Η τουρκάλα καθηγήτρια Ayşegül Kılıç του τουρκικού πανεπιστημίου Θράκης (Ινστιτούτο Βαλκανικών Σπουδών), με έδρα την Αδριανούπολη, ανέπτυξε στην Ξάνθη στις 14 Μαίου 2016, το θέμα «Εβρενόζ Μπέης και Βαλκάνια». Η εκδήλωση οργανώθηκε από την Πολιτιστική Εκπαιδευτική Εταιρεία Μειονότητας (με έδρα την Κομοτηνή).

Στην εκδήλωση μετείχαν η Γενική Διευθύντρια της ΠΕΚΕΜ Περβίν Χαϊρουλάχ, η Σαϊμέ Κιρλιντοκμέ από το μειονοτικό λύκειο Μουζαφέρ Σαλίχογλου, ο Ερκάν Ιμάμεφέντι διευθυντής του σχολείου, ο βοηθός του μουφτή Ξάνθης Αχμέτ Χράλογλου, ο επικεφαλής του DEB Ξάνθης Οζάν Αχμέτογλου, ο Σααντετίν Σακίρ Χουσείν-επικεφαλής του δημοτικού συνδυασμού ¨Κοινωνικό Κίνημα¨ στον δήμο Αρριανών, ο πρόεδρος του συλλόγου μειονότητας Νότιου Έβρου Μπεκίρ Μουσταφάογλου, ο πρόεδρος του Ιδρύματος Διαφύλαξης του Τεκκέ της Ρούσας Αχμέτ Καραχουσείν κ.ά..

Η τουρκάλα ομιλήτρια, μετά από αναμάσηση μίας σειράς γνωστών τουρκικών μπουρδολογιών, όπως:

«Ο Γαζή Εβρενόζ ξόδεψε τις στρατιωτικές του επιτυχίες γιατην …ανάπτυξη των βαλκανικών εδαφών. Διασφάλισε την …κοινωνική και …οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Η πολιτική της …ανεκτικότητας που εφάρμοζε το Οθωμανικό κράτος σχημάτισε ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο μουσουλμάνοι και χριστιανοί ζούσαν ειρηνικά. H κατάκτηση έγινε όχι με το σπαθί αλλά με πολιτικές προσέγγισης», πρόσθεσε τα ακόλουθα, με όλα τα υπονοούμενα και τις αναγωγές στο παρόν: «Τα Βαλκάνια ήταν πολύ σημαντικά για τους Οθωμανούς. Η Δυτική Θράκη έπαιξε τον ρόλο της πύλης εισόδου (στα Βαλκάνια) και ότι καθώς τα εδάφη της Ρούμελης είχαν προτεραιότητα σε σχέση με αυτά της Ανατολίας, στο ανώτατο κρατικό συμβούλιο (Divan-I Hümayun) ο διοικητής της Ρούμελης καθόταν μπροστά από τον διοικητή της Ανατολίας».

Μετά τη λήξη της ομιλίας, υποβλήθηκαν ερωτήσεις. Τότε σηκώθηκε ο κ. Αχμέτ Ιμάμ και υπέβαλε την ακόλουθη ερώτηση: Αναφερθήκατε στον Εβρενόζ και στς Βαλκάνια, αλλά οι ιστορικές πηγές μαρτυρούν ότι ο Εβρενόζ εκτός από την κατάληψη της Κομοτηνής, η οποία δεν γνωρίζουμε κάτω από ποιες συνθήκες έγινε (με μάχη ή με συμφωνία), και της Μαρώνειας και εκτός από κάποιες επιδρομές στα ορεινά της Ροδόπης ως άτακτος επιδρομέας (ακιντζί), δεν μετείχε σε καμία άλλη κατάληψη πόλης. Ούτε ο Εβρενόζ Μπέης πολέμησε για την κατάληψη των Γιαννιτσών. Εάν συνεχίσετε ισχυρίζεστε κάτι τέτοιο, αυτό σημαίνει ότι ο Εβρενόζ Μπέης, όταν κατέλαβε τα Γιαννιτσά ήταν …130 χρονών! Διότι η Κομοτηνή κατελήφθη το 1361. Μπορούσε άνθρωπος 130 χρονών να πολεμήσει;

Απάντηση τουρκάλας καθηγήτριας: όχι, ο Εβρενόζ όταν κατέλαβε τα Γιαννιτσά δεν ήταν 130, αλλά 128 χρονών…

Αχμέτ Ιμάμ: Άλλωστε ο Εβρενόζ Μπέης δεν ήταν Τούρκος, αλλά Πομάκος. Ο πατέρας του λεγόταν στα πομακικά Μπράτκο (και όχι Μπράνκο όπως κάποιοι ισχυρίζονται) Λάζαρετ. Επιπλέον, στα οθωμανικά, το όνομα δεν διαβάζεται ως Εβρενόζ αλλά ως ουρανός κλπ. Γιατί δεν το διαβάζετε ως ορεινός (ελληνική λέξη), αφού είχε αποστολή να κάνει επιδρομές στα ορεινά της Θράκης; Αυτός ήταν που άρπαξε εκατό χριστιανούς νέους άνδρες και γυναίκες και τους έκανε γαμήλιο δώρο στον σουλτάνο… Αναφέρετε διαρκώς τον όρο δυτικής Θράκης (Μπατί Τράκια), όμως, τότε, δεν υπήρχε αυτή η διοικητική περιοχή και ο όρος που χρησιμοποιείτε είναι ιστορικά λανθασμένος.

Τουρκάλα καθηγήτρια: Πράγματι ο Εβρενόζ ήταν Βαλκάνιος (σ.σ. τον ονόμασε βαλκάνιο, για να αποφύγει τη λέξη Πομάκος)

Αχμέτ Ιμάμ: Επιπλέον, να σας θυμίσω ότι ο Εβρενόζ παρά την προσφορά του στον σουλτάνο, δεν έγινε ποτέ πασάς, επειδή ακριβώς ήταν Πομάκος και οι Τούρκοι υποτιμούσαν και έβλεπαν με καχυποψία τους Πομάκους. Μέχρι σήμερα υπάρχει στην τουρκική γλώσσα η φράση, TAHTADAN MASA, POMAKTAN PAşA OLMAZ (δηλαδή: όπως δεν γίνεται μασιά από ξύλο, έτσι δεν γίνεται και Πασάς από Πομάκο).

Αυτή η τοποθέτηση του Αχμέτ Ιμάμ, εξαγρίωσε το ακροατήριο.

Όμως ο Αχμέτ δεν σιώπησε… Στο τέλος, είπε: σας παραδίδω σε φωτοαντίγραφα όλα τα ιστορικά ντοκουμέντα που αποδεικνύουν όσα λέω…

Για άλλη μία φορά, όπως τον Μάϊο του 2015 στο συνέδριο της FUEN στην Κομοτηνή, ο διευθυντής της ΖΑΓΑΛΙΣΑ, έσωσε την αλήθεια και την τιμή των Πομάκων και της εορτάζουσας την απελευθέρωση Θράκη (Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης).

Φυσικά, ουδείς άλλος εκ των προβεβλημένων από γνωστά κυκλώματα, δεν είχε το σθένος να παραβρεθεί στην αίθουσα, όπου οι Τούρκοι, είχαν στήσει ένα σκηνικό μίσους και διαστρέβλωσης της αλήθειας και μάλιστα, όπως και πέρυσι με το συνέδριο της FUEN, διάλεξαν την μέρα απελευθέρωσης της Κομοτηνής (14 Μαϊου). Στην πραγματικότητα ήθελαν να γιορτάσουν και να δοξάσουν την κατάκτηση της Κομοτηνής από τους Οθωμανούς, τη στιγμή που όλοι οι άλλοι γιόρταζαν την απελευθέρωσή της.

Και φυσικά, θα ήμασταν αδικαιολόγητοι, εάν δεν αναρωτιόμασταν: Το τουρκικό πανεπιστήμιο της Αδριανούπολης έστειλε μέσα στην Ελλάδα μία καθηγήτρια να αναφερθεί στον κατακτητή της Κομοτηνής. Το «ακριτικό!» Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, που είναι; Υπάρχει, έστω, ένας καθηγητής, που να γνωρίζει τι συνέβη, ή πλέουν όλοι στο βούρκο της παχυλής άγνοιας και των ποικίλων κυρίαρχων ιδεοληψιών;

Φυσικά, δεν θα αναφερθούμε στην ευαισθησία και τα ανύπαρκτα ανακλαστικά της τοπικής κοινωνίας, διότι θα πρέπει να ομιλήσουμε με πολλά …γαλλικά!

Πηγή: http://www.zagalisa.gr/content/ki-allo-baterlo-stin-ksanthime-toyrkala-kathigitria-o-odostrotiras-axmet-imam