Η πολιτικη αναστατωση, η πολωση και οι συνεπειες τους, το μπλοκαρισμα των εθνικων δυναμεων και η στασιμοτητα δεν ειναι αυτογενη, αλλα οφειλονται στην ελλειψη εθνικων δομων και την εξαρτηση των τυπικα υπαρχοντων απο το εξωτερικο

Περι τινος προκειται;

Η ερευνα που ακολουθει ασχολειται με τον ρολο που παιζουν στην Ελλαδα διαφοροι δημοσιογραφοι, οι ανταποκρισεις των οποιων παρουσιαζουν μια Ελλαδα, οπου κυριαρχουν οι διαδηλωσεις, η ακριβεια, η καταπιεση των μεταναστων και γενικα οπου ολα ειναι στραβα και αναποδα. Μα, δεν ειναι πραγματικα ετσι, θα ρωτησουν πολλοι. Μπορει να ειναι ετσι, ομως η ιδια κατασταση επικρατει και στην Γερμανια, οπου ζω απο το 1960, κανεις ομως δεν κανει αποκλειστικα τετοιες ανταποκρισεις. Οι δε Γερμανοι προσπαθουν με καθε τροπο να παρουσιασουν την χωρα τους απο την „σοκολατενια“της οψη, κανεις δεν γραφει, οτι καθε πεμπτο παιδι ζει κατω απο τα ορια της φτωχιας η οτι σε σταθμους η στο δρομο θα δεις Γερμανους να ψαχνουν στα καλαθια απορριματων για φαγωσιμα.

Η ερευνα λοιπον θα βαλει κατω απο το μικροσκοπιο τις δρασεις ορισμενων Γερμανων, που ειτε σαν δημοσιογραφοι, ειτε σαν προτυπα της ελληνικης νεολαιας εχουν επηρεασει – και επηρεαζουν ακομη – την πολιτικη ζωη του τοπου. Βασικο προσωπο ειναι η γερμανιδα „συντροφος“, „αναρχικη“, „αριστερη“, „αντιφασιστρια“ και „δημοσιογραφος“ Heike Schrader, θα γινει ομως αναφορα και στον κατα καποιο τροπο προκατοχο της Rolf Pohle („συντροφος“, „αναρχικος“, „αριστερος“, „αντιφασιστας“ και „μεταφραστης“) και  του  Günter Wallraff  (την δεκαετια του 70), και στον ρολο που παιζουν – και παιξανε – σαν δημοσιογραφοι, αναρχικοι, προβοκατορες και σαν συνδεσμοι με αντιεξουσιαστικες ομαδες, αριστερα πολιτικα κομματα, αντιφασιστικες οργανωσεις η εκδοτικους οικους. Και, καθ’ολες τις ενδειξεις, σαν πληροφοριοδοτες γερμανικων και αλλων μυστικων υπηρεσιων.

Πολλοι χαρακτηριζουν τετοιου ειδους μελετες σαν συνωμοσιολογικες, αγνοωντας οχι μονο τους τροπους, με τους οποιους οι Μεγαλοι „κανουν τη δουλεια τους“, τα μεσα που μεταχειριζονται οσοι εχουν στα χερια τους την εξουσια και ελεγχουν κρατη, κοινωνιες και προσωπα η την στοιχειωδη λειτουργια μυστικων υπηρεσιων και διπλωματιας. Η διεθνης ορολογια της συνωμοσιας, η λεξη Konspiration, προερχεται απο την ουσιαστικοποιηση του λατινικου coniurare = συνασπιζομαι, συμμαχω στα κρυφα με ορκο. Σημερα η ορολογια για διαφορους λογους εχει εναν αρνητικο χαρακτηρα, παρα το οτι δεν ειναι ταυτοσημη με την επιορκια, ομως η συνωμοσια δεν εχει παντα κατωτερα κινητρα, οπως μας δειχνει ο βιος του πριγκηπα Niccolò Machiavelli, τον οποιο μελετουν σημερα οι ασχολουμενοι με την διπλωματια, η συνωμοσια της Εταιριας των Ισων του Γαλλου σοσιαλιστη Gracchus Babeuf το 1793 και οι μυστικες εταιριες που εδρασαν στην Ελλαδα  το 1821.

Η Γερμανια του Κεντρου και η Ελλαδα της Περιφερειας

Για να γινει κατανοητο το εν θεματι προβλημα, θα πρεπει να περιχαρακωθει θεωρητικα το πολιτικοοικονομικο πλαισιο, μεσα στο οποιο κινουνται τα προσωπα της ερευνας αυτης και να προσδιοριστουν οι σχεσεις των δυο χωρων, Γερμανιας και Ελλαδος, που εκτος απο το οτι εχουν το ιδιο, καπιταλιστικο, συστημα και βρισκονται στο ιδιο πολιτικο και οικονομικο στρατοπεδο, ελαχιστες ομοιοτητες λειτουργιας των θεσμων και των δομων τους εχουν μεταξυ τους.

Η Ελλαδα μπορει να ειναι μελος της Ευρωπαικης Ενωσης, του ΝΑΤΟ και αλλων μεγαλων διεθνων οργανισμων, εξακολουθει ομως να παραμενει μια χωρα της Περιφερειας, δηλαδη να αγεται και να φερεται απο το λεγομενο Κεντρο (που χρησιμοποιω εδω απλοποιημενα για τις δυναμεις επιβολης της παγκοσμιου ταξεως, Ordnungsmächte η Order-keeping powers, που ειναι κυριως οι ΗΠΑ, η Γερμανια, η Αγγλια και η Γαλλια). Η εξαρτηση της Ελλαδος απο το Κεντρο φαινεται καθαρα απο την λειτουργια του κρατους και των υπηρεσιων του, απο την ερφαρμογη των διαταξεων του Συνταγματος και απο την τηρηση των νομων. Στους τομεις αυτους η Ελλαδα ελαχιστες σχεσεις εχει με τις Δημοκρατιες της Δυσεως που νομιζει οτι μοιαζει. Η κυριοτερη διαφορα εντοπιζεται στην υπαρξη ενος κοσμου στην Ελλαδα, που λειτουργει παραλληλα με το κρατος, τους νομους και τις υπηρεσιες του και αποτελειται απο μεγαλα και πολυαριθμα μικροτερα Μαζικα Μεσα Ενημερωσεως (ΜΜΕ) που ποδηγετουν τους πολιτες κατα την δικη τους γνωμη, πολιτικα κομματα που κηρυσσουν την ανυπακοη σε νομους ψηφισμενους απο τη Βουλη και ξεσηκωνουν καθημερινα τον „λαο“ εναντια στην νομιμα εκλεγεισα κυβερνηση και κλικες φοιτητων, συνδικαλιστων και αλλων περιθωριακων ομαδων, που κινουνται και δρουν συνηθως παρανομα επιδιωκοντας η καθε μια τους δικους της σκοπους και συμφεροντα. Στην Δημοκρατια αυτη εχει επικρατισει το, αγνωστο στη Δυση, δογμα, οτι οι πολιτες εχουν μονο δικαιωματα, αλλα κανενος ειδους υποχρεωσεις απεναντι στο κρατος και στα κοινα.

Στα κεντρα της Δυσεως ομως οργανισμοι, πολιτικα κομματα, περιθωριακες ομαδες η μεμονωμενα προσωπα που λειτουργουν η δρουν κατα τετοιο τροπο, θεωρουνται εχθρικα προς το κρατος και το Συνταγμα του και πρακτορες ξενων συμφεροντων και υπηρεσιων η διωκονται σαν τρομοκρατικα στοιχεια και παραβατες του Ποινικου Δικαιου, ενω πολιτικα κομματα οπως το δικο μας ΚΚΕ εχουν απο χρονια απαγορευτει. Οχι ομως στην ελληνικη Δημοκρατια, της οποιας οι πολιτες φαινεται να εχουν συμβιβαστει με την σχιζοφρενικη λειτουργια του κρατους και των θεσμων του, δεχομενοι, χωρις αντιδραση, την υπαρξη και την τρομοκρατια του παραλληλου αυτου κοσμου, οπως ενδεικτικα φαινεται απο τα ακολουθα παραδειγματα: Φοιτητες, και εν πασει περιπτωσει νεοι, κουκουλοφορεμενοι και οπλισμενοι με λοστους, ροπαλα και αλλα πολεμικα μεσα, εισβαλουν στο Πανεπιστημιο της Θεσσαλονικης, αφοπλιζουν η τραυματιζουν βαρεια τους φυλακες και μετα καινε, ρημαζουν και καταστρεφουν οτι βρουν μπροστα τους. Τραμπουκοι συνδικαλιστες κανουν ντου στον ΟΤΕ και διαλυουν συμβουλια των διοικητικων του οργανων, αλλοι καταλαμβανουν τα εργοστασια της ΔΕΗ παρεμποδιζοντας την λειτουργια τους η κατεβαζουν τους διακοπτες της και βυθιζουν την χωρα στο σκοτος. Ατομα του αντιεξουσιαστικου χωρου (!) επιδιδονται σχεδον καθημερινα σε βομβιστικες επιθεσεις εναντιον Τραπεζων και λεηλατουν τα ταμεια τους. Φοιτητες, συνδικαλιστες και κομματικοι εγκαθετοι, μαζι μ’εναν οχλο χασομερηδων, διοργανωνουν για ψυλλου πηδημα συλλαλητηρια παρεμποδιζοντας την ομαλη ζωη της πολεως, χωρις να συλλαμβανονται και χωρις τα κομματα που τους υποκινουν να απαγορευονται. Δημοσιογραφοι και παρουσιαστες της Τηλεορασεως ψευδονται, βυσσοδομουν και παραπληροφορουν συστηματικα τον κοσμο. Βουλευτες και αρχηγοι Κομματων βγαινουν στο Βημα της Βουλης κραυγαζοντας, οτι ο Πρωθυπουργος και οι Υπουργοι του εινε ανικανοι, απατεωνες, διεφθαρμενοι και οτι εχουν συστησει μαφιοζικη συμμορια. Εαν το θεμα δεν ηταν τοσο σοβαρο, θα ελεγα, οτι ολες αυτες οι φιγουρες που κανουν οτι τους καπνισει χωρις να φοβουνται τις συνεπειες των νομων για τις παρανομες και ποταπες πραξεις τους δεν ειναι στα καλα τους, προκειται για ατομα μαλλον φαντασιοπληκτα, UFOs, γελοια, παλαβα η παρανοικα.

Το αποκορυφωμα του διεστραμμενου αυτου τροπου λειτουργιας της ελληνικης συλλογικης ζωης αποτελει η επικρατησασα γνωμη, οτι η οχλαγωγια και η παρακωλυση της λειτουργιας του κρατους, αποτελει κατα καποιο τροπο υποχρεωση του ελληνα πολιτη, ειναι ενδειξη χειραφετησης του και απελευθερωσης του απο τα δεσμα „του Κεφαλαιου“. Και δεν ειναι καθολου  παραδοξο, το οτι σ’αυτη την Δημοκρατια της οχλοκρατιας οι μισοι βουλευτες, αυτοι που ανηκουν στα κομματα της λεγομενης Αντιπολιτευσεως, πληρωνονται – και μαλιστα αδροτατα – για να κατηγορουν την κυβερνηση, τον Πρωθυπουργο και τους Υπουργους του σαν σκαρτους και ανικανους, να δημιουργουν στη Βουλη φασαριες η να υποθαλπουν κινητοποιησεις του οχλου, που οδηγουν σε φαινομενα οπως αυτα που περιεγραψα λιγο πιο πανω. Τι προσφερουν οι ανθρωποι αυτοι στον τοπο, εκτος απο πολιτικη και κοινωνικη αναστατωση, σε τι ωφελει την Ελλαδα η αεναη αναστατωση και κωλυσιεργια που δημιουργουν; Το αναρωτηθηκε αυτο ο πολιτης που τους ψηφιζει η εκεινος που ανεχεται στωικα την φασαρια τους;  Και αν ναι, γιατι δεν αντιδρα σ’αυτη την κατασταση, που εχει πια ξεφυγει τελειως απο τα ορια καθε δημοκρατικης δεοντολογιας και καθε εννοιας μιας εννομου ταξεως;

Η απαντηση δεν ειναι ευκολη και γινεται ακομη δυσκολοτερη, αν ληφθει υπ’ οψιν, οτι η υπαρξη και λειτουργια του παραλληλου αυτου κοσμου και οι – παρανομες – ενεργειες του ειναι κατα τα αλλα …νομιμες. Νομοι επιτρεπουν στον καθε αλητη που παριστανει τον φοιτητη, να ελεγχει η να καταστρεφει τα Πανεπιστημια. Νομοι επιτρεπουν στον καθε συνδικαλιστη και εγκαθετο των πολιτικων κομματων, να συμπεριφερεται σαν ιδιοκτητης της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και των αλλων μεγαλων κρατικων και ημικρατικων οργανισμων. Νομοι που εχουν ψηφιστει απο νομιμα εκλεγεισες κυβερνησεις, επιτρεπουν στον τυπο και τα αλλα ΜΜΕ να παραπληροφορουν, να ψευδονται ασυστολα και να υποδαυλιζουν παρανομες ενεργειες, που οδηγουν τον τοπο κατα κρημνου. Και νομοι επιτρεπουν σε ξενα κεντρα να δρουν ανενοχλητα στην Ελλαδα, να συντηρουν Μη Κρατικους Οργανισμους (ΜΚΟ) που καμμια υπηρεσια δεν προσφερουν, αλλα τουναντιον αναστατωνουν και ζημοωνουν τον τοπο, νομοι τελος επιτρεπουν σε δημοσιογραφους ξενων ΜΜΕ να δινουν συνειδητα αρνητικες πληροφοριες για την χωρα στο εξωτερικο και να διατηρουν διασυνεδεσεις με την εγχωρια αρνηση και την τρομοκρατια. Ολα εινε νομιμα, ακομη και το κακο που κανουν στην Ελλαδα.

Πως το Κεντρο ελεγχει την Περιφερεια

Στις κλασσικες θεωριες της σχεσεως Κεντρου και Περιφερειας η εξαρτηση της Περιφερειας απο το Κεντρο εντοπιζεται μονο στον οικονομικο τομεα, συνηθως στις μεγαλες ανισοτητες των εμπορικων τους σχεσεων, εισαγωγη προιοντων απο το Κεντρο, καταναλωση και χρεη απο την Περιφερεια. Πως ομως συντηρειται αυτη η ανισοτητα και με ποιο τροπο παρεμποδιζεται η αναπτυξη των παραγωγικων δυναμεων της Περιφερειας; Προφανως η οικονομια μονο δεν φτανει για την κατανοηση της σχεσεως αναμεσα τους και γι’αυτο ειναι αναγκαια η μελετη των πολλων αλλων παραμετρων, που δινουν στο Κεντρο την δυνατοτητα να παιζει κυριαρχο ρολο στην παγκοσμια οικονομια. Και για να το πω πιο απλοποιημενα, πρεπει να δουμε πιο καθαρα, με ποιους τροπους και ποιες μεθοδους το Κεντρο επιβαλλει στην Περιφερεια τους κανονες του „παιχνιδιου“ του, που του επιτρεπουν τον ελεγχο και την αποκομιδη των μεγαλυτερων δυνατων κερδων και  ωφεληματων απο την Περιφερεια. Ας σημειωσω δε ακομη, οτι το Κεντρο δεν ειναι ενας μονολιθικος οργανισμος, αλλα αποτελειται απο μερικες χωρες, οι οποιες δρουν μεν συλλογικα, βρισκονται ομως και σε μια κατασταση ανταγωνισμου μεταξυ τους. Οι υπολοιπες χωρες ταξινομουνται σε τρεις κατηγοριες: Σ’εκεινες που θεωρουνται απο το Κεντρο σαν μελλοντικοι ανταγωνιστες του η προσπαθουν να κερδισουν μεριδια αγορας εις βαρος του οπως η Ρωσια και η Κινα, σ’εκεινες που εχουν αναλαβει τον ρολο μιας τοπικης δυναμεως επιβολης της πολιτικης του Κεντρου οπως το Ισραηλ και η Τουρκια και τελος σε ολες τις υπολοιπες περιφερειακες χωρες, στις οποιες ανηκει και η Ελλαδα.

Βασικη προυποθεση για τον ελεγχο των χωρων αυτων ειναι να εινα „διαχειριστικα“ ευχρηστες (commercialable). Αυτο επιτυγχανεται με την ενταξη τους σε διεθνεις οργανισμους (ΝΑΤΟ, Ευρωπαικη Ενωση κ.π.α.) και οι διασυνδεσεις των πολιτικων κομματων τους με κομματα του Κεντρου οπως π.χ. το ΠΑΣΟΚ, που ιδρυσε το 1973 το γερμανικο σοσιαλδημοκρατικο κομμα (SPD) στο Bad Godesberg, οχι για τα ωραια ματια του Ανδρεα, αλλα για να το εχει σαν υποκαταστημα στην Ελλαδα. Τον ιδιο σκοπο εχουν και οι διασυνδεσεις συνδικαλιστικων οργανωσεων, δημοσιογραρφων κλπ. με κεντρικες οργανωσεις των Βρυξελλων. Ευχρηστες γινονται οι χωρες της Περιφερειας και με την εμπλοκη τους σε διακρατικες εριδες με γειτονικες χωρες οπως η Ελλαδα με την Τουρκια, η Ινδια με το Πακισταν, η Ρωσια με την Γεωργια κλπ., οπου το Κεντρου φροντιζει να αναγνωρισθει απο τους εμπλεκομενους σαν διατητης και δικαστης του προβληματος τους, δινοντας, σοφα ποιουμενο, δικαιο μια στη μια και μια στην αλλη.

Ενας αλλος τροπος ειναι η προσκληση – και -προσδεση – πολιτικων της Περιφερειας σε συναντησεις διεθνων κεντρων με χαρακτηρα μασονικης στοας οπως το Club Bilderberg και ενας αλλος η υποστηριξη και χρηματοδοτηση επιχειρησεων στον χωρο των ΜΜΕ, ωστε η εκαστοτε κυβερνηση να βρισκεται συνεχως υπο τον καταιγισμο κατηγοριων για ανικανοτητα, σκανδαλα, διαφθορα, καταπατηση ανθρωπινων δικαιωματων, αυταρχικοτητα και αλλα παρομοια και ετσι να μην ειναι εις θεσιν να προωθησει τις αναγκαιες για την χωρα της μεταρρυθμισεις για την κοινωνικη και οικονομικη της εξελιξη. Εκτος αυτων το Κεντρο φροντιζει, ωστε στο εσωτερικο των χωρων της Περιφερειας να λειτουργουν παρακλαδια Μη Κρατικων Οργανισμων – ΜΚΟ, οπως το Greek Helsinki Monitor του Παναγιωτη Δημητρα και μεγαλες διεθνεις ιστοσελιδες (οπως η Indymedia), που σκοπο εχουν να παιζουν τον ρολο μεταφορεα, αναπαραγωγου και πολλαπλασιαστη διαφορων ιδεολογηματων και κοινωνικοπολιτικων μηνυματων (συμμετοχικη Δημοκρατια, ανθρωπινα δικαιωματα, καταπολεμηση διεφθαρμενων και αυταρχικων ηγεμονων, οικολογια, αντικρατισμος, αναρχια κ.π.α.), να εκθετουν την χωρα διεθνως, να ξεσηκωνουν ιδιαιτερα την νεολαια και να προκαλουν κοινωνικη αναστατωση, κινητοποιησεις, φασαριες και δολιοφθορες.

Παραμενοντας στο τελευταιο, ας τονισω, οτι οι εισαγωμενες ιδεες επιδρουν κατα τον ιδιο τροπο και στην νεολαια των χωρων προελευσεως τους. Ομως στις χωρες αυτες υπαρχουν πολυ καλα οργανωμενοι μηχανισμοι ελεγχου και καταστολης ενω στην Περιφερεια, λογω αναποτελεσματικοτητας των αναλογων δομων λειτουργουν ανεξελεγκτα και απολυτα αντιπαραγωγικα (kontraproduktiv, counter productive). Το μονο που εχουν επιτυχει μεχρι σημερα, ειναι η δημιουργια και η συντηρηση μιας διαρκους φασαριας και μιας  κοινωνικοπολιτικης ρευστοτητας, που εχει οδηγησει την Ελλαδα στα προθυρα της ακυβερνησιας και του χαους. Στην αναμπαμπουλα αυτη μονο ο λυκος/οι λυκοι του Κεντρου χαιρεται, βλεποντας τα σχεδια τους να εκλπληρωνονται, την ολοενα αυξανομενη πεποιθηση των πολιτων, ει σε μεγαλο βαθμο τον σκοπο τους, την περριρεουσα αντιληψη μεταξυ των πολιτων, οτι οι πολιτικοι εινε αναξιοπιστοι και η κυβερνηση ανικανη να λυσει τα προβληματα του τοπου και γι’αυτο θα πρεπει να παρουν οι ιδιοι την διακυβερνηση της χωρας στα χερια τους, αντικαθιστωντας τους πολιτικους. Αυτο που δειχνουν και οι τελευταιες δημοσκοπησεις. Τα αποτελεσματα ειναι γνωστα. Η Ελλαδα δινει την εικονα ενος αποσταθεροποιημενου κρατους, αφου πρωτα επηλθε η αποβιομηχανηση της και η μετατροπη της σε θερετρο των Δυτικων, των δε κατοικων της σε ξενοδοχους, γκαρσονια και σε καταναλωτες ξενων προιοτων (που αγοραζουν με δανεια που συναπτει η κυβερνηση στην Δυση, υποθηκευοντας το μελλον της χωρας).

Η ερευνα που ακολουθει θελει να δειξει οχι το πως φτασαμε ως εδω, γιατι αυτο θα επερνε μεγαλη εκταση, αλλα ενα μερος του προβληματος, τον ρολο που παιζουν στην συντηρηση και περαιτερω αποσταθεροποιηση του κρατους οι διαφοροι ξενοι πρακτορες που δρουν στην Ελλαδα υπο καποιον δημοσιογραφικο μανδυα, τις διασυνδεσεις τους με τον τοπο προελευσεως τους και τον τροπο, με τον οποιο διακινουν τα διαφορα ιδεολογηματα και συνθηματα που μεταφερουν απο κει προς τα δω καθως και τις πληροφοριες που παρεχουν με την δραση τους στους εντολοδοχους τους. Ας τονισω δε ιδιαιτερα, οτι τα μεταφερομενα ιδεολογηματα και μηνυματα επηρεαζουν τα μεγιστα την ελληνικη νεολαια, που ειναι ιδιαιτερα ευαισθητη σε θεματα περι σοσιαλισμου, αναρχιας και αντικρατισμου και διαμορφωνουν τον τροπο σκεψεως της. Πολυ περισσοτερο, διοτι η νεολαια αυτη, στην πλειοψηφια της, στερειται της κοινωνικοποιησης (Sozialisation, Socialization) που γνωριζει η νεολαια των χωρων της Δυσεως στην οικογενεια και το περιβαλλον της, δεν αποκτα στα μεσαιωνικης λειτουργιας Πανεπιστημια την ικανοτητα σχηματισμου ιδιας αντιληψεως των οσων συμβαινουν στον χωρο της πολιτικης και της διακινησεως ιδεολογηματων και ιδεολογιων και δεχετε τα εισαγομενα συνθηματα περι σοσιαλισμου, ανθρωπινων δικαιωματων, οικολογιας κ.λ.π. το ιδιο ευκολα, οπως δεχθηκε και τα λεγομενα φασφουταδηκα, που αντικατεστησαν τους ελληνικους κεφτεδες, ιδιαιτερα οταν τα ιδεολογηματα, τα μηνυματα και ο τροπος επικοινωνιας της νεολαιας αυτης γινονται στην δικη της γλωσσα (κατα το μαλακα, μαλακα!) και προερχονται απο διεθνως αναγνωρισμενους „συντροφους“. Νεολαια και συντροφοι εινε ετσι οι καλοι, το κρατος ο τυρρανος και οι αστοι οι κακοι.

Γερμανοι δημοσιογραφοι και αναρχικοι στην Ελλαδα

Η ερευνα αυτη θα σταθει ιδιαιτερα στον ρολο που παιζει στην Ελλαδα η γερμανιδα „συντροφος“, „αναρχικη“, „αριστερη“, „αντιφασιστρια“ και „δημοσιογραφος“ Heike Schrader. Θα ασχοληθει επισης, πιο συντομα, με τον „προκατοχο“ της Rolf Pohle („συντροφος“, „αναρχικος“, „αριστερος“, „αντιφασιστας“ και „μεταφραστης“) και ακομη λιγοτερο με τον Günter Wallraff, που εδρασε κατα την δεκαετια του 70, λιγο, αλλα πολυ αποτελεσματικα.

Αρχιζοντας απο τον Günter Wallraff (φωτογραφια αριστερα), στην Γερμανια πασιγνωστο για τις μεταμορφωσεις του μια σε συντακτη της εφημεριδας Bild-Zeitung το 1977 και το βιβλιο „Der Aufmacher. Der Mann, der bei ‚Bild’ Hans Esser war“ που εγραψε και αλλοτε σε  Τουρκο Gastarbeiter, τον δηθεν Ali Levent Sinirlioglu το 1983, παμε πισω στην δεκαετια του 70 και στον ρολο που επαιξε κατα την πτωση της Χουντας. Ειναι γνωστο, οτι ο Wallraff ηρθε στην Ελλαδα στις 21.11.1973 σαν αντιπροσωπος της επιτροπης „Griechenland-Solidarität“, που ειχε ιδρυσει λιγο πριν ο καθηγητης Wolfgang Abendroth για δρασεις εναντιον της χουντας, λιγες μερες μετα την καταληψη του Πολυτεχνειου (17. Νοεμβριου 1973, οπου ειχε συγκληθει και η περίφημη Εργατική Συνέλευση και οι χωροι του γεμίσαν απο ανατρεπτικά συνθήματα οπως „κατω το κρατος“, „κατω το κεφαλαιο“, „κατω η εξουσια“, „κατω ο στρατος“, „εξεγερση“, „Μαης ’68“ κ.α.). Αυτα που πολιτικοποιησαν την σημερινη „αφροκρεμα“ των πολιτικων του ΠΑΣΟΚ και της Νεας Δημοκρατιας (Βενιζελος, Αλογοσκουφης κλπ. κλπ.)!.

Στις 10. Μαιου 1974 ο Wallraff υστερα απο συνεννοηση με στελέχη της „αντίστασης“, θεωρησε οτι ηρθε η ωρα και παρουσια δυτικων φωτογραφων και δημοσιογραφων, αλυσοδέθηκε σε ένα στύλο της ΔΕΗ στην πλατεία Συντάγματος, μοίραζοντας προκηρύξεις με αντιδικτατορικό περιεχόμενο. Ενδιαφερον ειναι, οτι είχε αφήσει τα χαρτιά και το διαβατήριό του σε φίλους που τον συνόδευαν και είχε ξηλώσει ακόμα και τις ετικέτες στα ρούχα του, για να θεωρηθεί Ελληνας, ξεσηκωνοντας τους φοιτητες του Πολυτεχνειου και αλλους επιρρεπεις σε „επαναστατικες“ πραξεις νεαρους. Δεν εγινε βεβαια γνωστο, εαν την προβοκατσια αυτη του Wallraff υποστηριξαν, εκτος απο τον Wolfgang Abendroth και αλλες, κρατικες και μη υπηρεσιες, ποιες πηγες την χρηματοδοτησαν και ποιοι του παρειχαν την αναγκαια καλυψη. Γεγονος ειναι, οτι για την πραξη του στο Συνταγμα συνεληφθη με την κατηγορια ότι αναμίχθηκε σε „εσωτερικές υποθέσεις του ελληνικού κράτους“, ισχυριζεται οτι βασανιστηκε απο ανδρες της ΕΣΑ, λεει ομως και οτι υστερα „από διάβημα της πρεσβείας μου είχα διακριτική μεταχείριση“ (Η περιπτωση Βαλραφ, Οι αλυσιδες της πλατειας Συνταγματος, http://www.iospress.gr/ios1997/ios19970629b.htm, σε συνεργασια με τον Rolf Pohle, για τον οποιο θα γινει ο λογος αμεσως μετα). Στο παρελθον ειδαν στην Γερμανια το φως της δημοσιοτητας ανακοινωσεις, οτι ο Wallraff ηταν συνεργατης της της Staatssicherheitsdienst (Stasi), της Υπηρεσίας Κρατικής Ασφάλειας της DDR, οι οποιες ομως δεν επαληθευθηκαν, οπως δεν επαληθευθηκαν μεχρι σημερα και οι κατηγοριες περι συνεργασιας με την Stasi των Gregor Gysi, προεδρου του δηθεν αριστερου κομματος Die Linke και Manfred Stolpe, πρωην Πρωθυπουργου του κρατιδιου του Brandenburg. Προφανως διοτι ολοι τους ησαν διπλοι και τριπλοι πρακτορες, στην υπηρεσια της DDR και συγχρονως μιας η περισσοτερων μυστικων υπηρεσιων της Δυσεως.

Δυο λογια για τους ντοπιους αντιεξουσιαστες

Με το αλυσοδεμα στο Συνταγμα και την εκταση που του δοθηκε στον διεθνη τυπο και οδηγησε στην πτωση της χουντας το 1974, ο ρολος του Wallraff τελειωσε, οχι ομως και οι αναγκες γερμανικων υπηρεσιων και αλλων ξενων κεντρων για ατομα που ειναι αναγκαια για την αποκατασταση μιας επικοινωνιας με „αρχηγους“ (γερμανικα Redelsführer) στον χωρο φοιτητικων, αριστερων, αναρχικων και αντιεξουσιαστων οργανωσεων και στα ΜΜΕ και την διασυνδεση τους με αναλογες οργανωσεις – και υπηρεσιες – στην Γερμανια, ωστε να ειναι δυνατη η ροη και μεταφορα των „νεοτερων“ ιδεολογηματων και μηνυματων απο το Κεντρο προς την Περιφερεια και η παρακολουθηση των κινησεων των προαναφερθεντων χωρων της Περιφερειας απο το Κεντρο. Ιδεολογηματα, μηνυματα και δρασεις γινονται εν ονοματι μιας διεθνους αλληλεγγυης και του συντονισμου του „αγωνα“ εναντιον της κρατικης καταπιεσης και του „Κεφαλαιου“. Πολλα προσωπα απο την Γερμανια που εχουν δρασει η δρουν ακομη στην Ελλαδα με αυτη την ιδιοτητα ανηκουν στην κατηγορια των λεγομενων undercover agent (η σπεσιαλιτε του Wallraff), αλλοι παλι δραστηριοποιουνται στον χωρο λογω ψυχολογικων προβληματων, βρισκοντας την κατανοηση ομοιοπαθων τους που δεν βρισκουν στην Γερμανια.

Οσο για την ντοπια νεολαια του αναρχικου, αντιεξουσιαστικου κλπ. χωρου, την περιγραφει καλυτερα ο συναδελφος τους Μιχαήλ Πρωτοψάλτης: „Μην έχοντας να αντιμετωπίσουν αγκυλώσεις από κάποιο πρόσφατο παρελθόν, οι πρώτοι αναρχικοί στην Ελλάδα επηρεάζονται περισσότερο από τα νέα επαναστατικά ρεύματα που προκύπτουν στην παγκόσμια έκρηξη της δεκαετίας του ’60 παρά από τον παραδοσιακό αναρχοσυνδικαλισμό και αναρχοκομμουνισμό. Τα κινήματα της πιο ελεύθερης και ελευθεριακής δεκαετίας που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα γίνονται τα σημεία αναφοράς: το αμερικανικό κίνημα, ο γαλλικός Μάης, το γερμανικό ’68 και, αργότερα, το ιταλικό κίνημα… Εμπνευσμένοι από τη μαγική αλληλεπίδραση Στίνα – Καστοριάδη διαμορφώνονται στα χρόνια της χούντας οι πρώτες παρέες και ομάδες, οι πρώτοι πυρήνες διάδοσης των αντιεξουσιαστικών ιδεών και οι αντίστοιχοι εκδοτικοί οίκοι. Έτσι δημιουργείται στη Θεσσαλονίκη η εκδοτική ομάδα „Πράξη“ και στην Αθήνα η εκδοτική και πολιτική ομάδα της „Διεθνούς Βιβλιοθήκης“, που θα σφραγίσει τη γέννηση και την ανάπτυξη του αναρχικού κινήματος…Δεκαπεντάχρονος μαθητής τότε, και μάλιστα της σχολής Μωραΐτη, παρακολούθησα την κατάληψη της Νομικής το Φεβρουάριο του ’73 διότι το σχολικό έκανε στάση στη Σόλωνος κι έτσι όλη η πολιτικοποιημένη „μαρίδα“ του πούλμαν, μπουχτισμένη από τα μαθήματα, από την καταπίεση σχολείου και οικογένειας, από τη σεξουαλική στέρηση που εκείνες τις εποχές δεν άγγιζε μόνο μαθητές και φοιτητές, αλλά ολόκληρη την κοινωνία, κατεβαίναμε αρκετές στάσεις πριν τα σπίτια μας και εκτονωνόμασταν με το να μας κυνηγούν και να μας διώχνουν οι μπάτσοι γύρω από τη Νομική“. Βλεπε και www.geocities.com/marmitamag/arthra/teyxos_6/Protopsaltis.htm.

…και τα προτυπα τους, ο Rolf Pohle

Ενα απο τα γνωστοτερα ονοματα που κινηθηκαν στον χωρο αυτο ειναι ο Rolf Ludwig Pohle (* 04.01.1942 στο Βερολινο, † 07.02.2004 στην Αθηνα, φωτογραφια αριστερα), ο οποιος στην Γερμανια ανηκε στην Εξωκοινοβουλευτικη Αντιπολιτευση (Außerparlamentarische Opposition – APO) που ειχε ιδρυθει τα τελη της δεκαετιας του 60. Συνεληφθη το 1974 και καταδικαστηκε για συμμετοχη σε μια εγκληματικη οργανωση, κατοχη οπλων και υποστηριξη της Φραξιας του Κοκκινου Στρατου (Rote Armee Fraktion – RAF) σε εξημιση χρονια φυλακη, απολυθηκε ομως το επομενο ετος σε ανταλλαγμα για την απελευθερωση του Peter Lorenz, πολιτικου του Χριστιανοδημοκρατικου Κομματος (CDU). Απο την Υεμενη, οπου του ειχε προσφερθει πολιτικο ασυλο, ηρθε στην Ελλαδα, οπου συνεληφθη το 1976, και με αποφαση του Αρειου Παγου παραδοθηκε στην Γερμανια, οπου κλειστηκε για εξι χρονια στις φυλακες. Απολυεται το 1982 και το 1984 παντρεύεται τη δικηγόρο Κατερίνα Ιατροπούλου και εγκαθίσταται οριστικά στην Αθήνα, οπου εργάζεται ως καθηγητής γερμανικών, μεταφραστής και συγγραφέας. Εκτος αυτων αρθρογραφεί στο περιοδικό «Σχολιαστής» και απο το 1990 συμμετέχει στη συντακτική του «Ιου», εγραψε δε και ενα βιβλιο με τον τιτλο „Το ονομα μου ειναι ανθρωπος („Mein Name ist Mensch“).

Μεχρι εδω τιποτε το ιδιαιτερο στις πληροφοριες που δινει για τον Pohle το γερμανικο Google (το οποιο „χτενιζεται“ επιμελως απο πολλες και διαφορες υπηρεσιες εντος και εκτος Γερμανιας). Πολυ πιο πληροφοριακο ειναι το ελληνικο Google, οπου στο λειμμα Ρολφ Πολε βρισκουμε πολυαριθμες καταχωρησεις, ιδιαιτερα του αρχειου www.iospress.gr της „Ελευθεροτυπιας“ (που καθε αλλο παρα Ελευθεροτυπια ειναι!) και http//indy.gr, το οποιο θα μπορουσε να χαρακτηριστει σαν μια πρωτης ταξεως πηγη, απ’ οπου ξενες υπηρεσιες αντλουν οτι πληροφορια χρειαζονται για την κατασταση στον αντιεξουσιαστικο χωρο της Ελλαδος και να τον επηρρεαζουν κατα το δοκουν και σαν „οικος αποπλανησης ανηλικων και ανωριμων“ και αφοδευτηριο των καθε ειδους συναισθηματικα ανισορροπων.

Για τις πηροφοριες, οτι ο Pohle ηταν συνεργατης της Staatssicherheitsdienst (Stasi), διαβαζουμε σ’ενα αρθρο με τον τιτλο „Ρολφ Πολε: Ο φάκελός μου στη Στάζι – Μεταξύ Γιαννόπουλου και Κάρλος“!, που δημοσιευσε ο „Ιος“ στις 18.10.1998, οτι ο εβραιος δημοσιογραφος κλπ. κλπ. Michael Sontheimer (συντακτης στην εφημεριδα των πρασινων Tageszeitung (TAZ), του περιοδικου Der Spiegel και νυν συγγραφεας (που εξεδωσε το 2007 μαζι με τον Götz Aly το βιβλιο „Fromms“, την ιστορια του εβραιου βιομηχανου προφυλακτικων Julius Fromm), του εστειλε εναν φακελλο „με 53 έγγραφα αριθμημένα και σφραγισμένα από την BStU…οπου από τις διακοπές της αρίθμησης μπορούμε να εικάσουμε ότι κάποια έγγραφα έχουν εξαιρεθεί“ και οτι στην σελίδα 120 του φακέλου αναφερονται ως βασικοί σύνδεσμοι του ο αδελφός του, τρία μέλη της οργάνωσης „2 Ιούνη“, ο γνωστός Κάρλος ενας Ευάγγελος Γιαννόπουλος, ένας ακόμη Ελληνας δικηγόρος και τρεις Γερμανούς“ ενω παράλειπετε ο κυριότερος συνήγορος του στην Αθήνα το 1976, ο Παναγιώτης Κανελλάκης.

Οπως και ναχει το πραμμα, η Stasi, η ανατολικογερμανική μυστική υπηρεσία, σε απόρρητες εκθέσεις χαρακτηριζει τον Pohle σαν „τρομοκράτη“ και „αναρχικό“. „Στον Π. αποδίδονται οργανωτικά χαρίσματα και ικανότητα επιβολής. Διαθέτει υψηλή ευφυία και έχει γνώσεις στο νομικό τομέα, χάρη στην πρότερη εκπαίδευσή του. Ο Π. διαθέτει ειδικές γνώσεις στην πλαστογράφηση αδειών, οπλοφορίας καθώς και στην προμήθεια και τη χρήση πυροβόλων όπλων. Διασυνδέσεις ή επαφές του Π. στη Λ.Δ.Γερμανίας δεν έγινε δυνατόν να εντοπιστούν.“ Και με ημερομηνία 20.6.1983 υπαρχει στα αρχεία της Στάζι (τμήμα ΧΧΙΙ καταπολέμησης της τρομοκρατίας) η κατάθεση ενός πληροφοριοδότη της ανατολικογερμανικής μυστικής υπηρεσίας για τον Ρολφ Πόλε. „Πίσω από το ψευδώνυμο Μπάαντε που αναφέρεται, γνωρίζουμε σήμερα ότι κρύβεται ο Βέρνερ Χόπε. Ο Χόπε έμεινε 8 χρόνια φυλακή στη Δυτική Γερμανία μετά τη σύλληψή του το 1972, με την κατηγορία της συμμετοχής σε κάποια ένοπλη σύγκρουση RAF-αστυνομίας. Μετά την αποφυλάκισή του κατέφυγε στην Ανατολική Γερμανία και έγινε „ανεπίσημος συνεργάτης“ (ΙΜ, Inoffizieller Mitarbeiter) της Στάζι. Δημοσιεύουμε παρακάτω τα σημαντικότερα σημεία αυτής της μαρτυρίας“ (Ολα τα παραθεματα απο το www.iospress.gr/ios1998/ios19981018a.htm).

Ο Pohle και ο αντιεξουσιαστικος χωρος στην Ελλαδα

Δεν ειναι τυχαιο, οτι τα ΜΜΕ σε ολο τιον κοσμο χαρακτηριζανε τον Pohle ως «ηγετικό στέλεχος της συμμορίας Baader-Meinhof Bande» ενω ο τοτε υπουργός Δημόσιας Τάξεωςης, Αντώνης Δροσογιάννης, τον είχε ονομάσει το 1985 «πρύτανη της τρομοκρατίας» και η  „Βραδυνή“ της 27.3.86 βγηκε με τον τιτλο: «Αίμα και βόμβες-Εκρήξεις και μάχες όλη τη νύχτα-Τα ‘παιδιά του Πόλε’ στα Εξάρχεια» (πρόκειται για τους Γιόακιμ Χ. Κάιμπελ ,μαθητή , Γιοχάνες Γκ. Πόκορνς ,ηθοποιό και Μπεργκ Μπ.Μάγερ, άεργο βλεπε και: „Τα χαμινια του δρομου“ στο http://66.51.107.227/front.php3?lang=el&article_id=188141). Σε αντιθεση με το το indy.gr, που δυο μερες μετα τον θανατο του στην Αθηνε δημοσιευσε „στην μνημη του Ρολφ Πολε“ την ακολουθη δήλωσή που ειχε κανει από τις φυλακές του Κορυδαλλού λιγο προτου εκδοθεί στη Γερμανία, οπου τον χακτηριζει σαν επαναστατη: „Η Επανάσταση δεν Ξεψυχάει, δεν Εξολοθρεύεται, δεν Βομβαρδίζεται, δεν Τουφεκίζεται, δεν Συλλαμβάνεται, δεν Απαγορεύεται, δεν Δολοφονείται, δεν Εκδίδεται. Εσείς μη φοβάστε αυτό το φοβερό καιρό! Αυτό θέλουν βέβαια να πετύχουν: Να καταθέσουμε τα όπλα πριν ακόμα απ’ τη μεγάλη μάχη. (Από το γερμανικό Εργατικό Κίνημα) Σήμερα εμείς οδηγούμαστε μαζικά στο θάνατο από πείνα στον Τρίτο Κόσμο. Σήμερα βομβαρδίζονται ανελέητα οι «εστίες αντίστασής» μας και εξολοθρεύονται – στο Λίβανο. Σήμερα χτυπιόμαστε, συλλαμβανόμαστε, τουφεκιζόμαστε στις απεργίες, στις διαδηλώσεις, στα ανθρωποκυνηγητά – στην Αργεντινή, στη Νότια Αφρική, στην Τουρκία. Έτσι όπως ο σύντροφος Μαρτινέζ πριν δυο μέρες στην Ισπανία. Έτσι όπως στις 25 του Μάη στην Ελλάδα. Σήμερα η «Νέα Δημοκρατία» στην Αθήνα δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο: Απαγόρευση του δικαιώματος των συγκεντρώσεων, Αστυνομία, Στρατός, Κατάσταση Ανάγκης. Οι κρατούντες φοβούνται. Και με το δίκιο τους. Γιατί: Εμείς απελευθερωνόμαστε στη σύγκρουση με τον κοινό εχθρό. Εμείς απελευθερωνόμαστε στον αγώνα για το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό. Εμείς ξέρουμε ότι παντού κάθε στιγμή και σε κάθε τόπο μπορούμε ν’ αγωνιστούμε, πρέπει ν’ αγωνιστούμε, θα αγωνιστούμε. Η Επανάσταση δεν Ξεψυχάει, δεν Εξολοθρεύεται, δεν Βομβαρδίζεται, δεν Τουφεκίζεται, δεν Συλλαμβάνεται, δεν Απαγορεύεται, δεν Δολοφονείται, δεν Εκδίδεται. Ρολφ Πόλε, Κορυδαλλός, 1.10.1976“.
(http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=186810).

Ενδιαφερον παρουσιαζουν εδω και οι καταχωρησεις επι του θεματος στην ιδια ιστοσελιδα, ενδεικτικες του τροπου σκεψεως αυτων που τοποθετουνται στον αντιεξουσιαστικο χωρο. Ετσι καποιος Κουλ Ουάχατ (προφανως μια παραγραφη του Κουλουβαχατα, που ετσι φαινεται να θεωρει τα γραπτα του αυτος ο επαναστατης!) γραφει στις 9 Φεβρουαρίου 2004: „Ο Πόλε ήταν από τους ηγέτες του ακροαριστερού φοιτητικού κινήματος στη Γερμανία. Οταν έγινε δικηγόρος συμπαραστάθηκε σε πολλούς διωκόμενους από το κράτος κι έτσι έγινε στόχος των υπηρεσιών. Τον κατηγορήσανε για συμμετοχή στη RAF. Τον φυλακίσανε, απελευθερώθηκε σε αντάλλαγμα της απελευθέρωσης κάποιων ομήρων από αεροπειρατεία, πήγε στην Υεμένη, ήρθε μετά εδώ, εκδόθηκε παρά τους αγώνες, φυλακίστηκε στη Γερμανία ξανά κι όταν απελευθερώθηκε ήρθε εδώ. Όπου και έζησε μέχρι προχτές. Η κηδεία, βέβαια, δεν θα έχει καμία σχέση με εκκλησίες!

Τα ιδια κουλουβαχατα γραφει ο Κουλ Ουάχατ και σαν αντιπροσωπος της Kομμουνιστικης Οργανωσης Ελλαδας (KOE, Ησαΐα Σαλώνων 6, 114 75 Αθήνα, Τηλ.: 210 6441745, Fax: 210 6430024, Ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.koel.gr): „Τιμή στον Ρολφ Πόλε“ – Ο Ρολφ Πόλε μέχρι το 1982, γνώρισε στις πολύχρονες φυλακίσεις του την πραγματικότητα – φρίκη των λευκών κελιών στη Δ. Γερμανία. Ο Ρολφ Πόλε ήταν ένας από τους χιλιάδες αγωνιστές που διώχθηκαν, εξορίστηκαν, και πολλοί από αυτούς είτε αυτοκτόνησαν είτε δολοφονήθηκαν, στα χρόνια της προληπτικής αντεπανάστασης που συνόδευσαν τη βάρβαρη καπιταλιστική αναδιάρθρωση αμέσως μετά την ανολοκλήρωτη θύελλα του κινήματος των δεκαετιών ’60 και ’70. Θα θυμόμαστε με σεβασμό τον Ρολφ Πόλε, γιατί στάθηκε με αξιοπρέπεια και αγωνιστικότητα σε δύσκολους καιρούς“. Και καποιος Γ.Β.: „Μορφή της κάποτε Επανάστασης ο Ρολφ Πόλε -και πρότυπο ολοκληρωμένου, ανυπότακτου στον αυταρχισμό, πολίτη: Γόνος καθηγητή πανεπιστημίου, βαθιά καλλιεργημένος, ουμανιστής, ευαίσθητος και τρυφερός και συνάμα αλύγιστος και ακατάβλητος. Γοήτευε και σημάδευε ανεξίτηλα όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν“.

Το αν ο Pohle ηταν πρακτορας καποιων μυστικων υπηρεσιων δεν μπορει εδω να τεκμηριωθει με σιγουρια. Ενα ειναι σιγουρο, οτι διαφορες μυστικες υπηρεσιες εδειχναν ενα υπερβολικο ενδιαφερον για το ατομο του και ακομη και σε περιπτωση, που δεν ηταν πρακτορας, χρησιμοποιηθηκε σαν ενα ειδωλο αριστεροαναρχικου, που ασκουσε, οπως φαινεται τρομερη γοητεια σε ανωριμους νεους, μεταφορεροντας αριστεροαναρχικα ιδεολογηματα και μηνυματα και σαν σαν δολωμα για προσωπα και οργανισμους παραπληροφορησης (Ιος, εκδοσεις). Οπως φαινεται και απο μερικες  καταχωρησεις στο http://thessaloniki.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=17205, οπου καποιος διερωταται γιατι εξαφανιστηκαν φωτογραφιες που ειχαν προηγουμενα δημοσιευθει. Με το δικηο του λοιπον να εξανισταται καποιος αλλος, ο nikolakisdiaselos, ξεσπωντας με το „ελλάς, ελλήνων, χριστιανών, ηλίθιων, ρουφιάνων και κλεφτών“.

Η Heike Schrader, „φιλη“ Ελληνων κομμουνιστων, αντιεξουσιαστων και τρομοκρατων!

Η Heike Schrader (*1965, φωτογραφια στο κέντρο με γυαλιά) θα μπορουσε να χαρακτηριστει σαν το προσωπο που κατα καποιο τροπο αντικατεστησε τον Rolf Pohle μετα τον θανατο του το 2004. Οπως ο Pohle, κινειται και η Schrader στον ιδιο ιδεολογικα χωρο που περιλαμβανει τον κοσμο της αριστερας με την πολυ πλατεια σημασια της λεξεως και αποτελειται τοσο απο „συντροφους“ του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, οσο απο τους αντιεξουσιαστες του indy.gr, των αναρχικων των Εξαρχειων και διαφορων τρομοκρατικων ομαδων οπως η 17Ν. Για την Schrader δεν βρηκα πουθενα το παραμικρο βιογραφικο στοιχειο, η  Wikipedia (Dt) γραφει οτι η σελιδα με το ονομα Heike Schrader σβυστηκε („diese Seite wurde bereits früher gelöscht“), ενω οι καταχωρησεις με το ονομα της στο γερμανικο Google την αναφερουν σαν „deutsche Journalistin und Publizistin“ που ζει και εργαζεται στην Αθηνα.

H Schrader γραφει για την αριστερη εφημεριδα „Junge Welt“ (ιδρυθεισα το 1947 σαν κεντρικο οργανο της νεολαιας της Ανατολικης Γερμανιας FDJ – Freie Deutsche Jugend και ανηκουσα σημερα στο Verlag 8. Mai και την GmbH Linke Presse Verlags- Förderungs- und Beteiligungsgenossenschaft junge Welt e.G.), ενω μερικες ανταποκρισεις της δημοσιευονται στην ιστοσελιδα „Telepolis“ (που ανηκει στον πολυπλοκαμο εκδοτικο οικο Heise), απ’ οπου και αναδημοσιευονται σχεδον πανομοιοτυπα σε εκατονταδες αριστερες ιστοσελιδες εντος και εκτος Γερμανιας. Τελος ας σημειωσω, οτι η „Junge Welt“ και η „Telepolis“ συνδεονται οχι μονο ιδεολογικα με τον πολυδαιδαλο και δραστηριοποιημενο σε πολλες χωρες της Ανατολικης Ευρωπης εκδοτικο οικο Pahl-Rugenstein, ο οποιος εξεδωσε και το βιβλιο της Schrader για τον Σαββα Ξηρο στην Γερμανια (ασχολειται με εκδοσεις στα θεματα Anarchismus – Antifa – Asyl – Atheismus – Autonome – Dritte Welt – Feminismus – Flucht – Friedensbewegung – Geheimdienste – Gentechnologie – Gewerkschaften – Globalisierung – Marxismus – Migration – Militär – Ökologie – Philosophie – Rassismus – Sozialismus – Soziologie – Verlage – Zeitschrifte und Zeitungen) και οτι „Junge Welt“, εκδοτικος οικος Heise („Telepolis“) και εκδοτικος οικος Pahl-Rugenstein, οπως και αλλες παρομοιες „αριστερες“ εκδοσεις και εκατονταδες „αριστερες“ ιστοσελιδες (μερικες θα αναφερω αργοτερα), κινουνται οχι μονο ιδεολογικα στον ιδιο χωρο, αλλα και λειτουργουν σαν ενα ειδος συγκοινωνουντων δοχειων, δημοσιευοντας, στην περιπτωση αυτη, αρθρα της Schrader και αλλων γραφιαδων, που παιρνει ο ενας απο τον αλλο. Το ιδεολογικο τους „σκεπαστρο“ ειναι το „αριστερο“ κομμα DIE LINKE (το πρωην SED – Sozialistische Einheitspartei της Ανατολικης Γερμανιας), που αντιπροσωπευεται στο Κοινοβουλιο. Τελος ας σημειωσω, οτι η Schrader ειναι στην Ελλαδα διαπεπιστευμενη στο Υπουργειο Τυπου σαν δημοσιογραφος και απο το 2002 ειναι παντρεμμενη με εναν Ελληνα (Για την Heike Schrader βλεπε και το αρθρο μου „Mit dem Buch eines griechischen Terroristen auf Tournee“ στο λινκ).

Τα αρθρα που στελνει η Schrader στην „Junge Welt“ και την „Telepolis“   περιστρεφονται γυρω απο τα ιδια θεματα, με αυτα που ασχολειται ο „αριστερος“ ελληνικος τυπος: Διαδηλωσεις εναντιον της κυβερνησεως, καταληψεις Πανεπιστημιων, το θεμα „Λεσβος“, ο κληρος και η ελληνικη εκκλησια, συνεντευξεις με προσωπα του ΚΚΕ, καταπιεση των εργαζομενων, „αγωνες“ των φοιτητων για τα Πανεπιστημιακα, θεματα, που δεν απασχολουν καθολου κοινο και τυπο στην Γερμανια, το ενδιαφερον του οποιου επικεντρωνεται περισσοτερο σε θεματα εξωτερικης πολιτικης, αυτα που φερνουν χρημα και διατηρουν την γερμανικη ευμαρεια (με εξαιρεση τα αθλητικα θεματα και τα νεωτερα απο την ζωη των αστερων κλπ., ομως αυτο εινει ενα αλλο θεμα. Αρα, γιατι τοτε στελνει η Schrader τετοιες ανταποκρισεις στην Γερμανια; Και η κεντρικη ερωτηση: Πως ζει και κινειται η γυναικα αυτη στην πολυεξοδη Αθηνα, οταν ειναι αδυνατο να πληρωνεται για τα λιγοστα αρθρα που στελνει στην εφημεριδα της, οταν η „Junge Welt“ εχει μια ημερησια κυκλοφορια περιπου 20000 φυλλων, καμμια διαφημιση, που αποφερει χρημα και εναν τεραστιο αριθμο συντακτων και τεχνικων, που εγειρει αποριες για τις πηγες που τον υποστηριζουν οικονομικα και πολιτικα;

Ας δουμε λοιπον μερικες ανταποκρισεις της Heike Schrader απο την Αθηνα, που δημοσιευονται κυριως στην “ junge Welt“, σπανιοτερα στην „Telepolis“ και κανα δυο τους τον χρονο στην „Frankfurter Rundschau“, απ’ οπου και αναδημοσιευονται σε πολυαριθμες ιστοσελιδες αριστερων, κομμουνιστων, Antifa, αντιεξουσιαστων και αναρχικων, ακομη και εκτος Γερμανιας, που δειχνει ενα τελεια λειτουργουντα δικτυο – Netzwerk (!!), που προκαλει ευλογες αποριες για την χρησιμοτητα και τους σκοπους του, αφηνοντας  τον αναγνωστη να βγαλει τα συμπερασματα μονος του:

• Gegen die Privatisierung der Containerhäfen: „Proteste in Griechenland sollen Privatisierung der Containerterminals in Häfen Piräus und Thessaloniki verhindern. Ein Interview mit Giorgos Papavassiliou, PAME“ (junge Welt, 28.05.2008)
• Blutige Erdbeeren – Massenstreik von Migranten gegen unmenschliche Arbeitsbedingungen, Gewerkschafter der PAME wurden von Schlägertrupps der Erdbeerfarmer tätlich angegriffen…“ (junge Welt, 23.04.2008)
• Aufstand der Tagelöhner: Griechenlands Gastarbeiter arbeiten für Hungerlöhne, haben kaum Rechte und sind ständig von Abschiebung bedroht (Frankfurter Rundschau, 22.04.2008)
• Streik im Öffentlichen Dienst in Griechenland: ver.di-Landesleiterin (ver.di – Vereinte Dienstleistungsgewerkschaft) Leni Breymaier sendet Solidaritätserklärung an Yannis Panagopoulos, Vorsitzenden der griechischen Gewerkschaft GSEE
• Die KKE geht voran, Bollwerk gegen Antikommunismus und EU-Imperialismus: Die Stärke der Kommunistischen Partei Griechenlands hat nicht nur historische Gründe, στην ιστοσελιδα Kommunistische Initiative (http://www.kommunisten.at/article.php?story=20080109224804931)
• Fasten bis zum Tod: Die Fastenzeit dauert 40 Tage bis zum orthodoxen Ostersonntag. Am gleichen Tag startet im Parlament die Diskussion »Fastenzeit bis zum Tod« („Junge Welt“, 10.03.2008)
• Die Zeichen stehen auf »Generalstreik: Wachsende Proteste gegen Versuche der Regierung, das Rentensystem zu »reformieren« (junge Welt, 04.12.2007)
• Gewerkschafter in Griechenland immer häufiger vor Gericht. Interview mit Dimitris Agavanakis, Mitglied der PAME (junge Welt, 07.07.2007)
• Für Mindestlohn und Vollzeitarbeit: PAME-Gewerkschaftsfront organisierte Demonstrationen in 48 griechischen Städten (junge Welt, 10.03.2007)
• Widerstand gegen Privatisierung der Reste von Telekommunikationskonzern in Griechenland. Interview mit Lefteris Papakonstantopoulos, PAME (junge Welt, 12.01.2007)
• 300 Schulen besetzt: „Seit vier Wochen befinden sich griechische Grundstufenlehrer im Streik…“ (junge Welt, 12.10.2006)
• Streikbruch per Gesetz: „Griechische Regierung rief Ausnahmezustand aus. Hafenarbeiter und Seeleute seit einer Woche im Ausstand. (Junge Welt, 23.02.2006)
• Griechen einig gegen Sozialabbau. Generalstreik und Massenproteste gegen neoliberalen Kurs der Regierung: (junge Welt, 15.12.2005
• »Der Bildungsetat muß dringend erhöht werden«: In Griechenland bleiben Schulen geschlossen, Lehrer gehen auf die Straße. Ein Gespräch mit Pavlos Antonopoulos  (junge Welt, 11.11.2005)
• Alle Räder standen still: Kämpferischer Generalstreik in Griechenland (Junge Welt, 12.05.2005)
• Gewerkschaften protestieren – Wir organisieren überall Arbeitskämpfe: PAME gegen Sozialabbau. Ein Gespräch mit Giorgos Mavrikos, Mitglied der PAME (Junge Welt, 16.03.2005).

Οπως ειπα, μερικα μονο αντιπροσωπευτικα δειγματα των ανταποκρισεων της Schrader με αποκλειστικο αντικειμενο διαδηλωσεις συνδικαλιστων και ιδιαιτερα αυτων που οργανωνει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, την προβολη της πολιτικης του ΚΚΕ και του ΣΥΝ και γενικα πολιτικοκοινωνικη ανωμαλια και φασαρια. Ας σημειωσω επισης, οτι η Schrader, που απολαμβανει της συναδελφικης αλληλεγγυης των συντακτων του Indy.gr και συνεργαζεται με τον „Ιο“ της „Ελευθεροτυπιας“ (βλεπε και http://indy.gr/other-press/o-ios-gia-ti-3c7aike-sranter), λαμβανει μερος και σε εκδηλωσεις του „αριστερου“ χωρου, εντος Ελλαδος, οπως  στην 1. Πανελλαδικη Συσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ στις 25. Μαρτιου 2008 στην Θεσσαλονικη η στο Βερολινο, σε μια εκδηλωση στις 4. Μαρτιου 2008 οπου ανεπτυξε το θεμα „Συγχρονα βασανιστηρια στο κρατος δικαιου“ (»Zeitgenössische Folter im Rechtsstaat«) και παρουσιασε για ακομη μια φορα το βιβλιο (της) για τον Σαββα Ξηρο, για το οποιο βλεπε αμεσως παρακατω. Το πως ομως συμβιβαζονται οι επαφες της με το ΚΚΕ και „εχθρους“ τους, τους αναρχικους των Εξαρχειων, αυτο θα εκανε καλα να μας το εξηγησει η κυρια Παπαρηγα, που διατηρει πολυ καλες σχεσεις με τα αφεντικα της στην Γερμανια.

Η Heike Schrader  και το βιβλιο (της) που παρουσιαζει τον τρομοκρατη Σαββα Ξηρο σαν θυμα του απανθρωπου ελληνικου κρατους 

Τον Δεκεμβριο του 2007 κυκλοφορησε στην Γερμανια ενα βιβλιο με τον τιτλο „Guantanamo auf Griechisch“ („Guantanamo α λα ελληνικα“) και με υποθετικο συγγραφεα τον Σαββα Ξηρο (φωτογραφια αριστερα), μελος της τρομοκρατικης ομαδας „17. Νοεμβρη“, γνωστη για τις πολυαριθμες δολοφονιες, διαρηξεις τραπεζων, κλοπες πολεμικων οπλων, τρομοκρατικες ενεργειες και αλλες εγκληματικες πραξεις που εχει στο ενεργητικο της. Το βιβλιο αφηγειται το „μαρτυριο“ του Σαββα Ξηρου σ’ενα νοσοκομειο, οπου τον πηγανε, αφου η βομβα που ετοιμαζοταν να πεταξει σ’ενα ναυτιλίακο γραφειο εξεραγη στα χερια του.

Η πρεμιερα της κυκλοφοριας του βιβλιου εγινε με την ταυτοχρονη διοργανωση μιας τουρνε, κατα την οποια η μεταφραστρια του (η μαλλον η πραγματικη συγγραφεας του), Heike Schrader, το παρουσιασε σε συγκεντρωσεις που οι οργανωσεις, με τις οποιες συνεργαζεται στην Γερμανια ειχαν διοργανωσει σε μεγαλες γερμανικες πολεις (11.12.2007 στο Linkes Zentrum, Corneliusstr. 108 στο Düsseldorf, 12.12. στο Infoladen Daneben, Liebigstr. 34 του Βερολινου, 13.12. στο Schwarze Katze, Fettstr. 23 του Hamburg και στις 15.12.2007 στην 12. εκυεση αριστερου βιβλιου στο Κ4, Königstr. 93 της Nürnberg (http://www.linke-literaturmesse.org). Εκτος αυτου η Heike Schrader παρουσιασε το βιβλιο της στις 12.12.2007 σε μια συγκεντρωση της κοινοβουλευτικης ομαδας του κομματος DIE LINKE που εγινε στο ιδιο το γερμανικο Κοινοβουλιο (Deutscher Bundestag).

Λιγο νωριτερα, στις 10.12.2007, η Heike Schrader συλλαμβανονταν απο ανδρες του Bundeskriminalamt στο αεροδρομιο Köln/Bonn, οπου ειχε αφιχθει απο την Αθηνα, με την κατηγορια οτι καταζητειται με ενταλμα συλληψεως απο το 2001 ως μελος της τουρκικης τρομοκρατικης οργανωσεως DHKP-C (επαναστατικο απελευθερωτικο μετωπο) και μελος του Κεντρου “Informationszentrum freier Völker” (ÖHK) στην Κολωνια κατα την περιοδο 1996 με 1998. Το DHKP-C, που αργοτερα καταργηθηκε, σχεδιαζε τοτε την ανατροπη του τουρκικου κρατους με πολεμικα μεσα και την αντικατασταση του απο ενα μαρξιστικο-λενινιστικο καθεστως, ειχε δε στο ενεργητικο του εμπρηστικες, εκρηκτικες και δολοφονικες ενεργειες στην Τουρκια. Η δε Schrader ειχε λαβει μερος σε συναντησεις αρχηγικων μελων της οργανωσεως, κατα τις οποιες προετοιμαζονταν εμπρηστικες και δολοφονικες ενεργειες. Για μελη και συνεργατες τετοιων οργανωσεων ισχυει στην Γερμανια ο αντιτρομοκρατικος νομος 129α (για τον νομο αυτον βλεπε και στο http://dejure.org/gesetze/StGB/129a.html).

Μια μερα αργοτερα αφηνονταν ελευθερη, εγκαιρως (?!) για την προγραμματισμενη πρωτη  παρουσιαση του βιβλιου του δηθεν Σαββα Ξηρου στο Düsseldorf. Μερες πριν ειχε προηγηθει στην „Junge Welt“ και σε πολυαριθμα Blogs η προαναγγελια της παρουσιασης του βιβλιου, με πληροφοριες για τα μαρτυρια που υπεστη ο Ξηρος στο νοσοκομειο και στις φυλακες μιας Ελλαδας της Ενωμενης Ευρωπης, οπου γινονται βασανιστηρια οπως αυτα της CIA στο Abu Graib και στο Guantanamo. Πρωταγωνιστικο ρολο στην εκστρατεια αυτη επαιξε εκτος απο την “ Junge Welt“ και η Ulla Jelpke, υπεθυνη για θεματα εσωτερικης πολιτικης του κομματος DIE LINKE και αρθρογραφος στην ιδια εφημεριδα.

Ετσι μολις μια μερα μετα την συλληψη – και απελευθερωση – της Schrader, η Ulla Jelpke ασκουσε δριμεία κριτική εναντίον της ομοσπονδιακης εισαγγελικης αρχης (Bundesanwaltschaft) στην Karlsruhe για την „παράλογη δίωξη μιας θαρραλέας δημοσιογράφου“, την „απόπειρα εκφοβισμού“ εκδηλώσεων που σχετιζονται με βασανιστήρια σε βάρος πολιτικών κρατουμένων και για το οτι επισειει το ροπαλο του τρομοκρατικου νομου 129a εναντιον μιας δημοσιογραφου, μονο γιατι κατα τα τελη της δεκαετιας του 90 ειχε γραψει μερικα αρθρα για τις δικες των ακτιβιστων της απαγορευμενης σημερα τουρκικης οργανωσεως DHKP-C στην Γερμανια (http://www.linksfraktion.de/pressemitteilung.php?artikel=1250080101).

Τις ιδιες κατηγοριες διατυπωνε στην εφημεριδα „Junge Welt και μαλιστα την ιδια ακομη μερα που συνεληφθη η Schrader, δηλαδη στις 10.12.2007, ο Olaf Zander σ’ενα αρθρο του με τον τιτλο „Εφιαλτης, τα γραπτα του Ελληνα Σαββα Ξηρου απο το τμημα υψηλης ασφαλειας των φυλακων“ (Alptraum, Die Aufzeichnungen des Griechen Savvas Xiros aus dem Hochsicherheitstrakt), στο οποιο διεκτραγωδουσε το τι τραβηξε ο Ξηρος μετα την συλληψη του στον Πειραια: „…“Xiros: Ich bin in elendem Zustand, die Psyche aufgelöst, der Willen pulverisiert, ohne jedes logische Bewusstsein und zu alledem noch durch die Explosion vor fünf Tagen fast zersprengt. Ich liege auf der Intensivstation, mehr tot als lebendig, mit Gehirnverletzungen, Schädelbrüchen, gebrochenen Rippen, gebrochenen Armen, die Hand amputiert, mit vielen Wunden, mit Lungenbluten, hohem Fieber und vielen Verbrennungen, schwersten Hör- und Sehschäden, an Händen und Füßen mit Seilen und Riemen gefesselt in einem finsteren Raum, bedroht von realen und eingebildeten Bestien… „. Το βιβλιο ειναι „…eines der wichtigsten und beeindruckendsten Bücher der Linken seit vielen Jahren…“, διοτι ειναι „…die literarische Verarbeitung eines modernen Inquisitionsalpdrucks, das politische Manifest eines Überlebenden. Selten ist die Geschichte eines ‚Verrates‘ so menschlich erzählt worden.“

Ακολουθησαν παρομοια αρθρα οπως αυτο του Harald Neuber με τον τιτλο „129a: Αναγνωστικο ταξιδι πισω απ’τα καγκελα“ (129a: Lesereise hinter Gitter), που ειδε το φως της δημοσιοτητας στην ιστοσελιδα „Telepolis“ στις 13.12.2007 και παρομοιες, σχεδον τυποποιημενες καταχωρησεις επι του θεματος, που εγιναν ταυτοχρονως σε εκατονταδες ιστοσελιδες. Στην Linke Zeitung π.χ. διαβαζουμε για το „τρομοκρατικο ροπαλο εναντιον δημοσιογραφου“ – „Terrorkeule gegen linke Journalistin“,   http://www.linkezeitung.de/cms/index.php?option=com_content&task=view&id=3887&Itemid=59), αρθρο που ειχε παρει απο την http://de.indymedia.org της 13.12.2007 και η “Network freedom for all political prisoners-Netzwerk Freiheit für alle politischen Gefangenen“ καλει τους αναγνωστες της να υπογραψουν για την „απελευθερωση“ του Σαββα Ξηρου: „Free Savvas Xiros now!“, διοτι οι πραξεις του δεν δικαιολογουν την κρατηση του στις φυλακες!
(http://political-prisoners.net/home.php?id=19&lang=de&action=campaign).

Την ιδια πρωτοβουλια, σε ελληνικη μεταφραση, δημοσιευσε και το indy.gr με τον τιτλο „Σάββας Ξηρός: Εκατοντάδες υπογραφές για την αποφυλάκισή του“ (http://freesavvasxiros.webs.com/index.htm), παραπεμποντας για υπογραφες στην ιστοσελιδα „Εξεγερση“ (http://www.eksegersi.gr/), ενω το „widerstand-repression-in-Griechenland“/“Αντισταση και καταπιεση στην Ελλαδα“, που εκδιδεται στο Βερολινο (υπευθυνη: Κατια Κολιτσοπουλου) ειναι ολοκληρο αφιερωμενο στην τρομοκρατικη οργανωση 17Ν (http://www.widerstand-repression-griechenland.de/). Αναλογα συνθηματα οπως „απαιτούμε την παύση της δίωξης εναντίον της Χάικε Σράντερ“, „Λευτεριά στον Σάββα Ξηρό“, „Αγώνας ενάντια στην καταστολή και την κρατική τρομοκρατία εδώ και παγκόσμια“, „Ζήτω η διεθνιστική αλληλεγγύη“ δημοσιευθηκαν και σε πολυαριθμες ιστοσελιδες στην Ελλαδα (δινοντας την εντυπωση, οτι εδω προκειται για μια συλλογικη εργασια, που ειναι αδυνατο να γινει χωρις προηγουμενη συνενοηση μεταξυ των φορεων τους, τα συγκοινωνουντα δοχεια λειτουργουν προφανως καλυτερα απ’ οσο εμεις νομιζουμε).

Γενικα σε οτι αφορα την τουρνε της Schrader για την παρουσιαση του βιβλιου στην Γερμανια εγειρονται ομως ορισμενες ερωτησεις και αποριες, που δεν θιγονται σε καμμια εφημεριδα, καμμια ιστοσελιδα και ουτε φαινεται να απασχολησαν την κυρια Ulla Jelpke του αριστερου κομματος DIE LINKE (που σημερα συγκυβερνα με το σοσιαλδημοκρατικο κομμα Γερμανιας, την SPD, το κρατιδιο του Βερολινου, δηλωνοντας σε ολους τους τονους και διαρηγνυοντας τα ιματια του, οτι δεν εχει καμμια σχεση με το προκατοχο του κομμα της Ανατολικης Γερμανιας, αποκυρυσσει μετα βδελυγιμιας τον Κομμουνισμο και ειναι υπερ του Κεφαλαιου (τα ξερει αυτα η κυρια Παπαρηγα;). Και πιο συγκεκριμενα:

• Ηταν η Action της Schrader μονο μια διαφημιστικη εκστρατεια για την εκδοση του  δηθεν βιβλιο του Ξηρου απο τον εκδοτικο οικο Pahl-Rugenstein, λαμβανομενου υπ’ οψιν, οτι το θεμα και το περιεχομενο του ελαχιστα η καθολου μπορει να ενδιαφερουν τον μεσο γερμανο αναγνωστη;
• Ποιοι μπορει να εινε οι λογοι που οδηγησαν στην συλληψη και σχεδον αμεση αποφυλακιση της Schrader, πως ειναι δυνατον, μια κατηγορουμενη απο χρονια για τρομοκρατια, να συλλαμβανεται και να αφηνεται αμεσως ελευθερη με μια εγγυηση 5000 Ευρω
• Πως ειναι δυνατον το βιβλικο ενος ελληνα τρομοκρατη να παρουσιαζεται μεσα στα ιερα των ιερων, στο Γερμανικο Κοινοβουλιο, εστω και αν η Schrader ειχε προσκληθει απο την DIE LINKE, που αντιπροσωπευεται στο Κοινοβουλιο;

Cui Bono?

Ετσι γενναται η ερωτηση, σε τι, τελος παντων αποβλεπουν οι δραστηριοτητες της δημοσιογραφου Heike Schrader στην Ελλαδα (ανταποκρισεις μονο σχετικα με θεματα κοινωνικης φασαριας, σχεσεις με αντιεξουσιαστες και αναρχικους) και στην συγκεκριμενη περιπτωση η παρουσιαση του βιβλιου που εγραψε δηθεν ενας τρομοκρατης και δολοφονος, σχεδον τυφλος και με κομμενα δαχτυλα, στην Γερμανια; Ποιος ειναι ο παραληπτης των μηνυματων που βγαινουν απο τις ανταποκρισεις της στην Γερμανια, τι θελει να τους πει; Και τελος cui bono (πρωην qui bono), ποιον ωφελουν και ποιον δεν ωφελουν, για να μην πω ποιον χαντακωνουν, ολα αυτα τα ωραια και καλα που γραφει για την Ελλαδα; Ας κανουμε λοιπον τις εξης υποθεσεις, μια και για τις δραστηριοτητες προσωπων οπως η  Schrader δεν ειναι δυνατον να αποφανθει κανεις για το ενα η το αλλο, πιστευοντας ομως, οτι η παραθεση των στοιχειων που εχουν συλλεχθει εδω δινουν στον αναγνωστη την δυνατοτητα να βγαλει τα συμπερασματα για την κατευθυνση που τα στοιχεια αυτα οδηγουν μονος του. Στο που τετοιες δραστηριοτητες αποσκοπουν, αυτο το ξερουν, στα σιγουρα, μονο αυτοι, για τους οποιους εργαζονται. Λοιπον:

• Το αντικειμενο των ανταποκρισεων της Schrader απο την Ελλαδα ενδιαφερει οχι τον γερμανο πολιτη, αλλα την Γερμανια, και μονο σαν πολιτικη, που συμβαλει στην δημιουργια η ενταση κοινωνικοπολιτικων αντιπαραθεσεων και στην αποσταθεροποιηση της Ελλαδος, κανοντας  την, οπως εγραψα και πιο πανω, διαχειριστικα ευχρηστη
• Η Schrader φαινεται να αποτελει τον συνδετικο κρικο μεταξυ Ελληνων και Γερμανων – και αλλων δυτικοευρωπαιων – αριστερων, αντιεξουσιαστων και αναρχικων, μεταφεροντας περα-δωθε τα επικρατουνται ιδεολογηματα και δημοσιοποιωντας ονοματα και προσωπα που κινουνται στον χωρο, προς χρησιν σε καθε ενδιαφερομενου
• Η προπαγανδα για την καταργηση εθνικων συνορων, την διεθνοποιηση και την παγκοσμιοποιηση δεν ειναι μονο η τελευταια ιδεολογικη μοδα, αλλα εξυπηρετει και ορισμενα συμφεροντα
• Τα αρθρα για τις διαδηλωσεις του ΚΚΕ και οι συνεντευξεις με αξιωματουχους του ΠΑΜΕ οπως και η μεσολαβωντας για την προσκληση της κυριας Παπαρηγα σε εκδηλωσεις του DIE LINKE και της „Junge Welt“ στο Βερολινο μοιαζουν πολυ με μια προσπαθεια των κυκλων αυτων, να προσδεσουν το ΚΚΕ στο αρμα του γερμανικου DIE LINKE και λαμβανουν χωραν συγχρονως με την προσεγγιση τους στην Κουβα (οπου και εκει προσπαθουν να „αποπλανησουν“ την αριστερη νεολαια της).

Γενικες παρατηρησεις και τελος

Στις 15.06.2008 ο επιφυλλιδογραφος της „Καθημερινης“ Xρηστος Γιανναρας εγραφε: „Το οτι το Ελλαδικό πολιτικό σύστημα είναι σάπιο το γνωρίζουμε από πρώτο χέρι. Οτι η πολιτική σήψη καθηλώνει τη χώρα στην υπανάπτυξη, αποδιαρθρώνει τους δημόσιους θεσμούς, και εκβαρβαρώνει τη δημόσια και ατομική ηθική συμπεριφορά το βιώνουμε καθημερινά. Το ερώτημα είναι: πότε και πώς θα σπάσει το απόστημα; Θα καταρρεύσει το σύστημα εκ των ένδον; Θα υπάρξει ένας Ελληνας Ντι Πιέτρο να ενεργήσει ως καταλύτης για την κατάρρευσή του; Ή θα οδηγηθούμε σε κάποια πρωτοφανή πολιτική-εθνική κρίση, απροσδιόριστων επιπτώσεων“; Και διερωτατο, αν „στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, οι φασιστικές πρακτικές τους δεν έχουν την ειλικρίνεια μιας δηλωμένης αντιπαλότητας προς τη δημοκρατία. Είναι μάλλον φτηνά στρατηγήματα ψηφοθηρίας“.

Ναι, τα πολιτικα κομματα ειναι σαπια, οι θεσμοι και οι οργανωσεις δεν λειτουργουν, πολιτικοι και κοινωνια βρισκονται σε νευρικη κριση, που εκδηλωνεται με καθημερινες κινητοποιησεις, καταληψεις και καταστροφες δημοσιων κτιριων, γκρινια και μιζερια. Ουτε ομως τα κομματα σαπισαν απο μονα τους, ουτε ο κοσμος εγινε ξαφνικα παρανοικος, το προβλημα της Ελλαδος ειναι ακριβως η οργανωτικη προσδεση των θεσμικων της οργανων σε θεσμους και οργανωσεις του εξωτερικου, που ενδιαφερονται βεβαια οχι για την Ελλαδα, αλλα για τα συμφεροντα εκεινων που τους δημιουργησαν, των Ισχυρων της Δυσεως και της Ευρωπαικης Ενωσεως.

Ετσι η Ελλαδα δεν πρεπει να περιμενει την σωτηρια της απο καποιον Ελληνα Ντι Πιέτρο, διοτι η ευκαιρια σταθεροποιησεως της με τετοια μεσα χαθηκε, δικτατορες, που θα μπορουσαν να βαλουν καποια ταξη, δεν ειναι σημερα επιθυμητοι απο την Ευρωπη, που μας θελει να ειμαστε, οπως ακριβως ειμαστε, ευχρηστοι (μονο η Τουρκια τα καταφερε, παρα τις αντιδρασεις που ακομη συνεχιζονται). Ετσι πρεπει να σκεφτουμε μονοι μας, με αποκλειστικο γνωμονα τα ελληνικα συμφεροντα, τι μπορουμε να κανουμε.

Δυσκολο βεβαια, γιατι η κοινωνια, εκπαιδευμενη καταλληλως απο εφημεριδες και τηλεορασεις ποιοτητος εγινε καταναλωτικη και αδυνατει να συμβαλλει θετικα στα κοινα, η γκρινια δεν ειναι πολιτικη πραξη. Οι πολιτικοι ουτως η αλλως οχι, μια και η μονη ενασχοληση τους ειναι το αλληλοφαγωμα λογω σκανδαλων. Ουτε ομως και οι φοιτητες και η διανοηση, που λογω του μεσαιωνικου εκπαιδευτικου συστηματος στην Ελλαδα δεν εινε εις θεσιν να σκεφθουν αιτιολογικα (kausal), λογω δε ελλειψεως της κοινωνικοποιησης (Sozialisation, Socialization) που γνωριζουν οι νεοι της Δυσεως, εινε επιρρεπεις σε επαναστατικες ιδεες και ξεσηκωματα. Και γενικα ολοι, οσοι παιζουν καποιο ρολο στην κοινωνικοποιλιτικη ζωη του τοπου και ειναι, κατα τον ενα η τον αλλο τροπο, προσδεδεμενοι σε οργανωσεις και θεσμους του εξωτερικου, ακομη και οι επαναστατες και αναρχικοι, οπως προηγουμενως ειδαμε. Ποιος λοιπον θα βοηθησει, να βγει το καρο απ’ τον βουρκο;

• Ο ποδηλατιστης και Fan του Internet και των ψηφιακων ανθρωπινων δικαιωματων και της συμμετοχικης Δημοκρατιας Γιωργακης;
• Η καλογρια (καλογρια = καλη γρια) κυρια Παπαρηγα;
• Ο χαζοχαρουμενος Τσιπρας και ο ζωχαδιακος Αλαβανος;
• Οι μυστικες υπηρεσιες, που παρα τις διακοσμητικες παρεμβασεις στην ονομασια τους εξακολουθουν να παραμενουν μια απλη σκωληκοειδης αποφυση ξενων μυστικων υπηρεσιων;
• Ο Τυπος και γενικα τα ΜΕΕ που η μονη ενασχοληση τους ειναι η υποδαυλιση της γενικης δυσαρεσκειας εναντιον της κυβερνησεως και των  κινητοποιησεων συνδικαλιστων, φοιτητων και χασομερηδων;
• Ο πολιτης, που λογω της συνεχους συναισθηματικης φορτισεως του απο τα ΜΜΕ ειναι επιρρεπης στην ανομια, την αναρχια και την φασαρια;
•  Η κυβερνηση, που αποφευγει τις ριζοσπαστικες επεμβασεις και μεταρρυθμισεις που χρειαζεται ο τοπος καταφευγοντας σε ημιμετρα, ατελεσφορα λογω του φοβου των Ιουδαιων, δηλαδη του λεγομενου πολιτικου κοστους και των αντιδρασεων των οργανωμενων φασαριατζηδων; • Η, τελος, μια αλλη κυβερνηση απο τα κομματα της αντιπολιτευσεως, που αν ερθει στην αρχη θα ισχυσει το ρηθεν „αλλαξε ο Μανωλιος και εβαλε το βρακι του αλλιως“;

Και τοτε; Ε, τοτε θα συνεχισουμε να πορευομαστε οπως σημερα. Εκτος πια κι’ αν ξεσηκωθουν οι πολιτες, οχι βεβαια οπως τους ξεσηκωνουν σημερα τα ΜΜΕ, τα κομματα, τα συνδικατα και οι φοιτητες, αλλα απο δικη τους πρωτοβουλια, κανοντας το μονο εφικτο: Στηριξοντας με ολες τους τις δυναμεις την σημερινη κυβερνηση, που βρισκεται με τα νωτα στον τοιχο. Ωστε να μπορεσει να κανει την πραγματικη και οχι μονο την λεκτικη επανιδρυση του κρατους. Αλλη λυση δεν υπαρχει.