Από τις πρώτες ημέρες του 2017 τα διαδοχικά τρομοκρατικά χτυπήματα που σημειώνονται στην γειτονική χώρα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μπαίνουμε στην τελική ευθεία της επώδυνης και αιματηρής Τουρκικής τραγωδίας.
Το 2016 αποτελεί την πιο αιματηρή χρονιά της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας (22 τρομοκρατικά χτυπήματα με 360 νεκρούς, σύμφωνα με το BBC), ενώ τις πρώτες μόλις μέρες του 2017 η Τουρκία θρηνεί άλλους 43 νεκρούς και ένα απροσδιόριστο αριθμό τραυματιών σε τέσσερις επιθέσεις – δύο στην Κωνσταντινούπολη (στο νυχτερινό κλαμπ Reina και στο τζαμί Hasan Pasa), μια στην περιοχή Τσινάρ του Diyarbakir και μια στο δικαστικό μέγαρο Σμύρνης.
Αν σε αυτά προσθέσουμε την ανθρωποθυσία που διέταξε ο μεγαλομανής Ερντογάν με την εισβολή της Τουρκίας στον βάλτο της Συρίας και τις «επιχειρήσεις» στο Ιράκ που στέλνουν συνεχώς φέρετρα φαντάρων πίσω στην Τουρκία, τον θάνατο εκατοντάδων αθώων ανθρώπων μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά σε «εκκαθαρίσεις» του Τουρκικού στρατού στην νοτιοανατολική Τουρκία (Τσίζρε, Σουρ, Σινόπη, Ντιγιαρμπακίρ κ.α.), τους 240 νεκρούς και τους 1.400 τραυματίες από το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα και την μαζική συγκέντρωση χιλιάδων «αντιφρονούντων» στις φυλακές της Τουρκίας, εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα πως η γειτονική χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από το γενικευμένο χάος στο οποίο την οδηγεί ένας αδίστακτος, μεγαλομανής ηγέτης.
Με οδηγό τα νεφελώδη «σύνορα της καρδιάς του» (δεν μας ρώτησε βέβαια για τα σύνορα της δικής μας καρδιάς), την αυταπάτη ανασύστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε μια εποχή που μαίνονται οι μάχες για μερίδια στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα από πανίσχυρους παίκτες οδήγησε την Τουρκία απέναντι σε όλους ανεξαιρέτως τους γείτονές της, αλλά και απέναντι σε γιγαντιαία συμφέροντα που επιδιώκουν την απρόσκοπτη εκμετάλλευση των τεράστιων ενεργειακών κοιτασμάτων της Μεσογείου.
Η εμμονή συγκέντρωσης όλων των εξουσιών στα χέρια του Ερντογάν οδήγησε στην συμμαχία με τους εξτρεμιστές των Γκρίζων Λύκων και σε μια τυχοδιωκτική συμφωνία απροκάλυπτης επίθεσης απέναντι τουλάχιστον στο μισό πληθυσμό της Τουρκίας – Κούρδους, Αλεβίδες, οπαδούς του κινήματος Γκιουλέν αλλά και κάθε «αντιφρονούντα».
Η ακόρεστη δίψα για προσωπικά κέρδη του ψευτο-σουλτάνου Ρ.Τ. Ερντογάν οδήγησε σε σκοτεινά πάρε – δώσε με τους τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους και σε ένα βαρύτατο τίμημα που πληρώνει σήμερα ολόκληρη η Τουρκία.
Οι λεονταρισμοί του Νοεμβρίου του 2015 απέναντι στην Ρωσία μετατράπηκαν σε μια επώδυνη «προσέγγιση» και οδηγούν την Τουρκία μακριά από τους παραδοσιακούς συμμάχους της οι οποίοι την εξόπλισαν, την επέτρεψαν να παραμείνει επιτήδεια ουδέτερη στον Β Παγκόσμιο πόλεμο, δεν έβγαλαν άχνα όταν εξόντωνε τον Ελληνισμό της Τουρκίας με ανελέητα χτυπήματα (1942, 1955, 1964) και την βοήθησαν με πολλούς τρόπους να εισβάλλει στην μαρτυρική Κύπρο το 1974.
Οι πρώτες μέρες του 2017 είναι πολύ κρίσιμες. Γιγαντιαία συμφέροντα θέλουν την εκμετάλλευση των τεράστιων ενεργειακών κοιτασμάτων της Μεσογείου και την άμεση «λύση» του Κυπριακού προβλήματος που τα ίδια δημιούργησαν.
Ελλάδα και Κύπρος αντιμετωπίζουν μια απρόβλεπτη και επικίνδυνη Τουρκία που παραπατάει και αιμορραγεί. Η «εξαγωγή» εσωτερικών προβλημάτων υπήρξε ανέκαθεν η προσφιλής διέξοδος των εκάστοτε Τουρκικών κυβερνήσεων αλλά με μια πολύ ουσιαστική διαφορά: Οι γερές «πλάτες» που στήριζαν την Τουρκική επιθετικότητα για ολόκληρες δεκαετίες δεν υπάρχουν πλέον. Γι΄ αυτό φρόντισε ο μεγαλομανής Ερντογάν με τις φαντασιώσεις του και τις συνεχείς επιθέσεις σε Αμερική, Ε.Ε., Ισραήλ, Αίγυπτο κ.ο.κ.ε. Χωρίς όμως τις «πλάτες» αυτές που δεν υπάρχουν πλέον, οποιαδήποτε προσπάθεια επιβολής νέων συνόρων που θα υπηρετεί την αυταπάτη ανασύστασης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, μονομερώς από την Τουρκία, είναι καταδικασμένη να αποτύχει και να οδηγήσει την γειτονική χώρα στο χάος.
Ήδη τα γιγαντιαία συμφέροντα που έχει ανάγκη ο Ρ.Τ. Ερντογάν για να κρατηθεί στην εξουσία, του τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια: Η Τουρκική οικονομία καταρρέει με την συνεχή πτώση της αξίας του Τουρκικού νομίσματος, με το βαρύτατο πλήγμα που επιφέρουν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στην τεράστια τουριστική βιομηχανία της Τουρκίας και την πλήρη απροθυμία των «διεθνών επενδυτών» -των Αράβων συμπεριλαμβανομένων- να στηρίξουν την Τουρκική οικονομία με νέες επενδύσεις μέσα σε ένα θολό και αβέβαιο τοπίο.
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Ο κλοιός σφίγγει ολοένα και πιο πολύ γύρω από τον λαιμό του μεγαλομανούς και φαύλου ηγέτη της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν. Από τις πρώτες ημέρες του 2017 τα διαδοχικά τρομοκρατικά χτυπήματα που σημειώνονται στην γειτονική χώρα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μπαίνουμε στην τελική ευθεία της επώδυνης και αιματηρής Τουρκικής τραγωδίας.
Η ψευδαίσθηση της υπερδύναμης με φυλακισμένα χιλιάδες υψηλόβαθμα στελέχη των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, με υπερεξουσίες που χαρίζει η δήθεν «προσωρινή» κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ο στραγγαλισμός των ατομικών ελευθεριών, ο αποκεφαλισμός της δικαιοσύνης, η φίμωση του τύπου, οι συνεχείς επιθέσεις απέναντι σε εχθρούς και «φίλους» σε συνδυασμό με την εξαιρετικά επικίνδυνη βιασύνη των ισχυρών να λυθεί το Κυπριακό εδώ και τώρα, θυμίζουν έντονα μια αντίστοιχη περίοδο που ζήσαμε στην Ελλάδα όταν κατέρρεε η χούντα και γινόταν η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Ο πολιτικά αιμόφυρτος Ερντογάν ελέγχει ακόμα την κατάσταση και παραμένει απρόβλεπτος και επικίνδυνος. Οι διακηρύξεις του ότι «η ασφάλεια της Τουρκίας ξεκινάει» –μεταξύ άλλων- «από την Κύπρο και τα Βαλκάνια», αποκαλύπτει τι έχει μέσα στο αρρωστημένο του μυαλό.
Πρέπει βέβαια να έχουμε υπόψη πως από την εποχή του κινήματος των Νεότουρκων (1908) μέχρι σήμερα, όλες ανεξαιρέτως οι διαχρονικές, αποφασιστικές ενέργειες της Τουρκίας διαθέτουν κάποια ιδιαίτερα κοινά χαρακτηριστικά: Είναι ύπουλες (πισώπλατες), μεθοδευμένες, θρασύτατες και γίνονται συνήθως εκ του ασφαλούς μέσα σε ένα ήδη διαμορφωμένο πλαίσιο το οποίο θεωρούν ότι παρέχει την «κατάλληλη ευκαιρία». Αν αποτύχουν, δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να κάνουν «στροφή 180 μοιρών»!
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο κανόνας που ισχύει εδώ και περισσότερα από εκατό χρόνια, δεν είναι βέβαιο ότι θα εφαρμοστεί και από ένα μεγαλομανή και εκτός κάθε ελέγχου ηγέτη. Για τον λόγο ακριβώς αυτόν, η αυξημένη στα υψηλότερα δυνατά επίπεδα επαγρύπνηση Ελλάδος και Κύπρου, σε στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο, πρέπει να συνεχιστεί χωρίς καμιά απολύτως παρέκκλιση για να μην βρεθούμε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις!
Σχετικά με τον Αρθρογράφο
Λεωνίδας Κουμάκης
Ο Λεωνίδας Κουμάκης, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επί τρεις δεκαετίες, με την ιδιότητα του Διευθυντού Εξαγωγών Ελληνικής Οινοβιομηχανίας, ταξίδευσε στις 4 από τις 5 ηπείρους του πλανήτη μας, δημιουργώντας ένα εκτεταμένο δίκτυο διανομής σε 32 χώρες.
Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Το Θαύμα-Μια πραγματική ιστορία» (πρώτη έκδοση 1992, η τέταρτη έκδοση το 2008 – περισσότερα στο e – shop της ιστοσελίδας) και «Ματιές στις ρίζες του Ελληνισμού» (1997). Τον Δεκέμβριο 1996 κυκλοφόρησε τον σύντομο «Aποχαιρετισμό».
Ειδικότητα: Εξαγωγικές Αγορές / Τρόφιμα & Ποτά
