Επιλεκτική ευαισθησία απο την ελληνική Βουλή. Πού ήταν ο Παν. Δημητράς της Helsinki Watch;
Έχουμε κατά καιρούς αναδείξει την τεκμηριωμένη δυσπιστία μας, απέναντι σε διάφορους περιπλανώμενους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων εν Ελλάδι και στο εξωτερικό. Συνήθως πρόκειται για άτομα προερχόμενα από συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους (με ύποπτες διασυνδέσεις και χρηματοδοτήσεις), γεγονός που εξ αρχής υπονομεύει την υποτιθέμενη αμεροληψία τους και το …βαθύ ενδιαφέρον τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αφορμή για αυτή την αναφορά αποτέλεσε η συνεδρίαση της 30.7.2015, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (θεσμοθετημένη από την ελληνική Βουλή), η οποία συνεδρίασε σε αίθουσα της Βουλής και μεταδόθηκε απευθείας από το κανάλι της Βουλής.
Το θέμα αφορούσε στην εκπαίδευση των Ελλήνων Ρωμά. Παρόντες εκπρόσωποι τσιγγάνικων σωματείων από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πανεπιστημιακοί, φορείς εμπλεκόμενοι με το θέμα κ.ά.
Αυτό που αναδείχθηκε είναι ότι υπάρχουν άτομα που αγωνίζονται για την βελτίωση της εκπαίδευσης και της ποιότητας ζωής των Ρωμά και άλλοι οι οποίοι εκμεταλλεύονται το θέμα πολιτικά και ενίοτε ανθελληνικά.
Κάποια στιγμή, λοιπόν, δόθηκε ο λόγος στον Στέλιο Καλαμιώτη, πρόεδρο του συλλόγου Ρωμά του Χαλανδρίου, ο οποίος με την αγνή και άδολη φυσικότητα ενός μη μορφωμένου ανθρώπου, κατακεραύνωσε με το λόγο του (χωρίς φίλτρα και ωραιοποιήσεις), το … ενδιαφέρον πολλών ιδιωτών και οργανώσεων για τους Ρωμά.
Έθεσε την ανθρώπινη πλευρά του ζητήματος την οποία ελάχιστοι εξ όσων ασχολούνται με το ζήτημα, έχουν την ευαισθησία να αγγίξουν. Διότι οι Ρωμά δεν είναι χρήσιμοι μόνο για να δίνουν υλικό σε ποικίλες δράσεις και συμφέροντα, αλλά είναι άνθρωποι με ισχυρά και έντονα συναισθήματα, τα οποία συνήθως προσκρούουν στον τοίχο της αναισθησίας πολιτικά στρατευμένων ατόμων και ποικιλώνυμων οργανώσεων. Όλοι τους ουδόλως μπαίνουν στον κόπο να κατέλθουν στο ανθρώπινο και ατομικό επίπεδο των προβλημάτων, αλλά περιορίζονται σκοπίμως στην εύκολη καταγγελτική πολιτική των γενικών προβλημάτων. Έτσι, όμως, ουδέποτε θα κερδίσουν τις ψυχές και τη συμπάθεια των Ρωμά. Αντίθετα, θα επιτείνουν την απογοήτευσή τους, καθώς σε αυτούς οι Ρωμά βλέπουν δυνητικά συμμάχους στις αμέτρητες προσωπικές δύσκολες στιγμές τους.
Στον υπέροχο ακατέργαστο λόγο του, με έντονα συναισθήματα και ενίοτε με σαρκασμό που προκύπτει από την απογοήτευσή του, είπε μεταξύ άλλων «Όταν θέλω τις οργανώσεις δεν είναι κοντά μου. Ο γιός μου έκανε αυτοκτονία. Τους έψαξα και κανείς δεν ήρθε να μου συμπαρασταθεί. Ούτε το πανεπιστήμιο, ούτε ο Παν. Δημητράς και οι άλλοι που είναι πίσω μου (σσ. Εννοούσε όσους πανεπιστημιακούς, εκπροσώπους οργανώσεων κ.ά. βρίσκονταν πίσω από αυτόν στην αίθουσα της Βουλής). Πού ήταν; Είναι Τσιγγανοπατέρες…».
Ουδείς φυσικά εκ των «Τσιγγανοπατέρων» τόλμησε να τον αντικρούσει…
Ο γνωστός Παν. Δημητράς, εκπρόσωπος της Helsinki Watch, στην δική του άχρωμη και άοσμη παρέμβαση, αναφέρθηκε στα αγαπημένα του θέματα (τα οποία μάλλον του προκαλούν όχι μόνο ιδεολογική αλλά και ψυχική ευφορία) δηλ. τις καταδίκες της Ελλάδας από το Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υποθέσεις Σαμπάνης 1,2, και Σοφάδων). Βέβαια, είναι γνωστό ποιοι υποκίνησαν και οργάνωσαν την προσφυγή των αγράμματων Ρωμά στα διεθνή δικαστήρια…Πάντως, μετά την παρέμβασή του ο Παν. Δημητράς και αφού άκουσε προσωπικά με αρνητικό τρόπο το όνομά του από τον περήφανο πρόεδρο των Ρωμά Χαλανδρίου, αποχώρησε από την αίθουσα, πολύ πριν τη λήξη της Συνεδρίασης.
Τι σημασία μπορεί να έχει αυτό με την υπόθεση των Πομάκων;
Και όμως έχει μεγάλη συνάφεια, διότι οι ίδιοι άνθρωποι και οι ίδιες οργανώσεις, έχουν συμπεριλάβει στην κορυφή της ατζέντας τους, τα δικαιώματα των σλαβομακεδόνων, των Βλάχων και διαφόρων περιθωριακών ομάδων, αλλά αρνούνται να κάνουν την παραμικρή αναφορά στην Πολιτισμική Γενοκτονία των 40.000 Πομάκων. Πώς μπορεί κανείς να κινείται χωρίς ντροπή και αυτοσεβασμό στο χώρο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν προσποιείται ότι αγνοεί τη Γενοκτονία μας και βάζει πλάτη στις ρατσιστικές πολιτικές εις βάρος μας;
Τι είδους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι αυτοί;
Όταν κάποτε θα αποτινάξουμε τα δεσμά μας, θα τους κατατάξουμε στην κατηγορία των προδοτών που συνεργάστηκαν με τον τουρκικό ρατσισμό, για να μας αφανίσουν. Ντροπή τους!
Για τα αποσχιστικά κινήματα σε Ελλάδα και Ευρώπη βλέπε και τα άρθρα
Χάνουμε τη Θράκη
και
„Κέντρο, Περιφέρεια και αποσχιστικά κινήματα“
που δημοσίευθηκαν εδώ στο berlin-athen.eu
