Η Μέρκελ, βασιζόμενη στις εντολές των κυρίων της, τα παίζει όλα σε μία κάρτα:,Tην φήμη του κόμματός της και την προσωπική της φήμη. Για την κρίση του ευρώ ήταν απαραίτητο να δημιουργηθεί μια ευρωπαϊκή κεντρική κυβέρνηση, συνδεδεμένη με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο χρόνος όμως έτρεχε και το σχέδιο αυτό πρέπει να επιτευχθεί με τον λοστό των προσφύγων. Βίαια, κυνικά, απάνθρωπα
Τίτλος πρωτοτύπου: Εndspiel auf hoechster Ebene
Μετάφραση: Δρ. Εμμανουήλ Σαρίδης
Πολλοί δεν συνειδητοποιούν, ότι το τέλος της παγκόσμιας κυριαρχίας των Rothschilds είναι δυνατόν, μόνο εάν η Γερμανία και η Ευρώπη μπορούσαν να αντιληφθούν, ότι η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, το Ιράν και ούτω καθεξής είναι οι φυσικοί μας σύμμαχοι, οι σύμμαχοι της Ευρασίας. Αυτό το γνωρίζει όμως ο πρώην άνθρωπος της KGB, Βλαντιμίρ Πούτιν και γι’ αυτό ασκεί τη στρατηγική „Ευρασία“, που ονομάσθηκε „Ευρασιατική Ιδέα“.
Ταυτόχρονα η ιστορία μας διδάσκει, ότι η προσπάθεια για την πραγμάτωση της „Ευρασιατικής ιδέας“ θα μεταβληθεί γρήγορα σε έναν „Χορό πάνω στο ηφαίστειο!“. Γιατί; Διότι η „Ευρασιατική αυτή ιδέα“ ενεργοποιεί στην „City of London“ και την Wall-Street“ φοβερά άγχη. Μια σκέτη υπαρξιακή αγωνία!
Ο Bernhard Rode αποκάλυψε στην ολοκληρωμένη μελέτη του „Η ευρασιατική σκακιέρα“, ότι οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται μόνο για την εφαρμογή μιας μυστικής ατζέντας του αιώνα, οι κύριοι στόχοι της οποίας είναι η κυριαρχία της Ευρασίας και ο έλεγχος των τεράστιων αποθεμάτων της σε πρώτες ύλες. Ο Bernhard Rode στηρίζει την μελέτη του στις σχολές σκέψης (Think Tanks) που ασχολούνται με την αγγλο-αμερικανική γεωπολιτική – εδώ.
Είναι θέμα επιβίωσης σ΄ αυτό τον πλανήτη. Δύο Μπλοκ θέλουν να επιβιώσουν: Το Μπλοκ των χωρών BRICS, με επικεφαλής το ευρασιατικό Μπλοκ και την Δύση, που κυριαρχείται βάναυσα από το αγγλο-αμερικανικό Μπλοκ. Το τελευταίο απειλείται λόγω της καταστροφικής οικονομικής πολιτικής και της πολιτικής του δολλαρίου να αποτύχει, ενώ η Ρωσία και η Κίνα, στη σκιά των παιχνιδιών εξουσίας των ΗΠΑ, έχουν σφυρηλατήσει με πολλή υπομονή μια σταθερή συμμαχία, που δεν επιτρέπει πλέον στις Ηνωμένες Πολιτείες να καταπατήσουν την περιοχή της Ευρασίας.
Στην Ούφα, μια ελάχιστα γνωστή πόλη της Ρωσικής Δημοκρατίας Bashortostan, στα βόρεια του Καζακστάν, συναντήθηκαν από τις 8. μέχρι τις 10. Ιουλίου 2015 τα μέλη και οι πρόεδροι των χωρών BRICS, με σκοπό να αναδιοργανώσουν τον κόσμο και, πάνω απ’ ‚όλα, να σπάσουν την αξίωση των ΗΠΑ για μονοπωλιακή παντοδυναμία:
Xi Jinping, Πρόεδρος της ΛΔΚ,
Βλαντιμίρ Πούτιν, πρόεδρος της Ρωσίας,
Ισλάμ Karomov, πρόεδρος του Ουζμπεκιστάν,
Emomail Rakhmon, Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Τατζικιστάν,
Jacob Zuma, Πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής,
Narendra Μόδι, Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ινδίας,
Nawaz Sharif, Πρόεδρος της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν,
Tsakhiaglin Elbegdorj, Πρόεδρος της Μογγολίας,
Σερζ Σαργκσιάν, Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Αρμενίας,
Ashraf Ghani Ahmadzai, Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Αφγανιστάν,
Αλεξάντερ Λουκασένκο, Πρόεδρος της Λευκορωσίας,
Ντίλμα Ρούσεφ, Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας,
Χασάν Ρουχανί, Πρόεδρος της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.
Επ‘ αυτού γράφει ο Henry Paul:
Οι συμμετέχοντες Πρόεδροι είναι μέλη του BRICS (ακρωνύμιο για τη Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) και μέλη της ελάχιστα γνωστής ένωσης SCO (ακρωνύμιο για τον Shanghai Cooperation Organisation/Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης για τις χώρες της Ευρασίας). Και οι δύο Ενώσεις αποφάσισαν στην Ufa να εργαστούν ενεργά για ένα κοινό μέλλον, για την οικοδόμηση του γεωπολιτικού χώρου μεταξύ Βλαδιβοστόκ στον Ειρηνικό και Ερεβάν στην Αρμενία, με την βοήθεια της Αναπτυξιακής Τράπεζας NDB (New Development Bank/Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα με έδρα την Κίνα) και την υποστήριξη της AIIB (Asia Infrastructure and Investment Bank/Τράπεζα Υποδομών και Επενδύσεων της Κίνας) και την αναζωογόνηση ενός νέου Δρόμου του Μεταξιού. Μια μεγαλοφυής, απλά εκπληκτική ιδέα. Στρατηγικά, πολιτικά και οικονομικά ένα αριστούργημα. Το μέλλον του κόσμου επαναπροσδιορίζεται. Οι ΗΠΑ μπαίνουν στο περιθώριο. Η Ηγεμονική πολιτική τους είναι ματ. Η στρατιωτική τους στρατηγική, ακαδημαϊκά στολισμένη, είναι μάταια και απολύτως άσκοπη.
Μια ήττα, που δεν έχουν ακόμη κατανοήσει αληθινά, ή μήπως δεν είναι έτσι;
Την ήττα την κατάλαβαν πολύ καλά, τόσο καλά, που μέσα σε λίγες εβδομάδες πλημμύρισαν την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ιδίως την Γερμανία, με εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες από τον πολύχρωμο μεγάλο κόσμο και κάνουν ότι μπορούν, ώστε η πλημμύρα αυτή να εξακολουθεί να διογκώνεται.
Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να προλάβουν την αναπόφευκτη συμμαχία των Ευρωπαίων με την Συμμαχία του Νέου Δρόμου του Μεταξιού που επίκειται με την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος του δολλαρίου. Με τις ροές προσφύγων θέλουν να βυθίσουν την Ευρώπη σε ένα χάος, που θα αποφευχθεί μόνο με τη βοήθεια του δικτατορικού μαστιγίου της Αμερικής. Η δικτατορία αυτή θα χρησιμοποιήσει την Ευρώπη για να προλάβει μια διεύρυνση της συμμαχίας της Ευρασίας μέχρι τον Ατλαντικό. Γι ‚αυτό το σκοπό χρησιμοποιούν τις εδώ και εκατό χρόνια γνωστές ιδέες της ανάμειξης των πιστοποιημένων πληθυσμών με στρατιές εκατομμυρίων, που σήμερα ρέουν προς την Ευρώπη. Διοργανωτής της εκδήλωσης είναι η γερμανική κυβέρνηση της Μέρκελ, η οποία χρησιμοποιεί όλα τα κόλπα της προπαγάνδας και της ευρωπαϊκής πολιτικής, για να δημιουργήσει με τις στρατιές αυτές σε σύντομο χρόνο μια εκρηκτική κρίση.
Η Μέρκελ, βασιζόμενη στις εντολές των κυρίων της, τα παίζει όλα σε μία κάρτα, την φήμη του κόμματός της και την προσωπική της φήμη. Πιθανότατα να ήταν όλα προγραμματισμένα διαφορετικά. Για την κρίση του ευρώ ήταν απαραίτητο να δημιουργηθεί μια ευρωπαϊκή κεντρική κυβέρνηση, συνδεδεμένη με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο χρόνος όμως έτρεχε. Τώρα αυτό το σχέδιο πρέπει να επιτευχθεί με τον λοστό των προσφύγων. Βίαια, κυνικά, απάνθρωπα.
Μόλις αυτές οι μηχανορραφίες γίνουν γνωστές στην πλειοψηφία των Γερμανών και πολιτών της υπόλοιπης Ευρώπης, θα ξεσπάσει αναπόφευκτα η βία και το μίσος – εναντίον των „προσφύγων“ και εναντίον των πολιτικών ηγετών. Και αυτή θα είναι η ώρα που οι μεγάλοι συνασπισμοί εξουσίας, ΗΠΑ και BRICS, θα πρέπει να αποφασίσουν, αν θέλουν να βλέπουν την καταστροφή της γηραιάς ηπείρου ή να επέμβουν.
Για τους απαισιόδοξους αυτή είναι η στιγμή του III. Παγκοσμίου Πολέμου
Για τους αισιόδοξους θα μπορούσε να είναι το βήμα για ένα καλύτερο μέλλον.