«… Μια χώρα απατεώνων αποκλείεται να μην την κυβερνούν απατεώνες. Η δημόσια απάτη στην Ελλάδα έχει ιδιωτική βάση. Τη θέλει ο λαός και τη στηρίζει ο λαός. Αρκεί να διαρρεύσει πως είσαι έντιμος για να μην εκλεγείς βουλευτής. ψηφίζουμε φελλούς γιατί χρειαζόμαστε φελλούς…»

Σημείωση Εμμανουήλ Σαρίδη: Γύρισα πρίν μερικές μέρες απο τις διακοπές που έκανα για δύο εβδομάδες στην Ελλάδα. Και τις περνάω συνήθως στην Κεραμωτή της Καβάλας, γιατί απο κεί μπορώ να επισκευθώ την Σταυρούπολη, το ώμορφο χωριό που γεννήθηκα, την Ξάνθη όπου μετα τον πόλεμο μετοίκησε η οικογένεια και όπου τελείωσα το Γυμνάσιο, την Χαϊντού στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα για ψυχική ανάταση, τα Αβδηρα, την Καβάλα, τον Παράδεισο και άλλους τόπους που συνιστούν για μένα αυτό που λέγεται πατρίδα. Κατά την επιστροφή μου με το λεωφορείο της γραμμής στη Θεσσαλονίκη, για να πάρω το αεροπλάνο για το Βερολίνο, πέρασα και απο τις δύο λίμνες, την Βόλβη και την Κορώνεια. Και κάθε φορά που περνώ απο κεί μου κλείνεται η καρδιά βλέποντας την αναρχία, την μπαγαποντιά, την απάτη και το „μετά από μένα ο κατακλυσμός“ που χαρακτηρίζει τον απληστο, ακοινώνητο, τσαμπουκαλή και πρωτόγονο Έλληνα, ζωγραφισμένη με μελανά χρώματα στην οικολογική καταστροφή της περιοχής. Γιατί η Κορώνεια στερεύει και είναι τελείως μολυσμένη απο τα κάθε είδους απόβλητα που της διοχετεύουν οι πάροικοι, ενώ τα βουνά προς την πλευρά της Χαλκιδικής κοντεύουν να γίνουν φαλακρά απο την συνεχή αποψίλωση του πράσινου, που οι άπληστοι χωριάτες κάνουν χωράφια. Εξυπακούεται, ότι η καταστροφική καταπάτηση δημοσίων εκτάσεων και η ανεξέλεκτη βρώμα που διοχετεύεται στην Κορώνεια γίνεται με την αγαστή συνεργασία των καταστροφέων με τους τοπικούς πολιτικούς, ενώ η Αστυνομία, οι τοπικές εφημερίδες, τα ιστολόγια, οι παπάδες και όσοι έντιμοι πολίτες υπάρχουν κάνουν μώκο. Και αυτό επιβεβαιώνει περίτρανα αυτά που γράφει ο Ραφαηλίδης για τους απατεώνες που τους κυβερνούν απατεώνες.

«… Ενώ η Αμερική κάνει διεθνή πολιτική ως υπερδύναμη, η Ελλάδα, ως συνήθως, ούτε εθνική δεν τα καταφέρνει να κάνει. Στην Ελλάδα εθνική πολιτική ονομάζεται η πολιτική του κάθε κόμματος χωριστά. Θάλεγες πως το κάθε κόμμα υπηρετεί και άλλο Έθνος. Κατ’ ουσίαν αυτό συμβαίνει. Άλλωστε, στην Ελλάδα υπάρχουν τόσα έθνη, όσοι περίπου οι Έλληνες. Ο κάθε Έλληνας, είναι Έλληνας με τον τρόπο του. Και τούτο γιατί ούτε οι ιστορικοί, ούτε οι Ακαδημαϊκοί, ούτε οι πολιτικοί κατάφεραν να συμφωνήσουν στο τι ακριβώς σημαίνει Ελλάδα και Έλληνας μετά το 1830 που προέκυψε αυτό το χάλι, που ονομάζεται ελληνικό κράτος …»

« Οι λαοί δεν έχουν μόνο ήρωες, έχουν και καθάρματα. Στην ιστορία ενός τόπου δεν ανήκουν μόνο οι ήρωες, ανήκουν και τα καθάρματα, που κι αυτά γράφουν ιστορία. Εν πάση περιπτώσει, η ιστορία ενός τόπου δεν είναι μόνο σειρά από θετικά γεγονότα. Άλλωστε, σε μια διαλεκτική αντίληψη των πραγμάτων, αν δεν υπήρχε άρνηση δεν θα υπήρχε ούτε κατάφαση … »

Τούτη η συνοπτική ιστορία της Ελλάδας (έναντι Ραφαηλίδη) από το 1830 μέχρι το 1974, που γράφηκε για να είναι κατ’ αρχήν ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, επιμένει περισσότερο στα αρνητικά παρά στα θετικά γεγονότα της ιστορίας. Δίνει δηλαδή μεγαλύτερη σημασία στους προδότες, τους δοσίλογους όλων των περιόδων και τους πατριδοκάπηλους, που δεν έλειψαν ποτέ, παρά σ’ αυτούς που νοιάστηκαν ειλικρινά για τούτον το δύσμοιρο τόπο, που συνεχίζει να υποφέρει από έλλειψη ιστορική ειλικρίνειας.

Δημοσιευθηκε στο http://www.lifo.gr/confessions/view/17022 στις 03.07.2012

Και ένα σχόλιο για το δημοσίευμα.

Έχω διαβάσει το βιβλίο… Ένα απόσπασμα από το ίδιο βιβλίο είναι ….

“Οι Έλληνες δημοκρατία λένε και αναρχία εννοούν. Δημοκρατία λένε οι Έλληνες, και εννοούν την ευχέρια του καθένα να κάνει ό,τι θέλει και λογαριασμό να μη δίνει σε κανέναν, ούτε στη Βουλή, ούτε στην κυβέρνηση, ούτε στο σύνταγμα.»

>Στον ανδριάντα του Χαρίλαου Τρικούπη, έξω από την παλιά Βουλή είναι γραμμένη η ρήση του: «Η Ελλάς θέλει να ζήσει και θα ζήσει.» Γιατί το λέει αυτό ο Τρικούπης, αφού από το 1830 που υπάρχει ελληνικό κράτος και μέχρι το θάνατό του τουλάχιστον, κανείς δεν «επιβουλεύεται την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της χώρας;»

Κανέις; Και οι Έλληνες;

„Οι υπ’ αριθμόν ένα εχθροί της Ελλάδας; Που υπερασπίζονται μετά μανίας την πατρίδα από εχθρούς που περιφένονται από το’ να σημείο του ορίζοντα στο άλλο, ίσα-ίσα για να μπορούν να τη ρημάζουν οι ίδιοι; Η σωστή ερμηνεία είναι: Η Ελλάδα θέλει να ζήσει παρά τη θέληση των Ελλήνων, που δε θέλουν να ζήσει.“

„Το Μαίο του 1828 έρχεται στην Ελλάδα ο πρώτος πρεσβευτής, ο Γάλλος στρατηγός Ζισερό ντε Σαιν Ντεβιλ, που αντί διαπιστευτηρίων ε΄χει μαζί του 500,000 φράγκα κι έτσι πείθει τους Έλληνες πως είναι σοβαρός άνθρωπος. Ακολουθεί ο Ρώσος, που είναι Έλληνας και λέγεται Βούλγαρις, και ο Άγγλος μίστερ Ντώκινς. Όλοι φέρνουν δώρα στο νεογέννητο. Και το κακομαθαίνουν εξ αρχής, στο σκασμένο. Που και όταν μεγαλώσει, μια μόνο λέξη θα ξέρει να λέει. ΔΑΝΕΙΑ! Δώστε μου δάνεια και πάρτε μου την ψυχή. Την ελληνική ψυχή, βέβαια, που έχει και αρχαιολογική αξία.“

Πηγή: www.lifo.gr