Τα κρατικά ταμεία χάνουν κάθε χρόνο περισσότερα από 200.000.000 Ευρώ από το λαθρεμπόριο οινοπνεύματος το οποίο καλύπτεται με ένα διαρκές, αόρατο πέπλο προστασίας. Θα υπάρξει άραγε κάποιος Υπουργός Ελληνικής Κυβέρνησης που θα ξεριζώσει τον καρκίνο του λαθρεμπορίου οινοπνεύματος το οποίο ζει και βασιλεύει ατσαλάκωτο εδώ και ολόκληρες δεκαετίες;
«Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατώτερούς τους»
Πλάτωνας 427-347 π.Χ.
Η νέα (αριστερή) κυβέρνηση της Ελλάδος που κατέλαβε στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015 υποχρεώθηκε, μετά από πολλούς κύκλους, αναταράξεις, δημοψήφισμα και δεύτερες εκλογές μέσα σε 9 μήνες, να προσγειωθεί ανώμαλα στον συγκεκριμένο διάδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δηλώνοντας άρον-άρον «μνημονιακή υποτέλεια»*.
Στα πλαίσια αυτά και στην προσπάθεια να επιβληθούν επειγόντως μέτρα τα οποία περιέχουν πολύ έντονη ιδεολογική και πολιτική ασυνέπεια, η Ελληνική Κυβέρνηση παρασύρεται διαρκώς σε αλλεπάλληλα λάθη και εσφαλμένες επιλογές. Όπως εκείνη της επιβολής ΦΠΑ στην εκπαίδευση ή την «εξομοίωση» του ΦΠΑ στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου, απέναντι ακριβώς στην «ανταγωνιστική» Τουρκία με εντυπωσιακά χαμηλότερους συντελεστές ΦΠΑ.
Ας ξεκαθαρίσουμε όμως το εξής: Προσωπικά, θεωρώ τον αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη τον πιο συμπαθή και εργατικό από τους περισσότερους Υπουργούς της κυβέρνησης παρά τον αντιπαθέστατο ρόλο που έχει επωμιστεί – σε πλήρη αντίθεση με άλλους (Σία, Τασία, Φίλης) που έχουν ή είχαν συμπαθέστατους ρόλους και κατάφεραν να γίνουν αντιπαθέστατοι ή αποκρουστικοί, με τα λόγια και τα έργα τους.
Η εσπευσμένη αναζήτηση «ισοδυνάμων» οδήγησε την Κυβέρνηση μας σε επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης 0,20 Ευρώ / λίτρο στο κρασί, ένα από τα ελάχιστα πλέον εθνικά προϊόντα της χώρας μας που παραμένουν ζωντανά με υψηλή προστιθέμενη αξία, ανάλογα βέβαια με ολόκληρη την διαδικασία παραγωγής, την παλαίωση, την συσκευασία κ.π.α.
Η «αθώα» εκ πρώτης όψεως αυτή φορολογία δεν είναι καθόλου, μα καθόλου αθώα. Προσαυξάνεται, ενσωματωμένη στην τιμή πώλησης, με 50% περίπου κέρδους χονδρεμπορίου και λιανεμπορίου καθώς και με 23% Φ.Π.Α (επί του τελικού συνόλου) φθάνοντας τελικά τα 0,37 Ευρώ / λίτρο κρασιού.
Σε μια αγορά όπου πέντε στις οκτώ από τις μεγαλύτερες οινοποιίες της χώρας μας είναι ζημιογόνες τα τελευταία χρόνια της κρίσης (Πλήρη οικονομικά στοιχεία στο άρθρο μας 31ης Αυγούστου 2015 με τίτλο «Top 10: Οι μεγαλύτερες Οινοποιίες της χώρας μας το 2014/2015»), σε μια αγορά όπου το μέσο κόστος ενός λίτρου Ελληνικού κρασιού βρίσκεται στα επίπεδα των 0,50 Ευρώ / λίτρο, η επιβολή τελικής επιβάρυνσης ίσης με το 75% (περίπου) του μέσου κόστους ενός λίτρου Ελληνικού κρασιού, ασφαλώς και δεν είναι η πιο έξυπνη ή ανώδυνη φορολογία!
Αν εξαιρέσουμε τις εξαγωγές που ασφαλώς δεν πληρώνουν ειδικό φόρο κατανάλωσης και αν υποθέσουμε ότι ο φόρος θα πληρωθεί τόσο σε όλες τις εισαγωγές όσο και από το σύνολο της Ελληνικής οινοποιίας χωρίς την παραμικρή «διαρροή» (πρακτικά τελείως αδύνατο), το σύνολο των εσόδων που θα εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία δεν πρόκειται ούτε καν να πλησιάσουν τα 50 εκατομμύρια Ευρώ τον χρόνο, όπως προκύπτει καθαρά από τον παρακάτω πίνακα:
.
ΕΙΔΙΚΟΣ ΦΟΡΟΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΚΡΑΣΙΟΥ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΤΟΥΣ 2014
.
Όλα αυτά συμβαίνουν όταν διατηρείται ζωντανό ένα διαχρονικό λαθρεμπόριο οινοπνεύματος το οποίο έχει ισχυρή επιρροή σε κάθε κυβέρνηση (δεξιά, σοσιαλιστική ή αριστερή) μέσα από μόνιμα πρόσωπα «παντός καιρού» που συμμετέχουν στα εκάστοτε κέντρα αποφάσεων του Υπουργείου Οικονομικών και τα οποία αποδεικνύονται διαχρονικά πανίσχυρα, ανεξάρτητα από Υπουργούς που έρχονται και παρέρχονται χωρίς να μπορούν να βάλουν χέρι στο προκλητικό λαθρεμπόριο!
Όπως πολύ αναλυτικά περιγράφουμε στο άρθρο μας 7ης Ιουλίου 2015 με τίτλο «Χύμα Αποστάγματα: Εκρηκτικό κοκτέιλ λαθρεμπορίου & νοθείας» τα κρατικά ταμεία χάνουν κάθε χρόνο περισσότερα από 200.000.000 Ευρώ από το λαθρεμπόριο οινοπνεύματος το οποίο καλύπτεται με ένα διαρκές, αόρατο πέπλο προστασίας!
Τα διαχρονικά πρόσωπα «παντός καιρού» που συμμετέχουν στα εκάστοτε κέντρα αποφάσεων του Υπουργείου Οικονομικών υποστηριζόμενα από βουλευτές κάθε χρωματικής απόχρωσης οι οποίοι κόπτονται κυριολεκτικά για τα συμφέροντα της εκλογικής τους πελατείας, αποτελούν ένα απροσπέλαστο τείχος προστασίας του λαθρεμπορίου οινοπνεύματος. Το αποτέλεσμα είναι οι δεκάδες Υπουργοί που έχουν παρελάσει από το Υπουργείο Οικονομικών την τελευταία εικοσαετία, να μην μπορούν να αγγίξουν καθόλου το «κύκλωμα» αυτό, ανεξάρτητα από πόσο ικανοί ή εργατικοί και αν είναι ή αν υπήρξαν!
«Πολλά τα λεφτά Άρη» έλεγε ο Σπύρος Καλογήρου στον Νίκο Κούρκουλο στην αξέχαστη ταινία «Λόλα» του 1964. Αυτά ακριβώς τα «πολλά λεφτά» μοιράζονται απλόχερα κάθε χρόνο στους λαθρέμπορους οινοπνεύματος ανεξάρτητα αν το κράτος αναγκάζεται να επιβάλλει επώδυνη φορολογία ακόμα και στα πιο αδύναμα στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας με την διαρκή αύξηση των έμμεσων φόρων ή να καταδικάζει σε αργό θάνατο την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση που γονατίζουν κάτω από αλλεπάλληλα χτυπήματα.
.
Συμπέρασμα
Θα υπάρξει άραγε κάποιος Υπουργός Ελληνικής Κυβέρνησης που θα ξεριζώσει τον καρκίνο του λαθρεμπορίου οινοπνεύματος το οποίο ζει και βασιλεύει ατσαλάκωτο εδώ και ολόκληρες δεκαετίες;
Θα σταματήσει άραγε η διαχρονική θυσία πολλών Ιφιγενειών στον βωμό των μεγάλων κερδών αδίστακτων λαθρέμπορων που απολαμβάνουν διαρκή και «αχρωμάτιστη» πελατειακή προστασία;
Θα αξιοποιηθούν επιτέλους τα υφιστάμενα «ισοδύναμα» εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρώ ετησίως χωρίς να καταστρέφεται άλλο ο παραγωγικός ιστός που απέμεινε στην οικονομικά ρημαγμένη Ελλάδα μας;
Ερωτήματα που θα έπρεπε κανονικά να είχαν καταφατική απάντηση από μια νέα κυβέρνηση που στρέφεται για «πρώτη φορά αριστερά».
Με από αυτά όμως που βλέπουμε όλοι μας, είναι φυσικό να αμφιβάλλουμε πάρα πολύ…
*Χαρακτηρισμός του νυν Υπουργού Παιδείας για την Κυβέρνηση Σαμαρά.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινού- πολη την οποία εγκατέλειψε με τις μαζικές απελάσεις του Ελληνισμού από την Κωνσταντινούπολη το 1964. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επί τρεις δεκαετίες, με την ιδιότητα του Διευθυντού Εξαγωγών Ελληνικής Οινοβιομηχανίας, ταξίδεψα στις 4 από τις 5 ηπείρους του πλανήτη μας, δημιουργώντας ένα εκτεταμένο δίκτυο διανομής σε 32 χώρες.
Περισσότερα για τον Λεωνίδα Κουμάκη
Πηγή: http://www.analyst.gr/2015/11/21/isodinama-foros-sto-krasi-kai-to-lathemporio/
Παμπόνηρε ανατολίτη, εκπρόσωπε των απανταχού κατασκευαστών ακολούχων ποτών, πιθανότατα δε των Σκοτσέζων των Γάλων και άλλων ξένων, που κατασκευάζουν αλκολούχα ποτά. Στοχεύεις στο κρασί, και πιθανότατα στο τσίπουρο, τα οποία τώρα μπορεί και καταναλώνει ο λαός της χώρας μας, εγκαταλείποντας -λόγω φτώχειας- τα εισαγόμενα ουίσκι, λικέρ, σαμπάνιες, κρασιά και άλλα εισαγόμενα, στην προσπάθειά σου να τα εξομοιώσεις στις τιμές των εισαγομένων,ώστε να στρέψεις την κατανάλωση υπερ των εισαγομένων. Θα έλεγα ντροπή σου, αλλά λόγω της άθλιας Φαναριώτικης σου προέλευσης, αυτή έχει μόνιμη θέση στο σαρκίο που κουβαλάς, και αυτό καθόλου δεν σε ενοχλεί. Βρε άθλιε, σε ποιά άλλη χώρα φορολογείται το χύμα κρασί, ή το λαΪκό χύμα τσίπουρο, που κρατάει στα χωρία αρκετούς αγροτοκτηνοτρόφους, αφού έτσι συμπληρώνουν το γλισχρο τους εισόδημα? Απορώ με τον κ.Σαρίδη που φιλοξένησε αυτό το άρθρο σου, στο κατά τα άλλα πατριωτικό του site.
Παρ΄όλο που το επίπεδο της „κριτικής“ είναι πολύ χαμηλό, πρέπει να απαντήσω: Για τα εισαγόμενα προϊόντα μιλάνε τα δεκατρία άρθρα μου από το 2010 μέχρι σήμερα με τον γενικό τίτλο „Αγοράζουμε Ελληνικά“. Όσον αφορά το λαθραίο οινόπνευμα που τυφλώνει ανυποψίαστους καταναλωτές (υπάρχουν και νεκροί σε Τσεχία και Τουρκία από κατανάλωση νοθευμένων οινοπνευματοδών ποτών) οι κερδισμένοι δεν είναι οι απλοί „λαικοί“ καταναλωτές αλλά Έλληνες, Αλβανοί και Βούλγαροι λαθρέμποροι που πουλάνε λαθραίο και νοθευμένο „τσίπουρο“ σαν Ελληνικό, θησαυρίζοντας σε βάρος της υγείας των καταναλωτών και των κρατικών ταμείων. Το τσίπουρο είναι αποκλειστικά και μόνο Ελληνικό προϊόν και δεν υπάρχει σε καμμιά Ευρωπαική χώρα – αφορολόγητο ή όχι. Οι αυθεντικοί αμπελουργοί έχουνε νόμιμο δικαίωμα να παράγουν το δικό τους, σχεδόν αφορολόγητο τσίπουρο, αντίστοιχο της παραγωγής σταφυλιών που έχουν και να το απολαμβάνουν για σπιτική κατανάλωση ή να το διαθέτουν στα όρια του νομού τους. Αυτό όμως που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι μαζικό λαθρεμπόριο οινοπνεύματος το οποίο οδήγησε στην κατανάλωση 3 εκατομμυρίων λίτρων φορολογημένου τσίπουρου και … 24 εκατομμυρίων λίτρων λαθραίου κάθε χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία του Γενικού Χημείου του Κράτους! Τους χαρακτηρσιμούς του αναγνώστη τους επιστρέφω στον ίδιο και του συνιστώ να ενημερωθεί για το θέμα πριν αρχίσει να βρίζει.
Για τον derkon: Ελπίζω η απάντηση του κυρίου Κουμάκη να έλυσε κάποιες απορίες ή να έκανε πιο κατανοητό το καθ‘ όλα κατανοητό κείμενό του. Θα συνιστούσα δε στον derkon κάποια εκφραστική ευπρέπεια, η ιστοσελίδα αυτή δεν ανήκει στα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που έγιναν ακριβώς γι‘ αυτό τον σκοπό, για την δημιουργία κοινωνικής αναταραχής και κοινωνικού χάους με τις βωμολοχίες, ύβρεις και τις κάθε είδους αστήρικτες ή στρεβλές κατηγορίες που τα κυριαρχούν, κοινωνιολογικά η ανθρωποφαγία. Απο την οποία κερδισμένοι βγαίνουν μόνο κάποιοι που λέγονται ζαχαρένια βουνά (αυτό θα πεί το εβραιογερμανικής προέλευσης όνομα του κυρίου Zuckerberg) και κυρίως οι από πίσω του. Και χαμένοι εμείς, που δεν καταλαβαίνουμε, γιατί, ποιός και για ποιό σκοπό μας κατέβασε το επίπεδο της κουβέντας στο υπόγειο ενώ λέμε συνεχώς ότι καταγόμαστε απο τους Αρχαίους Έλληνες, που προτιμούσαν τον διάλογο: Λέω εγώ την γνώμη μου, λές εσύ τη δική σου και ο καθένας μας κάτι κερδίζει απ‘ αυτό. Ενώ σήμερα με τον τρόπο εκφράσεως που μας συνείθισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ή της συμφοράς), μόνο χάνουμε
Αυτή η „ευπρέπεια“ και ο λεγόμενος καθωσπρεπισμός είναι που δεν μας επιτρέπουν να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Όταν στη Βουλή κάποιος παραμυθαντζής υπουργός ή βουλευτής αραδιάζει σωρό τα ψέμματα, τον αντικρούν λέγοντας του …….<>, αντί να τον αποκαλέσουν ευθέως ψεύτη και συκοφάντη.
Είναι βλέπετε η ευπρέπεια που δεν επιτρέπει να χαρακτηρισθεί με τη σωστή λέξη ο ψεύτης, ή ο προδότης, ο κλεφτης, και ο όποιος άλλος μπαγαπόντης.
Μόνον ο Καραμανλής ο νεώτερος τόλμησε και απεκάλεσε τον Εβραίο Σημίτη σαν αρχιερέα της διαπλοκής, και αυτό ήταν το λιγώτερο που μπορούσε να πει γι αυτόν τον άθλιο.-
Εγώ σαν Ρουμελιώτης που είμαι, πάντα έλεγα και πάντα θα λέγω με το όνομά που χαρακτηρίζει κάποιες καταστάσεις, ή κάποιους ανθρώπους.-
derkon