Από ό,τι κατάλαβα, η όλη η φασαρία αναφορικά με το άρθρο της Ανθής …Καρασαβούρα σχετικά με την εκτεταμένη, όπως λέει, πορνεία στην Ελλάδα, γίνεται επειδή έγραψε ότι οι Ελληνίδες πηδιούνται έναντι τυρόπιτας (ούτε καν έναντι πινακίου φακής ώσπερ το αρχαίον)!

Από ό,τι κατάλαβα, η όλη η φασαρία αναφορικά με το άρθρο της Ανθής …Καρασαβούρα σχετικά με την εκτεταμένη, όπως λέει, πορνεία στην Ελλάδα, γίνεται επειδή έγραψε ότι οι Ελληνίδες πηδιούνται έναντι τυρόπιτας (ούτε καν έναντι πινακίου φακής ώσπερ το αρχαίον)! Ενώ αν ήταν για καμμιά «Λουί Βουιτόν», ε, τότε αλλάζει το πράμα! Ως γεννετικώς ευαίσθητοι (είναι και η ευαισθησία στο ντι εν έι μας όπως και η φολκλορική τσαχπινιά που μας καθιστά “ιδιοπρόσωπα” ρεντίκολα) Ελληνες αντιδράσαμε εφόσον εθίχθη η …τιμή μας (στην κυριολεξία) κι’όχι τόσο η αξιοπρέπειά μας που την έχουμε χεσμένη! Ειδάλλως πώς ανεχόμεθα να ζούμε με δανεικά σε τριτοκοσμικές συνθήκες και πόλεις, και επαναστατούμε μόνο όταν πρόκειται να περιορισθή έτι η καταναλωτική μας ευχέρεια; Η ποιότητα της καθημερινότητας, οι πόλεις, οι δρόμοι, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα νοσοκομεία, τίποτα δεν δείχνει να ενοχλή τους ανεμογκαστρωμένους γεννήτορες της δημοκρατίας και του δυτικού πολιτισμού. Μόλις όμως είναι να κοπή το παραδάκι παίρνουν τα όρη τα βουνά με σημαία τους μια …φούστα που έλεγε και η αλήστου μνήμης Καίτη Γαρμπή!

Ακουσε λοιπόν ο περήφανος, αδούλωτος, ασυμβίβαστος κλπ. Ελλην ότι οι Ελληνίδες εκδίδονται για μια τυρόπιτα και τα πήρε στο κρανίο! Ηρθαν εφιαλτικά στον νου του οι εικόνες από τα λιμάνια χωρών του πρώην υπαρκτού «σοσιαλισμού» με τις κακόμοιρες Ουκρανές και Μολδαβές να πηδιούνται για το μπλουτζήν τους και τις μεταχειρισμένες οδοντόβουρτσες που τους έδιναν οι γενναιόδωροι και μεγαλόψυχοι δικοί μας. (Κι’ας ήταν κι’αυτές κάποιων κόρες, αδερφές και μανάδες, η ηθική μας αφορά στον βαθμό που αφορά στον συγγενικό μας περίγυρο κι’όχι πάντα.) Αργότερα, όταν τα σύνορα έπεσαν μαζί με τη στύση του υπαρκτού, τις υποδέχτηκε ο Ελληνάρας σαν αγάς στον οντά του, να του κάνουν χάρες που ούτε δεν είχε ονειρευτεί για μερικές ψωροδραχμές. Οταν είχα πάει στο Κίεβο, σχεδόν όλες οι πουτάνες στον δρόμο μιλούσαν ελληνικά! Αυτόν τον πολιτισμό εξάγουμε στην υπόλοιπη Ευρώπη και δη την καθυστερημένη που αγωνίζεται να γίνη σαν εμάς για να μας εκδικηθή μια μέρα. Κι’αυτά συλλογάται ο νεοέλλην και αναρωτιέται, εκεί καταντήσαμε; Και τρομάζει, όχι για την υποτιθέμενη κατάντια των Ελληνίδων (η σχετική «έρευνα» έχει πολλές ελλείψεις και μάλλον είναι του ποδαριού) αλλά γιατί σου λέει όπου νά’ναι θα πονέση κι’ο δικός μου ο κώλος και δεν θα είναι από τις αιμορραϊδες! Στην πτώση της (αγοραστικής) τιμής της Ελληνίδας πουτάνας ο Ελλην μέχρι πρότινος ευπατρίδης του σκυλάδικου και της «αθώας» μπουρδελότσαρκας διακρίνει ότι έρχεται και η δική του σειρά!

Φεύγοντας από τις αληθινές πουτάνες να περάσουμε στις πολιτικές όπου και εκεί τα πράγματα δεν είναι καλύτερα! Στο εξής, άμα είναι να ξανακάνη τουήτ ο Αλέξης ας ρωτήση καλύτερα από πριν τον Αχμέτ (Νταβούτογλου) αν το εγκρίνη για να γλυτώση την ξεφτίλα του εκ των υστέρων σβησίματος. Και στη δουλοπρέπεια υπάρχουν περιθώρια αξιοπρεπείας, αρκεί να σκύψη κανείς όσο χρειάζεται για να τα βρη! Τελικά, όσον αφορά στην περίφημη σύνοδο Ευρωπαϊκής Ενώσεως – Τουρκίας το μόνο που κατάφερε να κερδίση ο Τσίπρας ήταν μια …επίπληξη από τον Νταβούτογλου! Κάτι είναι κι’αυτό, από τίποτα, αν και καμμιά φορά τίποτα είναι καλύτερο από κάτι …

Πάντως στα πολλά στραβά κι’ανάποδα των ημερών υπάρχει και ένα σημείο σύγκλισης. Γίνεται πραγματικότητα η συναίνεση ως …συνένεση! Από τη συμπεριφορά των «πολιτικών» όλου του φάσματος ή χάσματος προκύπτει ότι μάλλον βαράνε σύριγγα και αγρίως μάλιστα! Χώρια που και οι ενέσεις τις οποίες τρώει ο “λαός” στον κώλο από δαύτους μάλλον δεν περιέχουν αντιβιωτικά! Συναίνεση και συνένεση είναι όπως το έωλος και το αίολος που ο σοφός, αλλά κατά βάθος μαλάκας λαός χρησιμοποιεί χωρίς να ακριβώς να ξέρη τί σημαίνουν και ότι πρόκειται για δύο διαφορετικές λέξεις.

Τέλος και για να κλείσω τον κύκλο με τις Ελληνίδες πουτάνες και ουχί πόρνες, διότι ο όρος πόρνη προϋποθέτει κάποιου είδους τυπολατρική έστω ευπρέπεια, όταν προσφωνούν δημοσιογράφους ως “εκλεκτούς”, “άξιους” ή “αντικειμενικούς” είναι σαν να λένε …”Ιερά” Αρχιεπισκοπή! Η δουλειά μας είναι δημόσια και αυτή μόνον θα πρέπη να μας χαρακτηρίζη! Χωριό που φαίνεται δεν θέλει κολαούζο ούτε κοσμητικά επίθετα.

ΥΓ: 1) Ε, όχι να αποκαλή η Ραχήλ Μαρκή τον πρωθυπουργό καραγκιόζη!  Λίγη αυτογνωσία δεν βλάπτει! Και καλά, χαθήκανε τόσες άλλες φιγούρες του θεάτρου σκιών;;;

2) Δεν ξέρω εσείς τί λέτε, αλλά νοσταλγώ να ξαναδώ την Τρέμη να παίρνη συνέντευξη στον Ολάντ σε άπταιστα γαλλικά (όχι σαν του Μεϊμαράκη)! Τί να κάνουμε, έχουμε και ημείς αδυναμίες, ο καθένας με τα «φετίχ» του ή τα βίτσιά του όπως τα ξέραμε μέχρι πρότινος …

3) Είναι απαραίτητος ο τονισμός στο Φέισμπουκ διότι δεν ξέρω αν μου εύχονται Καλό Μήνα ή Καλό …Μηνά!

About the Author