Ολα τα ορατα και αορατα αντικειμενα στο συμπαν μας αποτελουν ενα απατηλο ονειρο. Η νοητικη φυση δημιουργειται απο την μη νοητικη και βασιζεται σε νεα φαινομενα και νομους που ναι μεν περιεχει αλλα μπορουν να δραστηριοποιηθουν ‘η οχι. Εαν αυτα που αντιλαμβανεται ο ανθρωπος ανταποκρινονται και στην πραγματικοτητα, ειναι ενα βαρυσημαντο προβλημα διοτι για πολλες φυσικες διεγερσεις απο τον εξωτερικο κοσμο, το ανθρωπινο σωμα δεν διαθετει καταλληλους δεκτες.
Οι διεγερσεις τις οποιες ο ανθρωπος αντιλαμβανεται και καταγραφει με τα ματια, τα αυτια, την μυτη, την γλωσσα και το δερμα του, μεταφραζονται πρωτα σε ηλεκτρικες νευρικες ωσεις και μετα προωθουνται στον εγκεφαλο του (1). Το μηκος κυματος του φωτος που καταληγει και καταγραφεται σε κυματικες κορυφογραμμες στην διαρκεια μιας καθωρισμενης μοναδας χρονου απο το αμφιβληστροειδες των ανθρωπινων ματιων (Μενεξεδενιο, Μπλε, Πρασινο, Κιτρινο, Πορτοκαλι και Κοκκινο χρωμα) κειται μεταξυ 4.000 εως 7.000 Ängström και μετριεται περαν απο την μοναδα αυτη με μικρομετρα (1 μm = 10.000 Ängström), με εκατοστα (1 cm = 10.000 μm = 0,01 m) και με μετρα (1 m = 1.000.000 μm).
Τα αστρα εξαρτωμενα απο τα φασματα του ορατου τους φωτος, κατανεμονται στους φασματικους τυπους (Ο-Β-Α-F-G-K-M-R-N-S) κατα σειρα απο τα ποιο θερμα στα ποιο κρυα φασματα. Στον φασματικο τυπο π.χ. (Ο) κυριαρχουν οι φασματικες γραμμες Οξυγονου και Αζωτου του Ηλιου μας (θερμοκρασια 30.000 βαθμων Κελβιν).
Ο Ηλιος μας ανηκει στους αστερες φασματικης κατηγοριας (G). Τα αστρα της τελευταιας φασματικης κατηγοριας δεινουν φασματα του φωτος που ανηκουν στις φασματικες γραμμες οξυγονου και ενωσεων ανθρακος. Τα σπειροεδη νεφη που βρισκονται εκτος του γαλαξια μας δεινουν ενα συνεχες φασμα φωτος, το οποιο διακοπτεται απο μερικες σκοτεινες φασματικες γραμμες, κυριως απο ασβεστιο, δυο γραμμες του υδρογονου και μερικες γραμμες απο μεταλλικους ατμους.
Η φασματικη ερευνα φωτος των ουρανιων σωματων υπηρξε η βαση για την ερευνα της εξελιξης της υλης προτου εντοπισθει η πυρηνικη ενεργεια. Οι πυκνες και μη διασκορπουμενες νεφωδεις μορφες στο συμπαν μας, ειναι γιγαντιαιες συγκεντρωσεις απο θερμα αερια. Το φασμα των νεφωδων αυτων μορφων δειχνει, οτι αυτα αποτελουνται απο ελαφρα στοιχεια εντος των οποιων κυριαρχουν το Υδρογονο και το Ηλιο. Προκειτα για μια κατασταση της υλης προτου δημιουργηθουν οι αστερες. Απο τα διαφορα στοιχεια που εντοπιζονται στους αστερες, δημιουργουνται και αυτες οι νεφωδεις μορφες κατα την διαρκεια της συνεχους πυκνωσης της υλης. Αναλογα με την εξελιξη της διαδικασιας πυκνωσης εμφανιζονται στοιχεια με μεγαλυτερη ατομικη μαζα.
Το μη ορατο φως δεν ειναι δυνατο να ερευνηθη με τα ανθρωπινα ματια. Η ερευνα αυτου γινεται με χρησιμοποιηση διαφορων βοηθειτικων μεσων. Εαν συνεπως τα σωματα απορροφουν το φως, αυτα θερμαινονται ‘η η ακτινοβουλια τους ειναι συνδεδεμενη με την μεταβολη της ενεργειας. Η κατασταση αυτη οδηγει στο συμπερασμα οτι το φως ειναι μια μορφη ενεργειας. Οι υπεριωδεις ακτινοβολιες (συχνοτητα 10 στην 17 εως 10 στην 15 Hz και μηκος κυματος 100 εως 3.000 Ängström) και υπερυθρες (συχνοτητα 10 στην 14 εως 10 στην 13 Hz και μηκος κυματος 0,72 εως 100 μικρομετρα) δεν απορροφουνται ιδιαιτερα αισθητα απο τα νεφη και μπορουν να φωτογραφηθουν σε καταλληλες φωτοπλακες.
Η ραδιοαστρονομικη ερευνα της ηλεκτρομαγνητικης ακτινοβουλιας η οποια καταληγει στον πλανητη Γη απο διαφορες κατευθυνσεις γινεται με ραδιοτηλεσκοπια. Η ακτινοβολια αυτη εχει μηκος κυματος απο μερικα χιλιομετρα εως μερικες δεκαδες μετρα και δεν απορροφαται απο τα σκοτεινα νεφη της κοσμικης υλης που καλυπτει πολλες περιοχες του συμπαντος μας. Απο τις αναλυσεις της κοσμικης ακτινοβολιας μηκους κυματος των 21 εκατοστων λαμβανονται αξιολογες πληροφοριες για την πυκνοτητα, θερμοκρασια και ταχυτητα κινησης της υλης που εκπεμπει αυτο το μηκος κυματος (2).
Ο ανθρωπινος εγκεφαλος ειναι ενας ηλεκτρονικος υπολογιστης ο οποιος εξελιχθηκε ετσι για να βοηθα την επιβιωση του ανθρωπου σε εναν μεσου μεγεθους κοσμο. Ο εγκεφαλος αποτελειται απο δισεκατομμυρια κυτταρα νευρωνων, τα οποια συνδεδεμενα μεταξυ τους δημιουργουν ενα τεραστιο μεγεθος δικτυου καλωδιων τα οποια ειναι ηλεκτρικα φορτισμενα και μεταφερουν ηλεκτρικες και χημικες ωσεις και περιγραφονται ολοκληρωτικα με μοριακες, φυσικες και χημικες προ’υ’ποθεσεις (3).
Ο ανθρωπινος εγκεφαλος κατασκευαζει απειρες φορες και με φαινομενα καθε ειδους, δημιουργηματα της φαντασιας του, διοτι αυτα βασιζονται σε λαθος πληροφοριες που λαμβανει απο τα περιορισμενης ικανοτητας καταγραφης των αισθητικων του οργανων και για τον λογο αυτο περιοριζεται η καταγραφη των φαινομενων για «αυτον τον Κοσμο» χωρις να εντοπιζη την ουσια του ολου συστηματος. Ο ανθρωπινος εγκεφαλος δεν ειναι σε θεση να κατανοη χαοτικες και κλασματομορφικες ενδιαμεσες καταστασεις της υλης και αυτες να τις επεξεργαζεται σε μια εγκεφαλικη αρχιτεκτονικη ως μια τελεια επεξεργαστικη μιχανολογικη εγκαταση πληροφοριων. Ειναι μεν ο ανθρωπος σε θεση να κατανοη τον τρισδιαστατο χωρο αλλα θα μπορουσαν να υπαρχουν περισσοτερες απο τρεις διαστασεις τις οποιες δεν μπορει να κατανοηση.
Για των καθωρισμο των διαστασεων, ο ανθρωπινος εγκεφαλος κατασκευασε τους οριακους παραγοντες απειρως μεγαλο, απειρως μικρο και το Μηδεν, που σημαινει, οτι τα εφαρμοσμενα Μαθηματικα βασιζονται σε αναποδεκτα αξιωματα και για τον λογο αυτον τα αξιωματα αυτα και τα αποτελεσματα των υπολογισμων με αυτα μπορει να ειναι αλλογα. Τα αξιωματα αυτα δεν καθωριζουν το πως λειτουργουν οι νομοι της φυσεως αλλα προσπαθουν να περιγραψουν και να διατυπωσουν τους ισχυοντες φυσικους νομους. Εαν ειναι μια μαθηματικη σχεση λανθασμενη, αυτη αντιφασκει τους νομους της φυσεως, δηλαδη του συμπαντος και παραχαρακτει την γενικη λογικη. Ολες οι μεχρι τουδε γνωστες μαθηματικες εξισωσεις, που διατυπωνουν τις βασικες αρχες της λειτουργιας της φυσεως, δεν μπορουν να περιεχουν αγνωστες μεταβλητες που ειναι προ’ι’οντα της φαντασιας του εγκεφαλου. Υπο την σκοπια της φυσης οι εξισωσεις αυτες ειναι ανυπαρκτες. Επισης και η μαζα της υλης ειναι ενα προ’ι’ον της φαντασιας του ανθρωπινου εγκεφαλου.
Η διαμετρος του συμπαντος μας υπολογιζεται με 10 στην 19 ετη φωτος (1 ετος φωτος = 9.461.000.000.000 χιλιομετρα). Αγνωστο γιατι το συμπαν μας εχει ιδιοτητες που του επιτρεπουν να υπαρχει για μεγαλο χρονικο διαστημα και περιεχει δισεκατομμυρια απο αστερες και γαλξιες αποτελουμενες απο ορατη υλη με τα εξης χαρακτηριστικα (4, 5):
- η υλη του αποτελειται απο ατομα τα οποια αποτελουνται απο κβαντοτεμαχιδια.
- τα κβαντοτεμαχιδια αυτα εχουν και κυματικες ιδιοτητες.
- ανταγωνιζοπνται εντος του συμπαντος τεσσερες φυσικες δυναμεις
- εχει μια σπειροειδη τυλιγμενη χωρικη υποδομη
- περιεχει πλανητες, αστερες, γαλαξιες και αλλα ουρανια σωματα καιτα φυσικα συστηματα στο εσωτερικο του εξελισονται σε καταστασεις χαμηλης ενεργειας και υψηλης αταξιας.
Στο συμπαν μας ανταγωνιζονται αδιακοπα και χωρις νικητες τεσσερα αστρονομικα στρατευματα που διευθυνονται απο τις εξης ηγετικες δυναμεις (5): Ηλεκτρομαγνητικη, ασθενης- και ισχυρα πυρηνικη, βαρυτητα, εντροπια και θερμοδυναμικη. Η τελευταια αποτελειται απο δυο κυριες μοναδες. Η πρωτη κυρια μοναδα της θερμοδυναμικης απαιτει να ειναι η ενεργεια εντος ενος κλειστου συμπαντος αμεταβλητη, δηλαδη σταθερη. Δεν επιτρεπει να δημιουργειται η ενεργεια απο το τιποτε και να εξαφανειζεται στο τιποτε. Η δευτερη κυρια μοναδα της θερμοδυναμικης απαιτει οι κυριωτερς φυσικες διαδικασιες της φυσης να μην ειναι αναστρεψημες, δηλαδη την ανυπαρξια της αναστρεψιμοτητας. Η θερμοτητα π.χ. δεν μπορει να μεταφερθη απο ενα ψυχροτερο σε ενα θερμοτερο σωμα και η εντροπια εντος ενος κλειστου συμπαντος παντοτε αυξανεται, μπορει ομως να παραμενει σταθερη αλλα ποτε να μειωνεται.
Ο γαλαξιας μας ειναι στο συμπαν μας ενας απο περιπου 100 δισεκατομμυρια γαλαξιες και εχει διαμετρο μηκους 100.000 ετη φωτος, δηλαδη 9,46 x 10 στην 12 χιλιομετρα και κινειται εντος της τοπικης ομαδας γαλαξιων με ταχυτητα 630 χιλιομετρα ανα δευτερολεπτο προς την κατευθυνση της εικονας του αστερα Centaurus. Η μαζα του γαλαξια μας υπολογιζεται με 1.000 δισεκατομμυρια μαζες του ηλιου μας, που αντιστοιχει στο δεκαπλασιο της ορατης μαζας του γαλαξια μας. Ενδειξεις απο νεες εποχες, δηλαδη απο παρατηρησεις απο την Γη, συνηγορουν οτι οι γαλαξιες του συμπαντος μας απο,μακρυνονται και οχι μονο απο αυτην με ταχυτητες συνεχως αυξανομενες. Η κατασταση αυτη αντιφασκει σε ολες τις προσδοκιες.
Κατα συνεπεια το συμπαν μας δεν ειναι μονο γεματο με «σκοτεινη υλη» ειναι γεματο και με «σκοτεινη ενεργεια» (ενεργεια του κενου χωρου). Συνεπως ο κενος χωρος δεν ειναι καθ’ ολου κενος, διοτι σε αυτον υπαρχει υλη και αντιυλη, Ηλεκτρονια και Ποζιτρονια, τα οποια ξαφνικα εμφανιζονται και εξαφανιζονται και διαστελουν το συμπαν με αυξανομενη ταχυτητα (6). Η σχεση του Hubble V = H0 .. α . q, οπου ειναι H0 η σταθερα του Hubble, α η αρχικη αποσταση της φωτιζουσας πηγης και q ο συντελεστης της επιβραδυνσης, ειναι μια θεωριτικη σχεση που δεν δινει το μεγεθος της διαστολης αλλα ουτε ειναι ο νομος βαση του οποιου λαμβανει χωρα η διαστολη.
Λογω της επιβραδυνσης της κινησης της υλης απο την βαρυτητα ο συντελεστης επιβραδυνσης q λαμβανει τιμες μεταξυ 0 και 0,5. Με q = 0 το συμπαν θεωρειται ανοιχτο με απειρως μεγαλη διαστολη. Με q<0,5 το συμπαν λαμβανει την γεωμετρικη μορφη μιας σελας με απειρως μεγαλη διαστολη. Με q = 0 το συμπαν ειναι σφαιρικα κλειστο και τετελεσμενο με μεγιστα ορια διαστολης και μετα την επιτευξη αυτων ακολουθει η ξαφνικη καταστροφικη συστολη. Ενα συμπαν που συνεχως διαστελεται ποτε δεν θα αποκτησει την θερμοδυναμικη ισορροπια, διοτι η θερμοκρασια του ποτε δεν θα σταθεροποιηθει.
Ο κλασικος «Θερμοθανατος» του συμπαντος μας απομακρυνεται συνεχως. Εαν το συμπαν ειναι κλειστο καποτε οι μηχανισμοι που παραγουν ενεργεια και εντροπια δεν θα λειτουργουν, που σημαινει οτι αυτοι θα οδηγησουν σε μεγαλη συστολη του συμπαντος και στον θανατο του. Στην περιπτωση που το συμπαν ειναι επιπεδο, οπου η διαστολη επιβραδυνεται αιχμαλοτιζονται απο την βαρυτητα μεγαλες ποσοτητες μαζας υλης απο κοσμολογικες υποδομες, Η βαρυτητα ελκει την υλη ακομη και απο πολυ απομακρυσμενες περιοχες με αποτελεσμα την δημιουργια γιγαντιαιων κοσμολογικων υποδομων και σκοτεινων οπων.
Στην φαση αυτη εξελισεται ο αγωνας μεταξυ της βαρυτητας και της θερμοδυναμικης. Η βαρυτητα συγκεντρωνει συνεχως ολο και μεγαλυτερες υποδομες της για να δημιουργηση π.χ. μαυρες οπες και επιτυγχανει φαινομενικα μια νικη. Καθε δυναμη βαρυτητας ομως στην φαση αυτη εξατμιζεται με τελικη νικη της θερμοδυναμικης και παραγει εντροπια. Στην περιπτωση ενος ανοιχτου συμπαντος λαμβανει καποτε η ταχυτητα διαστολης του συμπαντος μια σταθερη τιμη και η βαρυτητα χανει την μαχη της. Μετα απο ενα μεγεθος τελειωνει η δημιουργια κοσμολογικων υποδομων και ματαιωνει την περεταιρω δημιουργια μαυρων οπων.
Το γινομενο της ηλικιας του συμπαντος t0 με την σταθερα του Hbble H0 ειναι στα διαφορα κοσμολογικα μοντελα μια απλη συναρτηση των παραμετρων της πυκνοτητας της υλης ΩΒ, Ωm, ΩΛ οπου ειναι ΩΒ η κανονικη βαρυτικη ορατη υλη, Ωm η σκοτεινη υλη και ΩΛ η σκοτεινη ενεργεια. Η0 . τ0 = f(ΩΒ . Ωm . ΩΛ) = 1. Η κοσμικη παρασκηνιακη ακτινοβολια (φως μακρεων κυματων) προσφερει μια μη λανθασμενη εικονα του συμπαντος μας σε ηλικια 300.000 χρονων. Στην αρχη η ακτινοβολια στο συμπαν μας ηταν τεραστειων βαθμων ζεματιστη και με συνεχομενη εξελιξη και διαστολη αυτου επεφτε η θερμοκρασια της συνεχως και βρισκεται σημερα στους 2,7 βαθμους Κελβιν πανω απο το απολυτο μηδενικο σημειο ‘η 270 βαθμους Κελσιου κατω του σημειου πηξεως του νερου. Το σημειο αυτο βρισκεται διαμετρικα σε αντιθεση με την θερμη θερμοκρασια των επιφανειων των αστερων η οποια κειται μεταξυ 4.000 και 40.000 βαθμους Κελβιν.
Στην ηλικια του των 300.000 ετων τα στοιχειωδη τεμαχιδια ηταν ηλεκτρικως φορτισμενα οπως σημερα τα ηλεκτρονια και ποσιτρονια και εμποδιζαν την κινηση του φωτος δημιουργωντας ανεξαρτητα ατομα τα οποια επετρεπαν την ανεμποδιστη εξαπλωση του φωτος Απο τοτε πλαναται το φως αυτο ανεποδιστα δια του συμπαντος μας γαι γενιζει ολο το συμπαν με μικροκυματα-φωτονια. Απο τις μετρησεις στην κοσμικη παρασκηνιακη ακτινοβολια προκυπτει οτι το συμπαν μας ειναι επιπεδο και το αθροισμα των παραμετρων πυκνοτητας της υλης ισουται με την μοναδα 1.
\ Ωολικο = ΩΒ . Ωμ . ΩΛ = 1
Επειδη ΩΒ η πυκνοτητα της βαρυτικης ορατης υλης υπολογιζεται μονο 0.045, η πυκνοτητα της σκοτεινης υλης καλυπτει μονο 0,255, το μεγαλυτεο μερος καλυπτει η σκοτεινη ενεργεια ΩΛ με 0,7.
Η εξελεκτικη πορεια ποτε δεν προετοιμασε τους ανθρωπους να προσανατολισθουν προς τον κοσμον των ατομων και κβαντοτεμαχιδιων . Σε αντιθετη περιπτωση ο ανθρωπινος εγκεφαλος θα αντιλαμβανονταν ενα στερεο αντικειμενο στην πραγματικοτητα ως συγκεντρωση κενων χωρων. Το οτι ετσι ειναι δεν εχει καμμια σχεση με το μεγεθος των ενδιαμεσων χωρων των στοιχειωδω τεμαχιδιων υλης αλλα με τα πεδια δυναμεων τα οποια ενωνουν τα απομακρυσμενα τεμαχιδια υλης σε στερεα αντικειμενα. Τα φαινομενικα στερεα αντικειμενα ’η αστρονομικες δομες αποτελουνται σχεδον ολκληρωτικα απο κενους χωρους. Η συνηθισμενη παραστατικη εικονα δειχνει τον πυρηνα ενος ατομο (διαμετρος του ατομου 0,00000008 εκατοστα) ως μια μυγα στο κεντρο ενος σταδιου ποδοσφαιρου. Ο γειτονικος πυρηνας του ατομου της ιδιας υλης βρισκεται καπου εκτος του σταδιου.
Ετσι ολες οι φαινομενικα σταθερες δομες στην πραγματικοτητα αποτελουνται σχεδον στο συνολο τους απο κενους χωρους που διακοπτονται με τα ελαχιστου μεγεθους κβαντοτεμαχιδια της υλης τα οποια βρισκονται σε τοσες μεγαλες αποστασεις μεταξυ τους που δεν μετριουνται. Ο ατομικος πυρηνας, δηλαδη η κατανομη πρωτονιων και νεοτρονιων απο τα οποια δημιουργουνται τα 103 στοιχειων της υλης του χημικου περιοδικου συστηματος σε συγκριση με ενα ηλεκτρονιο ειναι μεγαλος αλλα πολυ μικρος σε σχεση με το μεγεθος της τροχιας περιστροφης (Orbital) ενος ηλεκτονιου (7). Ο ατομικος πυρηνας καθενως απο τα 103 στοιχεια της υλης του περιοδικου συστηματος ειναι ενας στροβιλος ενεργειας ο οποιος περιστρεφεται γυρω απο τον αξονα του με μια ταχυτητα περιπου 100.000 χιλιομετρων στο δευτερολεπτο. Κατα τον Schrödiger (8) ενα ατομο υλης ειναι ενα συστημα που αποτελειται απο ενα πυρηνα και υλικα κυματα (Ηλεκτρονια).
Ως «Orbitale» χαρακτηριζεται ο χωρος παραμονης των ηλεκτρονιων εντος των ατομων της υλης (7). Οι φυσικες ιδιοτητες των διαφορων μορφων υλης εξαρτωνται απο τα ετσι ινομασθεντα ηλεκτρονια Valenz τα οποια βρισκονται στην περιφερεια των ατομων. Η ορατη υλη σε καθε διασταλτο μεγεθος παιρνει την θεση του στον χωρο χωρις ομως αυτος να αποτελει ιδιοτητα της ορατης υλης. Οταν οι φυσικες επιστημες των καιρων μας εισηλθαν για πρωτη φορα στο εσωτερικο της υλης, εντοπισαν ατομικα αντικειμενα με τελειως παραδοξες συμπεριφορες, οι οποιες αναλογα των πειραματων εδειχναν διαμετρικα αντιφασκουσες συμπεριφορες. Μετα απο αντιμαχομενες συζητησεις για την «γνησια φυση» της ατομικης πραγματικοτητας αναγκασθηκαν οι επιστημονες να αναγνωρισουν, οτι αυτη δεν μπορει να εξηγηθη τελειως με τους ισχυοντας ορισμους.
Μεχρι σημερα τιποτε δεν εχει αλλαξει στην κατασταση αυτη. Ναι μεν επετυχαν οι επιστημονες να εξελιξουν μια μαθηματικη περιγραφη (9, 12), δηλαδη την Κβαντοθεωρια, με την βοηθεια της οποιας μπορουν να υπολογισθουν τα αποτελεσματα ενος πειραματος, παρ’ ολα αυτα το τι πραγματι συμβαινει στα ποιο βαθυτερα επιπεδα, στην καλυτερη περιπτωση περιγραφεται με τα δεδομενα της πιθανοτητας. Στην κλασικη μηχανικη τα μεμονομενα κβαντοτεμαχιδια εντοπιζονται και αναγνωριζονται αναλογα με τις τροχιες τους. Στην Κβαντομηχανικη ομως, εαν οι κυματικες λειτουργιες περισσοτερων κβαντοτεμαχιδιων και ολες οι ιδιοτητες ως μαζα, φορτωσης κ.α. συμπιπτουν και ειναι ομοιες, τοτε γινεται η αναγνωριςη αυτων τελειως αδυνατη.
Το στανταρτ Μοντελο την υλης αποτελειται απο εξη Κβαρκς, εξη Λεπτονια, πεντε γνωστα Μποζονια και ενα νεοεντοπισθεν(;) εκτο, το Higgs-Μποζονιο, και απο τις τρεις των τεσσαρων δυναμεων της φυσεως. Το Μοντελο αυτο τιποτε δεν διατυπωνει για την βαρυτητα και δεν δινει καμια εξηγηση για την εννοια της φαντασιας του ανθρωπινου εγκεφαλου, την μαζα της υλης. Τα Κβαρκς αποτελουνται απο τα Γκλουονια. Περαν απο up-Κβαρκ και down-Κβαρκ εντοπισαν οι επιστημονες και τεσσερα επιπλεον Κβαρκς (charm-Κβαρκ, stangr-Κβαρκ, bottom-Κβαρκ και top-Κβαρκ) ως και δυο ειδη κβαντοτεμαχιδιων που ομοιαζουν τα ηλεκτρονια μονο που ειναι ποιο βαρυα, δηλαδη τα ετσι ονομασθεντα Μιονια και Τουονια. Τα Γκλουκονια ειναι τεμαχιδια της ισχυρας πυρηνικης δυναμης. Τα Κβαρκς και τα Γλουονια μαζι σχηματιζουν τα Πρωτονια και Νεοτρονια του ατομικου πυρηνα της υλης. Τα Λεπτονια αποτελουν την πηγη για τα ηλεκτρονια και νετρινια, Τα Κβαρκς και Λεπτονια ονομαζονται μαζι ως Φερμιονια. Τα Μποζονια παραγουν και μεταφερουν δυναμεις. Στα Μποζονια ανηκουν τα Φωτονια και τα Γκλουονια. Στο τελος οι επιστημονες εντοπισαν και τρια φανταστικα ειδη Κβαντοτεμαχιδιων και δη το Λεκτρον-Νετρινο, Μυον-Νετρινο και Ταουον-Νετρινο που ειναι σε θεση να διαπερνουν δισεκατομμυρια χιλιομετρα παχους στρωματα απο μολυβδο οπως οι ανθρωποι τον αερα.
Τα ως ανω ονομασθεντα κβαντοτεμαχιδια ανηκουν σε τρεις οικογενειες κβαντοτεμαχιδιων. Καθε οικογενεια περιεχει δυο Κβαρκς, ενα Ηλεκτρονιο ‘η ενα συγγενες του ηλεκτρονιου, το νετρινο. Τα κβαντοτεμαχιδια στις τρεις οικογενειες εχουν τις ιδιες ιδιοτητες με διαφορα της μαζας, η οποια απο οικογενεια σε οικογενεια γινεται μεγαλυτερη.
Οικογενεια 1 up down Ηλεκτρονιο Ηλεκτρονιο
…………………………………………………………..Νετρινο
Μαζα 3MeV 7MeV 0 9,5MeV
Οικογενεια 2 charme stange Μυον/ Μυον
………………………………………………………….Νετρινο
Μαζα 1,2GeV 120GeV 0 106MeV
Οικογενεια 3 top botton Ταουνιο Ταουονιο
………………………………………………………………………………………Νετρινο
Μαζα 174GeV 4,2GeV 0 1,8GeV
Απο την ενεργειακη σκαλα του Planck εληφθησαν τα κατωθι στοιχεια:
…………………………………………..Ενεργεια Μηκοs κυματος
……………………………………………..GeV cm
Planck 10 στην 19 10 στην πλην 33
Ασθενης πυρηνικη δυναμη 250 10 στην πλην 16
Πρωτονιο 1 10 στην πλην 16
Ηλεκτρονιο 10 στην πλην 3 10 στην πλην 6
Το Ηλεκτρονιο δεν ειναι ουτε ταμαχιδιο ουτε κυμα. Ειναι ενα αντικειμενο της Φυσικης το οποιο παρουσιαζει τοσο ιδιοτητες κβαντοτεμαχιδιων οσο και ιδιοτητες κυματων, δηλαδη προκειται για εναν ενεργειακο στροβιλο που περιστρεφεται γυρω του με μεγαλη ταχυτητα, ετσι ωστε ουδεις να μπορει να πη που αυτο βρισκεται. Ο ενεργειακος αυτος στροβιλος του ηλεκτρονιου σχηματιζει γυρω απο τον ατομικο πυρηνα της υλης κατι παρομοιο με ενα ηλεκτρικο φραγμα απο καλωδιο.
Μεταξυ της μαζας του Planck η οποια χαρακτηριζει την ισχυρα πυρηνικη δυναμη και της μαζας της ασθενους πυρηνικης δυναμης (αλληλοεπιδραση) βρισκονται 10 στην 19, δηλαδη η ενεργειακη σκαλα του Planck ειναι δεκα εκατομμυρια δισεκατομμυρια φορες μεγαλυτερη απ’ οτι η ασθενης ενεργειακη σκαλα. Ενεργειακα κβαντοτεμαχιδια με ενεργεια μεγαλυτερη των 250 GeV εμφανιζονται χωρις να εχουν μαζα ενω ενεργειακα κβαντοτεμαχιδια με ενεργεια μικρωτερη απο 250 GeV συμπεριφερονται σαν να εχουν μαζα. Εαν η υλη, δηλαδη τα Πρωτονια και τα Βαρυτονια, δεν ειχαν πραγματι μαζα, δεν θα υπηρχε τιποτε απο τις γνωστες δομες στο συμπαν, δηλαδη πλανητες, γαλαξιες, ομαδες γαλαξιων και αλλα ουρανια σωματα. Για ποιο λογο ομως η βαρυτητα ειναι τοσο ασθενης, η οποια στους κβαντοφυσικους υπολογισμους δεν λαμβανεται καν υπ’ οψη, ουδεις μεχρι σημερα μπορει να δωση καποια εξηγηση. Το προβλημα της ιεραρχιας στην ενεργειακη σκαλα του Planck ειναι ενα τοσο σοβαρο θεμα που οδηγησε τους επιστημονες στην διατυπωση θεωριων για την εξελιξη του συμπαντος. Η αποφασιστικη στιγμη κατα την εξελιξη του συμπαντος ειναι εκεινη κατα την οποια μεταβαλονται ξαφνικα η ισορροπια και η ταξη στο συμπαν και δημιουργουνται νεα κοσμολογικα πεδια τα οποια διαφερουν βασικα απο τα παλαια. Κατα τις υπαρχουσες θεωριες εξελιξης του συμπαντος, αυτο στις αρχες εξελιξης του περασε απο μια σειρα μεταβολων και οτι βρηκε
μπροστα του προεκυψαν απο μια παλαιοτερη εποχη συμμετριας (10).
Συμμετριες συναντα κανεις στο συμπαν παντου. Οι συμμετριες αυτες ονομαζονται μεταφορικες-συμμετριες ‘η μεταφορικες-παραλλαγες. Οι περιστροφικες συμμετριες ‘η περιστροφικες παραλλαγες βασιζονται στην ιδεα οτι καθε κατευθυνση του χωρου συγκρινεται με τις αλλες. Εαν νοησουμε ενα μολυβι να βρισκεται ορθιο με την μυτη του στο κεντρο ενος κυκλου, οσο καιρο στεκεται αυτο ορθιο, δηλαδη εκατοστα του δευτερολεπτου, ειναι ολες οι κατευθυνσεις του χωρου συγκρισημες, δηλαδη επικρατει μια περιστροφικη συμμετρια. Οταν το μολυβι πεσει σε μια οποιαδηποτε κατευθυνση, σπαζει η αρχικη περιστροφικη συμμετρια. Για την Φυσικη η πτωσει του μολυβιου ειναι παντα η ιδια, αδιαφορο σε ποια κατευθυνση πεφτει το μολυβι. Το μολυβι ομως το ιδιο σπαζει με την πτωση του την επικρατουσα κατασταση ισορροπιας.
Στον κενο χωρο του συμπαντος υπαρχουν πολλες συμμετριες (περιστροφικες ‘η μεταφορικες) που σημαινει οτι ολες οι κατευθυνσεις και θεσεις ειναι ιδιες εαν δεν υπαρχουν υποδομες. Ο χωρος ομως εις το συμπαν δεν ειναι κενος και γεματος με γαλαξιες, αστερες, ηλιακα συστηματα και αλλα ουρανια σωματα που λαμβανουν κατα διαφορους τροπους τις θεσεις τους ωστε κατ’ ουσιαν να εξαφανιζεται καθε υπαρχουσα συμμετρια. Οι δομες αυτες του συμπαντος μπορει καπου να βρισκονται ‘η να βρισκονται παντου. Οι υπαρχουσες συμμετριες σπαζουν ακομη και εαν οι νομοι της φυσικης που περιγραφουν τον κοσμο μας συνεχιζουν να υπαρχουν. Επισης και οι με την ασθενη αλληλοεπιδραση υπαρχουσες συμμετριες μπορουν να σπασουν ξαφνικα. Αυτο αποτελει την μοναδικη δυνατοτητα για την εξηγηση κβαντοτεμαχιδιων με μαζα και τυαυτοχροναα για τον αποκλεισμο λανθασμενων προγνωσεων για υψηλης ενεργειας κβαντοτεμαχιδια που δεν θα αποκλειονταν για τις μελλοντικες θεωριες. Συμμετριες.και υπερσυμμετριες βοηθουν για να εντοπισθη με ποιο τροπο εξελιχθηκε το συμπαν απο ενα ακαθωριστο σημειο σε πολλαπλες σημερινες υποδομες. Ξαφνικα σπασμενες συμμετριες ειναι αυτες που διατηρουνται απο τους φυσικους νομους οχι ομως απο την συμπεριφορα των αντικειμενων στον πραγματικο κοσμο. Ο πυρηνας του μηχανισμου- Higgs ειναι μια ειδικη περιπτωση σπασμενης συμμετριας. Ειναι το ξαφνικο σπασιμο της ασθενους συμμετριας της πυρηνικης δυναμης, η οποια με τα ρυθμιστικα Μποζονια και αλλα κβαντοτεμαχια κανουν δυνατη την ληψη μαζας. Η σχεση μεταξυ Φερμιονιων και Μποζονιων ονομαζεται υπερσυμμετρια.
Πως ομως γινεται δυνατο να ξεχωριζουν οι ανθρωποι με τις εφευρεσεις της φαντασιας του εγκεφαλου τους, μεταξυ του αληθινου και το μη αληθινου;
Γιατι ειναι η σκαλα ενεργειας του Blanck δεκα εκατομμυρια δισεκατομμυρια φορες μεγαλυτερη απο τις σκαλες τεμαχιδιων μαζων της φυσικης, που βρισκονται λιγο κατω απο μερικα εκατονταδες GeV; Γιατι υπαρχουν π.χ. τεσσερες δυναμεις της φυσεως (ηλεκτρομαγνητικη, ασθενης και ισχυρα πυρηνικη και βαρυτητα) και οχι πεντε ‘η μονο τρεις ‘η ισως μονο μια; Γιατι οι ως ανω φυσικες δυναμεις εχουν τοσο διαφορετικες ιδιοτητες; Γιατι επιδρουν η ασθενης και η ισχυρα πυρηνικη δυναμη μονο σε μικροσκοπικο επιπεδο ενω η βαρυτητα και η ηλεκτρομαγνητικη δυναμη ειναι σε θεση να επιδρουν σε αποστασεις χωρις περιορισμους; Γιατι ειναι η βαρυτητα τοσο αδυναμη, ωστε να παραλειπεται η επιδραση της στους υπολογισμους κλβαντοτεμαχιδιων της φυσικης; Γιατι ειναι η δυναμη ελξης μεταξυ δυο ηλεκτρονιων περιπου 100 εκατομμυρια τρισεκατομμυρια τρισεκατομμυρια τρισεκατομυρια φορες ασθενεστερη απο την ηλεκτρομικη απωθηση μεταξυ δυο ηλεκτρονιων; Τι ειναι και απο τι αποτελειται η σκοτεινη υλη και η σκοτεινη ενεργεια;
Ο προβληματισμος για την μεχρι τουδε ανικανοτητα του ανθρωπινου εγκεφαλου να δωση ενα ορισμο και να κατανοηση την ουσια της σκοτεινης υλης και ενεργειας παρουσιαζεται εδω συνοπτικα. Ο ανθρωπινος εγκεφαλος στην προσπαθεια του απελευθερωσης απο τις επιβαρυνσεις που δεν κατανοουσε των χαοτικων καταστασεων και κλασματομορφων του συμπαντος, εφευρε τις φανταστικες εννοιες στα μαθηματικα και στις φυσικες επιστημες, απειρως μεγαλο, απειρως μικρο και το μηδεν. Δεν ειναι ομως παντα οτι μαθηματικα διατυπωνεται και λογικο.
Η ανικανοτητα αυτη του ανθρωπινου εγκεφαλου ειναι προ’ι’ον της εξελεκτικης πορειας του ανθρωπου. Αυτη ποτε δεν προετοιμασε τον ανθρωπο να κατευθυνεται στον κοσμο των ατομων και κβαντοτεμαχιδιων της υλης και οδηγησε στις λανθασμενες εκτιμησεις του εγκεφαλου του. Για τον λογο αυτο η πνευματικη ικανοτητα του ανθρωπινου εγκεφαλου παρεμεινε περιορισμενη διοτι ο σκοπος αυτου ηταν να βοηθα την υπαρξη του ανθρωπινου σωματος εντος του κοσμου που ο ανθρωπος υπηρχε. Η ανθρωπινη φαντασια δεν κατεχει ακομη και σημερα τον καταλληλο εξοπλισμο για να εισελθει πλησιον εις τον κοσμο των κβαντοτεμαχιδιων. Ακομη και οι δεκτες του σωματος του για φυσικες διεγερσεις απο εξω ειναι περιορισμενης ποιοτητας. Ο ανθρωπος απεκτησε μονο την περιορισμενη ικανοτητα να τοποθετειται στις διαστασεις των πιθανοτητων και την φαντασια του να διακρινη απο μακρια την πραγματικοτητα. Στο τελος του φασματος των πιθανοτητων βρισκονται δυναμικα γεγονοτα που τα χαρακτηριζει ως δυνατα ‘η αδυνατα.
Η ικανοτητα του ανθρωπουν να υπολογιζη τετοια γεγονοτα ειναι απελευθερωτικο δωρο των φυσικων επιστημων προς τον ανθρωπινο εγκεφαλο. Οι επιστημες αυξανουν την στενη λωριδα της πνευματικης ορατοτητας του ανθρωπινου εγκεφαλου και απελευθερωνουν τον ανθρωπο απο την φυλακη της μαυρης ουσιας, χαριζοντα του χαρα και ικανοποιηση. Ο τομεας των μεργαλων αποστασεων και ταχυτητων με τον οποιο η ανθρωπινη φαντασια ικανοποιειται, ειναι μονο ενα μικρο μερος ενος γιγαντιαιου φασματος απο τις δυνατοτητες που υπαρχουν και μπορουν να εντοπισθουν μεταξυ κβαντομηχανικων ιδιαιτεροτητων στο κατω τελος εως τις κοσμολογικες δυνατοτητες του ανω τελους της πραγματικοτητας.
Ενα γεγονος ομως παραμενει αλωβητο, οτι τα χρησιμοποιουμενα μαθηματικα απο τις φυσικες επιστημες βασιζονται σε μη αποδεικνυομενα αξιωματα και γι’ αυτο αυτα ειναι αλογα. Εαν δηλαδη η μαθηματικη σχεση ειναι λανθασμενη το αποτελεσμα αυτης αντιφασκει στους φυσικους νομολυς του συμπαντος και παραμορφωνει την γενικη λογικη. Για την λυση προβληματων ως ορια, κατιουσες σειρες, λογισμος της απειροτητας, διαφορικος- και ολοκληρωτικος λογισμος, αριθμητικη, γεωμετρια κ.α. χρησιμοποιουνται στα μαθηματικα και στις φυσικες επιστημες προ’ι’οντα της ανθρωπινης φαντασιας. Ο ανθρωπινος εγκεφαλος στην προσπαθερια του να απελευθερωθη απο καταστασεις εμποδιων εφευρε και τις εννοιες Θεος, Θανατος, Αρχη, Χρονος κ.α. που σημαινει, οτι ακομη οι ανθρωπινες πνευματικες ικανοτητες ειναι πολυ περιορισμενες.
Σχετικα με τις βοηθητικες εφευρεσεις του ανθρωπινου εγκεφαλου και για τον εντοπισμο τυχων λαθων γινεται αναγκαια η εξης συνοπτικη επαναληπτικη αριθμηση:
- Για τον καθωρισμο των διαστασεων εφευρε ο ανθρωπινος εγκεφαλος τους οριακους παραγοντες απειρως μεγαλο, απειρως μικρο και το μηδεν. Οι διαστασεις μπορουν ομως να κρυβονται, οταν αυτες ειναι πολυ μικρες και διπλωμενες ‘η οταν ο χωροχρονος καταναλισκεται και η βαρυτητα συγκεντρωνεται σε μια μικρη περιοχη ωστε να παραμενει αορατος και μια απειρως μικρη διασταση. Εδω εισερχεται και η εννοια της αιωνιοτητας τωναρχαιων Ελληνων η οποια διασπα την κατανοητη δυναμη των σημερινων φυσικων επιστημων και γι’ αυτο καθιερωθηκε η εννοια του απειρως μεγαλου. Το Μηδεν εως τις αρχες του 2ου μ.Χ. αιωνα ηταν ανυπαρκτο. Χωρις την εφευρεση του θα τιναζονταν στον αερα η θεωρια των Ιουδαιων και Χριστιανων οτι ο θεος τους Γιαχβε δημιουργησεν τον κοσμο απο το Μηδεν. Το Μηδεν ομως ειναι μια αρνητικη εννοια που αντιφασκει καθε θετικο μεγεθος. Οι αρχαιοι Ελληνες χρησιμοποιουσαν αντι της λεξης Μηδεν το Τιποτε ‘η τo μη Ον.
- Το Σημειο ειναι επισης ενα φανταστικο στοιχειο χωρις σχημα και διαστασεις που χρησιμοποιηται στην Γεωμετρια ως την τομη δυο ευθειων. Προκειται συνεπως για μια εννοια χωρις σημασια, ετσι ωστε στα μοντερνα μαθηματικα το Σημειο να υπαρχη στην αρχη ως μια υποθετικη αχαρακτηριστη εννοια. Οι αρχαιοι Ελληνες χρησιμοποιουσαν αντι την εννοια Σημειο την εννοια της Στιγμης και θεωρουσαν το Σημειο ως μια μην υπαρχουσα θεωρητικη εννοια.
- Η φυση της Μοναδας ειναι κατα τον Ηρακλειτο αιωνια μεταβλητη και αυθαιρετος. Ταυτοχρονα ομως ειναι για την αρχη των μαθηματικων επιστημων μια βασικη μαθηματικη κυρια εννοια και λογω του χαρακτηρα σκεψης κατεχει και μια ιδιαιτερη θεση στην Μεταφυσικη. Προ’υ’ποθετει την ομογενεια και ετερογενεια των αντιληπτων αλλα επισης και την ομογενεια του χωρου. Χωρις την ομογενεια του χωρου ειναι η απευθειας κατανοηση αυτου αδυνατος. Χωρις την Μοναδα δεν μπορει ο ανθρωπος να σκεφθεται και να κατανοη.
- Η υποκειμενη αντιληψη της υπαρξης του χρονου εντος των δημιουργηθεντων ειναι μια λανθασμενη αντιληψη της ταυτισης του χρονου με την κινηση των δεικτων της χρονομετρισης που αποτελει μια απο τις απειρες εφευρεσεις του ανθρωπινου εγκεφαλου, που σημαινει μια λαθος αντιληψη της ανθρωπινης νοησης. Με αλλα λογια προκειται για μια στο υποσυνειδητο του ανθρωπου σκια της μεταβολης η οποια παρατηρειται σε καθε τυχαιο φυσικο μεγεθος. Η αναγνωριση του φαινομενου αυτου ως φυσικο μεγεθος παραγει στην κβαντομηχανικη μια σειρα απο Παραδοξα ως π.χ. την Γατα του Schrödiger, το προβλημα μετρισης της κβαντοφυσικης κ.α. Η ιδεα του φανταστικου χρονου δημιουργει μια μαθηματικη εννοια που χρησιμοποιειται απο την κβαντοθεωρια για να περιγραψη αυτη την δημιουργια του χρονου και του χωρου.
- Καθε επιστημονικη υποθεση και θεωρια ειναι το προ’ι’ον της δημιουργικης φαντασια του ανθρωπινου εγκεφαλου. Οι σημερινες κοσμολογικες θεωριες βασιζονται στην υποθεση οτι το συμπαν εξελιχθηκε απο μια μικροσκοπικη μπαλα του μεγεθους της σκαλας μηκους του Planck. Οι επιστημονες κατανοουν την περεταιρω εξελιξη του συμπαντος οχι ομως την πρωταρχικη του κατασταση. Το τι στην πρωτη φαση ελαβε χωρα και τι ακριβως στον «Οριζοντα» μιας μαυρης τρυπας λαμβανει χωρα και το τι ειναι η σκοτεινη υλη και ενεργεια, παραμενουν ακομη αγνωστα πραγματα. Αυτο που εμφανιζετα ως ολο, δηλαδη το συμπαν, κρυβει μεσα του το χαος και δεν μπορει να μετρηθη. Δεν αποκλειονται τα ορια του συμπαντος να ειναι χωρις ορια και τα αποτελεσματα υπολογισμου του να ειναι μια οπτικη πλανη.
- Επισης και η μαζα της υλης ειναι μια φανταστικη εννοια του ανθρωπινου εγκεφαλου. Η υλη ως τετοια ειναι καθε διαστατο μεγεθος που παιρνει την θεση του στο χωρο χωρις ομως αυτος να γινεται η ιδιοτητα του. Το Higgs-Μποζονιο ειναι εφευρεση του ανθρωπινου εγκεφαλου, διοτι αυτο προσφερει μια δυνατοτητα να δινη μαζα στα τεμαχιδια της υλης. Χωρις τον Μηχανισμο-Higgs (ιδιαιτερη περιπτωση της σπασμενης συμμετριας) θα ηταν ολα τα στοιχειωδη τεμαχιδια της υλης χωρις μαζα. Ενας Ωκεανος-Higgs ειναι ενα αορατο δεδομενο, το οποιο γεμιζει αυτο που συνηθως ονομαζεται κενος χωρος και δεν ειναι τιποτε αλλο απο την Quintessenz, δηλαδη απο την ενσαρκωση του πεπτου στοιχειου των αρχαιων Ελληνων, τον «Αιθερα» που απερριψεν ο περιφημος Einstein για να θεμελειωση την θεωρια του της σχετικοτητας. Μια ομιχλη ‘η ενας μυρος μπορει να μεταφερει μια δυναμη ‘η να περιγραψη το παρων και την κινηση των κβαντοτεμαχιδιων της υλης. Το δυναμικο κενο ειναι οπως μια ησυχη λιμνη σε μια καλοκαιρινη νυχτα, της οποιας η επιφανεια απαλα κινειται ενω απο επανω της πετουν ζευγαρια απο Ηλεκτρονια και Ποζιτρονια που φωτιζουν οπως οι κωλοφωτιες, δηλαδη οι πυγολαμπιδες. Προκειται για μια πολυασχολουμενη και φιλικη περιοχη απ’ οτι το φοβερο κενο του Δημοκριτου και ο παγωμενος Αιθερας του Αριστοτελη. Το λανθασμενο κενο σε συγκριση παρουσιαζει το κβαντοφυσικο τομεα των φανταστικων τεμαχιδιων της υλης, που δημιουργειται απο την ροη των τεμαχιδιων προς το κενο. Τα πεδια των τεμαχιδιων αυτων εχουν καθε δυνατο μηκος κυματος και κινουνται προς ολες τις κατευθυνσεις. Οτα τα κβαντοπεδια εξισωνονται δημιουργειται ενας κενος χωρος. Οταν δεν εξισωνονται δημιουργειται ενα λανθασμενο κενο.
Κατα τον Wolfgang Pauli (11, 12) «μπορει καποιος να παρατηρη τον Κοσμο με το p– Ματι του και με το q-Ματι του. Οταν ομως τον παρατηρησει και με τα δυο Ματια του ταυτοχρονα, τρελενεται». Η μοντερνα Φυσικη και τα τα μοντερνα Μαθηματικα οφειλουν κατα ενα μερος τουλαχιστον να γραφουν απο την αρχη χωρις να περιεχουν φανταστικες εφευρεσεις του ανθρωπινου εγκεφαλου (13).
Απο τι μπορει να αποτελειται ομως η σκοτεινη υλη και ενεργεια; Για την φυση της σκοτεινης υλης, δηλαδη της μαζας που ελκει τα αστερια και τους γαλαξιες εκαναν οι αστρονομοι μεχρι σημερα πολλες υποθεσεις. Η σκοτεινη υλη μπορει να αποτελειται απο πτωματα αστερων, δηλαδη απο Νανους αστερων οι οποιοι δεν εκπεμπουν αντιλαμβανομενο φως διοτι δεν εχουν πηγες ενεργειας. Θα μπορουσε αυτη να αποτελειται απο ουρανια σωματα με μια μαζα μικρωτερη απο την μαζα των αστερων κατι κανει την συντηξη των ατομων του Υδρογοτου με τα ατομα τυ Ηλιου αδυνατη, δηλαδη την αντιδραση στους αστερες που οδηγει στην παραγωγη ενεργειας.
Θα μπορουσε επισης να αποτελειται απο ηλεκτρομαγνητικη ακτινοβολια περαν του ορατου φασματος του φωτος διοτι κατα συμφωνια με την θεωρια της σχετικοτητας η ενεργεια ακτινοβολιας ειναι ισοδυναμη με την ενεργεια της μαζας της υλης. Στο τελος θα μπορουσε αυτη να ειναι προ’ι’ον αλλων τεμαχιδιων της υλης απο αυτα που γνωριζουμε εως σημερα, δηλαδη απο αλλα πρωτονια, νεοτρονια και ηλεκτρονια. Ολες ομως οι ως ανω αναφερθεισες δυνατοτητες δεν συγκεντρωνουν το μεγεθος της ποσοτητας της υλης για να κινησουν τους αστερες και τους γαλαξιες του συμπαντος μας.Τα ατομα των χημικων στοιχειων του συμπαντος κανουν το 12 %, τα Νετρινος (ενα ειδος WIMPs = Weakly Interacting Partikels) 10 % και η ηλεκτρομαγνητικη ακτινοβολια 15 %, δηλδη συνολο περιπου 37 %, που δεν αρκει για τις αναγκαιες ποσοτητες της μαζας της υλης. Το 63 % υπολοιπο αποτελειται απο την μαζα της ακομη αγνωστης σκοτεινης υλης. Αυτη θα μπορουσε να αποτελειται απο στοιχειωδη τεμαχιδια που αντιδρουν με την βαρυτητα και την ασθενη πυρηνικη δυναμη, δεν αντιδρουν ομως με την ισχυρα πυρηνικη δυναμη.
Βιβλιογραφια
- Chageux J.-P., Die Chemie der Gedanken, Spektrum der Wissenschaft, Spezial, Gedächnis ND 2/2003, S. 35-41
- Deutsch D., Die Physis der Welterkenntnis Auf dem Weg zum universellen Verstehen, Basel 1991
- Laroche S., Vom flüchtigen Signal zur stabilen Erinnerung, Spektrum der Wissenschaft, Spezial, Gedächnis ND 2/2003, S. 16-25
- Sagan C, Unser Kosmos, Droeuner Knaur Verlag, München, Zürich 1982
- Χατζηθεοδωρου Γ., Τα πεδια μαχης των στρατευματων του Συμπαντος. Δαυλος/Αθηνα, αρ. 307, Νοεμβριος 2007, σ. 21430-21438
- Hawking S., Das Universum in der Nussschale, Deutsche Taschenbuchverlag, Hamburg 2001
- Kaupp M., Einstein in der Chemie, Spektrum der Wissenschaftz, Dosier 1/2008, 34-40
- Schrödiger E., Was ist das Leben? Die lebende Yelle mit den Augen eines Physikers, Berlin 1946
- Tegmark M, Wheeler A., 100 Jahre Quantentheorie, Spektrum der Wissenschaft, Dosier, Januar 2003, 6-14
- Randal L., Verborgene Universen, Fisher Verlag 2006
- Pauli, W., An der Grenzen des Denkens, Erst Peter Fisher Verlag, Freiburg 2000
- Münster G., Quantentheorie, Walter derr Grayter Verlag Berlin. New Zork 2006
- Χατζηθεοδωρου Γ., Γεφυρωνεται το «Σχισμα» της Φυσικης, Δαυλος/αθηνα, αρ. 293, Ιουλιθος-Αυγουστος 2006, σ. 20011-20015
PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou
Bleibergweg 114, D-40885 Ratingen
Tel.+Fax: 0049 2102 32513
E-Mail: chaziteo@t-online.de
29.04.2017
