Απαντήσεις στον Πυθαγόρα περί ανωνυμίας
Πυθαγοριδης Πυθαγορας
Περίπου οι μισοί αντινεοταξίτες δημοσιεύουν ανώνυμα στο διαδίκτυο .
Αυτοί που δημοσιεύουν επώνυμα τους κατηγορούν οτι
– Δεν είναι παλληκάρια
– Υποκρύπτουν δόλιους στόχους
Θα προσπαθήσω να απαντήσω :
1) Στο διαδίκτυο δημοσιεύουμε διάφορες σκληρές αλήθειες ( πχ οτι το ποσοστό των βλακών είναι υψηλό ) . Για φαντασθείτε ο κοινωνικός σας περίγυρος ή ο ΠΕΛΑΤΗΣ σας να σας κοιτά με μισό μάτι υποπτευόμενος οτι ΑΥΤΟΝ εννοείτε !
Εάν κάποιος ζεί με μια επιταγή που του στέλνει κάθε μήνα ο Δίας , αυτός βεβαίως και μπορεί να γράφει επώνυμα . Είναι αποκομμένος οικονομικά απο τον περίγυρο .
Κάποιοι τολμούν και γράφουν επώνυμα αν και χάνουν πελάτες . Αυτό το θεωρώ αφέλεια . Πάρε τα χρήματα του πελάτη και ξόδεψέ τα στον αγώνα !
2) Υπάρχουν και άλλοι σοβαροί λόγοι υπέρ της ανωνυμογραφίας που δεν μπορούν να εκτεθούν γραπτώς .
3) Το ποιός είναι παλληκάρι δεν το γνωρίζουμε . Όταν ( και ΕΑΝ ) η Νέα Τάξη μας πάρει τα σπίτια και μας μηδενίσει τα εισοδήματα ΤΟΤΕ ΜΟΝΟΝ θα φανεί ποιός είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ ! Έως τότε να μην λέμε μεγάλες κουβέντες .
4) Πολεμάμε έναν αντίπαλο που ( προς το παρόν ) φαίνεται ισχυρότερος . Κάνουμε ανταρτοπόλεμο . Πουθενά δεν είδα κανέναν αντάρτη να βγαίνει και να φωνάζει στον αντίπαλο : „ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΑΙ….“ !
5) Γράφω ανώνυμα αλλά αν κάποιος διαπιστώσει οτι συμπίπτουν οι ιδέες μας , μπορεί να ζητήσει να συναντηθούμε και να με γνωρίσει . Έτσι και εγώ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΟΙΟΣ ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ! Το να δίνουμε ΔΩΡΕΑΝ την ταυτότητά μας στο διαδίκτυο , ΣΕ ΟΛΟΥΣ , μου φαίνεται ολίγον τι „ρομαντικό“ .
Εάν αρνηθώ την συνάντηση τότε μπορεί ο άλλος να αρχίσει να με υποψιάζεται για δολιότητα .
Εν κατακλείδι , δεν κατηγορώ αυτούς που γράφουν επώνυμα . Αν νομίζουν οτι έτσι προσφέρουν περισσότερα , καλά κάνουν . Δεν θα τολμούσα όμως να κατηγορήσω αυτούς που γράφουν ανώνυμα . Εχουν σοβαρούς λόγους .
Αλέξανδρος Ελευθεριάδης
“Κάποιοι τολμούν και γράφουν επώνυμα αν και χάνουν πελάτες . Αυτό το θεωρώ αφέλεια . Πάρε τα χρήματα του πελάτη και ξόδεψέ τα στον αγώνα !“
Θα μου επιτρέψεις Πυθαγόρα να διαφωνήσω.
Αυτό που λες εδράζεται στην λογική: ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Η ιστορία όμως έχει δείξει επανειλημμένα πως αυτή η τακτική αργά η γρήγορα οδηγεί αυτόν που την χρησιμοποιεί να γίνει και ο ίδιος διεφθαρμένος.
Είναι ασυνέπεια σε βάθος το να χρησιμοποιείς δόλια μέσα ακόμα και για καλό σκοπό.
Πυθαγοριδης Πυθαγορας
αναφέρομαι σε αρχαιοελληνιστές που όταν γράφουν επώνυμα χάνουν χριστιανούς πελάτες .
Αλέξανδρος Ελευθεριάδης
Αν αυτό που γράφουν είναι αλήθεια να το γράψουν χωρίς φόβο, αλλιώς ας σωπάσουν τελείως. Αν το είδος έφτασε σε τέτοιο σημείο που να μην σώζετε πρέπει να αφεθεί στο χαμό του. Ο “ανταρτοπόλεμος“ στα μετόπισθεν είναι άνανδρος.
ου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Αλέξανδρος Ελευθεριάδης
Θα πω τώρα κάτι για να δώσω το μέτρο και ας παρεξηγηθώ:
Όταν έγινε η συνθηκολόγηση επίσημα με τους Γερμανούς το 40, σήμαινε πως σταματάνε οι εχθροπραξίες. Κάποιοι όμως θεώρησαν εδώ πως λειτουργούν αυτόνομα από την επίσημη θέση του κράτους και άρχισαν το αντάρτικο.
Όπου μπορούσαν λοιπόν προκαλούσαν απώλειες θεωρώντας κάτι τέτοιο “ηρωικό“. Για φαντάσου όμως και οι Γερμανοί να μην κρατούσαν τον λόγο τους και να έσφαζαν όπου έμπαιναν, πως θα μας φαινόταν τότε αυτό?
Όταν όμως οι Γερμανοί κάνανε αντίποινα βλέποντας τα άνανδρα χτυπήματα, μας κακοφαινόταν, και είναι φυσικό απέναντι σε κάποιον που δεν κρατά τον λόγο του να φερθείς με υπέρμετρη αντίδραση.
Αριστοτέλης Κακογεωργίου
Αγαπητέ Πυθαγόρα,
Σου χρωστάω και άλλες απαντήσεις. Περιορίζομαι όμως στην απάντηση του σημερινού κειμένου, που τυχαία έπεσε στην αντίληψη μου πριν από λίγο. Το ξέρεις καλά ότι σε συμπάθησα και έτρεφα ιδιαίτερη εκτίμηση για το πρόσωπο σου. Σιγά σιγά όμως με την αστάθεια που σε χαρακτηρίζει και με τις πολύ περίεργες πνευματικές σου απόψεις, άρχισα να διερωτώμαι κατά πόσο μπορούσαν να ευσταθούν οι θετικές σκέψεις που είχα κάνει για σένα. Αφήνω λοιπόν τις απαντήσεις που έπρεπε να σου δώσω σε όλα και κυρίως στα τελευταία σχετικά με την προσπάθεια συνένωσης και συνεργασίας, αλλά και σχετικά με τις πολύ αλλοπρόσαλλες απόψεις σου, γύρω από την καλαισθησία του ναού και την ποιότητα των εικόνων (ζωγραφικοί πίνακες) και αγαλμάτων που κοσμούν το ναό. Δε θα παραλείψω στο μέλλον να σου απαντήσω σε όλα αυτά. Σήμερα όμως περιορίζομαι όπως ανέφερα στο κείμενο που έχω μπροστά μου.
Προσπαθείς να υποστηρίξεις το να αποφεύγει κανείς να δηλώνει την ταυτότητα του, ώστε να μη φέρει την απόλυτη ευθύνη για ότι σκέφτεται και ανακοινώνει εγγράφως. Ισχυρίζεσαι ότι ο περίγυρος ή ο πελάτης θα μας έβλεπε με μισό μάτι για αλήθειες τις οποίες ανακοινώνουμε. Φίλε Πυθαγόρα, αυτή η άποψη σου είναι πολύ λάθος αλλά και πολύ άνανδρη. Όταν κάνεις ένα πνευματικό αγώνα, τον οποίο υποτίθεται ότι κάνουμε εμείς υπέρ του ελληνισμού, δεν μπορούμε να χαρακτηρίζουμε τον οπαδό ή το θαυμαστή ως πελάτη αλλά ούτε έχουμε και δικαίωμα να αποκρύπτουμε το πραγματικό πρόσωπο μας. Είναι πολύ λάθος να θέλεις να έχεις την πίτα σου ολόκληρη και το σκύλο σου χορτάτο. Εάν φοβάσαι να μη χάσεις την επιταγή που σου στέλνει κάθε μήνα ο Τσίπρας και δεν έχεις κότσια να εμφανίζεσαι υπεύθυνα στον αγώνα που ισχυρίζεσαι ότι κάνεις, τότε μείνε απ’ έξω. Τι σχέση έχει ο οικονομικός τομέας με αυτή την υψηλή αποστολή που έχει ο εν λόγω αγώνας; Λες να σκέφτηκαν όπως σκέφτεσαι εσύ οι 300 του Λεωνίδα; Οι Μαραθωνομάχοι; Οι Σαλαμινομάχοι; Οι μαχητές των Πλαταιών; Και εν γένει όλοι οι μαχητές του Αλεξάνδρου;
Ακόμα τολμάς να γράφεις ότι αυτοί που δηλώνουν την ταυτότητα τους χάνουν πελάτες. Ρε φίλε Πυθαγόρα, μήπως και έχουμε μπερδέψει βασικά πράγματα; Ποιους πελάτες εννοείς ότι χάνουμε εμείς που δηλώνουμε τα ονόματα μας; Χαρακτηρίζεις δηλαδή, πελάτες αυτούς τους ανθρώπους με τους οποίους εμείς ανταλλάσουμε σκέψεις και προσπαθούμε να βρούμε μία συνισταμένη συνεργασίας για την επίτευξη κοινών κοινωνικών στόχων; Είναι συνάνθρωποι μας και αφού δεν είμαστε κανένα εμπορικό κατάστημα και δεν πουλάμε τίποτα, είναι λάθος ο χαρακτηρισμός αυτός που δίνεις. Στο 2ο σημείο αναφέρεσαι ότι υπάρχουν και άλλοι σοβαροί λόγοι υπέρ της ανωνυμογραφίας. Δεν νομίζω ότι τελικά θέλεις να κατατάξεις αυτή την προσπάθεια της τιμής και επανασύνδεσης των προγόνων μας με τη σημερινή εποχή ως CIA? Εμείς φίλε δεν έχουμε κανένα μυστικό, δεν φοβόμαστε κανένα, φέρουμε την ευθύνη για κάθε άποψη που εκθέτουμε και δεν έχουμε ουδεμία σχέση με μυστικές υπηρεσίες όπως αφήνεις να εννοηθεί. Διότι αφού αναφέρεις ότι υπάρχουν λόγοι που δε μπορούν να εκτεθούν, σημαίνει ότι πίσω κρύβονται πολλά μυστικά.
Στο 3ο σημείο αυτά που αναφέρεις είναι άσχετα κι ούτε μπορείς με αυτή την μυστικοπάθεια και αστάθεια χωρίς ταυτότητα να επηρεάσεις θετικά ανθρώπους και καταστάσεις. Το παλικάρι για να σου εξηγήσω τι είναι, δείχνει πάντα το στήθος του και όχι την πλάτη του. Και ούτε χτυπάει ποτέ ο ίδιος στην πλάτη, αλλά βλέπει τον εχθρό στα μάτια και κονταροχτυπιέται.
Στο 4ο σημείο εσύ Πυθαγόρα που φαίνεται να αντέγραψες τον ανταρτοπόλεμο, χωρίς βέβαια να μπορείς να τον κατανοήσεις ποτέ αλλά ούτε και να τον εφαρμόσεις, ασφαλώς δε μπορείς να δεις κανένα αντάρτη να βγαίνει και να φωνάζει στον αντίπαλο “ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΑΙ”. Μπορείς να μας εξηγήσεις τι ανταρτοπόλεμο κάνεις εσύ; Ποιον αντίπαλο πολεμάς; Με το να εκθέτεις καθημερινώς και μία καινούργια φανταστική θεωρία, που μέχρι σήμερα μόνο ζημιές έκανες; Θα χαρακτήριζα όλη αυτή την τακτική σου σαν τους εικονικούς πολέμους που κάνουν τα παιδάκια για να μην υποθέσω κάτι πολύ πιο βαρύ.
Στο 5ο σημείο γράφεις ανώνυμα και περιμένεις κάποιον που θα συμπίπτουν οι ιδέες του να συμβαδίσει μαζί σου. Διερωτώμαι για ποιες ιδέες μιλάς όταν την Κυριακή συμφωνούμε για κάτι, κοινή συνεργασία και συνένωση, αποφασίζεις μαζί μας, και την άλλη μέρα το πρωί αντί να λάβεις θέση στα όσα συζητήσαμε, λανσάρεις μία καινούργια «ιδέα», όπως θρησκεία φιλοσόφων. Πριν από λίγες ημέρες λάνσαρες μία άλλη ιδέα, παγκόσμια κυβέρνηση φιλοσόφων. Μια άλλη, να αλλάξουμε το σύνταγμα, μια άλλη να ανατρέψουμε την κυβέρνηση, μία άλλη να κάνουμε συνοικισμό Ελλήνων χωρίς δεκάρα. Μία άλλη, φιλοσοφικές σχολές στη Λήμνο ή στη Σαμοθράκη. Μία άλλη, πολιτική διακήρυξη που σκόνταψες στο παράβολο. Βλέπεις λοιπόν όλα αυτά και άλλα που δε θυμάμαι τώρα να σου αναφέρω, δείχνουν κατά τη γνώμη σου, όπως αναφέρεις ότι η ταυτότητα σου είναι πανάκριβη και δε μπορεί να δωρίζεται και σύμφωνα με σένα, είναι ρομαντικό.
Έτσι λοιπόν χωρίς όνομα και χωρίς να φέρεις καμία ευθύνη πέταξες και για το ναό ότι είναι οικοδομημένος χωρίς καλαισθησία, ότι τα αγάλματα και οι πίνακες είναι μηδαμινής αξίας και άλλα πολλά, χωρίς να έχεις τη βασική ευγένεια να αναγνωρίσεις την υπεροχή του άλλου, βάσει της ευγενούς άμιλλας την οποία απ’ ότι βλέπω ούτε καν έχεις γνωρίσει, αλλά και με όλα αυτά ούτε μπορείς να διέπεσαι από βασικές αρχές της αρετής. Εάν αφού δε σου άρεσαν τα τόσα χάλκινα, μαρμάρινα αγάλματα και τα πιο φτηνά, τσιμεντένια και κεραμικά, γιατί δε σκέφτηκες να πληρώσεις το Φειδία για να στολίσουμε το ναό με τα εξαίσια αγάλματα που έκανε ο ίδιος στο ναό του ολυμπίου Διός και στον Παρθενώνα; Πόσα λεφτά διέθεσες και πόνεσες γι’ αυτά τα οποία μπόρεσε κάποιος άνθρωπος να προμηθευτεί από το υστέρημα του και να στήσει αυτό το εξαιρετικό έργο που το θαυμάζουν όλοι εκτός από σένα;
Και φυσικά δε μπορείς να κατηγορήσεις αυτούς που γράφουν επώνυμα, πως θα τους κατηγορήσεις; Αλλά ούτε όπως γράφεις θα τολμούσες να κατηγορήσεις και αυτούς που γράφουν ανώνυμα, αφού ένας από αυτούς είσαι κι εσύ. Ο Αλέξανδρος Ελευθεριάδης στα σχόλια σου δίνει μία πολύ λογική και συνετή απάντηση. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να προσθέσω ή να αφαιρέσω κάτι. Περιμένεις, όπως εννοεί ο Αλέξανδρος, να μνημονεύσεις με ξένα κόλλυβα. Στο σχόλιο που κάνεις παρακάτω ότι οι αρχαιοελληνιστές χάνουν χριστιανούς πελάτες, είναι πολύ γελοίο. Αλίμονο να βλέπουμε τους συνανθρώπους μας, όποιο θρήσκευμα και αν έχουν, ότι είναι πελάτες και θα πρέπει να τους αποκρύπτουμε την ταυτότητα μας για να τους αιχμαλωτίζουμε με τους ισχυρισμούς μας. Ούτε χαρακτηρίζουμε εμείς τους εαυτούς μας αντινεοταξίτες, ούτε βλέπουμε καμία νέα τάξη, απλώς καυτηριάζουμε κάθε στραβό και ανούσιο, όπως και τα δικά σου.
Στο 2ο σχόλιο ο Αλέξανδρος Ελευθεριάδης δίνει επίσης μία πολύ συνετή απάντηση και τον συγχαίρω.
Το 3ο σχόλιο του Αλεξάνδρου είναι ακόμα πιο σωστό διότι αυτά τα κρυφά παλικάρια αγαπητέ Πυθαγόρα έγιναν πολλές φορές αιτία να σκοτωθούν χιλιάδες άνθρωποι γιατί ποτέ δεν είχανε το θάρρος να εμφανιστούν όταν χρειαζόταν με την ταυτότητα τους.
Φιλικότατα
Αριστοτέλης Κακογεωργίου
Από την Ομάδα «Ε» Έψιλον
