Ο μυστικός αντικομμουνιστικός στρατός της CIA ήταν ανεκτίμητο πλεονέκτημα όσον αφορά την καθοριστική επιρροή που ασκούσε στην πολιτική κατάσταση στη χώρα. Η υπόγεια συνεργασία μεταξύ της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας, του ελληνικού στρατού και της ελληνικής κυβέρνησης επιβεβαιώνεται κατ’ επανάληψη σε απόρρητα έγγραφα, την ύπαρξη των οποίων η ελληνική κοινή γνώμη πληροφορήθηκε έκπληκτη την εποχή των αποκαλύψεων της Gladio, το 1990

 

Κλεάνθης Γρίβας

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ

–

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ STAY BEHIND / GLADIO» ΤΟΥ ΝΑΤΟ

(δημοσιεύθηκε στην εφημ. «Πρώτο Θέμα», 11 και 18-12-2005)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΓΡΙΒΑΣ: Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ STAY BEHIND» (GLADIO) ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ (11 και 18 Δεκεμβρίου 2005)

2. ΗΠΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ: Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΤΥΑ «GLADIO / STAY BEHIND» ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ (20 Ιανουαρίου 2006)

1. Ερευνητές επικαλούνται μια σοβιετική παραποίηση προ 30 ετών
2. Μια σοβιετική πλαστογραφία προ 30 ετών επαναφέρεται από τους ερευνητές
3. Ο πρώην διευθυντής της CIA William Colby περιγράφει τη δημιουργία των δικτύων “Stay Behind”
4. Συμπέρασμα
5. ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΓΡΙΒΑΣ: ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΩΝ ΗΠΑ (31 Μαρτίου 2006)
6. «Εγχειρίδιο Εκστρατείας για τις Μυστικές Υπηρεσίες που διεξάγουν Επιχειρήσεις [απο]Σταθεροποίησης» (Field Manual, FM 30-31, Μάρτιος 1970)
7. Πρώτη μαρτυρία: Talat Turhan (1975)
8. Τι αποκαλύφθηκε έκτοτε
9. Η CIA διαψεύδει και επιβεβαιώνει (W. Colby και R. Cline)
10. DANIELE GANSER: E–mail ΣΤΟΝ ΚΛΕΑΝΘΗ ΓΡΙΒΑ (6 Μαρτίου 2003)

1. ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΓΡΙΒΑΣ:

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «STAY BEHIND / GLADIO» ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ

Η πλατεία των 5 φεγγαριών

(Εφημ. «Πρώτο Θέμα», 11 και 18 Δεκεμβρίου 2005)

«Θα πρέπει να επιτεθείτε στους πολίτες, σε άνδρες, γυναίκες, παιδιά, αθώους ανθρώπους που δεν έχουν καμιά σχέση με τα διάφορα πολιτικά παιχνίδια. Ο λόγος είναι απλός: Πρέπει να αναγκαστεί το κοινό να στραφεί στο κράτος απαιτώντας μεγαλύτερη ασφάλεια».

«Κάθε βομβιστική επίθεση από το 1969 και μετά συνδεόταν με μια ομάδα. Οι διαταγές δίνονταν από ένα μηχανισμό που ανήκε στο κράτος και, ειδικότερα, από μια παράλληλη μυστική δομή του υπουργείου Εσωτερικών».

Δήλωση του Ιταλού νεοφασίστα τρομοκράτη Vincent Vinciguerra, κατά τη διάρκεια της δίκης του, το 1990. Ο Vinciguerra το 1972 πήρε μέρος σε βομβιστική ενέργεια που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο τριών καραμπινιέρων. (Sunday Independent, 11/11/1990).

Αυτός ήταν ο στόχος της αμερικανο-νατοϊκής τρομοκρατικής Επιχείρησης Stay Behind που αιματοκύλησε τη Δυτική Ευρώπη τον τελευταίο μισό αιώνα: Μια μακριά συγκεκαλυμμένη επιχείρηση μαζικής τρομοκρατίας και εξαπάτησης των πληθυσμών των δυτικών χωρών που καθοδηγήθηκε από τις μυστικές υπηρεσίες της δύσης.

Εκατοντάδες αθώοι άνθρωποι δολοφονήθηκαν ή ακρωτηριάστηκαν με βομβιστικές και άλλες τρομοκρατικές επιθέσεις σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, τραίνα, σουπερμάρκετ, πάρκα, καφετέριες και γραφεία.

Όλες αυτές οι τρομοκρατικές επιθέσεις αρχικά αποδίδονται στην αριστερά ή σε κάποιο (πραγματικό και διαβρωμένο ή κατασκευασμένο) «ανατρεπτικό» γκροπούσκουλο και στη συνέχεια όλες αποδεικνύονται έργο πρακτόρων των αμερικανικών, νατοϊκών μυστικών υπηρεσιών και των «εθνικών» παραρτημάτων τους σε κάθε χώρα.

Αυτός ο βάναυσος βιασμός της πολιτικής σκέψης και της κριτικής ικανότητας, αποσκοπεί αφενός στην ενοχοποίηση της αριστεράς για το τρομοκρατικό φαινόμενο και αφετέρου στην επικάλυψη της βασικής διαπίστωσης που προκύπτει από τη μελέτη του της τρομοκρατίας στην Ευρώπη κατά τη μεταπολεμική περίοδο:

Η τρομοκρατία στη Δυτική Ευρώπη αναπτύχθηκε με βάση την πελώρια τρομοκρατική «Επιχείρηση Stay Behind» την οποία οργάνωσε και καθοδήγησε η «Μυστική Επιτροπή Σχεδιασμού» του γενικού αρχηγείου του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, η οποία εφαρμόστηκε στις διάφορες χώρες με διαφορετικές ονομασίες όπως «Επιχείρηση Gladio» (Ιταλία), «Επιχείρηση Ξίφος» (Γερμανία), «Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά» (Ελλάδα), κ.λ.π.

[Βλ. την Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το οργανωμένο έγκλημα στις χώρες της Ευρώπης (1990) και την Εκθεση της Κοινής Ερευνητικής Επιτροπής για την Τρομοκρατία του Ιταλικού Κοινοβουλίου και της Γερουσίας (1990)].

Η αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή «Επιχείρηση Stay Behind» αποκαλύφτηκε ότι ήταν ο ηθικός ή/και φυσικός αυτουργός όλων των ανθρωποκτόνων τρομοκρατικών ενεργειών (και όχι μόνο αυτών) που σημειώθηκαν στη δυτική Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Πίσω απ’ αυτήν την «επιχείρηση» φωτίστηκε η σχεδιασμένη καθοδηγητική, οργανωτική και χρηματοδοτική παρουσία των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και η συνεργασία τους με τις, δήθεν «εθνικές» μυστικές υπηρεσίες των διαφόρων χωρών που ελέγχονται από τον αμερικανικό παράγοντα.

Μετά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ για να διασφαλίσουν την αποτροπή ενδεχόμενης συμμετοχής της Αριστεράς στις κυβερνήσεις των δυτικών χωρών, οργάνωσαν ένα παράνομο δίκτυο «αποσταθεροποιητικής δραστηριότητας» γνωστό ως «Επιχείρηση Stay Behind», το οποίο:

1. Οργανώθηκε σε διάφορες χώρες με διαφορετικές κωδικές ονομασίες (Gladio, Κόκκινη Προβιά, Ομάδα Πληροφοριών και Ασφάλειας, κ.ά.).

2. Έδρασε μέσα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, έχοντας ιδιαίτερες σχέσεις με τις Υπηρεσίες Ασφαλείας και τις Μονάδες Καταδρομών κάθε χώρας.

3. Δραστηριοποιείται ακόμη και σήμερα σε πολλές χώρες υπό την καθοδήγηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.

Όλες οι χώρες που εισέρχονταν στο ΝΑΤΟ όφειλαν να υπογράψουν μια συμφωνία ότι δεσμεύονται να «ανεχθούν και να μην εμποδίσουν τις αντάρτικες οργανώσεις με δεξιό προσανατολισμό». [Avvenimenti, 28-11-1990]

Η πρώτη δημόσια παραδοχή της μυστικής νατοϊκής Eπιχείρησης Stay Βehind έγινε επισήμως στις 1 Αυγούστου 1990, από τον ιταλό πρωθυπουργό Giulio Andreotti ο οποίος, μιλώντας στην ιταλική γερουσία, επιβεβαίωσε ότι σε όλη τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου στην Ιταλία υπήρχε και δρούσε υπό τον αποκλειστικό έλεγχο και την καθοδήγηση του ΝΑΤΟ ένας παράνομος μυστικός στρατός τύπου Stay Behind με την κωδική ονομασία Gladio (ξίφος).

Με σημείο εκκίνησης αυτή την επιβεβαίωση, ξεκίνησε ένας χείμαρρος αποκαλύψεων για τη δράση αυτού του παράνομου δικτύου και τη σχέση του με την τρομοκρατία στη μεταπολεμική Ευρώπη:

• Στο ΒΕΛΓΙΟ, το δίκτυο έχει την ονομασία Sdra-8 και λειτουργεί ακόμη (αυτό δημιούργησε την παράλληλη οργάνωση «Catena» που δολοφόνησε τον Τζουλιέν Λαμπούτ, γραμματέα του ΚΚ του Βελγίου).

 

• Στη ΒΡΕΤΑΝΙΑ, η παρακρατική αυτή οργάνωση έχει την ονομασία Operation Stay Behind και χρηματοδοτείται από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Την δεκαετία του 1970, εκπαίδευσε πολλούς Ιταλούς νεοφασίστες στη Βρετανία, στρατολόγησε πολλούς Ιταλούς τρομοκράτες και ανέπτυξε στενούς δεσμούς με τη νεοφασιστική μασονική στοά Προπαγάνδα 2 (Π2) του Λίτσιο Τζέλλι, που ήταν βασικός μοχλός της τρομοκρατικής νεοφασιστικής δραστηριότητας στην Ιταλία, στη δυτική Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου.

Μεταξύ αυτών ήταν και οι Ιταλοί νεοφασίστες Ρομπίρτο Φιόρε (ένας από τους υπεύθυνους για τη σφαγή στο σταθμό της Μπολόνια) και Μάσσιμο Μορσίλο που καταδικάστηκαν το 1985 στην Ιταλία, για τη συμμετοχή τους στους ακροδεξιούς «’Ένοπλους Επαναστατικούς Πυρήνες» (ΝΑΤ) και διέφυγαν στο Λονδίνο ώστε να ξεφύγουν από την ιταλική δικαιοσύνη. Η εφημερίδα Guardian ανέφερε ότι «είναι πράκτορες της αγγλικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙ6 (βρετανική CIA) και στρατολογήθηκαν τις αρχές του 1980». (Guardian, 4/8/1998) Κατά την εφνερίδα Ill Messagero, «έφθασαν στην Αγγλία μέσω Λιβάνου, όπου μαζί με άλλους πράκτορες από δυτικές χώρες είχαν το καθήκον της διείσδυ­σης στις αραβικές εξτρεμιστικές οργανώσεις της Μέσης Ανατολής». (Il Messagero, 5/8/1998)

• Στη ΓΕΡΜΑΝΙΑ, το δίκτυο έχει την ονομασία Schwert (Ξίφος). Άρχισε να λειτουργεί το 1959, χρηματοδοτήθηκε από τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, στελεχώθηκε από την αντικομμουνιστική οργάνωση «Ένωση Γερμανικής Νεολαίας» (Bund Deutscher Jugend) και συμπεριλάμβανε πρώην ναζί αξιω­ματικούς των Ες-Ες. Λειτουργεί μέχρι σήμερα.

• Στην ΕΛΒΕΤΙΑ, είχε την ονομασία Ομάδα Πληροφοριών και Ασφάλειας. (Gruppo di Informazione e Sicurezza) Φακέλωσε 40.000 Ελβετούς, για τη συμμετοχή τους σε οργανώσεις της Αριστεράς.

• Στην ΙΣΠΑΝΙΑ, τα μέλη του παρακρατικού δικτύου δραστηριοποιούνταν με μεγάλη ευκολία με τις ευλογίες του καθεστώ­τος του Φράνκο. Χρησιμοποιούνται εναντίον της ΕΤΑ και παρέχουν διευ­κολύνσεις και στήριξη στα νεοφασιστικά κινήματα της Ευρώπης.

• Στην ΙΤΑΛΙΑ, η προετοιμασία και η εκτέλεση της τρομοκρατίας, που είναι γνωστή ως στρατηγική της έντα­σης, ανατέθηκε από τις αμερικανικές υπηρεσίες στην οργάνωση «Gladio» (το ιταλικό τμήμα της ΝΑΤΟϊκής Επιχείρησης Stay Behind) που δημιουργήθηκε με τη συνεργασία των ΗΠΑ και της ιταλικής μυστικής υπηρεσίας SΙFAR, το 1952. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, έχει ραγδαία ανάπτυξη στον ιταλικό χώρο.

• Στην ΟΛΛΑΝΔΙΑ, η αντίστοιχη οργάνωση υπάρχει από το 1950, αλλά οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι δεν έχει σχέση με το ΝΑΤΟ. Τα 635 μέλη της έχουν διεισδύσει στα εναλλακτικά κινή­ματα της χώρας.

• Στην ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ, ο τοπικός βραχίονας του ΝΑΤΟϊκού δικτύου, δραστηριοποιείται μέσω του δήθεν πρακτορείου ειδή­σεων Aginter Press, που αποτελεί και την κεντρική έδρα της Μαύρης Διεθνούς στην Ευρώπη.

• Στην ΕΛΛΑΔΑ, ο βραχίονας του παράνομου ΝΑΤΟϊκού δικτύου Επιχείρηση Stay Behind, δρούσε με την κωδική ονομασία Κόκκινη Προβιά.

Σύμφωνα με δηλώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου: «η παρακρατική οργάνωση Κόκκινη Προβιά δημιουργήθηκε το 1955, ως αποτέλεσμα ενός μυστικού τμήματος της συμφωνίας με βάση την οποία εγκαταστάθηκαν οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα». (Associated Press, 14-11-1990)

Η παρακρατική «Κόκκινη Προβιά» δημιουργήθηκε το 1955 από τη CIA και επανδρώθηκε, κυρίως, με ακροδεξιούς εξτρεμιστές που είχαν υπηρετήσει ή υπηρετούσαν στa ΛΟΚ (Λόχοι Ορεινών Καταδρομών) και σε άλλα ειδικά στρατιωτικά τμήματα, με πράκτορες των στρατιωτικών και πολιτικών μυστικών υπηρεσιών και με πολίτες. Για την εκτέλεση των πράξεων πολιτικής τρομοκρατίας, η «Κόκκινη Προβιά» συνεργαζόταν αρμονικά με τον υπόκοσμο. [Σημείωση: Τα ΛΟΚ οργανώθηκαν από τον αμερικανικό παράγοντα και ήταν ευθύς εξ’ αρχής υπό τον αποκλειστικό του έλεγχο],

• Το 1990, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ξέσπασε σάλος από το χείμαρρο των αποκαλύψεων για την ύπαρξη και τη δράση της παρακρατικής τρομοκρατικής επιχείρησης του ΝΑΤΟ που άπλωνε τα πλοκάμια της σε όλη την Ευρώπη, με την επωνυμία Επιχείρηση Stay Behind / Gladio, και, ιδίως, με τις αποκαλύψεις για το ρόλο της στη δημιουργία του κύματος της τρομοκρατίας που έπληξε την Ιταλία και αναδιέταξε εκ βάθρων την πολιτική της σκηνή.

Μετά απ’ αυτό, η προσοχή του ευρωπαϊκού Τύπου εστιάστηκε στην έρευνα για την Επιχείρηση Stay Behind και στα «εθνικά» παρακλάδια της, ανάμενα στα οποία συγκαταλεγόταν, φυσικά, και η ελληνική εκδοχή της. Έτσι, άρχισαν να έρχονται στο φως τα πρώτα στοιχεία γι’ αυτή την παρακρατική οργάνωση, σχεδόν 35 χρόνια μετά τη συγκρότησή της.

• Στις 9 Νοεμβρίου 1990, ο τότε υπουργός Άμυνας Γιάννης Βαρβιτσιώτης αναγκάστηκε να παραδεχτεί δημόσια ότι: «Έλληνες κομάντος (ΛΟΚ) και η CIA οργάνωσαν ένα βραχίονα του δικτύου το 1955, για να προβληθεί αντάρτικη αντίσταση σε οποιονδήποτε κομμουνιστή εισβολέα. Το εν λόγω δίκτυο, που ήταν γνωστό με την κωδική ονομασία Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά, διαλύθηκε το 1988». (John Palmer, Guardian, 10-11-1990)

• Στις 14 Νοεμβρίου 1990, το πρακτορείο Associated Press, επικαλούμενο επίσημες και δημοσιογραφικές αναφορές, μεταδίδει ότι: «Η ελληνική Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά οργανώθηκε το 1955, αλλά η σοσιαλιστική κυβέρνηση που ήρθε στην εξουσία το 1981, άρχισε να την αποσυναρμολογεί το 1985. Από το 1988, τα όπλα και τα πυρομαχικά άρχισαν να μεταφέρονται από τις μυστικές κρύπτες του δικτύου και να αποθηκεύονται σε μια στρατιωτική βάση κοντά στην Αθήνα, γεγονός που σηματοδότησε τη διάλυση του δικτύου». (Associated Press, 14-11-1990)

• Στις 16 Νοεμβρίου 1990, η εφημερίδα Independent αναφερόμενη στη θέση του Ανδρέα Παπανδρέου, που ήταν πρωθυπουργός κατά την οκταετία 1981-1988, γράφει: «Ο σοσιαλιστής πρώην πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, δήλωσε ότι η κυβέρνησή του διέλυσε τον ελληνικό βραχίονα της Επιχείρησης Gladio, τον οποίον περιέγραψε ως μια παρακρατική οργάνωση γνωστή ως Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά και που είχε συγκροτηθεί το 1955, ως αποτέλεσμα ενός μυστικού παραρτήματος της συμφωνίας με βάση την οποία εγκαταστάθηκαν οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα». (Independent, 16-11-1990)

Η συνωμοσία της σιωπής των διαχειριστών της εξουσίας, που επί 35 χρόνια κρατούσε σε πλήρη μυστικότητα την ύπαρξη και τη δράση μιας (άκρως επικίνδυνης) παρακρατικής τρομοκρατικής οργάνωσης, είχε σπάσει. Κάτω από την πίεση ενός πλήθους παραγόντων, η ελληνική κυβέρνηση ήταν υποχρεωμένη να ερευνήσει το ιστορικό ενός τρομοκρατικού δικτύου, που η ίδια είχε δημιουργήσει, ενισχύσει και καλύψει με κάθε δυνατό τρόπο. Η υπόθεση έπρεπε να «διερευνηθεί» με τρόπο ώστε να αποφευχθεί η σαρωτική ανατροπή των υφιστάμενων πολιτικών και στρατιωτικών ισορροπιών, τις οποίες ήταν σίγουρο ότι θα προκαλούσε η διαλεύκανσή της.

• Στις 20 Νοεμβρίου 1990, ο ευρωπαϊκός Τύπος αναφέρει ότι: «η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε τη διενέργεια έρευνας για μια μυστική συμφωνία μεταξύ των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και της CIA, που αποσκοπούσε στην οργάνωση ενός αντικομμουνιστικού αντάρτικου δικτύου, που αποτελούσε τμήμα της καλυμμένης επιχείρησης που αποκαλύφθηκε πριν από ένα μήνα στην Ιταλία υπό την κωδική ονομασία Gladio». (Richard Norton-Taylor, Guardian, 20-11-1990)

Η έρευνα αφορούσε ένα παράνομο δίκτυο το οποίο «στην Ελλάδα, είχε το κωδικό όνομα Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά, είχε οργανωθεί από τη CIA στα μέσα της δεκαετίας του 1950 και διαλύθηκε το 1988, σύμφωνα με την κυβέρνηση. Αξιωματικοί του παράνομου αυτού δικτύου, αναμίχθηκαν στο πραξικόπημα των συνταγματαρχών το 1967». (Richard Norton-Taylor, Guardian, 5-12-1990)

Με άλλα λόγια, η έρευνα αφορούσε ένα παράνομο παραστρατιωτικό και παρακρατικό δίκτυο που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις εσωτερικές (και όχι μόνο) πολιτικές εξελίξεις σε όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Μια παράνομη δομή που, κατά την άποψή μου, ήταν ο ηθικός και φυσικός αυτουργός ή συμμέτοχος σε όλες τις τρομοκρατικές ενέργειες που συγκλόνισαν τη χώρα κατά τη μεταπολεμική περίοδο.

• Από τη δολοφονία του ανεξάρτητου βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη (1963) και την πολύνεκρη τρομοκρατική βομβιστική ενέργεια στη γέφυρα του Γοργοπόταμου, στην οποία έχασαν τη ζωή τους 13 άτομα (1964) μέχρι την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας (1967).

• Από τη δολοφονία του σταθμάρχη της CIA στην Ελλάδα, Ρίτσαρντ Γουέλς (1975), μέχρι τη δολοφονία του βουλευτή Παύλου Μπακογιάννη (1989), κι από εκεί, μ’ ένα άλμα, στη δολοφονία του Βρετανού ταξίαρχου Τζόρτζ Σόντερς (2000).

Όπως είναι ευνόητο, καμιά «δημοκρατία» δεν θα μπορούσε να αντέξει σε μια συστηματική έρευνα μ’ αυτό το αντικείμενο. Γι’ αυτό το λόγο, η έρευνα, απλώς, ανακοινώθηκε. Δεν έγινε και δεν θα γίνει ποτέ. Ο φάκελος της ΝΑΤΟϊκής «Επιχείρησης Stay Behind» και της τρομοκρατίας στη χώρα μας θα παραμείνει κλειστός, όπως τόσοι άλλοι. Και οι τρομοκράτες θα παραμείνουν «μυστικοί», όπως οι ποικιλώνυμες μυστικές υπηρεσίες που τους κατασκεύασαν και τους κατασκευάζουν.

Γιατί, απλούστατα, όταν ο διώκτης και ο διωκόμενος ταυτίζονται, η σύλληψη του «διωκόμενου» είναι, αντικειμενικά, αδύνατη και αδιανόητη.

Για λόγους που συνδέονται με τους κεντρικές επιδιώξεις της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής, η τρομοκρατία ήταν, είναι και θα είναι μια ακροδεξιά και νεοφασιστική υπόθεση πρακτόρων, όπως συνάγεται από την εμπειρία των χωρών που προχώρησαν σε μια (έστω και πρόχειρη) έρευνα για το τρομοκρατικό φαινόμενο στη μεταπολεμική Ευρώπη.

«Στην Ιταλία, σε 12 χρόνια, από το 1969 μέχρι το 1980, σημειώθηκαν 4.298 τρομοκρατικές πράξεις κάθε είδους. Οι νεοφασίστες και οι ακροδεξιοί σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες υπήρξαν υπεύθυνοι για το 68% όλων των τρομοκρατικών ενεργειών γενικά και, σχεδόν, για το 90% εκείνων που είχαν ανθρωποκτόνο αποτέλεσμα».

[Από την Έκθεση της Επιτροπής για την Τρομοκρατία του Ιταλικού Κοινοβουλίου, 1990]

Οι μυστικές υπηρεσίες (μηχανισμοί που εκ φύσεως ενσωματώνουν το ψεύδος, τη συνομωσία, την απάτη, την προβοκάτσια και τη σκευωρία ως λειτουργικά τους στοιχεία) και ο μεγα-μηχανισμός της προπαγάνδας (που αποσκοπεί στην ακύρωση της κριτικής σκέψης και στην αυτόβουλη προσχώρηση των πολιτών στους σχεδιασμούς της εξουσίας), αναγορεύονται σε πηγή της αλήθειας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, προκειμένου η κοινωνία να παραδοθεί «στη σφήκα και στο ξυνόχορτο» της εξουσίας και θα λειτουργούν όλο και πιο εντατικά.

Και ο λόγος είναι απλός: Στην εν εξελίξει εξάλειψη όλων των κοινωνικών και πολιτικών ελευθεριών που κατακτήθηκαν στη διάρκεια του 20^ου αιώνα, και στην διαφαινόμενη κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας και του ασφαλιστικού συστήματος (με χρονικό ορίζοντα το 2015), θα υπάρξουν μαζικές αντιδράσεις οι οποίες πρέπει να εξουδετερωθούν. Εξ’ ου και η ανάγκη για τους διαχειριστές της εξουσίας να επιβάλλουν ένα ολοκληρωτικό Ποινικό Δίκαιο που βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στην (κατασκευασμένη) στην υποψία (κάθε άνθρωπος της «διπλανής πόρτας» καθίσταται δυνάμει «ύποπτος») μέσω μιας «αντι-τρομοκρατικής» νομοθεσίας που θα καθίσταται ολοένα και σκληρότερη.

Η σπαραχτική προειδοποίηση του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού, «Mην αμελήσετε. Πάρτε μαζί σας νερό, το μέλλον έχει πολύ ξηρασία», είναι πιο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά. Μια στιγμή πριν απ‘ το χάος, όταν όλα φαίνονται χαμένα και όταν «μέσα στο μπουμπουνητό της βλακείας βουβαίνεται η λογική», κανένας δεν μπορεί να «παραμένει εν πλήρει συγχύσει αθώος».

Κλεάνθης Γρίβας

Διαβάστε:

■ Daniele Ganser: «NATO’s Secret Armies: Operation Gladio and Terrorism in Western Europe» («Οι μυστικοί στρατοί του ΝΑΤΟ: Η Επιχείρηση Gladio και η τρομοκρατία στη δυτική Ευρώπη»), Frank Gass, London, 2005. Εξαιρετικό βιβλίο που εκπονήθηκε ως διδακτορική διατριβή και αποτελεί υπόδειγμα ακαδημαϊκής έρευνας για τη σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης. O Ganser είναι διευθυντής του διευθυντής-ερευνητής στο Κέντρο Μελετών για την Ασφάλεια του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ζυρίχης (Center for Security Studies at the Federal Institute of Technology, ETH),.

■ Philip Willan: Puppetmasters: The Political Use of Terrorism in Italy» («Διαχειριστές Μαριονετών: Η πολιτική χρήση της τρομοκρατίας στην Ιταλία»), Authors Choise Press, London, 2002. Εξαίρετο βιβλίο που αποτελεί υποδειγματική δημοσιογραφική έρευνα. Ο Willan είναι ανεξάρτητος δημοσιογράφος και συνεργάζεται με πολλές εφημερίδες και περιοδικά (The Gardian, The Observer, κ.α.).

■ Κλεάνθης Γρίβας: Τρομοκρατία: Ένα προνιούχο μέσο άσκησης πολιτικής – Το ΝΑΤΟ και η επιχείρηση Gladio (Αθήνα, Παπαζήσης, 2001).

■ Κλεάνθης Γρίβας: Αντιφάκελος 17Ν: (Αθήνα, Κάκτος, 2003)

■ Κλεάνθης Γρίβας: Πλανητική Κυριαρχία και «Ναρκωτικά»: Τα «ναρκωτικά» ως εργαλείο της αμερικανικής εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής (Αθήνα, Νέα Σύνορα, 1995).

Δείτε:

• Gladio του Allan Frankovich. Εκπληκτικό ντοκιμαντέρ σε τρία μέρη που προβλήθηκε στο BBC2 τον Ιουνίου 1992 (1. The Ring Masters, 2. The Puppetteers, 3. The Foot Soldiers)

• Η Πλατεία των 5 φεγγαριών (Five Moons Square) του Ρένζο Μαρτνέλλι (Ιταλία, 2003). Κινηματογραφικό έργο με μα τη δολοφονία του Aldo Moro από τις αμερικανο-νατοϊκές και ιταλικές μυστικές υπηρεσίες.

——————————————————————-

Δημοσίευση: 20 Ιαν. 2006 – Ενημέρωση: 20 Ιαν. 2006

2. ΗΠΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ:

Παραπληροφόρηση για τα Δίκτυα «Gladio/Stay Behind» επανέρχεται στην επιφάνεια

(20 Ιανουαρίου 2006)

1. Ερευνητές επικαλούνται μια σοβιετική παραποίηση προ 30 ετών

Τον Δεκέμβριο του 2005, με παραπληροφόρηση που επανήλθε στην επιφάνεια στην Ελλάδα, προβλήθηκε ο ψευδής ισχυρισμός ότι το μυστικό δίκτυο “Stay Behind”, το οποίο η ελληνική κυβέρνηση είχε οργανώσει με τη βοήθεια της CIA, διέπραξε πράξεις τρομοκρατίας.

Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, οι δυτικοευρωπαϊκές χώρες οργάνωσαν τα μυστικά δίκτυα “Stay Behind”, που σχεδιάστηκαν για να αποτελέσουν πυρήνες των κινημάτων αντίστασης, στην περίπτωση που η Σοβιετική Ένωση εισέβαλε και κατελάμβανε τη δυτική Ευρώπη.

Ο Έλληνας συγγραφέας, ο οποίος προβάλλει τον σχετικό ισχυρισμό και ένας Ελβετός ερευνητής, ο οποίος έγραψε για τα δίκτυα “Stay Behind” ένα βιβλίο το 2005, επικαλέστηκαν ως έγκυρη μια, χρονολογούμενη από τη δεκαετία του ’70, σοβιετική πλαστογραφία εγγράφου, το οποίο από καιρό έχει προσδιοριστεί δημόσια ως πλαστό.

Η ονομασία «Gladio» (στα ιταλικά σημαίνει «ξίφος») δόθηκε από την ιταλική κυβέρνηση στο δίκτυο “Stay Behind”, το οποίο οργανώθηκε στις αρχές του Ψυχρού Πολέμου. Παρόμοια δίκτυα οργάνωσαν κι άλλες δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Κατά τη διάρκεια του 2^ου Παγκόσμιου Πολέμου οργανώθηκαν σε όλη την Ευρώπη αντιναζιστικά κινήματα αντίστασης, αλλά ο εφοδιασμός τους με ρίψεις αλεξιπτώτων ή άλλα παρακινδυνευμένα μέσα παρέμεινε δύσκολος και αβέβαιος.

Τα δίκτυα “Stay Behind” προσπάθησαν να αποφύγουν παρόμοια προβλήματα, κρύβοντας εκ των προτέρων όπλα σε μυστικές κρύπτες και στρατολογώντας εθελοντές, οι οποίοι θα αποτελούσαν τους πυρήνες των αντιστασιακών κινημάτων, εάν αυτό κρινόταν απαραίτητο. Το πρόγραμμα αυτό παρέμεινε ως ένα από τα καλύτερα φυλασσόμενα μυστικά του ψυχρού πολέμου, έως ότου αποκαλύφθηκε στα τέλη του 1990, πρώτα στην Ιταλία και αργότερα σε άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες.

Αμέσως μετά την αποκάλυψη της ύπαρξης των δικτύων “Stay Behind”, αρκετά μέσα ενημέρωσης άρχισαν να τα κατηγορούν για παράνομες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων και τρομοκρατικών πράξεων, στο εσωτερικό των διαφόρων χωρών.

Τον Απρίλιο του 1992, περίπου 18 μήνες μετά από την αποκάλυψη της Gladio, ο δημοσιογράφος Jonathan Kwitny έγραψε («The Nation») ότι: «τα μέχρι τώρα στοιχεία δεν επιβεβαιώνουν τους αρχικούς ισχυρισμούς ότι οι μυστικοί στρατοί χρησιμοποίησαν τις μυστικές κρύπτες όπλων και εκρηκτικών, με τα οποία τους εφοδίασε η CIA, για να διαπράξουν ενέργειες πολιτικής βίας με αποτέλεσμα τη δολοφονία πολιτών».

Εντούτοις, παρόμοιοι ισχυρισμοί επανήλθαν στην επιφάνεια στις 18 Δεκεμβρίου 2005, όταν η, μεγάλης κυκλοφορίας, ελληνική κυριακάτικη εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», η οποία έχει ερευνητικό προσανατολισμό, δημοσίευσε ένα πλήρες άρθρο δύο σελίδων του Κλεάνθη Γρίβα με τίτλο «Η τρομοκρατία στη μεταπολεμική Ευρώπη». Ο Γρίβας κατηγόρησε το ελληνικό δίκτυο “Stay Behind” ως υπεύθυνο για αρκετές δολοφονίες και βομβιστικές ενέργειες.

Μερικοί από τους ισχυρισμούς είναι σαφώς παράλογοι. Ο Γρίβας κατηγορεί το ελληνικό δίκτυο “Stay Behind”, γνωστό ως «Προβιά» (sheepskin) ή «Κόκκινη Προβιά» (red sheepskin), ότι οργανώθηκε από τις ελληνικές ειδικές δυνάμεις και τη CIA για τη δολοφονία του σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα Richard Welch το 1975. Κατά παράδοξο τρόπο συνεπώς ο Γρίβας κατηγορεί τη CIA ότι διαδραμάτισε ρόλο στη δολοφονία ενός από τους ανώτερους υπαλλήλους της.

Ο Γρίβας κατηγόρησε επίσης το δίκτυο «Κόκκινη Προβιά» για τη δολοφονία του Βρετανού στρατιωτικού ακόλουθου Stephen Saunders στην Αθήνα το 2000, παρά το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δήλωσε ότι διέλυσε το ελληνικό δίκτυο “Stay Behind” το 1988. Στην πραγματικότητα, υπεύθυνη και για τις δύο δολοφονίες ήταν η ελληνική τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη».

2. Μια προ 30 ετών σοβιετική πλαστογραφία επαναφέρεται από τους ερευνητές

Ο Γρίβας και άλλοι εξέχοντες ερευνητές της περιπτώσεως του δικτύου “Stay Behind” εμφανίζονται επηρεασμένοι από ένα πλαστό κείμενο που εμφανίστηκε αρχικά το 1976, μια σοβιετική παραποίηση, η οποία ισχυρίζεται ότι αποτελεί το Παράρτημα Β (Supplement B) ενός ειδικού εγχειρίδιου του Αμερικανικού Στρατού (U.S. Army’s Field Manual 30-31).

Ο Αμερικανικός Στρατός πράγματι είχε ένα Field Manual (FM) 30-31 στη δεκαετία του ’70, στο οποίο υπήρχε «Παράρτημα Α» αλλά όχι και «Παράρτημα Β». Το προβαλλόμενο «Παράτημα Β» αποτελούσε πλαστό έγγραφο, ευθέως συνδεόμενο με τη σοβιετική υπηρεσία παραπληροφόρησης.

Το Εγχειρίδιο Field Manual 30-31B, γνωστό επίσης ως «Εγχειρίδιο Westmoreland», επειδή υπογράφηκε σκοπίμως από τον στρατηγό William Westmoreland, καταγγέλθηκε ως «καθ’ ολοκληρία κατασκευασμένο» τον Φεβρουάριο 1980, κατά τις ακροάσεις ενώπιον της Μόνιμης Ειδικής Επιτροπής για τις Υπηρεσίες Πληροφοριών της Βουλής των Αντιπροσώπων (U.S. House of Representatives Permanent Select Committee on Intelligence). Στη Δήλωση που κατατέθηκε αναφερόταν:

«Τον Φεβρουάριο του 1976, μια φωτοτυπία του πλαστού FM 30-31B αναρτήθηκε στον πίνακα ανακοινώσεων της πρεσβείας των Φιλιππίνων στην Μπανγκόκ (Ταϊλάνδη), με τη σημείωση ότι προερχόταν από ανώνυμο «ενδιαφερόμενο πολίτη». Η ενέργεια αποτελεί τυπική πρακτική του σοβιετικού μπλοκ. Το υλικό συγκέντρωσε ελάχιστη προσοχή. Το FM 30-31B επανεμφανίστηκε το 1978 όταν ανατυπώθηκε σε δύο ισπανικές εφημερίδες, την El Pais (18 Σεπτεμβρίου 1978) και την El Triunfo (23 Σεπτεμβρίου 1978). Ήταν δουλειά ενός Ισπανού κομμουνιστή και ενός αξιωματούχου των κουβανικών μυστικών υπηρεσιών. Από τον Σεπτέμβριο του 1978 και μετά το εγχειρίδιο ή και τα σχετικά με αυτό άρθρα δημοσιεύτηκαν στον διεθνή τύπο σε περισσότερες από 20 χώρες, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ».

[Πηγή: Σοβιετική συγκαλυμμένη δράση (επίθεση παραποίησης), Ακροάσεις ενώπιον της Υποεπιτροπής της Μόνιμης Ειδικής Επιτροπής Πληροφοριών της Βουλής των Αντιπροσώπων, 96ο Κογκρέσο, 2^η σύνοδος, 6 και 19 Φεβρουαρίου 1980, σελ. 86].

Στη Δήλωση προστίθετο ότι «το καλοκαίρι του 1979, οι Σοβιετικοί δημιούργησαν αντίγραφα του παραποιημένου εγγράφου στην πορτογαλική γλώσσα και τα κυκλοφόρησαν κρυφά μεταξύ των στρατιωτικών αξιωματούχων στη Λισαβόνα». (σελ. 87)

Η παραποίηση έγινε με τρόπο ώστε να προσφέρεται η «απόδειξη» ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες υποκινούσαν τρομοκρατικές ενέργειες σε ξένες χώρες, που δηλώνονται, στο τμήμα «Πράκτορες Ειδικών Επιχειρήσεων»:

«Είναι πιθανό σε κάποιες περιόδους οι φιλικές κυβερνήσεις να στέκουν παθητικά ή αναποφάσιστα απέναντι στην αντιμετώπιση του κομμουνισμού ή των κομμουνιστικής έμπνευσης υπονομευτικών δραστηριοτήτων και να μην αντιδρούν με το αναγκαίο σθένος στις εκτιμήσεις που τους διαβιβάζονται από τις αμερικανικές Υπηρεσίες Πληροφοριών. Τέτοιου είδους καταστάσεις μπορεί να προκύψουν ιδιαίτερα όταν η υπονομευτική δραστηριότητα, για λόγους τακτικής που θα της εξασφαλίσει ένα πλεονέκτημα, απέχει προσωρινά από τη χρήση βίας, γεγονός που δημιουργεί σ τις αρχές της φιλικής χώρας την ψευδαίσθηση της ασφάλειας.

Σ‘ αυτές τις περιπτώσεις, οι αμερικανικές στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες θα πρέπει να είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν ειδικές επιχειρήσεις, ικανές να πείσουν την κυβέρνηση και την κοινή γνώμη ότι ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη να καταπολεμηθεί.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου, οι αμερικανικές στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες επιβάλλεται να διεισδύσουν στις ανατρεπτικές οργανώσεις με ειδικούς πράκτορες που θα έχουν αποστολή να συγκροτήσουν ομάδες δράσης από τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία αυτών των οργανώσεων… Αυτές οι υπό των έλεγχο των μυστικών υπηρεσιών ομάδες δράσης, θα εξαπολύσουν κύμα βίαιων ή μη ενεργειών, αναλόγως των περιστάσεων. Τέτοιες ενέργειες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν όσες περιγράφονται στο FM 30-31 και χαρακτηρίζονται ως Φάση ΙΙ και ΙΙΙ της ανατρεπτικής δραστηριότητας.

Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν είναι δυνατή η διείσδυση πρακτόρων στην ηγεσία αυτών των πολιτικών ομάδων, στον επιδιωκόμενο σκοπό μπορεί να οδηγήσει η χρησιμοποίηση οργανώσεων της άκρας αριστεράς» ...“

[Πηγή: Σοβιετική συγκαλυμμένη δράση (επίθεση παραποίησης), σ. 184].

Ένα κακής ποιότητας αντίγραφο αυτής της παραποίησης και μια αποχαρακτηρισμένη σημείωση, η οποία περιγράφει πώς προέκυψε το θέμα, μπορεί να αναζητηθεί στο Διαδίκτυο.

Ο Γρίβας και άλλοι ερευνητές της περιπτώσεως του δικτύου “Stay Behind” αντιμετώπισαν τη σοβιετική παραποίηση σαν να ήταν γνήσιο έγγραφο.

Ο Γρίβας στο βιβλίο του «Τρομοκρατία: προνομιούχο μέσο της χάραξης πολιτικής», μεταχειρίζεται, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, το FM 30-31B σαν να ήταν αυθεντικό. Ένα άρθρο στην ελληνική εβδομαδιαία κομμουνιστική εφημερίδα «Ριζοσπάστης» στις 4 Αυγούστου 2002 (όπου δηλώνεται ότι οι πληροφορίες πάρθηκαν από το βιβλίο του Γρίβα) θεωρεί το FM 30-31B ως αποδεικτικό στοιχείο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονταν πίσω από την άνοδο της ακροαριστερής τρομοκρατίας στη δυτική Ευρώπη στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Γράφει:

«Αξίζει να σημειωθεί ότι η εφαρμογή του Εγχειριδίου συνέπεσε με ένα κύμα τρομοκρατικής δραστηριότητας, όπως αυτή της RAF (Φράξια Κόκκινος Στρατός) στη Δυτική Γερμανία και των Ερυθρών Ταξιαρχιών στην Ιταλία. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι δραστηριότητες της 17N (17 Νοέμβρη) στην Ελλάδα, άρχισαν το 1975. Ήταν ένας κρίσιμος χρόνος που περιέλαβε όλα τα χαρακτηριστικά στο εγχειρίδιο».

Ο Ελβετός ερευνητής Daniele Ganser, που εργάζεται στο Κέντρο Μελετών Ασφάλειας της Ζυρίχης, επηρεάστηκε επίσης από την παραποίηση. Ο Ganser μεταχειρίζεται το παραποιημένο έγγραφο ως γνήσιο στο βιβλίο του Οι μυστικοί στρατοί του ΝΑΤΟ: Η Επιχείρηση Gladio και η Τρομοκρατία στη Δυτική Ευρώπη (2005) και το περιλαμβάνει ως βασικό ντοκουμέντο στην σχετική με το βιβλίο του ιστοσελίδα. Ο Ganser γράφει ότι «το FM 30-31B είναι ίσως το σημαντικότερο έγγραφο του Πενταγώνου όσον αφορά τους μυστικούς στρατούς “Stay Behind”». Και συμπληρώνει ότι το πλαστό έγγραφο μπορεί να αποτελεί το σχεδιάγραμμα των τρομοκρατικών πράξεων που έγιναν στη Δυτική Ευρώπη κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου.

3. Ο πρώην διευθυντής της CIA William Colby περιγράφει τη δημιουργία των δικτύων “Stay Behind”

Ο τέως διευθυντής της CIA William Colby αναφέρει στα απομνημονεύματά του (Honorable Man, 1978) το ρόλο που διαδραμάτισε ο ίδιος στην οργάνωση των δικτύων “Stay Behind” στη Σκανδιναβία:

«Ένας από τους κύριους τομείς του OPC [Office of Policy Coordnation, Γραφείο Πολιτικού Συντονισμού, μονάδα της CIA αρμόδια για τις παραστρατιωτικές δραστηριότητες] προγραμμάτιζε (το 1951) την αντιμετώπιση μιας, καθόλου απίθανης, δυνατότητας σοβιετικής εισβολής στη δυτική Ευρώπη. Και, στην περίπτωση που οι Ρώσοι θα πετύχαιναν να καταλάβουν κάποια ή όλες τις χώρες της ηπείρου… το OPC ήθελε να είναι σε θέση να ενεργοποιήσει καλά-οπλισμένους και καλά οργανωμένους αντάρτες εναντίον των κατακτητών… Αλλά αυτή τη φορά, αντίθετα από τις παρόμοιες παραστρατιωτικές ομάδες του OSS που πήγαν να βοηθήσουν τους Γάλλους Μaquis και άλλες ομάδες αντίστασης κατά τη διάρκεια του 2^ου Παγκόσμιου Πολέμου, το OPC δεν ήθελε να οπλίσει και να οργανώσει παρτιζάνους μετά την κατοχή της χώρας χρησιμοποιώντας παρακινδυνευμένα μέσα όπως οι νυκτερινές πτήσεις ή οι ρίψεις εφοδίων και ανδρών πίσω από τις εχθρικές γραμμές. Όχι… αυτή τη φορά σκοπεύαμε να έχουμε έτοιμη αυτή την ικανότητα αντίστασης, πριν από την κατοχή μιας χώρας και, στην πραγματικότητα, πριν από την εισβολή. Είμαστε αποφασισμένοι να οργανώσουμε και να ενισχύσουμε αυτή την ικανότητα τώρα, ενώ είχαμε ακόμα το χρόνο να το κάνουμε σωστά και με ελάχιστο ρίσκο. Κατά συνέπεια, το OPC είχε αναλάβει ένα σημαντικό πρόγραμμα σε όλες εκείνες τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες που διακρινόταν ότι θα μπορούσαν να αποτελέσουν στόχο μιας σοβιετικής επίθεσης, το οποίο στη γλώσσα των μυστικών υπηρεσιών ήταν γνωστό ως Δίκτυα “Stay Behind”: Μυστικές υποδομές των ηγετών και του εξοπλισμού, που εκπαιδεύονται και είναι έτοιμοι να κληθούν σε δράση ως δυνάμεις δολιοφθοράς και κατασκοπείας, όταν έρθει ο καιρός». (σ. 81-82)

Ο Colby καθιστά σαφές ότι οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ με τους οποίους συνεργάστηκε στη Σκανδιναβία ήταν πλήρως ενήμεροι και συμμέτοχοι σ’ αυτά τα σχέδια:

«Οι ίδιες οι κυβερνήσεις θα οικοδομούσαν τα δικά τους δίκτυα “Stay Behind” και θα τα ενεργοποιούσαν από την εξορία, προκειμένου να συνεχιστεί ο αγώνας. Αυτά τα δίχτυα έπρεπε να συντονιστούν με τα σχέδια του ΝΑΤΟ, τα ραδιόφωνά τους έπρεπε να γαντζωθούν σε μια μελλοντική θέση εξόριστων, και ο εξειδικευμένος εξοπλισμός έπρεπε να εξασφαλιστεί από CIA και να εναποθηκευθεί σε κρυφές κρύπτες σε χιονώδεις περιοχές για να χρησιμοποιηθεί όταν χρειαστεί». (σ. 82)

4. Συμπέρασμα

Ένα σοβιετικό κατασκεύασμα που χρονολογείται εδώ και 30 χρόνια ως παραποίηση, περιλαμβάνεται ως ένα από τα κεντρικά «αποδεικτικά στοιχεία» για να υποστηριχθεί η λανθασμένη αντίληψη ότι τα δυτικοευρωπαϊκά Δίκτυα “Stay Behind” συμμετείχαν στην τρομοκρατία, με αμερικανική υποκίνηση. Αυτό δεν ισχύει. Και εκείνοι που ερευνούν τα δίκτυα “Stay Behind” θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί όταν αξιολογούν την αξιοπιστία της πηγής του υλικού τους.

——————————————————————-

3. ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΓΡΙΒΑΣ:

Απάντηση στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ

(31 Μαρτίου 2006)

1. «Εγχειρίδιο Εκστρατείας για τις Μυστικές Υπηρεσίες που διεξάγουν Επιχειρήσεις [απο]Σταθεροποίησης»

(Field Manual, FM 30-31, Μάρτιος 1970)

Σε ό,τι αφορά την απάντηση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ σε άρθρα και βιβλία μου για την τρομοκρατία, αρχικά θα ήθελα να κάνω δύο σημαντικές παρατηρήσεις:

1) Μέχρι τώρα οι ΗΠΑ αρνούνταν την ύπαρξη της ΝΑΤΟϊκής τρομοκρατικής επιχείρησης Stay Behind (που εξειδικεύτηκε με διάφορες κωδικές ονομασίες κατά την εφαρμογή της στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, όπως Gladio στην Ιταλία, Κόκκινη Προβιά στην Ελλάδα, Γκρίζοι Λύκοι στην Τουρκία, SDRA-8 στο Βέλγιο, κ.λ.π.). Τώρα, πρώτη φορά, την αναγνωρίζουν.

2) Μέχρι τώρα οι ΗΠΑ αρνούνταν την ύπαρξη του διαβόητου Εγχειρίδιου “Field Manual 30-31” και των τριών “Παραρτημάτων” του (Α, Β και C). Τώρα, για πρώτη φορά, παραδέχονται την ύπαρξη του Εγχειριδίου και του Παραρτήματος Α, αρνούνται την ύπαρξη του Παραρτήματος Β και δεν κάνουν λόγο για το Παράρτημα C.

Υπενθυμίζω ότι στο βιβλίο μου με τίτλο «Τρομοκρατία , ένα προνομιούχο μέσο άσκησης πολιτικής» και υπότιτλο «Το ΝΑΤΟ και η Επιχείρηση Gladio» (εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα, 2001) στο κεφάλαιο «Το αμερικανικό Εγχειρίδιο Τρομοκρατικών Ενεργειών» (σ. 57) έγραφα:

«Το “Εγχειρίδιο Εκστρατείας για τις Μυστικές Υπηρεσίες που διεξάγουν Επιχειρήσεις [απο]Σταθεροποίησης”:

1) Κοινοποιήθηκε το Μάρτιο 1970 στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, με τα κωδικά στοιχεία FM 30-31 (Field Manual/Εγχειρίδιο Επιχειρήσεων), συνοδευόμενο από 3 παραρτήματα (FM 30-31 A, B και C).

2) Έφερε τις υπογραφές των στρατηγών Westmorland και Wicklam (ο Westmorland ήταν τότε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων και είχε διατελέσει αρχηγός των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στο Βιετνάμ).

3) Χαρακτηριζόταν «αυστηρά απόρρητο κατηγορίας ΙΙ», δηλαδή κατηγορίας που δεν υπόκειται σε αυτόματο αποχαρακτηρισμό μετά την πάροδο προκαθορισμένου χρονικού διαστήματος.

4) Άρχισε να εφαρμόζεται για την αποσταθεροποίηση στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, αμέσως μετά την κοινοποίησή του (1970), αλλά η αναγωγή του σε «καθημερινή πρακτική» των μυστικών υπηρεσιών γίνεται κυρίως κατά την εποχή στην οποία αρχηγοί της CIA είναι ο Ούλιαμ Κόλμπι (έως το 1975) και ο Τζορτζ Μπους, πατήρ (το 1976).

‘Ενα μέρος του δημοσιεύτηκε στην τουρκική εφημερίδα Μπαρίς (1975). Ο δημοσιογράφος που το δημοσιοποίησε, εξαφανίστηκε από προσώπου γης.

Το «Παράρτημα Β» δόθηκε στη δημοσιότητα από την ισπανική εφημερίδα El Pais (18/9/1978) και το ισπανικό περιοδικό Triunfo (23/9/1978), από όπου αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Le Monde.

Oλόκληρο το ντοκουμέντο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Το Βήμα (22/10/1978) με τον τίτλο “Απόρρητο αμερικανικό εγχειρίδιο για επιχειρήσεις αποσταθεροποίησης στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης”.

Με πρωτοβουλία μου αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη (6/10/1989) και αποσπάσματά του καταχώρησα σε άρθρο μου στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία (11/4/1990)».

2. Πρώτη μαρτυρία: Talat Turhan (1975)

Στην Τουρκία, ο αξιωματικός Talat Turhan είναι ένας από σημαίνοντες ειδικούς και από τους πρώτους που άσκησαν κριτική στις μυστικές μονάδες της Επιχείρησης Gladio και στις τακτικές τους.

Το 1975 ο Talat Turhan εξέδωσε το Άκρως Απόρρητο FM 30-31 (το οποίο είχε μεταφραστεί στα τουρκικά και υπογραφεί από τον τότε αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατηγό Ali Keskiner), παρά την ισχυρή αντίθεση μερίδας της ηγεσίας του στρατού.

O Talat Turhan συμμετείχε στο πραξικόπημα του 1960 μαζί με 38 άλλους αξιωματικούς. Το 1964 ήταν στην ομάδα ενός στρατηγού που αποπέμφθηκε από τον τουρκικό στρατό. Μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1971, συνελήφθη και βασανίστηκε από άνδρες των μυστικών μονάδων του δικτύου Gladio στην Τουρκία. Και ήδη από τότε, ο Turhan είχε δηλώσει: «Πρόκειται για μια από τις μυστικές μονάδες που υπάρχουν στις χώρες του NATO». Η δήλωση αποτελούσε μια πρώιμη αποκάλυψη της Gladio, στην οποία δεν δόθηκε συνέχεια.

3. Τι αποκαλύφθηκε έκτοτε

Το απολύτως αυθεντικό αμερικανικό εγχειρίδιο (από)σταθεροποιητικών ενεργειών FM 30-31 (ή Εγχειρίδιο για Δολοφόνους, όπως το χαρακτηρίζει ο ευρωπαϊκός τύπος) παρουσιάστηκε αρχικά στο κοινό στη δεκαετία του ’70 παρά τις ισχυρές αντιθέσεις διαφόρων μυστικών ομάδων, των ΗΠΑ και του Τουρκικού στρατιωτικού καταστημένου.

Το ντοκουμέντο FM 30-31B έχει ημερομηνία 18 Μαρτίου 1970, προέρχεται από το Επιτελείο του στρατού των ΗΠΑ στην Ουάσινγκτον DC και υπογράφεται από τον στρατηγό W.C Westmoreland.

H πρωτότυπη αγγλική έκδοση του FM 30-31B περιλαμβάνεται στη συλλογή ντοκουμέντων της Ερευνητικής Επιτροπής του Ιταλικού Κοινοβουλίου για τις διασυνδέσεις των ΗΠΑ με τη μυστική στοά P2 που η ύπαρξή της αποκαλύφθηκε το 1981 (Commissione parlamentare d‘ inchiesta sulla loggia massonica P2. Allegati alla Relazione Doc. XXIII, n. 2-quater/7/1 Serie II, Vol. VII, Tomo I, Roma 1987, σ. 287-298).

▪ 1975: η τουρκική εφημερίδα Baris προανήγγειλε τη δημοσίευση του FM 30-31, αλλά ο Τούρκος δημοσιογράφος της Baris που είχε στην κατοχή το μυστικό εγχειρίδιο εξαφανίστηκε και έκτοτε δεν έχει δώσει κανένα σημάδι ζωής.

▪ 1976: το περιοδικό Triunfo δημοσίευσε τα αποσπάσματα του εγχειριδίου παρά τις τρομερές πιέσεις που της ασκήθηκαν για να αποτραπεί η δημοσίευσή του.

▪ 1976: το ιταλικό πολιτικό περιοδικό L‚Europeo δημοσιεύει (27 Οκτωβρίου 1976) αποσπάσματα του Εγχειριδίου FM 30-31, παρά τις πιέσεις που ασκήθηκαν για να αποτραπεί η δημοσίευση.

▪ 1976: το ιταλικό μηνιαίο περιοδικό Controinformazione ξανατύπωσε το αμερικανικό Εγχειρίδιο για δολοφόνους αλλά η έκδοση κατασχέθηκε.

▪ 1981: αποκαλύφθηκε η ύπαρξη της Μασονικής Στοάς P2 (Προπαγάνδα 2) και οι στενές σχέσεις του αρχηγού της Licio Gelli με την Ουάσινγκτον. Αυτό οδήγησε στη σύλληψη της θυγατέρας του Gelli στο αεροδρόμιο της Ρώμης. Είναι άκρως ενδιαφέρον ότι στις αποσκευές της βρέθηκαν και κατασχέθηκαν τμήματα του Εγχειριδίου FM 30-31, προφανώς στο πλαίσιο μιας τυπικά ιταλικής επιχείρησης προειδοποίησης με την οποία ο Gelli ήθελε να δείξει στους συνεργάτες τους μασόνους των επιτελικών γραφείων των Ελευθερομασόνων στις ΗΠΑ ότι χρειαζόταν βοήθεια κατεπειγόντως γιατί διαφορετικά θα μπορούσε να αποκαλύψει πολύ ευαίσθητα στοιχεία.

Η βοήθεια δεν δόθηκε και η Ερευνητική Επιτροπή του Ιταλικού κοινοβουλίου για το θέμα της μασονικής στοάς P2 δήμευσε το FM 30-31 και το δημοσίευσε στην κοινοβουλευτική έκθεσή της το 1987, τρία χρόνια πριν ανακαλυφθεί η ύπαρξη των μυστικών στρατών της επιχείρησης Gladio του ΝΑΤΟ.

▪ 1987: Η πρωτότυπη αγγλική έκδοση του FM 30-31B περιλαμβάνεται στη συλλογή ντοκουμέντων της Ερευνητικής Επιτροπής του Ιταλικού Κοινοβουλίου για τις διασυνδέσεις των ΗΠΑ με τη μυστική στοά P2 που η ύπαρξή της αποκαλύφθηκε το 1981. Το ντοκουμέντο FM 30-31B έχει ημερομηνία 18 Μαρτίου 1970, προέρχεται από το Επιτελείο του στρατού των ΗΠΑ στην Ουάσινγκτον DC και υπογράφεται από τον στρατηγό W.C Westmoreland.

▪ Εκτοτε: το Εγχειρίδιο FM 30-31 είναι προσιτό στον οιονδήποτε και η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν διατύπωσε ποτέ οποιεσδήποτε δικαιολογία ή συγγνώμη για την τρομοκρατία που υποστήριζε σε πολλές χώρες.

4. Η CIA διαψεύδει και επιβεβαιώνει (W. Colby και R. Cline)

Το 1992 στην άκρως ενδιαφέρουσα σειρά των τριών ντοκυμαντέρ του Allan Frankovich με τίτλο Gladio: The Foot Soldiers, που προβλήθηκαν στο BBC, περιλαμβάνονται οι αντικρουόμενες δηλώσεις δύο κορυφαίων παραγόντων της CIA, του William Colby και του Ray Cline.

Ο William Colby, τέως διευθυντής της CIA που ήταν άμεσα αναμεμειγμένος με τις Επιχειρήσεις Gladio της CIA στην Σκανδιναβία και την Ιταλία, αρνείται την ακρίβεια των όσων προαναφέρθηκαν για το αμερικανικό Εγχειρίδιο FM 30-31B και την συμμετοχή των ΗΠΑ σε τέτοιες επιχειρήσεις:

«Ποτέ δεν άκουσα τίποτα γι’ αυτό. Ειλικρινά, αγνοώ την πηγή της δήλωσης. Μπορεί κανείς να βρει οποιαδήποτε δήλωση σε οποιαδήποτε χώρα;».

Αλλά ο Ray Cline, αναπληρωτής διευθυντής της CIA από 1962 μέχρι το 1966, επιβεβαιώνει ότι πράγματι οι ΗΠΑ είχαν συμμετάσχει σε τέτοιες σκοτεινές επιχειρήσεις:

«Λοιπόν, νομίζω ότι είναι ένα αυθεντικό ντοκουμέντο. Δεν αμφιβάλω γι’ αυτό. Δεν το έχω δει ποτέ, αλλά ό,τι περιγράφεται σ’ αυτό ανήκει στο είδος των επιχειρήσεων των ειδικών στρατιωτικών δυνάμεων. Από την άλλη μεριά, θα πρέπει να έχετε κατά νου, ότι το Υπουργείο Άμυνας και ο Πρόεδρος δεν ενεργοποιούν καμιά διαταγή αυτού του είδους μέχρι να υπάρξει η κατάλληλη περίπτωση».

Από τα παραπάνω στοιχεία τεκμαίρεται ότι το 1975 το Άκρως Απόρρητο FM 30-31 είχε μεταφραστεί στα τουρκικά και υπογραφεί από τον τότε αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατηγό Ali Keskiner. Εκτοτε, ακολούθησε ένα πλήθος δημοσιεύσεών του στις πιο έγκυρες εφημερίδες και περιοδικά της Ευρώπης. Και το 1987 ενσωματώθηκε στην Εκθεση της Ερευνητικής Επιτροπής του Ιταλικού Κοινοβουλίου.

Παρόλα αυτά, το 2006, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ εξακολουθεί να προβάλλει τον αφελή ισχυρισμό ότι «τον Φεβρουάριο του 1976, μια φωτοτυπία του πλαστού FM 30-31B αναρτήθηκε στον πίνακα ανακοινώσεων της πρεσβείας των Φιλιππίνων στην Μπανγκόκ (Ταϊλάνδη), με τη σημείωση ότι προερχόταν από ανώνυμο «ενδιαφερόμενο πολίτη».

Προσωπικά, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τη USINFO του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ (για τις ως άνω παραδοχές που επισημαίνονται στην αρχή αυτού του σημειώματος) εκ μέρους όλων εκείνων που ερευνούν τη ΝΑΤΟική τρομοκρατική επιχείρηση Stay Behind στην Ευρώπη (να την ευχαριστήσω όχι, φυσικά, κατά το αξέχαστο «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»), υποσημειώνοντας ότι η USINFO είναι η επίσημη Υπηρεσία Παραπληροφόρησης που δημιουργήθηκε από τον Τζορτζ Μπους υιό, μετά το πολύνεκρο τρομοκρατικό χτύπημα στις 11/9/2001 που έπληξε ολόκληρο τον πλανήτη.

Κλεάνθης Γρίβας

——————————————————————-

4. DANIELE GANSER:

E–mail στον Κλεάνθη Γρίβα

(6 Μαρτίου 2003)

Dr Daniele Ganser

Senior Researcher

Center for Security Studies (CSS)

Swiss Federal Institute of Technology (ETH Zurich)

Ζυρίχη 6 Μαρτίου 2003

Αγαπητέ Κλεάνθη

Διάβασα την απάντηση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Νομίζω πως κάνουν λάθος. Αλλά, τουλάχιστον, τους έκανες να απαντήσουν. Συγχαρητήρια. Είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση των ΗΠΑ παίρνει θέση. Τουλάχιστον, από τον Ιανουάριο 2005 που εκδόθηκε το βιβλίο μου όπου υποστηρίζεται ότι ενίσχυε την τρομοκρατία στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Daniele

Πηγή: http://www.grivas.info/tromokratia/84-l-gladior

Βλέπε και: Κόκκινη Προβιά: Ο μυστικός στρατός της CIA στην Ελλάδα