Αν και σιχαίνωμαι τις υπεραπλουστεύσεις, εδώ και πέντε μήνες η Ελλάς πληρώνει για να μάθουν να κυβερνούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ! Το φροντιστήριο πάντα κοστίζει κι’όσο δυσκολότερο το μάθημα, τόσο ακριβότερο
Αν και σιχαίνωμαι τις υπεραπλουστεύσεις, εδώ και πέντε μήνες η Ελλάς πληρώνει για να μάθουν να κυβερνούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ! Το φροντιστήριο πάντα κοστίζει κι’όσο δυσκολότερο το μάθημα, τόσο ακριβότερο. (τα αποτελέσματα των εξετάσεων – «δημοψήφισμα» – δικαίωσαν την προσπάθεια αφού οι μαθητές αποδείχτηκαν άριστοι στην κοροϊδία, ξεπερνώντας και πολλούς των προκατόχων τους εκ της μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν.) Το επεισόδιο είχε παιχτεί πρώτη φορά το 1981 με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ των ζιβάγκο, των αξούριστων και του «λαού» στην εξουσία.. Τα έκαναν κάμποσες φορές θάλασσα, άγγιξαν τη χρεοκοπία (το επιβεβαίωσε και ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος με συνέντευξή του προσφάτως) η διαφορά τότε ήταν ότι η χώρα έμπαινε στην πλέον ευημερούσα περίοδο της σύγχρονης ιστορίας της, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ την παρέλαβε στην πλέον δύσκολη οικονομικά, παρά τις όποιες προόδους είχε κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση, έστω και από πλευράς αριθμών. Ο “λαός” επέλεξε αλλαγή ηγεσίας τη χειρότερη δυνατή στιγμή και για λόγο καθόλα ασήμαντο, την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας, ενός θεσμού τόσο ευτελισμένου όσο και οι περισσότεροι από τους «πρώτους πολίτες» (δεν είναι τυχαίο ότι το ένα βρίσκεται τόσο κοντά στο …μηδέν!) της χώρας που να μην ξεχνάμε, γέννησε τη δημοκρατία (παπαριές, η Ελλάς δε γέννησε καμμία δημοκρατία, αλλά οι αρχαίοι Αθηναίοι) για να την εκπορνεύση συστηματικά όπως η Ερέντιρα την ανιψιά της στο ομώνυμο έργο του Γκαμπριέλ Γκαρθία Μάρκεθ.
Το παράδειγμα του Γκαρθία Μάρκεθ είναι δόκιμο και για τον λόγο ότι η μέχρι στιγμής προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ είναι κυρίως …λογοτεχνικού χαρακτήρος. Κακή λογοτεχνία, αλλά λογοτεχνία never–the–less. Κάνανε την τρόικα θεσμούς, το μνημόνιο συμφωνία, το όχι ναι. Επόμενο είναι να κάνουν και το Ευρώ Δραχμή, την Ελλάδα Αλβανία (υπό την έννοια ότι η Αλβανία προσπαθεί να μπη στην ΕΕ). Ποιός ξέρει, ίσως κάποια μέρα στο μακρινό μέλλον η Αθήνα να ζητάη τη βοήθεια των Τιράνων για να ξαναμπή στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ας ελπίσωμε ότι μέχρι τότε θα έχει λυθεί και το ζήτημα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων, ώστε να προσδοκούμε και στη δική τους βοήθεια. Τους Βούλγαρους τους έχουμε στο τσεπάκι, αφού αν χρειαστή τους επιστρέφουμε τα λείψανα του Σαμουήλ (του τσάρου, όχι του Κουγκίου) και τελειώνει εκεί το ζήτημα. Γιατί τα κρατάμε τόσα χρόνια; Για ώρα ανάγκης! Απορώ πώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σκέφτηκε να τους τα πουλήση για να πληρώση τη δόση του ΔΝΤ όταν προ μηνός ξετίναξε όλα τα ταμεία με εξαίρετη της Βουλής, διότι η Ζωή προέταξε τα στήθη της ως σύγχρονος Μασσαλιώτις που θά’λεγε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος της …Φραγκοφωνιάς!
Θα μπορούσε να πη κανείς ότι η «τέχνη» (από το ρήμα «τίκτω» το οποίο συνεπάγεται πόνο ή τσούξιμο στην καλυτέρα των περιπτώσεων) του ΣΥΡΙΖΑ εντάσσεται και στο πλαίσιο της ονοματοποιίας που χαρακτηρίζει κάθε «πολιτικό» σχήμα αριστερίζουσας προέλευσης, έστω και φολκλορικής υφής. Δεν νομίζω όμως ότι έχουμε περιθώρια για περαιτέρω διχασμούς, είτε λογοτεχνία το πεις είτε ονοματοποιία, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει ούτε οι συνέπειές του επί των πραγματικών «πολιτών» που υποφέρουν τόσο ως άνθρωποι όσο και ως νούμερα. Στην Ελλάδα «της πρώτης φοράς αριστερά» – λες και είχε τίποτα άλλο από το 1974 μέχρι σήμερα – δεν ευημερούν ούτε τα νούμερα, ακόμα και τα λαμόγια έχουν μουδιάσει βλέποντας τόσον αφ’υψηλού ανταγωνισμό και με «αντιστασιακές» μάλιστα περγαμηνές οι οποίες δεν αμφισβητούνται ούτε από τους «δεξιούς» διότι κι’αυτοί τη «λόξα» της επαγγελματικής αριστεράς ζηλεύουν κατά βάθος, άσχετα αν δεν τολμούν να το πούν φανερά. Εάν ο «λαός» μας είχε περισσότερη αυτογνωσία και θάρρος, θά’πρεπε ο κ. Σαμαράς μετά τη Νέα Δημοκρατία να διεκδικήση την αρχηγεία του ΣΥΡΙΖΑ συμβάλοντας και ως γεφυροποιός μεταξύ των συνιστωσών που με αυτό τον τρόπο θα απέφευγαν να βγάλουν τα μάτια τους που είναι για διακοσμητική χρήση ούτως ή άλλως.
Περεσύρθην και εγώ λογοτεχνικώς ενώ τα πράγματα δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους πολυτέλειες. Οι «τρομοκράτες δανειστές» δεν σηκώνουν παραμύθια πλέον για αυτό και η κυβέρνηση της «αξιοπρέπειας» και «περηφάνειας» έκοψε τις μαλακίες και ακούω ότι ζητάει πενήντα-τόσα δις δάνειο μόνο και μόνο για σταθεροποίηση. Από το «δεν θέλουμε άλλα δανεικά» περάσαμε στο θέλουμε όσα δανεικά χρειαζόμαστε και κατιτίς παραπάνω. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, η «πρώτη φορά αριστερά» δεν ήταν ποτέ εναντίον των δανεικών, άσχετα τί λένε τα κατά καιρούς οι φερέφωνά της, να τα πληρώση δεν ήθελε! Η στάση της είναι καθόλα νεοελληνικής υφής, αυτής που οι ανά περίπτωση εκπρόσωποί της έπλασαν κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσιν, σαν τα μούτρα τους δηλαδή!
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: 1) Στην Κοινωνία Ωρα Μέγκα σήμερα, καλεσμένη ήταν μεταξύ άλλων, το στέλεχος του ΚΚΕ, η ευπρεπεστάτη, κ. Αλεξάνδρα Μπάλου, η οποία απαντώντας σε κάποιον, είπε επί λέξει: «δεν είμαι ΤΟΣΟ χαζή»! Το ερώτημα είναι πόσο …
2) Μια εφημερίδα πάει περίπατο όταν οι επιστολές των αναγνωστών είναι ευφυέστερες της αρθρογραφίας της…
3) Κυβέρνηση παντός …Καϊρου και εθνικής …ωμοψυχίας!
