Τα ίδια που συμβαίνουν στην Γερμανία με Πράσινους και Αριστερούς για τους δήθεν πρόσφυγες, συμβαίνουν και στην Ελλάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί Πράσινοι και Αριστεροί στην Ευρώπη λειτουργούν σαν τα συγκοινωνούνται δοχεία, κάνουν την ίδια πολιτική, και όχι μόνο στο Μεταναστευτικό. Cui Bono? Σε ποιόν συμφέρει αυτή η πολιτική και γιατί; Διαβάστε
„Η Γερμανία πρέπει να περιορισθεί εξωτερικά και στο εσωτερικό της να γίνει φυλετικά ανομοιόμορφη, δηλαδή οι Γερμανοί να αραιώσουν“
Αυτά αναφέρονται σε μια κριτική στο βιβλίο του Πράσινου Joschka Fischer „Risiko Deutschland“ („Κίνδυνος Γερμανία“)
„Στη συζήτηση για το μεταναστευτικό δεν μας ενδιαφέρει το σωστό ή το λάθος, εμείς θέλουμε τον περιορισμό του γερμανικού πληθυσμού σε αυτή τη χώρα„.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Κόμματος Συμμαχία90/Οι Πράσινοι του Μονάχου.
Πιο φανατικοί απ‘ αυτούς τους Πράσινους δεν υπάρχουν. Απο αριστερά: Ο Τούρκος Cem Özdemir, η Renate Künast και η Claudia Roth
Και ότι είναι αυτοί στην Γερμανία, είναι στην Ελλάδα ο Γιαννης Πανούσης, η Τασία Χριστοδουλοπούλου και όλος ο συρφετός των καλών καγαθών Ελλήνων και Ελληνίδων με την μεγάλη καρδιά για τους φουκαράδες τους μετανάστες
Τίτλος του άρθρου: „Asylpolitik: Politikermischpoke und Medien marschieren durch„
Μετάφραση από τα γερμανικά: Δρ. Εμμανουήλ Σαρίδης
Σαν εισαγωγή
Γιατί, όπως γράφω στην επικεφαλίδα, ΣΥΡΙΖΑ, Πράσινοι και Αριστεροί στην Ευρώπη λειτουργούν σαν τα συγκοινωνούνται δοχεία; Η εξήγηση είναι απλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωκοινοβούλιο βρίσκεται στην ίδια ομάδα με τον αχταρμά της Συνομοσπονδίας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς Πρασίνων των Βορείων χωρών, στην οποία ανήκουν και οι καθοδηγητές του Αλέξη Τσίπρα Gregor Gysi, Klaus Ernst κ.α. απο το κόμμα DIE LINKE και με την Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαίκή Ελεύθερη Συμμαχία, στην οποία ανήκει το κόμμα Bündnis90/Die Grünen, δύο κόμματα, που θέλουν να γεμίσουν την Ευρώπη με ζητούντες άσυλο απο την Αφρική και της χώρες της Μέσης Ανατολής, ιδίως Συρία και Ιράκ. Γιατί έχουν μια τόσο μεγάλη καρδιά, που πονά για τους διωκόμενους; Ασφαλώς και όχι, γιατί αν την είχαν, θα κάναν συνιστούσαν στα αφεντικά τους, που επιμελώς κρυμένα κατοικοεδρεύουν ιδίως στις ΗΠΑ, το Ισραήλ, την Ανγκλία και Γερμανία, να μην στέλνουν όπλα και χρήματα και να μην παρέχουν λογιστική υποστήριξη στους δολοφόνους Τζιχαντιστές και άλλους παράφρονες Μουσουλμάνους που βυσοδομούν στις κατεστραμένες αυτές χώρες. Και θα φρόντιζαν να τις στηρίξουν οικονομικά, ώστε να αρχίσουν την ανοικοδόμιση τους.
Δρ. Εμμανουήλ Σαρίδης
Και τώρα το εν λόγω άρθρο
Είναι να αναρωτιέται κανείς, γιατί ακόμη και μέσα ενημέρωσης που δεν ανήκουν στο λεγόμενο Mainstream, μιλούν για μια „αποτυχημένη πολιτική ασύλου“. Όπως, παραδείγματος χάριν, η Allgemeine Zeitung. Να το ξαναπούμε: Στην συγκεκριμένη πολιτική ασύλου τίποτα δεν είναι λάθος, γιατί έχει προγραμματιστεί πρίν απο δεκαετίες και εφαρμόζεται τώρα με ιδιαίτερη σκληρότητα. Αυτοί που υποτίθεται ότι ζητούν άσυλο χρησιμεύουν για τους „κυβερνήτες“ μας ως ένα όπλο κατά του γηγενούς πληθυσμού.
Εκτός αυτού αυτοί που δήθεν ζητούν άσυλο, είναι σε πολύ λίγες περιπτώσεις οι χριστιανοί απο το Ιράκ ή την Συρία, που κατά προτίμηση σφαγιάζονται απο τα τάγματα θανάτου του ISIS, αυτά που υποστηρίζουν και χρηματοδοτούν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, αλλά νέοι άνδρες, οι οποίοι έρχονται στις χώρες της ΕΕ εξοπλισμένοι (προς το παρόν) με ακριβά ρούχα και ακριβά κινητά τηλέφωνα. Δεν χρειάζεται και μεγάλη φαντασία για να φανταστεί κανείς, ότι τα μυστικά οπλοστάσια της Gladio θα είναι την ημέρα Χ για ορισμένες ομάδες αυτών των ανθρώπων ορθάνοιχτα.
Η είδηση αυτή είναι ήδη επτά χρονών, αλλά δεν έχει χάσει καθόλου την επικαιρότητά της:
Περισσότερους από 50 εκατομμύρια Αφρικανούς εργάτες θέλουν να φέρουν για τα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη, σύμφωνα με ένα μυστικό σχέδιο της ΕΕ . Αυτό αποκάλυψε το „The Daily Express“ της 11ης Οκτωβρίου 2008. Σύμφωνα με τους οικονομολόγους των Βρυξελλών, η ΕΕ χρειάζεται κατά τις επόμενες δεκαετίες 56 εκατομμύρια μετανάστες, πρώτα για να εργασθούν στην ευρωπαϊκή οικονομία, αλλά επίσης – ακούστε!, ακούστε! – και για να αντισταθμίσουν την δημογραφική παρακμή της Ευρώπης λόγω της υπογεννητικότητάς της.
Στις Βρυξέλλες οι Αριστερά έχει πολύ μεγαλύτερο κύρος παρα στα Κοινοβούλια των ευρωπαϊκών χωρών και έτσι έχουν φροντίσει απο καιρό, ώστε ότι οι αποφάσεις τους να παρακάμπτουν τις κυβερνήσεις, κατά το πρότυπο του Ανωτάτου Σοβιέτ, και να εφαρμόζονται χωρίς την προηγούμενη συναίνεση του πληθυσμού των 500 εκατομμυρίων πολιτών της ευρωπαϊκής Ηπείρου.
Οι σοβαρές συνέπειες που θα έχει αυτό για την Ευρώπη είναι νομικά τόσο περίπλοκες, που μόνο μερικοί δημοσιογράφοι είναι σε θέση να τις αντιληφθούν, παραδείγματος χάριν στην „Συνθήκη της Λισαβόνας“. Αν θέλουν να τις αντιληφθούν.
Σε ασήμαντα Project όπως το Στουτγάρδη 21 οι λακέδες τους κατεβαίνουν για μήνες στους δρόμους και ζητούν δημοψηφίσματα και την „έγκριση“ του πληθυσμού σε ένα τόσο „μεγάλο Project“.
Όταν όμως πρόκειται για Project ιστορικών διαστάσεων, όπως είναι η μετανάστευση των 56 εκατομμυρίων Αφρικανών στην ΕΕ, ούτε μιλούνε, ούτε λαλούνε.
Ο Michael Mannheimer έχει περιγράψει την κατάσταση αυτή πρίν από χρόνια στο δοκίμιό του „Eurabia“ ως εξής:
„Η Ευρώπη παρά το ότι δεν βρίσκεται υπο κατοχήν από καμία εξωτερική δύναμη – βρίσκεται στην μεγαλύτερη δημογραφική ανατροπή της ιστορία της, διότι οι αυτόχθονες Ευρωπαίοι αντικαθίστανται βαθμιαία κυρίως απο μουσουλμανικές εθνότητες.
Την ανατροπή αυτή την κάνουν οι ίδιοι οι πολιτικοί της Ευρώπης και είναι ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες των γηγενών Ευρωπαίων. Ούτε οι πολιτικοί πήραν απο τους πολίτες την άδεια γι‘ αυτά που κάνουν, ούτε και αντιδρούν μπροστά στην αυξανόμενη ανησυχία των περισσότερων ανθρώπων στην Ευρώπη, οι οποίοι δεν θέλουν μια τέτοια μαζική μετανάστευση και δεν αναγνωρίζουν πλέον την παλιά Ευρώπη που γνώριζαν και σε πολλές περιοχές έχουν γίνει πλέον ξένοι στην ίδια τους τη χώρα.
Αυτή η μεταναστευτική πολιτική φέρει όλα τα σημάδια μιας ολοκληρωτικής αντίληψης της πολιτικής ελίτ της Ευρώπης και θυμίζει τις τεράστιες μετακινήσεις πληθυσμών στη Σοβιετική Ένωση και την κομμουνιστική Κίνα απο τον Στάλιν και τον Μάο, που αποφασίσθηκαν μέσα σ‘ έναν μικρό πολιτικό κύκλο και έγιναν χωρίς να προηγηθεί ένα δημοψήφισμα.
Πιο ξεκάθαρα:
Αναφορικά με την Ευρώπη, το αριστερο-πράσινο σύμπλεγμα ισχύος συμπεριφέρεται απο καιρό τώρα απέναντι στους ίδιους τους λαούς του σε βασικούς πολιτικούς τομείς (όπως η μετανάστευση, η διεύρυνση της ΕΕ, η ιθαγένεια) σαν μια εξωτερική δύναμη κατοχής. Επειδή οι υπεύθυνοι για μια τέτοια μαζική μετανάστευση δεν μπορούν να κερδίσουν τους γηγενείς Ευρωπαίους ψηφοφόρους τους με ένα πειστικό πολιτικό έργο, καταλαμβάνουν τις χώρες τους με εκατομμύρια ανθρώπων μιας ξένης γλώσσας, ενός ξένου πολιτισμό και μιας ξένης θρησκείας.
Η πρόθεσή τους είναι – όπως στην Κίνα και την Κύπρο – να „αραιώσουν“ τον γηγενή πληθυσμό μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, με σκοπό να του αφαιρέσουν μόνιμα την εξουσία.
Αυτό όμως δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια νέα μορφή „εθνοκάθαρσης“ με αντιστρόφους όρους: Μια εθνοκάθαρση που δεν επιβάλλεται από εξωτερικούς κατακτητές, αλλά απο μια μικρή, αλλά αποφασισμένη για όλα και ιδιαίτερα οργανωμένη μειοψηφία που προέρχεται μέσα απο το σώμα του ίδιου του γηγενούς πληθυσμού, τον οποίο όμως, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, θα αντικαταστήσει πλήρως απο ανθρώπους, από τους οποίους αναμένει μεγαλύτερη υποστήριξη για τις πολιτικές της.
Το αριστερο-πράσινο αυτό master plan δείχνει ήδη τα πρώτα του επιθυμητά αποτελέσματα. Στις Βρυξέλλες, το Μιλάνο και το Όσλο το όνομα „Μωάμεθ“ έχει πρωτιά στα αρσενικά νεογέννητα. Στην Ανγκλία το πρώτο όνομα ήταν το (εβραίικο) „Jack“, εν τω μεταξύ όμως ο „Μωάμεθ“ απέκτησε το προβάδισμα. Ήδη κατά το 2004 στις πόλεις της Ολλανδίας το 56 τοις εκατό όλων των παιδιών και νεαρών ήσαν αλλοδαποί, οι περισσότεροι μουσουλμάνοι.
Για την Ελβετία τα στατιστικά στοιχεία για το 2040 προβλέπουν ένα ποσοστό Μουσουλμάνων του 76 τοις εκατό, αν δεν αλλάξει η πολιτική της αλπικής αυτής Δημοκρατίας. Σύμφωνα με μια αυστριακή μελέτη, ένας στους τρεις μαθητές στην Αυστρία θα είναι το 2051 μουσουλμάνος. Και μια μελέτη του Islam-Archiv (του Ισλαμικού Αρχείου) στο Soest της Γερμανίας απο το 2006 σχετικά με την ανάπτυξη του πληθυσμού, προβλέπει για την Γερμανία το 2045 έναν πληθυσμό 51.720.000 μουσουλμάνων, σε σύγκριση με μόνο 45 εκατομμύρια αυτόχθονες Γερμανούς. Μια ημερομηνία, την οποία υπολογίζουν σταθερά οι κορυφαίου εκπρόσωποι των Μωαμεθανών στην σημαντικότερη χώρα της Ευρώπης“.
