Εφόσον έχει μουσουλμάνους κατοίκους και πέραν της Θράκης δεν νοείται να μην τους δίνη το δικαίωμα να χτίσουν τεμένη και να θρησκεύωνται όπως θέλουν, στον βαθμό που δεν παραβιάζονται ελληνικοί νόμοι (υπ’αυτή την έννοια είναι λάθος που υπερισχύει η σαρία έναντι του κανονικού δικαίου στη Θράκη)

Η παραίνεση του Αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν προς την Ελλάδα να σέβεται τα δικαιώματα των μουσουλμάνων κατά το ετήσιο δείπνο του Τάγματος των Αρχόντων του Αγίου Ανδρέα που πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου στο Χίλτον του Μανχάτταν, ήταν το μόνο «φάλτσο» σε μια κατά τα άλλα άρτια οργανωμένη και πανηγυρική εκδήλωση που έχαιρε της παρουσίας ενός τόσο υψηλόβαθμου προσκεκλημένου. Ηρθε ως κεραυνός εν αιθρία (η δήλωση, όχι ο προσκεκλημένος) και το δειλό χειροκρότημα που πήγε να αρχίση επιβεβαίωσε την αμηχανία των παρευρισκομένων. Εκτοτε αιωρείται το ερώτημα αν τού’φυγε στον ρητορικό του οίστρο – έχει ξαναγίνει, πέρυσι συγκεκριμένα, με τις «επαναστατικές» δηλώσεις του για το Κυπριακό – ή αν σηματοδοτή επερχόμενες πιέσεις προς την Ελλάδα με άξονα τα δικαιώματα των μουσουλμάνων. Οι υπερδυνάμεις δεν χάνουν ποτέ ευκαιρία να εκμεταλλευτούν αδυναμίες προκειμένου να εκμαιεύσουν υποχωρήσεις, καμμιά φορά και σε τελείως διαφορετικά θέματα!

Δεν μπορούμε επίσης να ξέρουμε αν ο αντιπρόεδρος εννοούσε τους Μουσουλμάνους της Θράκης (γηγενείς Ελληνες πολίτες, των οποίων τα δικαιώματα εξασφαλίζοναι με ειδική συνθήκη) ή τους μετανάστες, νόμιμους και παράνομους. Και μπορεί όλοι οι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα να απολαμβάνουν δικαιώματα που δεν θα μπορούσαν να φανταστούν στις χώρες προέλευσής τους, ωστόσο υπάρχουν περιορισμοί στη δυνατότητα να θρησκεύωνται ελεύθερα εφόσον δεν επιτρέπεται η ανέγερση χώρων λατρείας. Αν εννοούσε αυτό ο κ. Μπάιντεν έχει καλώς και καλώς το είπε. Είναι καιρός η Ελλάδα να αρχίση να συμπεριφέρεται ως κράτος στον σκληρό πυρήνα του λεγομένου πολιτισμένου κόσμου και να επιτρέψη την ανέγερση ισλαμικών θρησκευτικών χώρων ανά την επικράτεια.

Εφόσον έχει μουσουλμάνους κατοίκους και πέραν της Θράκης δεν νοείται να μην τους δίνη το δικαίωμα να χτίσουν τεμένη και να θρησκεύωνται όπως θέλουν, στον βαθμό που δεν παραβιάζονται ελληνικοί νόμοι (υπ’αυτή την έννοια είναι λάθος που υπερισχύει η σαρία έναντι του κανονικού δικαίου στη Θράκη). Ούτε μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε για τα καταπατημένα δικαιώματα των χριστιανών στην Τουρκία, την κατεχόμενη Κύπρο, τη Μέση Ανατολή, την Αίγυπτο κλπ. και την ίδια στιγμή οι μουσουλμάνοι στην Αθήνα να στριμώχνονται σε ημιπαράνομα, αυτοσχέδια τζαμιά και σε συνθήκες που εγκυμονούν κινδύνους, αφενός για τη σωματική τους ακεραιότητα (περίπτωση πυργαγιάς), αφετέρου για το κοινωνικό σύνολο επειδή δεν ελέγχονται και υπάρχει περίπτωση να γίνουν φωτώρια τζιχαντιστών.

Ο Τζο Μπάιντεν τιμήθηκε με την ανώτερη διάκριση του Τάγματος των Αρχόντων, το Αθηναγόρειο Βραβείο που θεσπίστηκε πριν από 30 περίπου χρόνια προς τιμήν του ομώνυμου Οικουμενικού Πατριάρχη, και απονέμεται σε διεθνούς εμβελείας προσωπικότητες που έχουν συμβάλει στην προώθηση και εμπέδωση της θρησκευτικής ελευθερίας. Κορυφαία στιγμή της εκδήλωσης, στην οποία παραβρέθηκαν πάνω από 800 άτομα, ήταν η δήλωση του αντιπροέδρου κατά την αντιφώνησή του αποδεχόμενος το βραβείο, ότι επρόκειτο για τη σημαντικότερη διάκριση που έχει λάβει στη μακρόχρονη καριέρα του – και δεν έχει λάβει λίγες!

Η ομολογία αυτή αποτελεί μία ακόμα δικαίωση όσον αφορά στις προσπάθειες του Τάγματος όπως και στο γεγονός ότι πιο μπροστά από οποιαδήποτε άλλη ελληνικού ή ελληνορθοδόξου χαρακτήρα οργάνωση, κατάφερε τα όποια αιτήματα να τα θέση σε πλαίσιο που να ενδιαφέρη πανανθρώπινα κι’όχι απλά σε ελληνοκεντρικό επίπεδο. Ετσι, την ώρα που προωθούν την ανάγκη να διασφαλιστούν τα δικαιώματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, προωθούν ταυτόχρονα τη διασφάλιση γενικά της θρησκευτικής ελευθερίας στην Τουρκία όπως και σε άλλα μέρη του κόσμου όπου δοκιμάζεται ή δεν υπάρχει.

Θα ήταν ευχής έργον αν και άλλες ομογενειακές οργανώσεις ακολουθούσαν αυτή τη «συνταγή» αντί να περιχαρακώνονται γύρω από έναν επαρχιωτικό απομονωτισμό που μας κάνει να φαινόμαστε γραφικοί και μονίμως παραπονούμενοι για πράγματα που ούτε οι ίδιοι καταλαβαίνουμε πολλές φορές. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων αποτυχημένων «εκστρατειών» είναι η διασφάλιση του ονόματος της Μακεδονίας όπως και του ονόματος της …φέτας!

Η εκδήλωση, επαναλαμβάνω, ήταν άρτια οργανωμένη, όλα έγιναν στην ώρα τους, το πρόγραμμα δεν έκανε «κοιλιά», οι ομιλητές περιεκτικοί και επί του θέματος, ακόμη κι’ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος ήταν σχετικά σύντομος. Μέχρι το φαγητό ήταν καλό, κάτι που δεν συνηθίζεται στο Χίλτον …

*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.