Ένα επεισόδιο απο την σειρά Abenteuer Türkei, Περιπέτεια Τουρκία, που μεταδίδει ο γερμανογαλλικός τηλεοπτικός σταθμός ARTE. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον για όσους κατάγονται απο τον Πόντο (με βίντεο)

Μετάφραση, επιμέλεια: Εμμανουήλ Σαρίδης

ARTE: Abenteuer Türkei – Περιπέτεια Τουρκία
Οι ακτές της Μαύρης Θάλασσας/του Πόντου
Μεταδόθηκε χθές, 04.06.2015, στις 19:30 η ώρα
Νέα μετάδοση το Σάββατο, 06.06.2015, στις 18:00 η ώρα

Ένα μικρό βίντεο απο την εκπομπή θα δείτε στο τέλος εδώ

Ολόκληρο το βίντεο μέσω της ιστοσελίδας του ARTE στο

http://www.arte.tv/guide/de/050758-004/abenteuer-tuerkei

Το τρέχον επεισόδιο οδηγεί κατα μήκος των ακτών της Μαύρης Θάλασσας και στην ορεινή ενδοχώρα, η οποία λόγω των πλούσιων βροχών της είναι ιδιαίτερα γόνιμη. Εκεί καλλιεργείται τσάι, η Τουρκία είναι στην πέμπτη θέση στον κόσμο στην παραγωγή τσαγιού, το οποίο όμως λίγο εξάγεται γιατί καταναλώνεται στην Τουρκία, το μαύρο τσάι είναι το αδιαφιλονίκητο εθνικό ποτό των Τούρκων. Αυτό επιβεβαιώνεται και απο την Saziye Ilgaz, η οποία είναι υπεύθυνη για τον κρατικό έλεγχο της ποιότητας των παραγωγών τσαγιού.

Όχι τόσο υγιής, όπως το ζεστό τσάι, είναι ο καπνός που καλλιεργει στο χωράφι του ο Μεχμέτ Özdemir. Ο καπνός της περιοχής γύρω από την Σαμψούντα είναι από τους καλύτερους στον κόσμο και αναμιγνύεται σχεδόν σε όλα τα γνωστά εμπορικά σήματα.  „Αυτός είναι και ο λόγος που εμείς οι καλλιεργητές δεν αισθανόμαστε ακόμη και τόσο την πίεση που ασκείται από τις διεθνείς αντικανιστικές εκστρατείες“, λέει.

Το ταξίδι συνεχίζεται στην Τραπεζούντα. Σε ορισμένες από τις κοιλάδες της ζουν οι απόγονοι των Ποντίων Ελλήνων, που έχουν προ πολλού ασπασθεί το Ισλάμ, μιλάνε όμως παράλληλα με την  τουρκική και την αρχαία ελληνική γλώσσα των προγόνων τους. Ο πιο δημοφιλής χορός της περιοχής είναι ο Horon, που χορεύεται με τον ήχο του κεμεντσέ (Kemence), ένα είδος λαούτου, που παίζετε και εν κινήσει. Όποιος χορεύει Horon, παραμένει πάντα νέος, λένε η Fatma και ο Ahmed Aydin.

Στο χωριό Yolkiyi δεν υπάρχoυν πλέον χορευτές, αλλά άνδρες όπως μελισοκόμους Murat Duman, που κουβαλάει ένα ξύλινο βαρέλι βάρους 30 κιλών στο δάσος. Σκαρφαλώνει μαζί με το βαρέλι σ‘ ένα δέντρο, μια επικίνδυνη υπόυεση γιατί μπορεί να γλυστρίσει και να πέσει. Αξίζει όμως τον κόπο, λέει ο Μουράτ. Πρώτον, επειδή το μέλι είναι νόστιμο, και, δεύτερον, διότι οι αρκούδες δεν μπορεί να του το κλέψουν εκεί επάνω.