Όπως φαίνεται, ο Σαμαρας υπο την πίεση των εξωτερικών και εσωτερικών „επεμβάσεων“ έχει λυγίσει και η Ρωσία, σαν αγοραστής των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ, έχει ήδη αποκλειστεί. Έτσι χάνεται και η τελευταία δυνατότητα που θα είχε η Ελλάδα, να κάνει κάποιους πολιτικούς ελιγμούς ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση
Στην πολιτική δεν συμβαίνει τίποτα τυχαία.
Αν συμβεί κατι, να είστε βέβαιοι, ότι αυτό
είχε προγραμματιστεί να γίνει έτσι όπως έγινε
Franklin Delano Roosevelt
Περι τίνος πρόκειται;
Στην σύντομη μελέτη που ακολουθεί, θα δείξω, ότι η έξαρση της κοινωνικής έντασης και της πολιτικής αντιπαράθεσης και πόλωσης που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα, οφείλεται κατα κύριο λόγο στην διεκδίκηση της «αποκρατικοποιούμενης» ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ απο την Ρωσία. Η υπαγωγή τους στην Ρωσία θα στεκονταν εμπόδιο στα σχέδια του Ηγεμόνα για τον παγκόσμιο έλεγχο των δικτύων μεταφοράς ενέργειας και γι‘ αυτό παρεμποδίζεται με όλα τα μέσα που διαθέτει, κυρίως την στρατηγική της κοινωνικής έντασης και της πολιτικής πόλωσης.
Ποιός είναι ο Ηγεμόνας; Ηγεμόνας είναι η Δυναστεία των Rothschilds, η οποία περιστοιχιζόμενη απο μια επιλεγμένη κάστα „συναγωνιστών“, ελέγχει μεσω της City of London (CoL) και της Wall Street της Νέας Υόρκης το παγκόσμιο τοκογλυφικό/χρηματοπιστωτικό σύστημα και την παγκόσμια οικονομία. Και με τα ΜΜΕ την γκλάβα μας και την „σωστή“ πολιτική, την λεγόμενη Political correctness, και τους πολιτικούς που δήθεν χρειάζόμαστε, για να κάνει αυτός τη δουλειά του. Ελέγχει επίσης και τις κυριότερες μυστικές υπηρεσίες (Mossad, CIA, BND, MI6), που χρησιμοποιεί για επιχειρήσεις υπο ψευδή σημαία και το ΝΑΤΟ για να βομβαρδίζει και να καταλαμβάνει κάθε χώρα που κατα κάποιον τρόπο του αντιστέκεται. Ηγεμόνας λοιπόν δεν είναι οι ΗΠΑ ή η Γερμανία, όπως πολύ-πολύ εσφαλμένα νομίζουν οι περισσότεροι συμπατριώτες μας, διότι στην πραγματικότητα ο Ηγεμόνας τις χρησιμοποιεί ο ίδιος τα σχέδιά του, την παγκοσμιοποίηση: Τις ΗΠΑ για τον στρατό τους και την Γερμανία για την εύρωστη οικονομία της. Και σαν σκιάχτρα, που κουνάει, για να μην φαίνεται στον κόσμο ο ίδιος και να κρύβεται απο πίσω τους.
Η στρατηγική της έντασης
Πάμε τώρα στην στρατηγική της έντασης. Το λήμμα «στρατηγική της έντασης» υπάρχει τόσο στην ανγκλική (Strategy of tension) όσο και στην γερμανική (Strategie der Spannung) Wikipedia, λείπει όμως απο την ελληνική της έκδοση. Γιατί άραγε; Το ξέχασαν; Ή μήπως δεν συμφέρει στον Ηγεμόνα να μάθει ο Έλληνας επιτέλους γιατί είναι τόσο „επιρρεπής“ στην φασαρία, που όπως του λένε – και ήδη το πίστεψε και ο ίδιος – οφείλεται στο μεσογειακό του τεμπεραμέντο; Και να εξακολουθήσει να θεωρεί τις φασαρίες στην πατρίδα μας σαν διεκδίκηση κάποιων δικαιωμάτων «που αποκτήθηκαν ύστερα απο μακρείς εργατικούς αγώνες», να μάχεται για ένα σοσιαλιστικό, κομμουνιστικό ή αναρχικό κράτος ή για την επαναφορά της αθηναϊκής Δημοκρατίας; Να δούμε.
Για τις κατα καιρούς – και τις σημερινές βέβαια – κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις στην Ελλάδα θα βασισθώ σ’ αυτά που λένε τα ξένα λήμματα, αυτά που δυνάμει ξέρουν τι λένε. Μετα θα καταχωρήσω τα συμβάντα των τελευταίων εβδομάδων, τα δημοσιεύματα των ΜΜΕ, τις δρασεις των πολιτικών, τους πύρινους λογους των όψιμων ηγετίσκων και τα επαναστατικά των επαναστατιμένων. Για να δώ στο τέλος, αν όλα αυτά πληρούν τους όρους ενός σχεδίου στρατηγικής της εντάσεως για έναν συγκεκριμένο σκοπό.
Καλό θα ήταν βέβαια, αν όλοι οι συμμετέχοντες στην σημερινή έξαρση της κοινωνικο-πολιτικής έντασης και πόλωσης έθεταν στον εαυτό τους την μια και μοναδική ερώτηση που πρέπει να θέσει στον εαυτό του ο κάθε Έλληνας: Ποιόν οφελούν – και ποιόν χαντακώνουν – όλες αυτές οι φασαρίες, τις οποίες προκαλούμε εμείς οι ίδιοι με τα λόγια και τις πράξεις μας;. Όμως, φεύ, τα μυαλά ενός μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας φαίνεται να έχουν δηλητηριαστεί απο τις κάθε είδους αριστερίζουσες ιδεολογίες των τελεταίων 50 ετών και η απολύμανσή τους να είναι πρός το παρόν δύσκολη μέχρι αδύνατη.
Πάμε λοιπόν στην ένταση. Κατα την γερμανική έκδοση της Wikipedia «η στρατηγική της έντασης (μια έννοια των μυστικών υπηρεσιών και της πολιτικής, από το ιταλικό strategia della Tensione) είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για ένα ολόκληρο σύμπλαγμα μυστικών ενεργειών με σκοπό την αποσταθεροποίηση ενός κράτους ή την πρόκληση ανησυχίας σε ένα μέρος του πληθυσμού του, που προωθούνται και εκτελούνται απο υπηρεσίες ενός κράτους εις βάρος ενός άλλου».
«Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται είναι παράνομα και συχνά βίαια μέσα, όπως τρομοκρατικές επιθέσεις, δολοφονίες, απαγωγές, παραστρατιωτικές επιχειρήσεις, ψυχολογικός πόλεμος, σκληρά οικονομικά μέτρα, υποδαύλιση αναταραχών και μια στοχευμένη κλιμάκωση αρχικά ειρηνικών συγκρούσεων, που προβοκάτορες τις μεταβάλλουν σε βίαιες. Αυτά όλα χρησιμοποιούνται συνήθως κάτω από μια ψευδή σημαία, διότι συνοδεύονται απο την διάδοση παραπλανητικών πληροφοριών για να καταλογισθεί κάποιος τρίτος ως υποκινητής τους».
«Χαρακτηριστικό είναι, ότι η στρατηγική της έντασης υπόκειται σε πλήρη μυστικότητα ακόμη και απο τα κρατικά όργανα του ίδιου του θιγομένου κράτους ή απο τις καμουφλαρισμένες οργανώσεις που συνδέονται με αυτό το κράτος. Για τον λόγο αυτό οι θεωρίες που σχετίζονται με τέτοιες συνωμοσίες είναι δύσκολο να αποδειχθούν. Υπάρχει όμως στην πρόσφατη ιστορία μια σειρά από τέτοιες περιπτώσεις που έχουν αποδειχθεί». (Όλα απο την Strategy of tension).
Απο το Gladio και την Προβιά στον Λαμπράκη, την Χούντα, τον Θεοδωράκη και τον Βασιλικό
Σημείο αναφοράς των ανωτέρω είναι η βομβιστική ένεργεια που έγινε στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια το 1980 και οι ενέργειες των μυστικών υπηρεσιών της Ιταλίας και της μυστικής οργάνωσης Propaganda Due να παρεμποδίσουν τις έρευνες για την ανακάλυψη των δραστών με ψευδή ίχνη. Δυστυχώς η Wikipedia δεν αναφέρει εδω και όλες τις μεταγενέστερες βομβιστικές και εμπρηστικές επιθέσεις που έγιναν και γίνονται μέχρι σήμερα σε πολλές χώρες του κόσμου, ούτε τις δήθεν τρομοκρατικές επιθέσεις που σκηνοθετούνται με την εναπόθεση, φερ’ ειπείν, μιας βαλίτζας σε έναν σταθμό μετρό ή ένα άλλο πολυσύχναστο μέρος, που τελικά αποδεικνύεται ακίνδυνη, άρα γίνεται για την δημιουργία κλίματος ανησυχίας και φοβίας στον κόσμο.
Να σημειώσω επίσης, ότι η εφαρμογή της στρατηγικής της έντασης δεν ξεκινά απο την Μπολόνια, αλλά απο το τέλος του 2. Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο Ηγεμόνας σοφίστηκε και έθεσε εις εφαρμογήν το επιχειρησιακό πρόγραμμα Stay-behind, την δημιουργία παραστρατιωτικών-παρακρατικών οργανώσεων, που σε συνεργασία με την CIA, την ανγκλική MI6 καί άλλες μυστικές υπηρεσίες, θα αναλάμβεναν δράσεις στα μετώπισθεν, σε περίπτωση μιας σοβιετικής εισβολής σε ένα κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ. Αργότερα οι οργανώσεις Stay-behind χρησιμοποιήθηκαν για την παρεμποδιση μιας κομμουνιστικής ή φιλοσοβιετικής κυβέρνησης και πιο αργότερα για την πρόκληση κοινωνικών και πολιτικών εντάσεων, που μετα την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης έχουν υπαχθεί στην κατηγορία των παρδαλών επαναστάσεων (Βλέπε και „Αποσταθεροποιηση με συστημα„, „Η Ελλαδα της παρδαλης επαναστασης“ καί „Πώς στρατολογούσε πράκτορες στην Αθήνα„).
Ενδιαφέρον είναι, ότι οι οργανώσεις Stay-behind στην Ιταλία λεγόντουσαν Gladio (βλέπε και ιστοσελίδα Gladio) στην Ελλάδα και την Τουρκία Sheepskin-Προβιά ή Red Sheepskin-Κόκκινη Προβιά (βλέπε και Operation (Red) Sheepskin (Greece). Τόσο η αναφορά της ανγκλικής, όσο και της ελληνικής Wikipedia είναι όμως όχι μόνο ελλειπής, αλλά και λανθασμένη, στην δε ελληνική έκδοση της Wikipedia και άκρως παραπλανητική. Λέει, ότι η Προβιά ή Κόκκινη Προβιά δρούσε στην Ελλάδα από το 1954 ως τη δεκαετία του ’80, ήταν στελεχωμένη από ακροδεξιούς και χουντικούς και είχε δημιουργηθεί από τις μετεμφυλιακές κυβερνήσεις της Δεξιάς σε συνεργασία με την αμερικανική CIA», τελικά δε εξαρθρώθηκε τη δεκαετία του ’80 από τον τότε Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου και τον τότε Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Πτέραρχο Νίκο Κουρή.
Αυτά είναι όχι μόνο ανακριβή, αλλά και ψευδή, ίχνη, που έχουν μπεί για να συσκοτίσουν τα πραγματικά περιστατικά της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη το 1963 στη Θεσσαλονίκη. Τα ΜΜΕ έγραψαν ότι δολοφονήθηκε απο τους «παρακρατικούς» Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη και αυτά διέδωσαν οι πολιτικοί και τα διάφορα μεγάφωνα του Ηγεμόνα. Και ότι η η δολοφονία του Λαμπράκη ήταν ένα οργανωμένο σχέδιο της Δεξιάς. Που είχε σαν αποτέλεσμα την παραίτηση της κυβέρνησης του Καραμανλή.
Όμως ο Λαμπράκης δεν δολοφονήθηκε απο τους „παρακρατικούς“ Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη (βλέπε και „Η μεγάλη Αποκάλυψη για τη δολοφονία Λαμπράκη. Για να καταλάβετε πως δουλεύει η πολιτική και να δείτε ποιοί εξουσιάζουν εως σήμερα„) και η χρήση, κατα το δοκούν, του όρου Προβιά ή Κόκκινη Προβιά για τους „παρακρατικούς“ δείχνει, ότι η δολοφονία του Λαμπράκη έγινε υπο την καθοδήγηση ξένων μυστικών υπηρεσιών, με σκοπό να καταλογιστεί στην Δεξιά και να προκαλέσει την επιδιωκόμενη πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή.
Εξ ίσου παραπλανητικά είναι εδώ και τα όσα γράφει για την δολοφονία του Λαμπράκη ο Βασίλης Βασιλικός στο μυθιστόρημα (μύθος και ιστόρημα) «Ζ» και όσα παρουσιάζει το ομόνυμο κινηματογραφικό έργο, γιατί γράφτηκαν, γυρίστηκαν ταινία και χρησιμοποιήθηκαν για την δημιουργία μιας αρνητικής εικόνας της Χούντας στην Δυτική Ευρώπη. Εκεί σήμερα ξεχάστηκαν, στην Ελλάδα όμως έχουν γίνει Ευαγγέλια και σύμβολα των πάσης φύσεως αντισιακών. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και τα κοντσέρτα του Μίκη Θεοδωράκη, που χρηματοδοτήθηκαν γενναιόδωρα (απο ποιόν;) για να πέσει η Χούντα και ναρθεί η πολυπόθητη Δημοκρατία. Αυτή που σήμερα νοιώθουμε τόσο έντονα στο πετσί μας.
Απο την Χούντα στον Καραμανλή τον νεώτερο
Υπάρχει ένα κόκκινο νήμα, που συνδέει την δολοφονία του Λαμπράκη με την αποκαθήλωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, την πτώση της Χούντας, τις πυρκαγιές του 2007 και την αποκαθήλωση του Κώστα Καραμανλή το 2009.
Αν συνδέσουμε την πολιτική και κοινωνική ένταση που δημιούργησαν το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ το 2007 και 2008, τις απαξιωτικές δημοσιεύσεις εναντίον του Καραμανλή του νεωτέρου και ορισμένων υπουργών του στα ΜΜΕ (εφημερίδες, τηλεοράσεις, ιντερνέτ), τις καταστροφικές πυρκαγιές και την διάλυση του Κέντρου της Αθήνας απο την νεολαία του Τσίπρα με την συμφωνία που είχε κλείσει ο Καραμανλής με τους Ρώσους για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, θα διαπιστώσουμε, ότι πρόκειται για τα γνωστα εργαλεία του Ηγεμόνα, τις „τρομοκρατικές επιθέσεις, δολοφονίες, απαγωγές, ψυχολογικός πόλεμος, υποδαύλιση αναταραχών και μια στοχευμένη κλιμάκωση αρχικά ειρηνικών συγκρούσεων, που προβοκάτορες τις μεταβάλλουν σε βίαιες“ ((απο την Strategy of tension), που ουδεμία σχέση έχουν με ιδεολογίες, αριστερισμούς, αναρχίες και τα παρόμοια. Αποκλειστικός σκοπός τους ήταν η ανάκληση της συμφωνίας με τους Ρώσους για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, που δεν ταίριαζε στα γεωστρατηγικά σχέδια του Ηγεμόνα για τον έλεγχο των αγωγών πετρελαίου και αερίου πρός την Ευρώπη.
Οι ομοιότητες της «αποσυναρμολόγησης» της λεγόμενης Χούντας το 1974 με την αποκαθήλωσης του Καραμανλή το 2009 είναι πασιφανείς. Η Χούντα είχε σταθεροποιήσει την Ελλάδα και την είχε βάλλει σε μια αναπτυξιακή τροχιά, που θα την έκανε σύντομα ανταγωνιστική στους στενότερους συνεργάτες του Ηγεμόνα όπως η Γερμανία, άρα έπρεπε να ξεδοντιαστεί και να επανέλθει η τόσο ώμορφη Δημοκρατία. Ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη θα ήταν για την Ελλάδα ένα βήμα για την οικονομική της ενδυνάμωση, μεγαλύτερη στρατηγική και οικονομική σημασία είχε όμως για την ανασυγκροτημένη Ρωσία του Πούτιν, και άρα βρισκόταν σε απόλυτη αντίθεση με τα σχέδια του Ηγεμόνα, που ήθελε να ελέγχει ο ίδιος τον εφοδιασμό της Ευρώπης με ενέργεια. Φερ’ ειπείν με τον αγωγό Nabucco.
Απο την αποκαθήλωση του Κώστα Καραμανλή στους σημερινούς ηγέτες και ηγετίσκους, τους επαναστάτες του Ιντερνετ, τις εμπρηστικές και δολοφονικές επιθέσεις και τις απεργίες διαρκείας
Το κόκκινο νήμα της έντασης στην Ελλάδα διαπερνά και συνδέει πάντοτε εμπρηστικές και δολοφονικές επιθέσεις με διαδηλώσεις και απεργίες εναντίον της κυβέρνησης της Δεξιάς (τα συνδικάτα: „όχι σε όλα“), γιατί θεωρείται υπεύθυνη δια πάσαν νόσο και πάσαν μαλακία που δέρνει τον Έλληνα. Και την αντικατάστασή της απο μια άλλη κυβέρνηση, που θα κάνει την Ελλάδα παράδεισο: Την κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, του Ανδρέα Παπανδρέου και του Γιώργου Παπανδρέου. Πάντα στην υπηρεσία του Ηγεμόνα. Πάντα „συμμαχία με τον διάβολο“, όπως είπε πρόσφατα ο Τσίπρας. Και βέβαια πάντα άνθρακες ο θησαυρός. Διότι όλα ήταν για την δημιουργία ενός μετώπου απέναντι στην Σοβιετική Ένωση – και την Ρωσία σήμερα.
Ο Τσίπρας με τους συνεργάτες του Ηγεμόνα στο Βερολίνο, τους εβραίους Klaus Ernst και Gregor Gysi
Το χαρτί Παπανδρέου κάηκε και για να μήν υπάρξει κενό, ο Ηγεμόνας „χτίζει“ ήδη πυρρετωδώς τον νέο σωτήρα μας, τον „συκοφάντη, γελοίο και ψεύτη Τσίπρα“ (Χρυσή Αυγή). Για τον σκοπό αυτό ο μελλοντικός αυτός σταθμάρχης του Ηγεμόνα επισκέφθηκε την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου 2013 το Βερολίνο, δηλαδή τους ανθρώπους του Ηγεμόνα στην Γερμανία, που βρίσκονται επικεφαλής του κόμματος „Die Linke“ (Η Αριστερά), Gregor Gysi, Klaus Ernst, Sahra Wagenknecht, Bernd Riexinger κ.α., που τον συμβούλεψαν για τις περαιτέρω κινήσεις του στην Ελλάδα και προφανώς «μεσολάβησαν» για την „προώθησή“ του στις ΗΠΑ (βλέπε και «Ο Τσίπρας για προσκύνημα στη Ρόζα και τον Κάρλ»).
Και αφού είχε και μια συνομιλία (δηλαδή φωτογραφήθηκε) με τον υπουργό Οικονομικών, Wolfgang Schäuble, μετέβη ακολούθως στις ΗΠΑ, όπου στο εβραίικο ινστιτούτο Brookings ήταν ο κεντρικός ομιλητής με θέμα την κρίση στην Ευρώπη. Και στην Washington είχε συναντήσεις και συνομιλιίες με κυβερνητικούς αξιωματούχους (βλέπε και «Ο Τσίπρας στις 22 Ιανουαρίου θα πάρει το „χρίσμα“ του „τοπικού αρμοστή“ απο το αμερικανικό (;) ινστιτούτο Brookings» καθώς και «Η ομιλια Τσιπρα στο Brookings»).
Να σημειώσω επίσης, ότι οι εφημερίδες «Νιου Γιορκ Τάιμς» και «Ουάσιγκτον Ποστ» αναφέρθηκαν στήν επίσκεψή του στις ΗΠΑ, προβάλλοντας θέσεις που παρουσίασε κατά τη διάρκεια συναντήσεων του με συντακτικά επιτελεία τους, καθώς και στις επαφές και ομιλίες του στην Ουάσιγκτον και τη Νέα Υόρκη.
Στο μεταξύ η ατμόσφαιρα στην Αθήνα με τις διαδηλώσεις, τίς απεργίες, τους πληρωμένους απο κάθε είδους μυστικές και φανερές υπηρεσίες του Ηγεμόνα δημοσιογράφους, τους μπλογκατζήδες και γραφιάδες σχολίων και τους έξαλλους παραθυρατζήδες του ΣΥΡΙΖΑ (ΤΣΙΡΙΖΑ!) στα «φιλικά» τηλεοπτικά κανάλια είχε ανάψει, ενώ «άγνωστοι» έκαναν εμπρηστικές και δολοφονικές επιθέσεις, στην οικία του αδερφού του κυβερνητικού εκπροσώπου Σίμου Κεδικογλου (13.01.13), στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας (14.01.13) και στο εμπορικό κέντρο MALL (20.01.13). Και παράλληλα οι εργατοπατέρες, που απο το ΠΑΣΟΚ μεταφέρθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, έκαναν απεργία διαρκείας στο Μετρό.
Η ΔΕΠΟ, τα ενεργειακά δίκτυα, η Ρωσία, ο Ηγεμόνας και ο μελλοντικός σταθμάρχης του Τσίπρας
Οπως ανέφερα παραπάνω, οι φασαρίες του 2007/2008 και αυτές που γίνονται σήμερα στην Ελλάδα, έχουν τον ίδιο σκοπό: Την δημιουργία κοινωνικής έντασης και πολιτικής πόλωσης, για να πιεσθεί ο Πρωθυπουργός να μην αφήσει στον ενεργειακό γίγαντα Ρωσία να πατήσει πόδι στην Ελλάδα. Και όχι μόνο αυτό. Ο Geoffrey Παπανδρέου, που διαδέχθηκε τον Καραμανή στην κυβέρνηση, όχι μόνο ματαίωσε την συνεργασία με την Ρωσία για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη αλλά και προσέφυγε δόλια στο ΔΝΤ, υπέγραψε το Μνημόνιο με το οποίο η Ελλάδα απώλεσε την εθνική της κυριαρχία, αλλά και χρησιμοποιήθηκε σαν Δούρειος Ίππος για την άλωση της Ευρωζώνης απο το ΔΝΤ και τους τοκογλύφους του Ηγεμόνα.
Ανάμεσα στα «ασημικά» που εις εφαρμογήν του Μνημονίου πρέπει να ξεπουλήσει η Ελλάδα (το ξεπούλημα έχει ωραιοποιηθεί σε αποκρατικοποίηση) για να αποπληρώσει ένα ελάχιστο μέρος του συσωρευθέντος χρέους και των τόκων – που πολλαπλασιάζονται καθημερινά με ιλλιγγιώδη ταχύτητα – είναι και οι δημόσιες εταιρείες αερίου ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. Για τις εταιρείες αυτές οι Ρώσοι έχουν κάνει προτάσεις, που είναι δύσκολο να απορριφθούν: Η Gazprom έχει κάνει μόνο για τη ΔΕΠΑ μια προσφορά 900 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ η προσφορά της και για τις δύο εταιρείες αναμένεται να ξεπεράσει τα 2 δις ευρώ. Η επόμενη καλύτερη προσφορά είναι της Socar από το Αζερμπαϊτζάν, που υπολείπεται κατά πολύ αυτής των Ρώσων.
Όμως η «αποκρατικοποίηση» των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ έχει προ πολλού κολλήσει στο «τελεσίγραφο» που έσπευσε να στείλει η Ουάσιγκτον στην Αθήνα: «Η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει, αλλά εμείς προειδοποιούμε μην τυχόν και γίνει η χώρα όμηρος και εξαρτηθεί απο μια ενεργειακή πηγή». Απο κοντά και οι Γερμανοί, που «αντιδρούν έντονα στην παραχώρηση των δύο αυτών επιχειρήσεων στη Gazprom», ενώ οι ίδιοι συνεργάζονται στενότατα με τους Ρώσους, παραδείγματος χάριν με τον αγωγό Nord Stream, και βέβαια η Κομισιόν, που «ερευνά» την περίπτωση παράβασης του ανταγωνισμού από τη Ρωσική εταιρεία.
Ήδη στις 07.12.2012 η ιστοσελίδα της Deutsche Welle είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο του Roman Goncharenko με τον τίτλο «Gazprom nimmt Europa in die Zange» (Η Gazprom κεφαλοκλειδώνει την Ευρώπη). Ήταν την ίδια μέρα, που ο Πούτιν είχε κάνει τα εγκαίνια του αγωγού South Stream που προβλέπεται να είναι έτοιμος το 2015 και μαζί με τον αγωγό Nord Stream θα δώσει στην Ρωσία μια εξέχουσα θέση στην τροφοδοσία της Δυτικής Ευρώπης με αέριο. Εκτός αυτού η Ρωσία με τον αγωγό Nord Stream παρακάμπτει την προβληματική Ουκρανία και κάνει στην ουσία άχρηστο τον αγωγό Nabucco (που τόσο συγκινεί τους Κυπρίους!).
Το ζητούμενο, η Ρωσία έξω!
Όπως έξω, έτσι και μέσα η πίεση ενάντια στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Σαμαρά αυξάνεται. Εμπρηστικές και δολοφονικές επιθέσεις, διαδηλώσεις, απεργίες και όλος ο συρφετός των κομμουνιστών, σοσιαλιστών, αναρχικών, εθνομηδενιστών, ψυχοπαθών, παρανοϊκών, μπαχαλάκηδων, μπλογκατζήδων, «δημοσιογράφων», συνδικαλιστών και παντός είδους φασαριατζήδων, ένας ολόκληρος κόσμος ασυναρτησίας και παραλογισμού, βρίσκεται επί ποδός. Όχι γιατί είναι τόσο ενάντιος στην «αποκρατικοποίηση» των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ, αλλά για την «εξόντωση» της κυβερνητικής «δικτατορίας», την απαξίωση του Πρωθυπουργού και κάποιων Υπουργών του, για την επάνοδο του πασόκειου παραδείσου με τους παχυλούς μισθούς, τα επιδόματα για το ζέσταμα του αυτοκινήτου, τις συνταξεις στους πεθαμένους, την αναρχία, την ανυπακοή, το εναντίον στα „χαράτσια“, στα πάντα. Αρκει αυτά τα πάντα να αντιπροσωπεύονται απο την κυβέρνηση που γι‘ αυτό λυσσαλέα καταπολεμούν και θέλουν να ρίξουν. Όμως η εποχή των παχειών αγελάδων πέρασε και όποιος έχει ένα ρεαλιστικό σχέδιο ανάκαμψης, ας μου το πεί και εμένα. Εκτός κι‘ αν είναι εκείνο το „ένας άλλος κόσμος είναι δυνατός“, που λέει ο Τσίπρας; Που όμως δεν μας λέει ποιός.
Μπορεί οι φασαρίατζήδες να μην ξέρουν τι θα κάνουν μετα την πτώση της κυβέρνησης, το ξέρει όμως κάλλιστα ο Ηγεμόνας. Που θέλει, πρώτα, να μην περιέλθουν οι ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ στην Ρωσία. Και μετα να σταθεροποιηθεί ο νέος σταθμάρχης του στην Ελλάδα, ο Αλέξις. Για την προβολή του οποίου η κρατική τηλεόραση ΕΡΤ/ΝΕΤ ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος του κεντρικού δελτιόυ ειδήσεων. Και όταν με το καλό γίνει Πρωθυπουργός, να μπορεί να κινητοποιεί το συνοθύλευμα των αλλοπρόσαλων δυνάμεων του κόμματός του όποτε χρειάζεται η πρόκληση μιας κοινωνικής αναταραχής ΚΑΙ για να συνεχιστεί ο πατροπαράδοτος στη χώρα μας δικομματισμός, η „Δεξιά“ και η „Αριστερά“, που θα σκυλοτρώονται για την κατάληψη της εξουσίας και θα μπλοκάρουν την δημιουργία ενός ισχυρού κόμματος που χρειάζεται η Ελλάδα, για να μπεί επιτέλους μια τάξη. Χωρίς την οποία μια ανάπτυξη θα παραμείνει ένα όνειρο θερινής νυκτος.
Διαβάζουμε λοιπόν στην «Η Καθημερινή» της 25.01.2013 το άρθρο της Χρυσας Λιαγγου «Συμμαχίες για τη διεκδίκηση των ΔΕΠΑ – ΔΕΣΦΑ», ότι το ΤΑΙΠΕΔ δίνει στους επενδυτές μια δεύτερη ευκαιρία για την ιδιωτικοποίηση των ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ «σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τις δυνατότητες συμμαχιών που φαίνεται να διαμορφώνονται, μετά τις ενδείξεις αναστροφής του οικονομικού κλίματος στη χώρα. Σύμφωνα με κυβερνητικό παράγοντα, στη χθεσινή συνεδρίασή του, το Δ.Σ. του Ταμείου ενέκρινε τη δυνατότητα εισόδου στην τελική φάση του διαγωνισμού των επενδυτών που είχαν προσέλθει στην πρώτη φάση, από κοινού με τις εταιρείες που εξακολουθούν να συμμετέχουν στη διαγωνιστική διαδικασία. Η απόφαση αυτή ανατρέπει τα μέχρι στιγμής δεδομένα της πρωτοκαθεδρίας της ρωσικής Gazprom, καθώς το ΤΑΙΠΕΔ ανοίγει ουσιαστικά παράθυρο στις ισπανικές εταιρείες Enagas και Gaz Natural, τις ιταλικές ENI και Edison και την ολλανδική Vopak, που είχαν προεγκριθεί από το ΤΑΙΠΕΔ, αλλά αποσύρθηκαν στο στάδιο κατάθεσης μη δεσμευτικών προσφορών. Παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ως πιο πιθανή την επάνοδο στον διαγωνισμό των δύο ιταλικών εταιρειών ΕΝΙ και Edison, με το σκεπτικό ότι η πρώτη δραστηριοποιείται ήδη στην ελληνική αγορά, ελέγχοντας τις δύο ΕΠΑ Αττικής και Θεσσαλονίκης και η δεύτερη είναι ήδη συνεταίρος της ΔΕΠΑ στον ελληνοϊταλικό αγωγό που έχει σχεδιασθεί να μεταφέρει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη».
Φωτογραφία: ΕΘΝΟΣ.gr
Τι σημαίνουν αυτά; Σημαίνουν ότι υπο την πίεση των εξωτερικών και εσωτερικών επεμβάσεων ο Σαμαράς λύγισε και ότι η Ρωσία, σαν αγοραστής των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ, έχει ήδη αποκλειστεί. Απομένει λοιπόν η δημιουργία κάποιων „ισχυρών ανταγωνιστικών ομίλων“, που διαθέτουν στα σχετικά λεφτα, όπως το Κατάρ, φερ‘ ειπείν, το οποίο επισκεπτεται σήμερα ο Σαμαρας, προφανώς για συνομιλίες για μια συμμετοχή του στην „αποκρατικοποίηση“ των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ (για τον σατελλίτη του Ηγεμόνα Κατάρ βλέπε και „USA-Katar-Iran-Syrien„).
Ο Geofrrey έκανε την Ελλάδα δέσμια των τοκογλύφων και είναι ο μόνος υπεύθυνος για την απώλειά της εθνικής της κυριαρχίας. Είναι απορίας αξιον, πώς αυτό το πρόσωπο κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερο και εξακολουθεί να είναι και βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου!! Και αν τουλάχιστον κάποια απο τα «ασημικά», που εξ αιτίας του σήμερα ξεπουλιώνται για ένα κομμάτι ψωμί, πήγαιναν στα «σωστα» χέρια, στους Ρωσους φερ’ ειπείν, που δήλωσαν ότι θα επενδύσουν και στους σιδηροδρόμους κ.λπ., θα είχαμε, μεσα στα μαύρα μας τα χάλια μια δυνατότητα να μπορούμε να προβαίνουμε σε κάποιους πολιτικούς και οικονομικούς ελιγμούς μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Αυτή η δυνατότητα με τον αποκλεισμό των Ρωσων θα χαθεί οριστικά.
