Και επειδή πλησιάζει η επέτειος της 17ης Νοεμβρίου (του Πολυτεχνείου, όχι της οργάνωσης) στο ίδιο πνεύμα προτείνω η «παραδοσιακή» πορεία να μην καταλήξη στην αμερικανική πρεσβεία, αλλά στην …Κουμουνδούρου!
Ο κ. Τσίπρας καβάλησε το κτήνος του λαϊκισμού για να ανέλθη στην εξουσία και τώρα που τα κατάφερε το βρίσκει μπροστά του (ή πίσω του). Οποιουδήποτε είδους …κτηνοβασία προβληματική είναι για αυτό άλλωστε και αποτελεί ποινικό αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση τόσον στην Ελλάδα όσο και στις ΗΠΑ (όχι όμως η …πολιτική κτηνοβασία, ίσως επειδή τα “κτήνη” ως τέτοια λογαριάζονται). Στη χώρα όμως των υποδειγματικώς φιλοζώων (απόδειξη αυτούς που ψηφίζουν ή τους χαρίζουν δημοφιλία) η κτηνοβασία αποτελεί προσφιλή πρακτική, πολιτικώς ομιλούντες πάντοτε, όπως και το «παρά φύσιν» που κάποτε επίσης αντιμετωπιζόταν ποινικώς (σε 10 Πολιτείες των ΗΠΑ είναι ακόμα παράνομο, άσχετα αν δεν εφαρμόζωνται οι σχετικές διατάξεις ειδάλλως δεν θα είχαμε αρκετές φυλακές!) «Στρώσε το στρώμα σου για δύο» κι’ας είναι και με …γίδα, για να παραφράσουμε το γνωστό λαϊκό άσμα εμπλουτίζοντάς το με μια δόση γνησίου παραδόσεως καθώς το συμπαθές τετράποδο ανέκαθεν προσεφέρετο (αφιλοκερδώς) ως ερωτικός σύντροφος στους θρυλικούς ποιμένες των βουνών και των λαγκαδιών της χιλιοτραγουδισμένης μας πατρίδος. Ομοίως και ο λαϊκισμός ανέκαθεν προσφέρεται ως αιγοπρόβατο στους άλλους βοσκούς μας με τη διαφορά ότι αποδεικνύεται τράγος στην πράξη και αντί για μαλλί βγαίνεις …κουρεμένος! Ας πρόσεχαν κι’αυτοί και εμείς που τους ψηφίσαμε …
Εν τω μεταξύ, σε μια προσπάθεια να δαμάση το θηρίο που εξέθρεψε, ο κ. Τσίπρας καλεί τον λαό σε πορεία διαμαρτυρίας για τα μέτρα που ψηφίζει και υλοποιεί η …κυβέρνησή του! Θυμίζει κάπως αυτούς που παίζουν σκάκι με τον εαυτό τους και χέζονται από τη χαρά τους αν κερδίσουν.
Κατά αρχήν ακούγεται σχιζοφρενικό και το σωστό θα ήταν τόσον η κυβέρνηση όσον κι’αυτοί που θα πάνε στην πορεία να εξεταστούν για το κατά πόσον έχουν σώας τα φρένας. Ωστόσο, μια προσεκτική ματιά στην ιστορία του εφαρμοσμένου (στις πλάτες του κόσμου) κομμουνισμού, αλλά και άλλων ολοκληρωτικών καθεστώτων εξηγεί το φαινόμενο και πολιτικά, καθώς όλα τα αυταρχικά καθεστώτα δημιουργούν ένα είδος αντιπολίτευσης στον εαυτό τους αφενός για να κοροϊδεύουν τα κορόιδα κι’αφετέρου για να σιγουρευτούν ότι πραγματική αντιπολίτευση δεν θα προκύψη. Δεν θυμάστε τις πορείες διαμαρτυρίας που διοργάνωνε ο Φιδέλ Κάστρο στην Κούβα κάθε τρεις και δύο εναντίον του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, υποτίθεται, για να ξεθυμαίνει η οργή του κόσμου λόγω της ανέχειας και της πείνας; Γιατί να μην κάνη και ο κ. Τσίπρας με τους δικούς του μια πορεία εναντίον του …ΣΥΡΙΖΑ;
Αλλωστε έτσι που κατάντησε η Νέα Δημοκρατία η μόνη αντιπολίτευση που πραγματικά φοβάται ο πρωθυπουργός είναι από το δικό του κόμμα, όπως γινόταν και το προηγούμενο εξάμηνο. Και μπορεί να ξεφορτώθηκε καμπόσους με τις εκλογές, δεν ξερρίζωσε όμως το «κακό» που απόντος κοινού (εκλογικού) φόβου έχει αντριέψει και θεριέψει πάλι με αποτέλεσμα να δυσχεραίνη τη μετάλλαξη από επαναστατικό (του κώλου) συνονθύλευμα σε κόμμα εξουσίας που είναι εκεί για να μείνη.
Και επειδή πλησιάζει η επέτειος της 17ης Νοεμβρίου (του Πολυτεχνείου, όχι της οργάνωσης) στο ίδιο πνεύμα προτείνω η «παραδοσιακή» πορεία να μην καταλήξη στην αμερικανική πρεσβεία, αλλά στην …Κουμουνδούρου!
About the Author
Related Articles
