Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε
19.03.2024
  • Allgemein
  • Diktatur/Δικτατορία
  • Brain Drain
  • Balkan/Βαλκάνια
  • Bücher/Βιβλια
  • Medien/Μαζικά Μέσα
  • Minderheiten, Migranten/Μειονότητες, Μετανάστες
  • Kriege, Flüchtlinge/Πόλεμοι, Φυγάδες
  • Sprache/Γλώσσα
  • Gesellschaft, Meinung/Κοινωνία, Γνώμη
  • Nationalismus/Εθνικισμοί
  • Thema/Θέμα
  • Termine/Εκδηλώσεις
  • Geopolitik/Γεωπολιτική
  • Politik/Πολιτική
  • Terrorismus/Τρομοκρατία
  • FalseFlagOps/Επιχ. με ψευδή σημαία
  • Hellas-EU/Ελλάδα-Ε.Ε.
  • Wirtschaft-Finanzen/Οικονομία-Οικονομικά
  • Religion/Θρησκεία
  • Geschichte/Ιστορία
  • Umwelt/Περιβάλλον
  • Korruption/Διαφθορά
  • Reisen/Ταξιδιωτικά
  • Musik/Μουσική
  • Kunst/Τέχνη, Λογοτεχνία
  • Küche/Κουζίνα
  • kachelmannwetter.com
    Εδω διαβαζετε τις καινουργιες  ελληνικες και γερμανικες εφημεριδες
    Hier lesen Sie  griechische  und deutsche Zeitungen 

    Οι Λεμονιές του Αρκατζιού


    Μαίρη Χατζηαντωνίου

    Θα ήθελα στους αγαπητούς/ες Κυπρίους/ες να αφιερώσω το πιο κάτω, που έγραψα προσπαθώντας να το γράψω στη διάλεκτο σας. Είμαι Ροδίτισσα και σας νιώθω γειτονιά μου…

     

    Ζούσαμε στο Αρκάτζι (Αργάκι), λίγο έξω από τη Μόρφου. Το πιο όμορφο σπίτι το είχε ο πάππους μου γιατί ήταν μες στες λεμονιές. Ετρέχναμε , εβγαίναμε πάνω στα δέντρα κι εκρέμουμασταν ανάποδα ,σαν τα λεμόνια. Βλέπω τον θαρρείς με το μακρύ μουστάκι και το ψάθενο καππέλο να ποτίζει. Εκαθίζαμε στον ίσκιο κι ετάιζε μας κατσικίσιο τυρί και ψωμί . Έδειχνε μας να φτιάχνουμε στεφάνια με τους αθθούς της λεμονιάς.

    – Λοαργκιάζετε , έλεε μας , πως ούλος ευτός ο κάμπος ήταν βασιλικά χτήματα, όταν την Κύπρον είχαν την οι Ενετοί. Κι εσείς σα βασιλικά να τα έχετε κοκόνες μου αυτά τα χώματα, άμα φύουμεν εμείς.

    – Που εν να πάτε πάππου; Εκανονίσετέ τα με τη μάμμη κι έχετε μας το κρυφό;

    – Μη φοάσε κορούα μου, είπε μας . Και να φύω, εδωνά θα βρίσκουμαι. Εδωνά ούλοι είμαστε ριζωμένοι.

    Σαράντα χρόνια που είμεστε ξεριζωμένοι, κάθε που κόβκω λεμόνι στο φαί, καίει με μια πληγή που δε λέει να κλείσει. Θέλω να πάω στες λεμονιές μας , να κλάψω στες ρίζες τους και να ρωτήξω τον πάππου μου:

    – Γιατί αφού μας εμεάλωσες με τους αθθούς της λεμονιάς, εγώ κουβαλώ στο στόμα μου σαράντα χρόνια της νερατζιάς τη πίκρα;

    lemonia

    Μαίρη Χατζηαντωνίου
    Θα ήθελα στους αγαπητούς/ες Κυπρίους/ες

    να αφιερώσω το πιο πάνω, που έγραψα
    προσπαθώντας να το γράψω στη διάλεκτο σας.
    Είμαι Ροδίτισσα και σας νιώθω γειτονιά μου…

    Πηγή: Οι Λεμονιές του Αρκατζιού

    http://diasporic.org/2016/08/diaspor5/lemontrees-of-arkatsi/

    One Comment

    • derkon sagt:

      Θα απαντήσω εγώ στην απορία του παππού της. „Αυτό συμβαίνει παπού όλων μας, ότι επιλέγομε, -κατάλληλα καθοδηγούμενοι-, να μας κυβερνήσουν, εβραίοι και μιγάδες εκ μιγάδων έλληνες, (το ε με μικρό γράμμα), τόσον στην Κύπρο, όσον και στην Ελλάδα μας.“

    Einen Kommentar schreiben / Γράψτε ένα σχόλιο

    Kommentar

    kachelmannwetter.com