λόγια του φάνταζαν φαντασιόπληκτα

και συνωμοσιολογικά ακόμα

τώρα αποδεικνύονται κείμενα σοβαρής ανάλυσης

λίαν προφητικά, ως  και το τελευταίο κόμμα

 

Ο Θόδωρος είχε διόραση , έβλεπε  πολύ μακριά

σαν το ζαγάρι  αφουγκραζόταν

τα αμερικανοσιωνιστικά  μουγκριτά

που χάλκευαν της πατρίδας μας

τα σημερινά   δεινά και τη σκλαβιά

 

και του 4ου Ράιχ τα καθάρματα τα νεοναζιστικά

που μονίμως είναι εχθροί μας

και των  Τουρκομογγόλων τη νεοθωμανική  φορεσιά

και εμείς τρομάρα μας  τους θεωρούσαμε σύμμαχους μας

που γενοκτονίες πάμπολλες έκαναν στη φυλή μας

και για τις προδοσίες της ψεύτικης  Αριστεράς

 

Πού είσαι Θόδωρε να δεις της Μέρκελ, του Ομπάμα

και του Ρότσιλδ  τους  ξεγάνωτους  ντενεκέδες  ;

τους πολιτικούς μας προδότες  της εξουσίας τους ‘χαβαλέδες’  ,

μειοδότες όλοι τους συμμορίτες   κλέφτες και   ρεμπεσκέδες

και της Γερμανικής κατοχής οι   ξενόδουλοι  λακέδες

με τα  μνημόνια  για 99 χρόνια μας δέσαν

οι κουκουλοφόροι  «χαφιέδες »

 

Αέρααα  Γερμανοτσολιάδες λεχρίτες και «ντονμέδες» !!!

Ο Θόδωρος  πέταξε  με της δόξης τα φτερά

τον πόλεμο συνέχισε στα Ελληνικά  βουνά

πέρασε μια ζωή περιπέτειες  , διωγμούς   και αγώνα

και όταν  επέστρεψε φίλησε της πατρίδας μας το χώμα

 

Τώρα ο ήρωας  σε άλλα σύμπαντα ψυχανεμίζει

σε κάποιο κάστρο  , στου καθήκοντος  το  μετερίζι

ο Θόδωρος δεν πέθανε  ζει

το κβαντικό του πεδίο   σαν παράδειγμα σε μας επενεργεί

στις  νέες  γενιές ηθικό   χαρίζει

Λευτεριά και  Ανδρεία αιώνια  θα  σκορπίζει

*Αμφικτύων
3/11/2016
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com