Σήμερα: Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και η Άνγκελα Μέρκελ τρέμουν ψάχνοντας για ένα εξιλαστήριο θύμα μιας καταστροφής ιστορικών διαστάσεων
Τίτλος πρωτοτύπου: Grexit: Die Euro-Retter zittern vor der Stunde der Wahrheit
Μετάφραση: Εμμανουήλ Σαρίδης
Οι Eυρω-σωτήρες βρίσκονται σε μια παγίδα: Αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει, χάνουν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι περίπου € 340 δισεκατομμύρια. Η ΕΚΤ χάνει το κύρος της. Και η Ελλάδα βυθίζεται στο χάος. Μόνο υπνοβάτες μπορεί μπροστά σ‘ αυτό το πρόβλημα να πάνε μέχρι τα άκρα. Οι Eυρω-σωτήρες τρέμουν τη στιγμή της αλήθειας.
Οι παίκτες τα παίζουν όλα για όλα. Μετά απ‘ αυτά που είπε ο Διευθυντής της ΕΚΤ, Benoit Coure, ότι δεν γνωρίζει, αν οι ελληνικές τράπεζες θα ανοίγανε την Δευτέρα, ήρθε και ο Έλληνας διοικητής της Ελληνικής Κεντρικής Τράπεζας λέγοντας, ότι οι τράπεζες της χώρας του πρέπει να προετοιμασθούν για κρίσιμη Τρίτη.
Ένας επεκτεινόμενος τραπεζικός πανικός θα ήταν μοιραίος. Θα ήταν το πολυσυζητημένο ατύχημα, ύστερα απο το οποίο η Ευρωζώνη και μαζί της η ΕΕ θα οδηγείτο στην αποσύνθεση.
Πόσο απρόσεκτα ενεργούν οι κυβερνήσεις, φαίνεται απο μερικούς απλούς αριθμούς που συγκέντρωσε ο David Stockman έχει συντάξει: Σύμφωνα μ‘ αυτούς πρόκειται να καούν:
Γαλλία: 72, 32 δισεκατομμύρια €
Γερμανία: 94,450000000
Ιταλία: 63,240000000
Ισπανία: 43,410000000
Σύνολο Ευρωζώνης: 339 700 000 000
Αυτά τα ιστορικά υψηλά ποσά θα χανόταν εάν ενεργοποιηθεί το Grexit. Πρόκειται για χρήματα προερχόμενα από ευρωπαίους φορολογούμενους. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς, πώς η Άνγκελα Μέρκελ, ο Φρανσουά Ολάντ, ο Matteo Renzi και ο Mariano Rajoy θα εμφανίζονταν μπροστά στους πολίτες τους, λέγοντάς τους ότι τα χρήματα αυτά χάθηκαν.
Μέχρι σήμερα οι Ευρω-σωτήρες δεν βρήκαν καμία άλλη λύση για το πρόβλημα απο το να δυσφημίζουν και να προσβάλουν συλλογικά τους Έλληνες.
Δεν έκαναν τίποτα για μια πιο δίκαιη κατανομή του εισοδήματος στην Ελλάδα.
Ακόμη και με τους αριθμούς δεν ασχολήθηκαν: Απεδείχθη, ότι τα δεδομένα που χρησιμοποίησαν για την Ελλάδα ήταν λάθος και ότι η πολιτική λιτότητας στην Ελλάδα ήταν ότι το χειρότερο που θα μπορούσαν να κάνουν. Και αυτό ισχύει απο πολιτική, οικονομική και κοινωνική άποψη.
Δεδομένου ότι πρόκειται για αφάνταστα μεγάλα ποσά, είναι αξιοσημείωτη η άγνοια των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να εργαστούν για να βρεθεί μια λύση.
Κάθε λύση θα είναι ακριβή για τους φορολογούμενους. Ένα Grexit θα ήταν όμως ακόμα πιο ακριβό, διότι θα προκαλούσε την πλήρη απώλεια και θα έκλεβε απο την Ελλάδα κάθε μελλοντική προοπτική. Και οι φορολογούμενοι δεν θα έβλεπαν τίποτα πλέον από τα χρήματά τους.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έχει δήθεν υποβάλει μια πρόταση, την οποία οι Ευρω-σωτήρες είναι αναγκασμένοι να εξετάσουν. Η πρόταση περιέχει ουσιαστικά λογικά σημεία:
Αναδιάταξη των δανείων της ΕΚΤ στον ΕΜΣ
Deal με την ΕΚΤ
Εξόφληση του δανείου του ΔΝΤ
Χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ επενδύσεις και της ιδιωτικοποιήσεις
Κούρεμα του χρέους;
Bad Bank
Στο καθένα από αυτά τα σημεία οι Ευρω-σωτήρες θα διαφωνούν, επειδή στο παρελθόν έχουν δώσει δημοσίως την εντύπωση, ότι μπορούν να αποφύγουν τις δικές τους απώλειες. Πίσω από κλειστές πόρτες βέβαια τα έχουν παραδεχθεί όλοι: Τα χρήματα χάθηκαν, τώρα είναι μόνο το ζήτημα – χάθηκαν όλα ή μπορούμε να σώσουμε ένα μέρος τους; Κανένα από αυτά τα σημεία δεν είναι αυτόνομο. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν πολλά άγνωστα σημεία. Όμως το πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης θα τους κρατούσε τουλάχιστον την ελπίδα ζωντανή, ότι η Ελλάδα από τα € 340 δισεκατομμύρια θα μπορούσε να ξεπληρώσει τουλάχιστον ένα μέρος του χρέους.
Η εναλλακτική λύση είναι για τις κυβερνήσεις: απώλειες δισεκατομμυρίων, τα οποία κυρίως η Γαλλία (η προεδρική υποψήφιος Marine Le Pen καραδοκεί), η Ισπανία (εκλογές με το αριστερό Podemos) και η Ιταλία (που υποφέρει εξαιρετικά απο τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας), δεν μπορούν στην πραγματικότητα δεν αντιμετωπίσουν. Το ίδιο κρίσιμη είναι η κατάσταση και για τις μικρότερες χώρες: Αυστρία με 7.500 εκατομμύρια καμμένα ευρώ που μόλις συνήλθε απο την καταστροφή της Hypo Alpe Adria – στέκεται με την πλάτη στον τοίχο. Οι Κάτω Χώρες θα πρέπει να διαγράψουν 15 δισεκατομμύρια ευρώ, το μονίμως προβληματική Βέλγιο περίπου € 10 δισεκατομμύρια.
Τα νούμερα αυτά θα έχουν οι Ευρω-σωτήρες κατά νου όταν θα συναντηθούν τη Δευτέρα με τον Αλέξη Τσίπρα. Όμως και ο Έλληνας Πρωθυπουργός έχει πολλά να χάσει: αν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ οδηγήσει τη χώρα στην αναρχία, θα ενισχυθούν οι ακροδεξιοί της Χρυσής Αυγής.
Η ΕΚΤ, με τη σειρά ης, θα πρέπει κατα κάποιο τρόπο να κινηθεί: Αντετέθει το 2012 σ‘ ένα κούρεμα και σήμερα φέρει το μεγαλύτερο βάρος – περίπου το 60 τοις εκατό των ελληνικών πιστωτικών χαρτιών είναι αποθηκευμένα στην ΕΚΤ. Το ΔΝΤ επίσης δεν μπορεί να παραμείνει στο πείσμα του: Σε περίπτωση Grexit η Christine Lagarde θα σημειώσει μια ιστορική απώλεια. Ο Larry Summers το υπενθύμισε αυτό στο FT στην Lagarde.
Ακόμα κι αν την Δευτέρα έρθουν σε μια συμφωνία, θα πρέπει οι Ευρω-σωτήρες να κάνουν σκέψεις για την πολιτική κρίσης που εφαρμόζουν. Και αυθτό δεν τους το εμπιστεύεται κανένας. Είναι αδύναμοι, κακώς πληροφορημένοι και δεν σκέφτονται σαν αρχηγοί κρατών, αλλά σαν οπορτουνιστές. Τρέμουν τη στιγμή της αλήθειας, επειδή όλοι έχουν πολλά να χάσουν. Μια αποτυχία θα πληρωθεί όμως από τους φορολογούμενους στην Ευρώπη, οι οποίοι με την διαφαινόμενη αποτυχία θα αποχαιρετήσουν όχι μόνο την ιδέα μιας καλής Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά αργά ή γρήγορα θα επωμισθούν και μια απώλεια πραγματικά ιστορικών διαστάσεων.