Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε
19.03.2024
  • Allgemein
  • Diktatur/Δικτατορία
  • Brain Drain
  • Balkan/Βαλκάνια
  • Bücher/Βιβλια
  • Medien/Μαζικά Μέσα
  • Minderheiten, Migranten/Μειονότητες, Μετανάστες
  • Kriege, Flüchtlinge/Πόλεμοι, Φυγάδες
  • Sprache/Γλώσσα
  • Gesellschaft, Meinung/Κοινωνία, Γνώμη
  • Nationalismus/Εθνικισμοί
  • Thema/Θέμα
  • Termine/Εκδηλώσεις
  • Geopolitik/Γεωπολιτική
  • Politik/Πολιτική
  • Terrorismus/Τρομοκρατία
  • FalseFlagOps/Επιχ. με ψευδή σημαία
  • Hellas-EU/Ελλάδα-Ε.Ε.
  • Wirtschaft-Finanzen/Οικονομία-Οικονομικά
  • Religion/Θρησκεία
  • Geschichte/Ιστορία
  • Umwelt/Περιβάλλον
  • Korruption/Διαφθορά
  • Reisen/Ταξιδιωτικά
  • Musik/Μουσική
  • Kunst/Τέχνη, Λογοτεχνία
  • Küche/Κουζίνα
  • kachelmannwetter.com
    Εδω διαβαζετε τις καινουργιες  ελληνικες και γερμανικες εφημεριδες
    Hier lesen Sie  griechische  und deutsche Zeitungen 

    Konzertsommer im Englischen Garten – Καλοκαίρι συναυλίας στον Ανγκλικό Κήπο


    Δρ. Εμμανουήλ Σαρίδης

    Εδώ και πολλά χρόνια οι καλοκαιρινές συναυλίες στον Αγγλικό Κήπο είναι ένα από τα πιο δημοφιλή υπαίθρια φεστιβάλ στο Βερολίνο. Η είσοδος σε όλες τις συναυλίες είναι δωρεάν. Πήγα το περασμένο Σαββατοκύριακο, διαβάστε πώς πέρασα

     

     

    Απο νεαρή ηλικία μου άρεσε η Jazz. Μαθητής ακόμη στην Ξάνθη πήγαινα τα απογευματα με τους φίλους μου, όταν άρχιζε η „βόλτα“, πρός την γέφυρα, αφού το όχημα της πυροσβεστικής είχε καταβρέξει προηγουμένως τους κεντρικούς δρόμους και απο τα μεγάφωνα του Δήμου ακούγονταν η καβαλλερια ρουστικάνα. Εκεί, στον „Κήπο“, ακουγαμε τα θαυμάσια τραγούδια της Δανάης, του Nίκου Γούναρη, του Tώνη Mαρούδα, της Nινής Zαχά, της Στέλλας Γκρέκα και πόσων άλλων ακόμη, το μετέπειτα ανακηρυχθέν σε εθνικό όργανο μπουζούκ, προελέυσεως Λιβάνου, ήταν ακόμη αγνωστο.

    Τέλη του 50 είχα αγοράσει και τον πρώτο δίσκο μου, το θαυμάσιο „take five“ του The Dave Brubeck Quartet. Μερικά χρόνια αργότερα, όταν πήγα στην Γερμανία, η μουσική αυτή ηταν και ο λόγος που γνώρισα την Enna Segebade, κι΄εκείνης της άρεσε η λεγόμενη Cool Jazz. Με την Enna παντρευτήκαμε και ζήσαμε μαζί 8 χρόνια, βλεπόμασταν όμως και μετά τον χωρισμό γιατί απο μακριά ήταν καλύτερα και γιατί είχαμε και έναν κοινό γιό, τον Λουκά.

    Μετα η προτίμηση μου στράφηκε στην λαική μουσική, ιδιαίτερα απο τα Βαλκάνια, απο την Σερβία, την Ρουμανία, την Βουλγαρία, την Τουρκία. Δεν αναφέρω την Ελλάδα, γιατί ποτέ δεν μου άρεσε το μπουζούκ που ο Μίκης Θεοδωράκης το „πούλησε“ στον κόσμο σαν όργανο του „λαού“, ούτε τα μοιρολόγια του Καζαντζίδη, οι λαρυγγισμοί του Νταλάρα και όλων εκείνων που τους μιμήθηκαν και τους μιμούνται ακόμη. Θα ήθελα πολύ να ακούω ελληνικά τραγούδια, όμως το λεγόμενο ελαφρό είχε ήδη εκλείψει και τα λεγόμενα δημοτικά έγιναν ή τα έκαναν, κάτι σαν μουσειακά εκθέματα, σκονισμένα, παραποιημένα, με μπουζούκια ανάμεσα στα κλαρίνα, στάσιμα, χωρίς εξέλιξη, κάτι σάν τις αραβικές ψαλμωδίες στις εκκλησίες. Μόλις τα τελευταία χρόνια συμφιλιώθηκα με τα ελληνικά τραγούδια (ε βέβαια, τραγούδια, απο την τραγωδία, γιατί δεν τα λέμε άσματα;), ακούγοντας στο Youtube θαυμάσια κομμάτια απο την Γλυκερία και άλλες εξαιρετικές τραγουδίστριες, ιδιαίτερα αυτά που γίνονται σε συνεργασία με καλλιτέχνιδες απο την Τουρκία και αλλού.

    Και τώρα ο λόγος που τα γράφω όλ‘ αυτά. Σάββατο απόγευμα και το Βερολίνο φλέγεται, 35 βαθμοί, αλλά με μια υγρασία στην ατμόσφαιρα, που σε κάνει να μπαιλντίζεις. Το σπίτι δεν σε χωράει, θέλεις να πάς κάπου να δροσιστείς, να δείς κόσμο, ν‘ ακούσεις μουσική. Ναί μουσική. Κι΄εκεί θυμήθηκα την αφίσα που είχα δεί στο δρόμο για τις Καλοκαιρινές Συναυλίες στον Αγγλικό Κήπο. Πήγα και δεν μετάνοιωσα. Γιατί ο Αγγλικός Κήπος είναι ένα από τα πιο όμορφα πάρκα του Βερολίνου, βρίσκεται μέσα στην περιοχή του Μεγάλου Zωολογικού Κήπου (Großer Tiergarten) και μεταμορφώνεται καθε καλοκαίρι σε μια διεθνή μουσική σκηνή. Στο φετεινό πρόγραμμα είναι εννέα Σαββατοκύριακα με συναυλίες, όπου θα εμφανισθούν περίπου 50 μουσικές γκρούπες και σύνολα.

    Και δεν είναι μόνο η μουσική, γιατί μπορείς να πιείς και καμμία μπύρα, που το καλοκαίρι τραβιέται, και να φας κάτι: Ένας Τουρκος είχε ένα περίπτερο με τουρκικά φαγητα, τα ίδια με τα δικά μας, δίπλα του ενα άλλο με φαγητα Ταυλάνδης. Ύστερα απο μια ώρα πήγα στον Τούρκο και πήρα μια μερίδα ιμάμ μπαιλντι (συμβολικό, ε!), είχα πολύ καιρό να φάω. Νοστιμότατο.

    Και τώρα τί ακουσα (αντιγραφω το πρόγραμμα ως έχει):

    Καλοκαιρινές Συναυλίες στον Αγγλικό Κήπο (Englischer Garten)
    απο τις 3 Ιουλίου έως τις 29 Αυγούστου 2010

    To Σάββατο, 17. Ιουλίου, είδα και άκουσα
    17.00 Uhr  Hattie St. John Quartett Vocal Jazz
    19.30 Uhr  Justo Pérez Band Latin Jazz
    22.00 Uhr  Sunset Lounge im Englischen Garten

    Tην Κυριακή, 18. Ιουλίου, ήταν στο πρόγραμμα
    15.00 Uhr  jazzschule berlin Vocal Jazz
    16.30 Uhr  Jamba Lions plus Johan Leijonhufvud Jazz
    19.00 Uhr  Anastácia Azevedo & Band Música Brasileira

    Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο εμφανίζονται
    Σαββατο, 24. Ιουλίου
    17.00 Uhr  Trio Rotterdam & Sergio Gobi Tango
    19.30 Uhr  Miriam Netti Italian Jazz
    22.00 Uhr  Sunset Lounge im Englischen Garten

    Κυριακή, 25. Ιουλίου
    15.00 Uhr  jazzschule berlin Vocal Jazz
    16.30 Uhr  Tanja Siebert Quartett Jazz & Pop
    19.00 Uhr  Mi Solar Música Cubana

    Όποιος θέλει να λάβει το πρόγραμμα για τις Καλοκαιρινές Συναυλίες στον Αγγλικό Κήπο 2010 μπορεί να το παραγγείλει σαν δωρεάν Newsletter μέσω E-Mail-.

    Για περισσότερες πληροφορίες, το πρόγραμμα, τις εμφανιζόμενες γκρούπες και τους καλλιτέχνες δείτε και στο
    http://www.konzertsommer.info/

    Einen Kommentar schreiben / Γράψτε ένα σχόλιο

    Kommentar

    kachelmannwetter.com