Αποτελει πλεον ενα ανοιχτο μυστικο, οτι τοσο η Τουρκια οσο και η Σαουδικη Αραβια κατ’ εντολη των ΗΠΑ και της Ε.Ε. και κατ’ επεκταση και του Ισραηλ, στην ουσια στηριζουν τις δραστηριοτητες του Ισλαμικου κρατους «IS» στην Εγγυς- και Μεση Ανατολη αλλα και στην βορεια Αφρικη. Για τον λογο αυτο παραμενει ακομη χωρις απαντηση η ερωτηση: Ποιος θα ειναι το επομενο θυμα μετα την Μανδριτη, το Λονδινο, το Παρισι, της Αγκυρας, της Κωνσταντινουπολης και των Βρυξελλων;
Ποτε στην ανθρωπινη ιστορια δεν υπηρξε μια τουρκικη πατριδα και ενα τουρκικο εθνος οπως και δεν υπαρχει μια λα’ι’κη τουρκικη καταγωγη! Ο χαρακτηρισμος «Τουρκος» ηταν μια απαξιωτικη διατυπωση απο τους ορθοδοξους χριστιανους για πασης αποχρωσης μουσουλμανους. Ακομη και η σημερινη σημαια του νεου τουρκικου κρατους, δηλαδη των «Νεοτουρκων», ειναι μια κλοπη της σημαιας της θεας Αρτεμις που δηθεν συνδεει την συνεχεια της Βυζαντινης με την Οθωμανικη αυτοκρατορτια. Πως ομως γινεται δυνατη η συνδεση των νομαδων απο το Τουραν της Μογγολιας με τους αρχαιους Ελληνες των σπουδαιοτερων μητρικων πολεων της αποικησης της Μικρας Ασιας και των γυρω περιοχων της Μεσογειου θαλασσης, δηλαδη των αρχαιων Ελληνων απο τις πολεις Ερετρια και Χαλκιδα της Ευβοιας, απο την Κορινθο και τα Μεγαρα, απο την Μιλητο της Μικρας Ασιας και απο την νησο Ροδο κ.α.. Οι πολεις αποικιες που ιδρυσαν οι ως ανω αρχαιοι Ελληνες, οπως π.χ. η Μασσαλια, η Νεαπολη, η Συρακουσα και το Βυζαντιο (η μετεπειτα Κωνσταντινουπολη και σημερα Ιστανμπουλ) κ.α. απεκτησαν μεγαλην διαχρονικην σημασια.
Στην πραγματικοτητα δεν επροκειτο για αποικιες στην σημερινη τους εννοια, διοτι αυτες ηταν ανεξαρτητες απο την μητρικη τους καταγωγη και δεν εκμεταλλευονταν σε μεγαλο βαθμο τους γηγενεις πληθυσμους οπως εκαναν αργοτερα οι αποικιες του 19. μ.Χ. αιωνος. Οταν ο Μεγας Αλεξανδρος διεσχισε τον Ελλησπονδο το ετος 334 π.Χ. και δια μεσω της Μικρας Ασιας κατεληξε στην Συρια και στην Αιγυπτο και απο εκει δια των ποταμων Τιγρης και Ευφρατη στον πυρηνα της περσικης αυτοκρατοριας και απο εκει δια των πυλων της Κασπιας θαλασσας στο Χιντουκους εως πλησιον της Μπουχαρας και της Τασκενδης, μετεφερεν μαζι του τον αρχαιοελληνικο πολιτισμο με ολες τις αρετες, αξιες, αρχες και τα ιδανικα του. Απο εκει κινηθηκε νοτια προς το Κασμιρ και μετα ανατολικα δια του ποταμου Ινδου εως την Βεας. Απεθανε το 323 π.Χ. σε ηλικια μολις 33 ετων. Οι διαδοχοι του μοιρασαν την τεραστια επικρατεια του Μεγαλου Αλεξανδρου σε διαφορες επαρχιες. Στην πλουσια Αιγυπτο με πρωτευουσα την Αλεξανδρεια, την οποιαν ιδρυσεν ο Μεγας Αλεξανδρος, ριζωσε την δυναστεια του ο Πτολεμαιος Σοτερ.
Η επεκταση της επικρατειας του προς την Παλαιστινη τον εφερε σε αντιπαλοτητα με την αλλη μεγαλη διαδοχικη επαρχια των Σελεουκιδων (Σελεουκος, Αντιοχος και Δημητριος). Η επομενη διαδοχικη επαρχια κυριαρχουνταν απο την Περγαμο και περιελαμβανε στην δικαιοδοσια της, ως ανεξαρτητη επαρχια, μεταξυ 209 και 133 π.Χ. το μεγαλυτερο τμημα της Μικρας Ασιας. Η ανατολικωτερη διαδοχικη επαρχια του Μεγαλου Αλεξανδρου, η ετσι ονομασθεισα Γκραικο-Βακτρικη επαρχια που απεχωρισθει απο την δυναστεια των Σελεουκικδων και κατειχεν τις υπολοιπες ανατολικες περιοχες. Ολες οι ως ανω διαδοχικες επαρχιες υπηρξαν φορεις του αρχαιοελληνικου Πολιτισμου. Μετα απο μια διαρκεια πολεμων δυο γενεων, με τις διαδοχικες αυτες επαρχιες του Μεγαλου Αλεξανδρου επικρατησε μια πολιτικη και στρατιωτικη ειρηνικη εποχη. Η Αθηνα ειχεν μεν απωλειες σ’ οτι αφορα την πολιτικη της επιρροη, παρ’ ολα αυτα ομως και λογω του εμποριου δημιουργηθηκαν ανεξαρτητες και ισχυρες δυναμεις, οπως αυτες της Περγαμου, της Ροδου, της νησου Δηλος και του Ποντου στην μαυρη θαλασσα.
Η διαδοχικη επαρχια του Μεγαλου Αλεξανδρου Γκραικο-Βακτιρικη η οποια απεσπασθει γυρω στα 240 π.Χ. απο την επαρχια των Σελεουκιδων, υφιστατο πανω απο 100 χρονια στις περιοχες του Αβγανισταν και Τερλον της νοτιοδυτικης Ινδιας και Κεντρικης Ασιας. Απο το 2347 π.Χ. ανεπτυξαν και οι Παρθες, μεταξυ των ποταμων Ευφρατη και Ινδου την ισχυ τους. Το βασιλειο αυτο υπηρξεν το μοναδικο που αντεδρασεν αποτελεσματικα στην κυριαρχια της Ρωμα’ι’κης Αυτοκρατοριας. Γυρω στα 53 π.Χ. το βασιλειο αυτο κατελιφθει απο τους Σκυθες.
Σχετικα με τους νεους επιδρομεις στην Μικρα Ασια μετα το 500 μ.Χ. προκειται για νομαδικους ασιατικους λαους, οπως αυτος των Kök Türük απο τα βορειοανατολικα της Ασιας. Τα κεντρα ισχυος των λαων αυτων βρισκονταν κατα μηκος του Μεγαλου Τειχους, μηκους 2415 χιλιομετρων μεταξυ των ακτων του ειρηνικου ωκεανου εως την ερημο της κεντρικης Ασιας και στην Μογγολια βορεια της ερημου Gobi. Οι λαοι αυτοι εκτοπισαν αλλους συγγενικους λαους προς τα δυτικα, οι οποιοι πρωτοεμφανιζονται στην ιστορια της Βυζαντινης Αυτοκρατοριας.
To Παραμυθι της εξουσιαζουσας καστας του Recep Tayyid Erdogan για συγγενια των νομαδικων ασιατικων λαων με τους αρχαιους Χετιτας, Σκυθας και Παρθεους, με τις αρχαιους υψηλους πολιτισμους της Μεσογειου θαλασσης, με τους Μακεδονες κ.α. ειναι ενα Παραμυθι των χιλιων ετων και μιας νυχτας!
Η περιγραφεισα αποικηση της Μικρας Ασιας απο τους αρχαιους Ελληνες και η μακεδονικη εκστρατεια στην Ασια μετεφεραν για πρωτη φορα πολιτισμικες ευρωπα’ι’κες ιδεες στην Ανατολη. Για δευτερη φορα, την διαδικασια αυτη την επανελαβεν η Βυζαντινη Αυτοκρατορια. Παραμενει μια ιστορικη πραγματικοτητα, οτι οι νομαδικες ορδες πρωτα των Σελτσουκων και μετα των Οθωμανων, ηταν ανικανες να ενσωματωσουν τις ως ανω πολιτισμικες ιδεες των αρχαιων Ελληνων και της Βυζαντινης Αυτοκρατοριας. Αντ’ αυτων δεχθηκαν το διαγγελμα του θεου προς τους λαους της ερημου που κηρυξεν ο προφητης Abu I-Kasum Mohammed. Ο θανατος του προφητη του Ισλαμ την 08.06.632 μ.Χ. βρηκεν την θρησκευτικην κοινωνια του τελειως απροετοιμαστη. Η προσπαθεια λυσης του προβληματος διαδοχης οδηγησεν σε εκεινο το σχισμα των πιστων που συνεχιζει να χαρακτηριζη σημερα την ιστορια του Ισλαμ και των λαων του.
Το σχιζμα του Ισλαμ σε δυο κυριες κατευθυνσεις, δηλαδη σε αυτη των Σουνιτων και Σιιτων παραλληλα και με αλλες ομαδοποιησεις, ειναι η αιτια σημερα για τις πολυπλοκες θρησκευτικες εντασεις μεταξυ των Σιιτων της Περσιας και των Σουνιτων των αραβικων χωρων και της Τουρκιας, που οδηγουν σε διχοτομικες τασεις στο Ιρακ, στην Συρια, στην Αιγυπρο, στην Λιβυη αλλα σε λιγο και στην ιδια την Τουρκια.
Η 13. μ.Χ. εκατονταετια εσεισε τον κοσμο του Ισλαμ κυριως στον ανατολικο τομεα του απο μια νεα κατακτητικη ομαδα υπο μογγολικη καθοδηγηση αποτελουμενη απο Σελσουκιδικης προελευσης νομαδων πολεμιστων απο το Τουραν της Μογγολιας. Η κατακτηση της Βαγδατης το 1258 μ.Χ. εθεσε τερμα στο Καλιφατο των Αββασιδων. Οι κατακτητες εδεχθησαν ως θρησκεια το Ισλαμ. Κατα την διαρκεια της χρονικης αυτης περιοδου εγκατασταθηκαν στην Μικρα Ασια πρωτα Σελτσουκοι και μετα Οθωμανοι. Υπο την Βυζαντινη κηδεμονια και κατοχη υπεστη και απεκρουσε η Μικρα Ασια πολλες αραβικες επιδρομες. Η συνεχης διεισδυση στην Μικρα Ασια μουσολμανικων αραβικων στρατευματων και νομαδων Σελτσουκων και Οθωμανων οδηγησε στην νικη των Σελτσουκων το 1071 μ.Χ. στην μαχη του «Manzikert» κατα των Βυζαντινων, η οποια σημανε και την αρχη του τελους της Βυζαντινης αυτοκρατοριας και την αρχη της ιδρυσης της Οθωμανικη αυτοκρατοριας απο μονο 400 οθωμανικες οικογενειες.
Ετσι ενα σχετικα μικρο πριγκιπατο στα δυτικα της Μικρας Ασιας εξελιχθηκε σε Οθωμανικη αυτοκρατορια. Η Κωνσταντινουπολη κυριευθηκε το 1453 μ.Χ. απο τους ετσι ονομασθεντες Γαζηδες πολεμιστες του Ισλαμ. Κατα τον Ιστορικο της Ρωμα’ι’κης αυτοκρατοριας Φραντζη, οι πολιορκητες της Κωνσταντινουπολης αποτελουνταν απο 258.000 πολεμιστες. Απο αυτους μονο οι 70.000 υπηρξαν Οθωμανοι. Οι υπολοιποι αποτελουνταν απο 147.000 εξισλαμισθεντας ‘η ορθοδοξους Ρωμιους και απο 41.000 ζητιανους, εμπορους και ληστες.
Το στην αρχη πριγκιπατο και μετα Οθωμανικη αυτοκρατορια, διατηρηθηκε στην ζωη απο τις αρχες της 13. μ.Χ. εκατονταετιας εως περιπου το 1924 μ.Χ.. Μεταξυ 1800 και 1923 μ.Χ. ολοκληρωθηκε η διαλυση και η τελικη καταρρευση της Οθωμανικης αυτοκρατοριας. Στην συμφωνια καταπαυσης των εχθροπραξιων στο λιμανι Μουντρος της νησου Λημνος και επι του πολεμικου πλοιου Αγαμεμνων την 30.10.1918, συνθηκολογησε η Οθωμανικη αυτοκρατορια! Προηγουμενως τα στρατηγικης σημασιας σχεδια του Γερμανου Καισαρ Wilhelm II για την κατασκευην της σιδηροδρομικης γραμμης Βερολινου-Βαγδατης, συνεβαλαν αποφασιστικα στην εκρηξη του Πρωτου Παγκοσμιου Πολεμου.
Μετα τον πολεμο αυτο απεφασισαν οι αντιπαλες συμμαχικες δυναμεις τον διαμελισμο της Οθωμανικης αυτοκρατοριας με την συνθηκη των Σεβρων (10.08.1920). Η συνθηκη αυτη εθετεν ενα τελος στην μεγαλυτερη απο 500 χρονια ιστορια της Οθωμανικης αυτοκρατοριας επι της Μεσοποταμιας, τις Εγγυς Ανατολης και των Βαλκανιων. Η συνθηκη ομως αυτη ποτε δεν επικυρωθηκε απο την τουρκικη κυβερνηση και γι’ αυτο και ποτε δεν ισχυσεν. Η εθνικιστικη αντιπολιτευση της οθωμανικης αυτοκρατοριας, γνωστη ως των «Νεοτουρκων» (τα περισσοτερα μελη υπηρξαν Sabatai Zevi Dönmeh (Ντονμεδες) απο την Θεσσαλονικη, δηλαδη Ιουδαιοι που ασπασθηκαν το Ισλάμ) συγκεντρωθηκε γυρω απο τον στρατηγο Μουσταφα Κεμαλ, τον μετεπειτα Ατατουρκ και δραστηριοποιηθηκεν αμεσως μετα την καταληψη της Σμυρνης απο τα ελληνικα στρατευματα. Η αντισταση των Νεοτουρκων, με κεντρο την Αγκυρα, δεν ηταν στην αρχη σε θεση να σταματηση την προελευση προς το κεντρο της Μικρας Ασιας των ελληνικων στρατευματων. Τα υπολειμματα των στρατευματων της Οθωμανικης αυτοκρατοριας υπο την διοικηση του Ατατουρκ ενεργοποιησαν την ισχυ τους και σε δυο σοβαρες μαχες στο Inönü (1921) σταματησαν την προελευση των ελληνικων στρατευματων και τα αναγκασαν να υποχωρησουν.
Απο τοτε αλλαξε η πολεμικη τυχη προς οφελος των Νεοτουρκων. Οι Νεοτουρκοι εκλεισαν μια συνοριακη συμφωνια με τους Μπολσεβικους της Σωβιετικης Ενωσης, εναντιον των οποιων κατα την επανασταση τους, οι Ελληνες εστειλαν δυο Μεραρχιες στρατου και ξεχωριστες συμφωνιες με την Γαλλια, την Μεγαλη Βρεταννια και Ιταλια, δηλαδη με τους συμμαχους της Ελλαδος, η οποια αναγκασθηκε να εγκαταλειψη την Μικρα Ασια και την ανατολικη Θρακη. Δια της συνθηκης της Λωζαννης (24.07.1923) αναδυθηκε απο τα ερειπια της Οθωμανικης αυτοκρατοριας ενα νεο κρατος με το ονομα «Τουρκια». Με την συνθηκη της Λωζαννης η νεκρα γεννηθησα συνθηκη των Σεβρων που εδωσε ελπιδες σε πολλους λαους και σε αλλους θλιψη, εταφει και ο Ελληνοτουρκικος πολεμος(:) και τυπικα τελειωσε.
Η συνθηκη της Λωζαννης μεταξυ αλλων ρυθμισε και την βαρβαρη και αναγκαστικη μετακομιση απο την Τουρκια προς την Ελλαδα 1.650.000 χριστιανορθοδοξων οθωμανων πολιτων και 670.000 απο την Ελλαδα προς την Τουρκια μουσουλμανων οθωμανων πολιτων, απεφασισεν για το θεμα των θαλασσιων στενων (ο Βοσπορος και τα Δαρδανελεια αποστρατικοποιηθηκαν και επετραπει η ελευθερη διελευση καθε ειδους πλοιων!), καθωρισε τα συνορα της Τουρκιας στα σημερινα τους ορια και εθαψε τις ελπιδες των Κουρδων για ενα ανεξαρτητο κρατος που τους προσφερε η συνθηκη των Σεβρων.
Η συνθηκη της Λωζαννης στην πραγματικοτητα εθεσε σε ενα λα’ι’κο δικαιοδοσιακο πλαισιο, δια του Κεμαλ Ατατουρκ, την αδικη νεα ταξη πραγματων στην σημερινη Τουρκια, το οποιο ομως συνεχιζει να βασιζεται πανω σε γυαλινα ποδια. Ο Κεμαλ Ατατουρκ φαινομενικα τελειως νομιμα, εκτοπισε απο την Μικρα Ασια πολυ φθηνα εναν μεγαλο συνιδιοκτητη του και αφισε τελειως απληρωτη μια μεγαλη σειρα μικρωτερων συνιδιοκτητων. Αυτο το επετυχε χαριν των χριστιανορθοδοξων οθωμανων πολιτων που εκτοπισε προς την Ελλαδα δηλαδη χαριν της «λογιστικης νομιμοτητας μιας μοιρασιας, δηλαδη μιας ανταλλαγης».
Βασει της ως ανω λογικης η Ελλας δεν κατεκτησε την δυτικη Θρακη και τα νησια του Αρχιπελαγους του Αιγαιου ακριβως οπως και η Τουρκια δεν κατεκτησε την ανατολικη Θρακη και την Μικρα Ασια. Τα παντα ανταλλαχθηκαν και συμφωνηθηκε οτι τιποτε δεν κατακτηθηκε. Οι Τουρκοι ανταλλαξαν τους χριστιανορθοδοξους οθωμανους πολιτες της ανατολικης Θρακης και της Μικρας Ασιας με τους μουσουλμανους οθωμανους πολιτες της Ελλαδος. Συμφωνηθηκε επισης να παραμηνουν 200.000 ελληνορθοδοξοι οθωμανοι πολιτες στην Κωνσταντινουπολη σαν αντιβαρο των ισαριθμων μουσουλμανων οθωμανων πολιτων που παρεμειναν στην δυτικη Θρακη. Αρα και τα δυο ειδη οθωμανων πολιτων εθελουσια εγκατελειψαν ‘η παρεμειναν στις προηγουμενες πατριδες τους. Αυτο αλλωστε προεβλεπε και η συνθηκη της Λωζαννης.
Χωρις την προβλεψη αυτη τοσο η Ελλαδα οσο και η Τουρκια θα ειχαν προβληματα. Γιατι; Διοτι καθε κατακτητης στα ορια κατακτησης του ειναι υποχρεωμενος απο το διεθνες δικαιο να αναγνωριζη τα δικαιωματα των κατακτηθεντων λαων οταν αυτοι ανηκουν σε αλλη εθνοτητα. Συνεπως εαν οι Νεοτουρκοι του Κεμαλ Ατατουρκ κατακτουσαν π.χ. την Μικρα Ασια, ηταν υποχρεωμενοι να αναγνωρισουν οχι μονο τα δικαιωματα των Ελληνων της Μικρας Ασιας αλλα και τα δικαιωματα και των υπολοιπων 70 εθνοτητων της Μικρας Ασιας. Στην Μικρα Ασια μονο οι Αλεβιτες αριθμουν 20 % του ολικου πληθυσμου της σημερινης Τουρκιας και αποτελουν την μεγαλυτερη θρησκευτικη δυναμη μετα τους Σουνιτες. Οι αλλες μεγαλες εθνοτητες της Μικρας Ασιας ειναι οι Κουρδοι (20 εκατομμυρια), οι Λαζοι (1,5 εκατομμυριο), οι Τσερκεζοι (1,0 εκατομμυριο), οι Γιεζιντι (1,0 εκατομμυριο), οι Σουνιτες Ζασα (2,0 εκατομμυριο), οι Σιιτες Αλεβιτες, οι Ομαμιτες., οι Ασυριοι Νεστοριανοι, οι Κουρδοι Γενζιτες κ.α.
Χαριν της συνθηκης της Λωζαννης ολες οι ως ανω εθνοτητες της Μικρας Ασιας ειναι ανυπαρκτες και γι’ αυτο δεν δικαιουνται καμια αποζημιωση. Ολες οι ως ανω εθνοτητες ειναι τουρκικες. Αυτο ομως σε καμια περιπτωση δεν αληθευει! Οταν σημερα οι Τουρκια πρωταγωνιζεται για τα δικαιωματα των Μουσουλμανων πολιτων στην Κυπρο, στην δυτικη Θρακη, στην Βουλγαρια, στο Κοσοβο, στην Βοσνια κ.α. δεν δικαιουται να ξεχνα τα δικαιωματα των 70 εθνοτητων εντος των τειχων της. Οι υπευθυνοι της Ε.Ε. και των περισσοτερων χωρων πυρηνων μελων αυτης ‘η ειναι, τυφλοι ‘η υποκρινονται ‘η ειναι ανικανοι και απλοι δεκτες διαταγων απο τον διεθνη πολιτικο σιωνισμο, ο οποιος για γεωπολιτικους λογους θελει την Τουρκια αναβαθμισμενη. Ο πεισματικος κα βαρβαρος αγωνας της Τουρκιας κατα των Κουρδων της Τουρκιας, της Συριας και του Ιρακ οδηγει σε εθνοκαθαρσεις. Οι ηλιθιοι υπευθυνοι της Ε.Ε. που συμφωνησαν προσφατα στα πλαισια του μεταναστευτικου προβληματος με την Τουρκια και για την ελευθερη διακινηση τουρκων πολιτων χωρις βιζα στις χωρες μελη της Ε.Ε., θα πνιγουν σε λιγο απο τις ροες τουρκων πολιτων κουρδικης προελευσης, δηλαδη απο την εκδιωξη αυτων απο την Τουρκια απο τον μεγαλο-ιδεατη μιας νεας Οθωμανικης αυτοκρατοριας Recep Tayyid Erdogan.
Χωρις την συνθηκη της Λωζαννης θα ηταν παρανομη και η διατηρηση ακομη τουρκικων στρατιωτικων δυναμεων σε κουρδικες περιοχες της Τουρκιας. Ακομη και τα συνορα μεταξυ Τουρκιας, Συριας και Ιρακ καθωριζονται απο την συνθηκη της Λωζαννης. Τα συνορα αυτα πολυ συντομα θα αποκτησουν ιδιαιτερο ενδιαφερον οταν θα ξεσπασουν νεοι πολεμοι και αυτην την φορα για το ποσιμο νερο. Εαν κανει η Τουρκια το λαθος και επιχειρησει στρατιωτικη επιδρομη στην δυτικη Θρακη ‘η και σε καποιο νησι του ανατολικου Αρχιπελαγους του Αιγαιου, οπως εκανε το 1974 στην Κυπρο, ανοιγει τον δρομο με τα ιδια επιχειρηματα για στρατιωτκη επεμβαση της Ελλαδος ‘η της Ευρωπης στην ανατολικη Θρακη και στην Μικρα Ασια.
Η νεα Οθωμανικη αυτοκρατορια του Receo Tayyid Erdogan δεν ειναι μια χωρα οπως οι συνηθισμενες και μελη της Ε.Ε. χωρες, η οποια μετα απο μια εχθρικη κατακτητικη επιδρομη εναντιον της, θα επεστρεφε σε κανονικες συνθηκες, διοτι οι αγρια καταπιεζομενες 70 εθνοτητες της θα κινητοποιουσαν τα παντα για την ανεξαρτησια τους απο την στιγμη που οι εισβολεις θα εγκατελειπαν τις κατακτησεις τους. Εαν καποια στιγμη σημερνη αυτοκρατορια του Recep Tayyid Erdogan καταληξει σε φαση καταρρευσης, ποτε πλεον δεν θα ηταν δυνατη η επανορθωση της νεας καταστασης οσο και εαν ειναι χαρισματικος και ικανος ο νεος Σουλτανος της.
Στην συνθηκη της Λωζαννης φυσικα εχουν την θεση τους και τα κοιτασματα Υδρογονανθρακων της περιοχης Μοσσουλης του Ιρακ. Υπαρχουν σοβαροι αναλυτες που υποστηριζουν, οτι ο Ελληνοτουρκικος πολεμος ηταν στην πραγματικοτητα μερος ενος «ιδιωτικου Πολεμου» για την κυριαρχια επι των ως ανω κοιτασματων της Μοσσουλης. Ο μεγαλυτερος εμπορας πολεμικου υλικου της εποχης και οικονομικα ισοδυναμος με την δυναστεια Rockeffeler, o χριστιανορθοδοξος οθωμανος ‘η εβραιος και Βρετανος υπηκουος Βασιλειος Ζαχαρωφ, υπηρξε συμβουλος της κυβερνησης του επισης Εβραιου Ελευθεριου Βενιζελου και συνιδρυτης στις αρχες του 1921 μαζι με την Anglo-Persian Oil Company της εταιριας Πετρελαιων Generale des Huiles de Petrole. η οποια αργοτερα μετ’ονομασθηκε σε BP. Ο ανθρωπος αυτος τροφοδοτουσε τις ελληνικες ενοπλες δυναμεις με οπλισμο και απεβλεβε με τον Ελληνοτουρκικο πολεμο στον ελεγχο των κοισματων Υδρογονανθρακων της Μοσσουλης του Ιρακ που βρισκονταν υπο την δικαιοδοσια της Οθωμανικης αυτοκρατοριας.
Στα ιδια κοιτασματα ομως απεβλεπαν και οι αντιστοιχες εταιρειας των ΗΠΑ, οι οποιες εβλεπαν να εκτοπιζονται τα συμφεροντα τους μεσω των σχεδιων και δραστηριοτητων του Ζαχαρωφ. Για τον λογο αυτο ηρθαν σε μυστικη επαφη και συμφωνια με τον Κεμαλ Ατατουρκ. Ο τελευταιος εκλεισε και μια συνοριακη συμφωνια με τους Μπολσεβικους της Σοβιετικης Ενωσης τους οποιους κατα την επαναστασης τους, τους καταπολεμησε και η Ελλας του χαμηλου πολιτικου οριζοντα με δυο με δυο Μεραρχιες Στρατου υπο την διοικηση του Πλαστηρα που εστειλε στην Ουκρανια.
Ξεχωριστες συμφωνιες εκλεισε ο Κεμαλ Ατατουρκ και με την Γαλλια, την Μεγαλη Βρεταννια και την Ιταλια, δηλαδη με τους συμμαχους της Ελλαδος, Τα συμφεροντα των εταιριων πετρελειου των ΗΠΑ και των ευρωπα’ι’κων χωρων ηταν αυτα που οδηγησαν στην αποφαση για την Μικρασιατικη καταστροφη των Ελληνων. Ο παντοτε χαμηλος πολιτικος και προδοτικος οριζοντας της Αθηνας εκανε λαθος επιλογης, οπως κανει και σημερα με την Ε.Ε.. με το δηθεν ευρωπα’ι’κο της κεκτημενο, και εχασε οπως θα χασει και σημερα. To προβλημα δικαιοδοσιας των κοιτασματων Υδρογονανθρακων της Μοσσουλης απασχολησε τις συνθηκες Βερσαλλιων (1919), Σαν Ρεμο (1920), Σερβων (1920) και Λωζαννης (1923) και στο τελος και την τελικη αποφαση της Κοινωνιας των Εθνων το 1926. Για ακομη μια φορα το θεμα δικαιοδοσιας των κοιτασματων Ιδρογονανθρακων της καταρρευσασας Οθωμανικης αυτοκρατοριας ετεθη επι ταπητος, το οποιο θεμα επεξεν αποφασιστικο ρολο για την εκβαση του ετσι ονομασθεντος ελληνοτουρκικου πολεμου.
Συνεπως η Μοσσουλη ηταν το κυριο θεμα στην συνθηκη της Λωζαννης. Κατα τις διαπραγματευσεις της συνθηκης της Λωζαννης η νεα Τουρκια απαιτουσε την επιστροφη των περιοχων της Μοσσουλης, η Μεγαλη Βρεταννια απειλουσε με αναγνωριση ευρειας αυτονομιας των κουρδικων περιοχων και οι ΗΠΑ συμφωνουσαν μυστικα με τον Κεμαλ Ατατουρκ την συμμετοχη τους στα κοιτασματα της Μοσσουλης.. Η νεα Τουρκια του Ατατουρκ οπως και σημερινη η Τουρκια του Recep Tayyid Erdogan απαιτουσε και απαιτει με θρασος την αναγνωριση των Κουρδων της Τουρκιας ως «Οροσειβιους Τουρκους» που δεν κατεχουν αλλην περαν της τουρκικης εθνοτητας.
Τα ως ανω ενδιαφεροντα εξηγουν εν μερει και την σημερινη επιρροη της Τουρκιας τοσο στην Ε.Ε. οσο και στις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. αλλα και οι Κουρδοι του βορειου Ιρακ ανεχονται την διατηρηση τουρκικων στρατιωτικων δυναμεων και σημερα πλησιον της Μοσσουλης. Η τουρκικη εταιρια πετρελαιων TPC (Türkisch Petroleum Company) συμμετεχει και στα κοιτασματα Υδρογονανθρακων του βορειου Ιρακ.
Αποτελει πλεον ενα ανοιχτο μυστικο, οτι τοσο η Τουρκια οσο και η Σαουδικη Αραβια κατ’ εντολη των ΗΠΑ και της Ε.Ε. και κατ’ επεκταση και του Ισραηλ, στην ουσια στηριζουν τις δραστηριοτητες του Ισλαμικου κρατους «IS» στην Εγγυς- και Μεση Ανατολη αλλα και στην βορεια Αφρικη. Για τον λογο αυτο παραμενει ακομη χωρις απαντηση η ερωτηση: Ποιος θα ειναι το επομενο θυμα μετα την Μανδριτη, το Λονδινο, το Παρισι, της Αγκυρας, της Κωνσταντινουπολης και των Βρυξελλων;
PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou
Bleibergweg 114, D-40885 Ratingen
Tel.+Fax: 0049 2102 32513
E-Mail: chaziteo@t-online.de
