Τα Μέσα Μαζικής «Ενημέρωσης…!» παλιά και τώρα. Α φ ι έ ρ ω μ α στην Πρώτη του Μάη
Πρώτη του Μάη σήμερα. Μια διαφορετική Πρωτομαγιά. Αφήστε τα λουλούδια και πάτε στους δρόμους και στις πλατείες. Διαδηλώστε προς κάθε κατεύθυνση. Δείξτε το ανάστημά σας και μάθετε…
«Ότι δεν είναι μοναχά μέρα των λουλουδιών, / μέρα του Μάη γιορτινή, μέρα των εκδρομών. / Είναι μια μέρα δυνατή και αγωνιστική, / σημαιοστολισμένη,
σε αίμα βουτηγμένη. / Είναι η ψυχή του εργάτη που έγινε πουλί και τρέχει και πλανιέται
σ’ ολάκερη τη γη. / Είναι η ψυχή του ανάστατη κι όλο βαρυγκωμά, / απ’ το μεγάλο άδικο που σέρνει ο ντουνιάς. / Σκληρό, ακριβό και άξιο το χέρι του εργάτη έφτασε κι ως εδώ, γη της Επαγγελίας και τόπο καρπερό. / Κι αλλού, σ’ άλλες μεριές στα πέρατα του κόσμου και σ’ όλες τις γωνιές, μουγκρίζουνε οι δρόμοι / από την εργατιά, που μοιάζει να ’ναι
θάλασσα με κύματα πλατιά…» (Απόσπασμα.)
Λοιπόν! Δηλαδή τα «Μου Μου Ε», να δεχτούμε και να πούμε ότι είναι…
Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης;
Δεν είναι άδικο να τα στερήσουμε το τίτλο των ΜΕΣΩΝ της κοινωνικής αποβλάκωσης;
Διότι, εκτός του ότι κατέχουν μεγάλο μερίδιο στην πίτα της εξουσίας,
χειραγωγούν την κοινωνία στο έπακρο της βλακείας.
Λοιπόν, κουμπιά, Στοπ! Πατάτε και γυρίστε, όχι κανάλι αλλά πλευρό
Ανοίξτε τα παράθυρα και πετάξετε τηλεκοντρόλ, ξηλώστε «πιάτα»,
γκρεμίστε αντένες, ξεριζώστε καλώδια, πετάξτε τα κουτιά της πλάνης
για να γλιτώσετε την κυριολεκτική αποβλάκωση
Αποβλάκωση και εναέρια και στεριανή που τη βλέπουμε στον τύπο,
άντε με μια δυο εξαιρέσεις.
Και όσοι είναι δεμένοι με την… παράδοση του τύπου ας κοιτάξουν να βρούνε
κάνα συνοικιακό μπακάλικο να πουλάει χύμα μπακαλιάρο
Μ.Μ.Ε. λοιπόν και άγιος ο Θεός.
Παρέλαση ξύλινων λόγων και πλαστικών φιγούρων
Οι πολιτικάντηδες βρήκαν τη χαρά και τη ζωή τους και από απατεώνες
εξελίχτηκαν σε μασκαράδες ή καραγκιοζοπαίχτες
Και με τα μέσα αποβλάκωσης προσπαθούν να κρύψουν τις ασχήμιες τους
Μέσα στο χαρτί και στο γυαλί επικρατούν:
Ο αποπροσανατολισμός και η πιο απάνθρωπη αποβλάκωση
Η ανθρώπινη νοημοσύνη πεθαίνει
Εκεί βρήκαν την τέχνη κι εκεί δόθηκαν οι δούλοι των «ΜΟΥ ΜΟΥ Ε» που σημαίνει:
Μουυυ! Έρχομαι γελαδίτσες μου! Μουυυ! Έρχομαι προβατάκια μου
για να θυμίζουν την κτηνώδη καταγωγή τους.
Ακόμα κι αυτές οι ελάχιστες εξαιρέσεις (σ’ ότι αφορά εμάς τους Έλληνες της Διασποράς που φροντίζουν τα Ο.Μ.Μ.Ε.) και σε κάποιες περιπτώσεις ο επαρχιακός τύπος τείνουν
να χειραγωγηθούν απ’ τα μεγάλα θηρία προκειμένου να επιβιώσουν.
Ανάλωση σε διαφημίσεις, σε κοκόνες και σε τοπικά θέματα, ποιος θα αναδειχτεί
ως ο καλλίτερος, ο κατάλληλος και ο πιο «δημοφιλής» που τα Μ.Μ.Ε. προβάλουν.
Και τέτοιοι καραγκιοζοπαίχτες, πλήθος.
Και σαν άνθρωπος, που μετά το εφήμερο θέλεις να ηρεμήσεις στις λιγοστές στιγμές
ανοίγεις κανάλι.
«Δέθηκες» με το κουτί, σε δέσανε και το ανοίγεις να δεις καμιά ζωγραφιά
παρά βλέποντας τη δική σου που κόλλησε σαν βδέλλα
Πολλά κανάλια, πληθώρα σαν άμμος
Τσόντες δε βλέπεις, τις σιχαίνεσαι και τις αποφεύγεις όπως ο διάολος το λιβάνι
Γυρνάς κανάλι, βλέπεις πλατιές συσκέψεις, πολιτικές ειδήσεις, σχόλια και άλλα
Ξαναγυρνάς, βλέπεις φιλμ πολεμικά με κομμουνιστές και φασίστες
Αλλού, τι να δεις; Κοιτάς, διαλέγεις και βλέπεις κομμουνιστές, δημοκρατικούς, φασίστες
εν ονόματι της Δημοκρατίας αγωνίζονται για το καλό του κόσμου… τύφλα να είχε ο Χίτλερ.
Βλέπεις παπάδες, λιτανείες κι αλλού πάλι διάστημα και δράση
Πας αλλού και ψάχνεις και βλέπεις την κόλαση των παθών σε μοντέρνο ρυθμό
με ράμπους, μάμπους, τερμινάτορ και τέτοια να «καθαρίζουν» τη σαβούρα απ’ τον κόσμο
Και βλέπεις πως «ενδιαφέρονται» πραγματικά
Κι ανάμεσα βλέπουμε να πεθαίνουν από πείνα άνθρωποι παντού κι άλλα, άλλα πολλά
Κι όλα τ’ άλλα της καθημερινότητας με έναν άλλο σκληρό σαν ατσάλι μανδύα
Ξαναγυρνάς κανάλι και τελικά ξεπέφτεις στο βίντεο να δεις καμιά παλιά κωμωδία
Πολύ παλιά, απ’ τον καιρό που ήταν ο κόσμος απλός, αγνός και απολαυστικός
Την απολαμβάνεις και ξεκουράζεσαι
Πίνεις στο μεταξύ και κάνα κρασάκι κι ετοιμάζεσαι να παραδοθείς στο κρεβάτι σου
και στον ύπνο
Και διαπιστώνεις ότι έχεις «εκτονωθεί» απ’ τα «μοντέρνα» φίλτρα της «σύγχρονης»
τεχνολογίας.
Και διαπιστώνεις ότι μπορείς να γίνεις και διάσημος αφού έχεις χειραγωγηθεί
και χαλινωθεί στην αποβλάκωση
Φτάνει η στιγμή και προσγειώνεσαι στο κρεβάτι σου
Στο κρεβάτι… στο κρεβάτι…στον προπαρασκευαστικό δρόμο της σιγής
Αυτό θα σε ξεκουράσει ή θα σε παιδέψει με παιχνίδια ή εφιάλτες
Εκεί θα θυμηθείς παραβολές, παραδείγματα κι εντολές
Και το «δώσε σήμερον» θα ’ρθει για κάμποσες στιγμές στο νου σου
Μετά πάλι θα χαθεί εκεί που η δικιά σου αγωνία αρχίζει
Εκεί, λίγο πριν τα μάτια σου κλείσουν, θ’ αφουγκραστείς την ανάπνα σου
Εκεί θ’ ακούσεις το άλλοτε απαλό σου παραμιλητό κι άλλοτε παραπονεμένο
Άλλες φορές θα γελάς κι άλλες θα κλαις
Κι άλλοτε θα σηκώνεσαι τρομαγμένος για να δεις αν ακόμα αναπνέεις
Κι όπως θα βουλιάζεις στο μαξιλάρι σου για να μη βλέπεις και να μην ακούς
τον απόηχο των μέσων,
θα διαπιστώσεις πως θα έρθει για άλλη μια φορά η μέρα
Έτσι όπως την έζησες και σήμερα στο καθημερινό της… μεγαλείο
Με τα θέατρα και τους ηθοποιούς που προβάλουν την αποβλάκωση
Αυτή που σ’ έχει παγιδεύσει και δεν τολμάς να δεις
Ε.Ε. – Γερμανία – Μάης 26. 2001
* e-mail: vaios@fasoulas.de
