Αν ποτέ αποφασίσεις – κάποια απόδραση να αποζητήσεις – στης Κυθέρειας Αφροδίτης – το φιλόξενο νησί  να πας – δεν θα μετανοήσεις

Στα ενενήντα παρά δυό μου χρόνια – τίποτα δεν  βλέπω τώρα όμοια – της Ελλάδας η ψυχή χάθηκε η προαιώνια – όλα άλλαξαν  που αυξήθηκαν τα ψώνια

Η Γλώσσα μου η Ελληνική – γλώσσα θεϊκή – όλων των γλωσσών τροφός – Έλληνα εσύ γιατί την περιφρονείς – και εσύ την κακοποιείς

Την Ελλάδα έχεις με χρέη και λακέδες καμακώσει – πολλές φορές την έχεις ξεπαρθενέψει – και άπειρες γκαστρώσει – την εκπορνεύεις κατά συρροή – και ποτέ δεν την έχεις πληρώσει – αγνώμονα συνωμότη

Ποτέ δεν παύσαμε να διεκδικούμε τις Επανορθώσεις – οι Γερμανοί μετά την απελευθέρωση – δώσανε του Κατοχικού Δανείου την πρώτη δόση – μετά με τους συνεργάτες τους τάκαναν μήτσοι-κότσοι – και μας είπαν σιωπηλά το όχι

Κι όπως εδώ που στάθηκα στο δάσος με λατρεία και τη ματιά μου άφησα να ζήσει στη μαγεία, ευθύς ο παραλληλισμός με παίρνει στα φτερά του με πάει πίσω, με φέρνει μπροστά στα μέρη τα δικά του, άστατος σαν αγρίμι

Για τα παιδιά σας, για τα εγγόνια σας, για τους γονείς σας, για τους φίλους σας, για τους έρωτές σας, μα ποιο πολύ απ’ όλα για τη ζωή

Λησμόνησαν οι πολιτικοί αλήθεια τι θα πει – τα κόμματα γίναν συμμορίες – να πλουτίσουν φροντίζουν πιο πολύ – μας κατακλέβουν τα κομματόσκυλα – μερίδιο έχουν και στις διεθνείς μαφίες-

Έλληνα χωρίς πατρίδα μην περιμένεις – στην ξένη γη για να σωθείς – αν χάσεις της Ακρόπολης το Βράχο – θα έχεις και συ χάσεις την ψυχή

Φοίνικες Γεφυραίοι και Ελληνόφωνοι Εβραίοι – όπου κι’ αν τους ψάξεις το δηλητήριο κατά του Έλληνα θ’ αδράξεις – αποδομούν τον πολιτισμό μας από τα ένδοξα κλέη – ροκανίζουν το λαό μας σαν λυσσασμένοι αρουραίοι