» Ο Σαμαράς με την πλάτη στον τοίχο - Berlin

Ο Σαμαράς με την πλάτη στον τοίχο

Όπως το 2008 η „επανάσταση“ του ΓΑΠ οργανώθηκε για την ανατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή, έτσι και σήμερα η „επανάσταση“ του Τσίπρα γίνεται για την ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά. „Επαναστάσεις“, που αντί για μπρος, πάνε την Ελλάδα προς τα πίσω

Πρόλογος

Η μελέτη που ακολουθεί θέλει να δείξει ότι

Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις, ουσιαστικά του Αλεξη Τσίπρα, οφείλεται στην Παρδαλή Επανάσταση που σκηνοθέτησε ο Ηγεμόνας για την ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά και την διάλυση της Ελλάδος (απο μια κυβέρνηση Τσίπρα)

Η παρόμοια Παρδαλή Επανάσταση του Geoffrey Παπανδρέου το 2008 έγινε για την ανατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή και την υπογραφή των Μνημονίων, που φόρτωσαντην Ελλάδα αλλά και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες με χρέη, που πάνε στις τζέπες των τοκογλύφων του διεθνούς Σιωνισμού
Αντι για νέες εκλογές και νέες οικονομικές και άλλου ειδους εθνικές περιπέτειες, η Ελλάδα πρέπει να αποδείξει, ότι τα δάνεια που έπερνε και γενικά το χρέος, που την οδήγησε στα Μνημόνια, ήταν εκ του πονηρού και στόχευε τους ευρωπαίους εγγυητές των ελληνικών δανείων (μ‘ ένα σμπάρο δυό τρυγόνια)

Εισαγωγή

Διαβάζω στην ιστοσελίδα antinews.gr για τα επεισόδια που συνέβησαν στις 20.10.14 στο πανεπιστήμιο της Αθήνας: „… Είναι επεισόδια που έγιναν κυρίως από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και μέλη της νεολαίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε αγαστή συνεργασία με γνωστούς μπαχαλάκηδες φοιτητές που δεν έχουν πατήσει το πόδι τους σε αμφιθέατρο από τότε που πέρασαν στο Πανεπιστήμιο. Πρόκειται για μια πρόβα τζενεράλε για τον τσαμπουκά που θα γίνει το επόμενο διάστημα σε όλα τα πανεπιστήμια της χώρας σε μια επιχείρηση που ονομάζεται „φωτιά στην κοινωνία“. Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ απλό: „Προκαλούμε κοινωνική αναταραχή μέχρι τις Προεδρικές εκλογές ώστε να εμφανίζονται οι εκλογές ως η μόνη λύση για τη χώρα“. Όσο πιο μεγάλη ένταση υπάρχει σε κοινωνικό επίπεδο τόσο καλύτερα για εκείνους που σχεδίασαν και υλοποιούν αυτή την επιχείρηση“ („Πανεπιστήμια, οι νέες βίλες Αμαλίες και Υπατείες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ„).

Είναι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που σχεδίασε και υλοποιεί αυτή την „επιχείρηση“ ή μήπως απο πίσω του βρίσκονται κάποιοι άλλοι αόρατοι σκηνοθέτες, που κινούν τα ξυλάκια των καραγκιόζηδων του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα του αρχηγού του, Αλέξη Τσίπρα, για να εισπράξουν αυτοί τα λεφτα απο την παράσταση; Και αν ναι, ποιοι είναι αυτοί και πως κατορθώνουν να μένουν αόρατοι, βάζοντας μπροστά τους κάποια σκιάχτρα, για να μην φαίνονται οι ίδιοι;

Αν πάμε μερικά χρόνια πίσω, θα δούμε, ότι στις 6. Δεκεμβρίου 2008 είχαμε μια παρόμοια παράσταση ή κατά ΣΥΡΙΖΑ „επιχείρηση, που κι‘ εκείνη ξεκίνησε με φασαρίες και καταστροφή του Κέντρου της Αθήνας, με την ηρωοποίηση του νεαρού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και με πιέσεις απο τις μεγάλες ξένες τράπεζες και κατέληξε στην ανατροπή της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή και την άνοδο του ΠΑΣΟΚ και του Geoffrey Παπανδρέου στην εξουσία. Με αποτέλεσμα να πάει η Ελλάδα στα Τάρταρα του Μνημονίου και της Τρόικας και να ανοίξουν τις πύλες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών στους τοκογλύφους του Ηγεμόνα, που απο τότε τις απομυζούν δισεκατομμύρια ευρώ σαν εγγυήσεις για τα ελληνικά δάνεια.

Εφέτος, έξη χρόνια μετά, πάλι Δεκέμβριο, έχουμε μια παρόμοια παράσταση/“επιχείρηση“, που ξεκίνησε με παρόμοιες φασαρίες και με την ηρωοποίηση ενός άλλου νεαρού επαναστάτη και αδελφικού φίλου του Γρηγορόπουλου, του Κώστα Ρωμανού. Και συνοδεύεται κι‘ αυτή απο μεγάλες πίεσεις των ξένων τραπεζών στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Ηλίου φαεινότερον, ότι σκοπός της είναι η ανατροπή της κυβέρνησης του Σαμαρά.

Πως όμως αυτός ο συσχετισμός των δύο „επιχειρήσεων“ δεν γίνεται αντιληπτός τουλάχιστον απο ένα μέρος της ελληνικής διανόησης, γιατί δεν βλέπει ο κόσμος, ότι με μία κυβέρνηση Τσίπρα θα έχουμε μια απ‘ τα ίδια, όπως συνειθίζεται να λέγεται; Είναι τυχαίο που πάλι έχουν πέσει όλοι μετα μανίας, Θεοί και Δαίμονες, εναντίον της κυβέρνησης Σαμαρά και των υπουργών του; Το σύνθημα „φωτιά στην κοινωνία“ και „κοινωνική αναταραχή για να εμφανιστούν οι εκλογές ως η μόνη λύση για τη χώρα“ σαν στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ (antinews.gr) που ανέφερα παραπάνω, είναι μεν σωστό, αλλά δεν φτάνει για να αποκαλύψει τους πραγματικούς σκηνοθέτες που βρίσκονται πίσω από την παράσταση/“επιχείρηση“.

Κρίμα, γιατί το όλο θέατρο, όπως ανέφερα παραπάνω, έχει ξαναπαιχτεί και οι ρόλοι που μοίρασαν οι αόρατοι σκηνοθέτες στους καραγκιόζηδες είναι ίδιοι και απαράλλαχτοι: Παπανδρέου και Γρηγορόπουλος τότε, Τσίπρας και Ρωμανός τώρα, Καραμανλής σαν θύμα τότε, Σαμαράς σαν θύμα τώρα. Σταθεροί είναι μόνο οι κομπάρσοι: Οι τρομοκράτες, μπαχαλάκηδες, χασομέρηδες και όλοι οι συναισθηματικά ανισόρροποι, που παίζουν οικειοθελώς, για να σπάσουν την ανία τους ή για να καταστρέψουν χωρίς να φοβούνται την τιμωρία. Και βέβαια οι μεγάλες τράπεζες των σιωνιστικών τοκογλύφων.

Η πολιτική αστάθεια που επικρατεί στην Ελλάδα μετα τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, οι μαζικές διαμαρτυρίες και οι στάσεις εργασίας της δεκαετίας του 50 που επαναλήφθηκαν μετα το 1974 και οδήγησαν την ελληνική βιομηχανία στην καταστροφή, οι παρδαλές επαναστάσεις του ΓΑΠ και σήμερα του Τσίπρα, η ανομία και η αναρχία, δεν έμειναν για την ελληνική κοινωνία χωρίς συνέπειες. Πέρα απο τις πολιτικές πομφόλυγες των κομμάτων και τα επαναστατικά των ιστολογίων είναι εύκολο να διακρίνει κανείς ψυχολογικά προβλήματα, ο κόσμος φαίνεται να διακατέχεται απο το σύνδρομο της διπολικής διαταραχής, bipolar disorder στα ανγκλικά. Διότι η καθίζηση της οικονομίας, η ανεργία, η πτώση του βιοτικού επιπέδου, ακόμη και οι αυτοκτονίες δεν είναι, όπως διαλαλούν όλα τα Μαζικά Μέσα, μια επαρκής εξήγηση για την γενική αναστάτωση και κατακραυγή εναντίον της κυβέρνησης του Σαμαρά ούτε και για τις διαμαρτυρίες και καταστροφές που κορυφώθηκαν τον φετινό Δεκέμβριο. Τέτοιες καταστάσεις ζουν όλες οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και αν πάμε λίγο παραπέρα, Βαλκάνια, Μέση Ανατολή ή Αφρική, θα δούμε μια κατάσταση που είναι όντως δραματική.

Καρικατούρα: Latouff

Άλλωστε δεν είναι η κυβέρνηση Σαμαρά αυτή που υπέγραψε το Μνημόνιο και έφερε την Τρόικα στην Ελλάδα, αλλά η κυβέρνηση του ΓΑΠ. Για να θυμηθούμε τι έγινε. Τέλη 2008/Αρχές 2009 η ελληνική κυβέρνηση ανθέθεσε στην σιωνιστική σιωνιστική τράπεζα Goldman Sachs να διαπαγματευθεί την πώληση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος στην Κίνα, σωστό ή λάθος δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία.

Μεγάλη σημασία είχε όμως, ότι η σιωνιστική “Financial Times” έγραψε, ότι οι Έλληνες δεν θα πουλήσουν την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος στην Κίνα, οπότε, κοίτα τι συμπτωση, οι δύο επίσης σιωνιστικοί οίκοι αξιολόγησης Fitch και Standard κατέβασαν την πιστωτική φερεγγυότητα της Ελλάδος (βλέπε και DIE GRIECHENLAND-KRISE (III): Das “nächste Lehman Brothers” – die Entstaatlichung der Staaten) και ο ΓΑΠ, αδιαφορώντας για άλλες λύσεις ανευρέσεως δανείων, αποτάνθηκε στο σιωνιστικό Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που μαζί με την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και με αντιπρόσωπο την γνωστή Τρόικα υπέγραψαν με την Ελλάδα το Μνημόνιο, αυτό που την έκανε – μαζί και ολόκληρη την ΕΕ – αιχμάλωτη του διεθνούς Σιωνισμού. Να με συγχωρούν οι αναγνώστριες και οι αναγνώστες που στις παραπάνω τράπεζες και οργανισμούς παραθέτω το επίθετο σιωνιστική, αλλά νομίζω, ότι κάποτε θα πρέπει να γίνει κατανοητό, τό ότι δεν έχουμε να κάνουμε με γαλλικές, αμερικανικές ή γερμανικές τράπεζες αλλά με σιωνιστικές τράπεζες. Εξηγεί επίσης και το γιατί ο ΓΑΠ παρά την εσκεμμένη του προδοσία βρίσκεται ακόμη στο απυρόβλητο.

Υπάρχουν λοιπόν άλλοι λόγοι για τον γενικό ξεσηκωμό εναντίον του Σαμαρά και αυτοί είναι η στημένη „επιχείρηση“, δηλαδή η παρδαλή επανάσταση που εξελίσεται στην Ελλάδα και αποσκοπεί στην ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά και την άνοδο του Τσίπρα στην εξουσία. Αυτό που θα δούμε στη συνέχεια.

Για την καλύτερη κατανόηση του θέματος παραπέμπω σε σχετικά άρθρα μου που άρχισαν να δημοσιεύονται εδώ ακόμη από το 2007

„Επιχειρήσεις“ ή Παρδαλές Επαναστάσεις; Και ποιος είναι πραγματικά από πίσω;

Όπως ανέφερα παραπάνω, η „επιχείρηση“ του Τσίπρα είναι στην πραγματικότητα μια Παρδαλή Επανάσταση με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά και την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον ίδιο. Μια τέτοια „επιχείρηση“ δεν είναι όμως παίξε-γέλασε, χρειάζεται μέσα και οργάνωση που δεν διαθέτει το ΣΥΡΙΖΑ, αυτό είναι καλό μόνο για φασαρίες και φωνασκίες. Αυτός λοιπόν που βρίσκεται από πίσω είναι ο Ηγεμόνας, η Δυναστεία των Rothschilds, που μαζί με μια ελίτ επιλεγμένων Σιωνιστών και Μασόνων ελέγχει το παγκόσμιο τοκογλυφικό/χρηματοπιστωτικό σύστημα και με τα λεφτα χωρίς τέλος που έχει τα ΜΜΕ και την παγκόσμια πολιτική.

Ο Ηγεμόνας ελέγχει τον ρού του παγκοσμίου χρήματος μέσω της City of London (CoL) και της Wall Street της Νέας Υόρκης (βλέπε και „Η απόκρυφη δικτατορία της αυτοκρατορίας των Rothschilds“ καθώς και το βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=VRd7_RACU88). Ελέγχει επίσης τα ΜΜΕ, με ναυαρχίδα την New York Times που είναι ο ειδησεογραφικός και ιδεολογικός βηματοδότης όλων των λεγόμενων σοβαρών εφημερίδων του κόσμου. Και με τον συνδυασμό χρήματος και ΜΜΕ τα μυαλά και τα φρονήματά μας, τα οποία μανιπουλάρει έτσι, ώστε να θεωρούμε σαν „ορθή πολιτική“ (political correctness) την πολιτική του συστήματος και τους πολιτικούς και τα πολιτικά κόμματα που εγκαθιστά στις διάφορες χώρες ή απομακρύνει, γιατί δεν του κάνουν καλά τη δουλειά του.

Χρήσιμο είναι επίσης να αναφέρω, ότι ο Ηγεμόνας ελέγχει και τις μεγάλες μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες με την σειρά τους διαβρώνουν κυβερνήσεις και τα μέλη τους στα διάφορα κράτη, στρατολογούν κατασκόπους και οργανώνουν τρομοκρατικά χτυπήματα καθώς και επιχειρήσεις υπο ψευδή σημαία

Agent provocateur

(όλα στο http://en.wikipedia.org/wiki/False_flag).

Για την Αλλαγή Καθεστώτος (regime change) ο Ηγεμόνας οργανώνει Παρδαλές Επαναστάσεις (σαν την „επιχείρηση“ του Τσίπρα) και όπου χρειαστεί, στέλνει και το ΝΑΤΟ, που τις κάνει με το ζόρι, παραδείγματα η Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Λιβύη και σήμερα η Συρία, που ήδη εκδημοκρατίσθηκαν ή βρίσκονται πρίν τον εκδημοκρατισμό τους (να γράψω χα, χα, χα; Θα μου χαλάσει την σοβαρότητα του θέματος).

Να τονίσω εδώ, ότι πολλοί συμπατριώτες μας αλλά ακόμη και ο κόσμος εδώ στη Γερμανία, νομίζουν, ότι πίσω απο αυτές τις „επιχειρήσεις“ βρίσκονται οι ΗΠΑ. Και στην Ελλάδα αν πρόκειται για οικονομικά θέματα, δάνεια κ.λπ., η Γερμανία. Λάθος. Πίσω απο όλα αυτά βρίσκεται ο Ηγεμόνας, ο οποίος χρησιμοποιεί τις δύο αυτές χώρες σαν βοηθούς του: Τις ΗΠΑ για την στρατιωτική μηχανή της και την Γερμανία για την εύρωστη οικονομία της. Και σαν σκιάχτρα, που τα κουνάει επιτήδεια, για να μην φαίνεται ότι βρίσκεται απο πίσω ο ίδιος, φερ’ ειπείν στο Μνημόνιο.

Στρατηγικές και μηχανισμοί αποσταθεροποίησης

Τα επιτελικά γραφεία (οργανώσεις, ινστιτούτα, ερευνητικά κέντρα κ.α.π.) οργανώνουν την αποσταθεροποίηση μιας χώρας σαν μια παρτίδα σκάκι, όπου πρώτα εξουδετερώνεις τα πιόνια του αντιπάλου και μετά προχωράς συστηματικά για το ματ του βασιλιά, δηλαδή του υπο καθαίρεσιν κυβερνήτη. Της αποσταθεροποίησης προηγείται η στρατηγική της εντάσεως, που εφαρμόσθηκε κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου με την δημιουργία παραστρατιωτικών οργανώσεων, τα μέλη των όποιων στρατολογήθηκαν και εκπαιδευθήκαν απο πράκτορες της CIA και της ανγκλικής MI6 για την ανάληψη δράσεων Stay Behind, δράσεις στα μετόπισθεν.

Ο Γερμανός κατάσκοπος Günter Wallraff αλυσοδένεται στο Σύνταγμα δίνοντας το έναυσμα για την „επανάσταση“ στο Πολυτεχνείο

Σύμφωνα με τις μελέτες του Daniele Ganser που ασχολήθηκε με το θέμα („Οι μυστικοί στρατοί του ΝΑΤΟ“) μια τέτοια η οργάνωση στην Ιταλία ήταν η «Gladio» (ξίφος), στην Γερμανία το «Schwert», στην Ελλάδα η «Προβιά» ή «Κόκκινη Προβιά» (“Sheepskin” και “Red Sheepskin“) και στην Τουρκία η «Κόκκινη Προβιά».

Να αναφέρω επίσης, ότι ο Ηγεμόνας για την επίτευξη των στόχων του χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί ακόμη τόσο αριστερούς, όσο και δεξιούς ή και αναρχικούς πρωταγωνιστές, παραδείγματα ο Παπάγος και ο Παπανδρέου, ο Γκοτζαμάνης και ο Λαμπράκης, ο Σαμαράς και ο Τσίπρας με τις τρομοκρατικές συνιστώσες του ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ., η λίστα δεν έχει τελειωμό. Άλλο παράδειγμα είναι το γνωστό στρατιωτικό πραξικόπημα της 21.04.1967, η Επταετία, που έγινε με την ενεργό στήριξη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, της Ιταλίας, της Γερμανίας και άλλων, που συνέπραξαν τόσο στο πραξικόπημα, όσο και στην καθαίρεση των Στρατιωτικών, όπως φαίνεται απο τα μισόλογα του Ιταλού Στρατηγού Gianadelio Maletti, υποδιευθυντή της ιταλικής μυστικής υπηρεσίας, που πρώτα τους βοήθησε και μετα έκανε το κατά δύναμιν για το ξήλωμα τους, παραδείγματος χάριν με την δημοσιογράφο Οριάνα Φαλάτσι και τον Παναγούλη, ενώ οι Γερμανοί έστειλαν τον δημοσιογράφο Günter Wallraff (και όταν λέμε εδώ δημοσιογράφο, εννοούμε κατάσκοπο!) στην Αθήνα, ο οποίος αλυσοδέθηκε σε μια κολόνα στην Πλατεία Συντάγματος και έδωσε έτσι το σύνθημα για την „επανάσταση“ της „ηρωικής“ νεολαίας του Πολυτεχνείου.

Τα γράφω όλα αυτά, γνωρίζοντας ότι έχω ξεχειλώσει λίγο το θέμα, τα θεωρώ όμως απαραίτητα γιατί αποτελούν τον συνδετικό κρίκο όλων, όσων συνέβησαν στον τόπο μας όχι μόνο μετα το 1974, αλλά από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους. Και γιατί οι „επεμβάσεις“ των Μεγάλων Δυνάμεων, δηλαδή του Ηγεμόνα (ναι ο Ηγεμόνας υπήρχε από τότε) στα εσωτερικά της Ελλάδος, είναι η „άλλη πλευρά της Σελήνης“, αυτή που ακόμη και σήμερα είναι αθέατη στην Ελλάδα και αυτή που θα πρέπει επιτέλους να φωτιστεί, για να μην μείνουμε αιωνίως στα σκοτεινά. Και για να δούμε όχι την ψεύτικη εικόνα της Δημοκρατίας του Ηγεμόνα, αλλά αυτή που βλέπει ο ίδιος και που για μας είναι αθέατη.

Άλλα μέσα προπαγάνδας και επηρεασμού της κοινής γνώμης

Πρωταρχικό ρόλο παίζουν εδώ οι οργανισμοί, που προωθούν την μεταφορά ιδεολογημάτων και συνθημάτων περι Δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έθνους, μειονοτήτων, γυναικών κ.λπ. κ.λπ., που με τα σύγχρονα φτάνουν μέχρι τα πέρατα του Πλανήτη. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν το National Endowment for Democracy (NED), το Agency of International Development (AID), το The Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE/OSZE), η Διεθνής Αμνηστία (Amnesty International), οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα (Reporter ohne Grenzen, Reporters without Borders/Reporters sans frontieres), το Greenpeace, το γερμανικό Medienhilfe (με κέντρο βάρους την „Zivile Krisenprävention, Konfliktlösung und Friedenskonsolidierung“ και – για την νοτιοανατολική Ευρώπη (Media-Im-Pakt) – την «Förderung von Medienschaffenden in Südosteuropa beim Aufbau freier und unabhängiger Medien im Rahmen des Stabilitätspakts für Südosteuropa»), όλοι τους Μη Κρατικοί Οργανισμοί (ΜΚΟ) με τεράστιους όμως προϋπολογισμούς, που χρησιμοποιούνται για την δημιουργία εθνικών και τοπικών παραρτημάτων στις διάφορες χώρες καθώς και για την λογιστική υποστήριξη ad hoc οργανωμένων ομάδων, που ασχολούνται με την «αντίσταση» εναντίων αυταρχικών και διεφθαρμένων καθεστώτων (στράτευση νεολαίας, κινητοποιήσεις, δράσεις).

Άλλες σημαντικές οργανώσεις είναι ο Freedom of Choice, που συνεργάζεται στενά με τις αμερικανικές, βρετανικές και καναδικές πρεσβείες, το National Democratic Institute υπο την προεδρεία της πρώην υπουργού εξωτερικών Madeleine Albright, το International Renaissance Foundation (IRF) και – ιδιαίτερα ενδιαφέρον για την νοτιοανατολική Ευρώπη – το Eurasia Foundation, παράρτημα του Open Society Institute του George Soros, το οποίο εκτός απο τον Soros χρηματοδοτείται και απο την αμερικανική κυβέρνηση, την World Bank, την OSCE/OSZE, την USAID, το Freedom House υπο την προεδρεία του πρώην αρχηγού της CIA, James Woolsey καθώς και απο την Konrad-Adenauer-Stiftung της γερμανικής CDU.

Οι οργανώσεις αυτές είναι μεταξύ τους συνδεδεμένες, άγνωστο όμως είναι το επιτελικό γραφείο που αποφασίζει για τις σχετικές δράσεις. Κάποτε θα το μάθουμε, ουδέν κρυφό υπο τον ήλιο. Όπως και νάχει το πράγμα, σε γενικές γραμμές οι μέθοδοι δράσεων που χρησιμοποιούνται ανήκουν στην κατηγορία των λεγομένων μεθόδων „Soft Power“ και „Smart Power“. Πρόκειται περισσότερο για ψυχολογικές επιχειρήσεις (PsyOps), που έχουν γίνει το πιο αποτελεσματικό όπλο του Ηγεμόνα και γίνονται με εκδόσεις βιβλίων, περιοδικών και τηλεοπτικών προγραμμάτων τύπου λάιφ στάιλ, κινηματογραφικές ταινίες και παιχνίδια τρόμου, με το διαδίκτυο (τα κοινωνικά μέσα!), τα κινητά και τα SMS, μια γκάμα προϊόντων, που διαρκώς εξελίσσονται και γίνονται πιο ραφινάτα. Τα ποντίκια και τα πληκτρολόγια είναι τα νέα όπλα του Ηγεμόνα.

Εικόνα: blog.itil.org

Τα περιεχόμενα και τα μηνύματα που ανταλλάσσονται έχουν σαν βάση ορισμένους κλάδους της ψυχολογίας και ιδιαίτερα τις τακτικές μανιπουλαρίσματος, του λεγόμενου „Νευρογλωσσολογικού Προγραμματισμού“ (Neuro Linguistic Programming (NLP)“, για την εξέλιξη του οποίου εργάζονται στρατιές επαγγελματιών γιατρών και ψυχολόγων (οι λεγόμενοι διαστρεβλωτές της αλήθειας – spin doctors. (Για το θέμα αυτό βλέπε και το άρθρο μου „Στον λαβύρινθο της (παρα)πληροφόρησης και των ψυχολογικών επιχειρήσεων (PsyOps)„. Σύμφωνα με τον Peter Neumann, διευθυντή του International Center for the Study of Radicalizations στο King’s College του Λονδίνου, οι βάρβαροι Τζιχαντιστές από τις δυτικές χώρες που αποκεφαλίζουν πολίτες στο Ιράκ και την Συρία, στρατολογούνται μέσω του Ιντερνέτ, όπου προηγουμένως σχηματίζουν ομάδες ομοϊδεατών τους. Είναι άτομα νεαρής ηλικίας που περνούν μια κρίση ταυτότητας και ζητούν μια διέξοδο στις εσωτερικές παρορμήσεις τους. Να υποθέσουμε, ότι περίπου το ίδιο συμβαίνει και με τους νεαρούς Έλληνες μπαχαλάκηδες, αργόσχολους και αστοιχείωτους, αυτούς δηλαδή που εμφανίζονται εδώ στα σχόλια των κοινωνικών μέσων και παρασύρονται από τα πληρωμένα Τρόλλ δημιουργώντας ομάδες „πολεμοχαρών“ ομοϊδεατών, που την βρίσκουν ανακαλύπτοντας σκάνδαλα υπουργών΄, που πολεμούν το ίδιο όπως οι Τζιχαντιστές.

Πόσοι έλληνες μπλογκατζήδες, δημοσιογράφοι και μικροκομματάρχες τα πιάνουν απο τις οργανώσεις του Σόρος; Ειδικά για την Ελλάδα να αναφέρω, ότι στην μάχη για το ξήλωμα του Σαμαρά έχουν πέσει, εκτός απο τον Τσίπρα και τους φωνασκούντες συντρόφους του και τα μεγάλα ΜΜΕ, και οι άλλες εφεδρείες των δυνάμεων κρούσεως που διαθέτει ο Ηγεμόνας στον τόπο μας, ασχέτως του δεξιού, αριστερού η οποιουδήποτε άλλου προσωπείου φορούν: Το «Human Rights Watch» (του Παναγιώτη Δημητρά, η «Reporters sans frontières» («Ρεπόρτερ χωρίς σύνορά»), ανταποκριτές ξένων δημοσιογραφικών μέσων όπως η Heike Schrader (που γράφει για τα γερμανικά μέσα Junge Welt και Telepolis), η επαναστατημένη νεολαία (φοιτητές, αντικρατικοί, διεθνιστές, τρομοκράτες), το επίσημο όργανο της τρομοκρατίας και παραπληροφόρησης Indymedia και ένα μεγάλο μέρος των μπλογκατζήδων, που τα πιάνει από τους οργανισμούς που ανέφερα παραπάνω. Μην ξεχνάμε και το Centre for Applied Nonviolent Action and Strategies (CANVAS) του Σέρβου Srđa Popović με έδρα το Βελιγραδι, το οποίο έχει εξειδικευθεί στην καθαίρεση „δικτατόρων“ και στην εκπαίδευση „ακτιβιστών“, με μεγάλη ανάμειξη στις ελληνικές „επιχειρήσεις“, φασαρίες, διαδηλώσεις και πυρκαγιές του 2008 και μετα σε διαδηλώσεις, στις Σκουριές κ.λπ.

Τι χρειάζεται ένας „επαναστάτης“ για να κάνει μια Παρδαλή Επανάσταση

Ας δούμε τώρα πως λειτουργεί το σύστημα των Παρδαλών Επαναστάσεων. Τα στοιχεία είναι από το άρθρο του Freeman „Wie man eine ‚Revolution‘ organisiert und durchführt“ (Πώς οργανώνεται και διεξάγεται μια „επανάσταση“). Η μετάφραση είναι δική μου. Να τι γράφει ο Freeman:

„Έχεις ένα πρόβλημα με μια ανυπάκουη κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που αρνείται να υποκύψει στο σιωνιστικό πρόγραμμα παγκοσμιοποίησης των εγκληματικών ελίτ του χρήματος και των παγκοσμίων εταιρειών; Τότε δοκίμασε να ανατρέψεις την κυβέρνηση που έβαλες στο στόχαστρό σου με μια „Soft-Power-επανάσταση“, τσεκάροντας εδώ μια λίστα με το τί χρειάζεσαι για να κάνεις μια επιτυχημένη παρδαλή επανάσταση (Colour Revolution). Τα στοιχεία συγκεντρώθηκαν από τα πραξικοπήματα και τις επαναστάσεις των τελευταίων δεκαετιών και η συνταγή είναι πάντοτε η ίδια – δεν ισχύει όμως για την δυτική Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική, επειδή εκεί λείπουν ορισμένες προϋποθέσεις.

Βεβαιώσου, ότι στη χώρα που στόχευσες υπάρχει μια πρεσβεία των ΗΠΑ, γιατί αυτή θα είναι το διοικητικό κέντρο της επανάστασης. Και διότι από εκεί προέρχονται οι εντολές και τα πολλά χρήματα που είναι απαραίτητα. Όπως παραδείγματος χάριν στην Ουκρανία, όπου το Στέιτ Ντιπάρτμεντ διέθεσε 5 δισεκατομμύρια δολλάρια και όπου η „αντιπολίτευση“ μπαινοβγαίνει καθημερινά στην Πρεσβεία του.
Στείλε ένα απόσπασμα από πράκτορες της CIA, της MI6 και της Μοσάντ στην στοχοποιημένη χώρα και χρησιμοποίησέ τους για διάφορες δραστηριότητες σε ρόλους όπως „δημοσιογράφος“, „τουρίστας“, „φοιτητής προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών“, „επιχειρηματίας“, „διπλωμάτης“ ή „βοηθός για αναπτυξιακά προγράμματα“. Έσο δημιουργικός!
Χρησιμοποίησε για καμουφλάζ ένα ανθρωπιστικό πρόσχημα, παραδείγματος χάριν ότι μάχεσαι „για την δημοκρατία“ ή „για τα ανθρώπινα δικαιώματα“ για να εγκαταστήσεις τις ΜΚΟ σου στην στοχοποιημένη χώρα. Απόκρυψε τις προθέσεις σου κάνοντας φαινομενικά κάποιο φιλανθρωπικό έργο, ενώ εσύ απο πίσω θα στρατολογείς στις ΜΚΟ σου χρήσιμους ηλίθιους από την πληθώρα των δυσαρεστημένων ακτιβιστών και των αφελών ιδεαλιστών.
Δημιούργησε ένα δίκτυο εγχώριων προδοτών που σαν διεφθαρμένοι που είναι θα ήταν πρόθυμοι να δουλέψουν για τα λεφτά που θα τους δώσεις. Βάλε σαν στόχο διανοούμενους, ακαδημαϊκούς, πολιτικούς, δημοσιογράφους, και, ει δυνατόν, στρατιωτικούς και διέφθειρε τους. Αν δεν συνεργαστούν, τότε χρησιμοποίησε τις πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών για τις αδυναμίες και τις διαστροφές τους, για να τους εκβιάσεις να συνεργαστούν.
Αν η στοχοποιημένη χώρα έχει συνδικάτα, αγόρασε τα αφεντικά τους, επειδή δεν υπάρχουν άνθρωποι με μεγαλύτερα αισθήματα κατωτερότητας απο αυτούς και για άτομα, που για το χρήμα θα πρόδιναν και τη μάνα τους. Και γενικά χρησιμοποίησε τοπικούς φορείς όπως κόμματα και οργανώσεις που λένε ότι εργάζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και καταχράσου τους για τους σκοπούς σου.
Επέλεξε ένα σαφές σύνθημα και ένα χρώμα για την „επανάστασή“ σου. Μελέτησε τα παραδείγματα όπως η „Επανάσταση των Ρόδων“ (Γεωργία, 2003), η „Πορτοκαλί Επανάσταση“ (Ουκρανία, 2004), η „Επανάσταση των Κέδρων“ (Λίβανος, 2005), η «Πράσινη Επανάσταση» (Ιράν, 2009), η „Αραβική Άνοιξη“ (Τυνησία, Αίγυπτος, Λιβύη, 2010-2013), το „Euromaidan“ (Ουκρανία, 2014), η „επανάσταση της ομπρέλας» (Χονγκ Κονγκ, 2014). Πρόκειται για ένα στρατηγικό μάρκετινγκ αγαπητέ μου!
Ξεκίνα την „επανάστασή“ σου με μια „αυθόρμητη διαμαρτυρία“ που θα κινήσει την προσοχή των μέσων ενημέρωσης. Χρησιμοποίησε τους πράκτορές σου με προβοκάτσιες εναντίον της κυβέρνησης και τις ΜΚΟ που ελέγχεις για κατηγορίες εναντίον της για „παραβίαση“ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή της ελευθερίας του λόγου ή των δημοκρατικών δικαιωμάτων ή της ανικανότητας της να κυβερνήσει ή για σκάνδαλα των υπουργών της ή για εκλογική απάτη. Δεν έχει σημασία αν αυτοί οι ισχυρισμοί σου είναι σωστοί, αρκεί εσύ να φωνάζεις τα ψέματά σου δυνατά και να τα επαναλαμβάνεις συνεχώς.
Χρησιμοποίησε τους αγορασμένους δημοσιογράφους σου για να „διαρρεύσουν“ ενοχλητικά μυστικά για μέλη της στοχοποιημένης κυβέρνησης στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αν ο τύπος αρχίζει να διαλαλεί με πρωτοσέλιδα τα „σκάνδαλο“, τότε θα βρεις πολλούς οργισμένους πολίτες που θα ακολουθήσουν τους αγορασμένους επαναστάτες σου.
Παρήγγειλε και εκτύπωσε τα πανό και τις αφίσες σου εγκαίρως, ώστε ο όχλος σου να τις κρατάει „αυθόρμητα“ κατά τις διαδηλώσεις μπροστά στις κάμερες. Φυσικά τα μηνύματά σου να είναι και στα αγγλικά, γιατί ο στόχος σου είναι να πάρεις το αφελές αμερικανικό και δυτικοευρωπαϊκό κοινό και τους πολιτικούς με το μέρος σου. Το οποίο στη συνέχεια θα δείξει αλληλεγγύη με την „επανάστασή“ σου και θα σε υποστηρίξει.
Πρόσθεσε τώρα στο κίνημα διαμαρτυρίας σου αγορασμένες διασημότητες, πολιτικούς που κέρδισες με το μέρος σου και εισαχθέντες ακτιβιστές απο το εξωτερικό. Φρόντισε, ώστε το κίνημά σου να τύχει μιας πιο εκτεταμένης προσοχής από τα μέσα ενημέρωσης, με ζωντανά ρεπορτάζ από το ABC, CNN, NBC, CBS, BBC, ZDF, ARD, ORF, SRF και όπως αλλιώς λέγονται τα ελεγχόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κατευθείαν από τις διαδηλώσεις και τις καταλήψεις που έκανε ο όχλος και αποτελούν το κέντρο της „επανάστασής“ σου. Να είσαι σίγουρος, ότι στη συνέχεια θα προσχωρήσουν στο κίνημά σου όλοι οι δυσαρεστημένοι, με νόμιμες καταγγελίες για κακοδιοίκηση και γενικά όλοι εκείνοι οι χασομέρηδες, που δεν έχουν καμμιά άλλη απασχόληση όπως και οι μπαχαλάκηδες, που θα βρούν μια ευκαιρία να κάνουν φασαρίες.
Καθόρισε τους „ήρωες της επανάστασής“ σου, καθοδήγησέ τους πως να συμπεριφέρονται μπροστά στους φωτογράφους, μάθε τους τις σωστές παρόλες ώστε να είναι σε θέση να παρουσιάζουν την „“εξέγερσή“ σου μπροστά στις κάμερες των ευρωπαϊκών και αμερικανικών μέσων ενημέρωσης ως ένα „αυθόρμητο λαϊκό κίνημα και μια μαζική διαμαρτυρία“, ότι μάχονται εναντίον της „διαφθοράς“, της „τυραννίας“, της „απάτης των ψηφοφόρων“ και για ότι άλλο επαναστατούν. Δώσε προσοχή, ώστε αυτοί οι „εκπρόσωποι του λαού» να μπορούν να εκφράζονται πειστικά, φυσικά και στα ανγκλικά, και να προτιμούνται πάντα για συνεντεύξεις και εμφανίσεις στα κανάλια.
Τώρα, όταν όλος ο κόσμος παρακολουθεί το κίνημα και η προσοχή του έχει επικεντρωθεί στην „επανάστασή“ σου, σκηνοθετείς μια εκδήλωση. Βάζεις έναν φανατικό προβοκάτορα, έναν ηθικό αυτουργό, να περιλουστεί με βενζίνη και να αυτοπυρποληθεί, να κηρύξει απεργία πείνας, να απειλεί ότι θα σκοτωθεί κ.α. τέτοια, άλλους να πετάνε πέτρες εναντίον της αστυνομίας ή να πυροβολούν και να προκαλούν την αστυνομία να επέμβει κάνοντας χρήση βίας. Χρησιμοποίησε τεχνητό αίμα και ηθοποιούς που παίζουν τα θύματα. Δώσε στα ΜΜΕ φωτογραφίες με σκηνές που έχεις δραματοποιήσει με Photoshop και διάδιδε φήμες για παραβιάσεις του κράτους και επιθέσεις της Αστυνομίας.
Χρησιμοποίησε σαν „θύματα“ καλύτερα γυναίκες και παιδιά. Δώσε προσοχή ώστε να υπάρχουν πραγματικοί ή ψεύτικοι νεκροί. Πολύ σημαντική είναι η χρήση των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και γι‘ αυτό δημοσίευε εκεί ψεύτικες, κατασκευασμένες φωτογραφίες και βίντεο απο το Youtube. Τα στοιχεία αυτά θεωρούνται „αποδείξεις“. Τα διεθνή και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης δέχονται ανεξέλεγκτα τέτοιες „ιστορίες βαρβαρότητας και θηριωδίας“ και τις δημοσιεύουν ευχαρίστως. Έτσι, η κυβέρνηση χάνει και τους τελευταίους υποστηρικτές της στον κόσμο αλλά και στην παγκόσμια κοινότητα και βρίσκεται στη συνέχεια εντελώς „απομονωμένη“ και „απονομιμοποιημένη“.
Τώρα μπαίνουν στο παιχνίδι οι διεθνείς υποστηρικτές σου, οι οποίοι εμφανίζονται μπροστά στις κάμερες και στα κανάλια του κόσμου επαινώντας την „επανάστασή“ σου και καταδικάζοντας την κυβερνητική „καταστολή“. Αργά ή γρήγορα οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και ο ΟΗΕ θα κριτικάρουν και θα καταδικάσουν την κυβέρνηση που έχει στοχοποιηθεί και θα την αναγκάσουν να κάνει παραχωρήσεις. Η απειλή οικονομικών κυρώσεων θα πείσει την κυβέρνηση να ενδώσει στις επιθυμίες σου ή να παραιτηθεί και να προκηρύξει νέες εκλογές.
Ο σκοπός της παρδαλής επανάστασής σου δεν είναι βέβαια να φέρει πραγματικά δημοκρατικές συνθήκες, αλλά να αντικαταστήσει την υπάρχουσα κυβέρνηση με το δικό σου „καθεστώς“. Ακριβώς όπως έγινε και στην Αίγυπτο, όπου ένας στρατιωτικός δικτάτορας αντικαταστάθηκε από έναν νέο δικτάτορα. Ή όπως στην Ουκρανία, όπου μια διεφθαρμένη κυβέρνηση αντικαταστάθηκε από μια εγκληματική συμμορία ναζιστών και ολιγαρχών. Ο πραγματικός σκοπός σου είναι να έχουμε ένα υπάκουο καθεστώς, για να υποκύψει η κυβέρνηση στις επιταγές του Ηγεμόνα ή να μπει η στοχευμένη χώρα στην δυτική σφαίρα επιρροής.

Γιατί η „επιχείρηση“ του Τσίπρα είναι μια Παρδαλή Επανάσταση;

Πρώτα δυό λέξεις για την εξέλιξη του Τσίπρα και την εκλογή του ως αρχηγού της Παρδαλής Επανάστασης. Και μετά τα όσα συμβαίνουν τα 2-3 τελευταία χρόνια στον τόπο μας σε συσχετισμό με το πιο πάνω άρθρο του Freeman.

Ήδη κατά τις αρχές του 2013 τα μαγειρεία του Ηγεμόνα και ειδικότερα εκείνα που χρησιμοποιούν τους „ευέλπιδες“ υποψήφιους κυβερνήτες της νεότερης „Νέας Τάξης Πραγμάτων“, είχαν μαγειρέψει για τον ελληνικό λαό ένα εξαιρετικά δηλητηριώδες πιάτο, το „πιάτο“ του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα πιάτο που απευθύνεται στους „χορτοφάγους“ της „όλης Αριστεράς“, αλλά και σε εκείνους που θεωρούν ακόμα την Ε.Ε ως την πηγή με το γάργαρο νερό που ξεπλένει την βρώμα του χωριάτη και τις αμαρτίες του απολίτιστου οθωμανόπληκτου ραγιά (βλέπε και „Ο Τσίπρας στις 22 Ιανουαρίου θα πάρει το „χρίσμα“ του „τοπικού αρμοστή“ απο το αμερικανικό (;) ινστιτούτο Brookings„).

Ο Τσίπρας εν μέσω των συμβούλων του Gregor Gysi (δεξιά) και Klaus Ernst

Για τον Ηγεμόνα, που για την τις διάφορες χώρες που στοχοποιεί χρειάζεται και έναν „αρχηγό“ που θα ηγηθεί ενός νέου κινήματος που θα καταπολεμά το παλιό για να δημιουργει πολιτική πόλωση και μπλοκάρισμα των εθνικών δυνάμεων, ο κλήρος για την Ελλάδα έπεσε, μετα τον ΓΑΠ, στον Τσίπρα. Έναν σχετικά νέο άνθρωπο και γόνο αστικής οικογένειας, που μεγάλωσε με τις ιδεολογίες του Αριστερισμού της μεταπολεμικής Αθήνας, με μόνο εύσημο την κατάληψη του σχολείου του και τα επαναστατικά, που από τότε τα έκανε σε επάγγελμα, καταληψίας και φασαρίατζης. Επειδή όμως αυτό δεν έφτανε, ο Τσίπρας για να μάθει τι γίνεται και πέρα απ’ τη μύτη του, χρειαζόταν και κάποιους συμβούλους, όχι βέβαια αυτούς που αναφέρουν κάποια μέσα, τους περιθωριακούς Δραγασάκη, Μηλιό, Σταθάκη ή Μπαρουφάκη, αλλά άλλους, που στην διεθνή πολιτική „παίζουν“ στην απόλυτη πρώτη Λίγκα. Και αυτοί ήταν – και είναι – οι Εβραίοι Gregor Gysi και Klaus Ernst του σιωνιστικού κόμματος DIE LINKE (Η Αριστερά!) της Γερμανίας, που όχι μόνο ξέρουν τι γίνεται στον κόσμο, αλλά και είναι συνδεδεμένοι με όλες εκείνες τις σιωνιστικές οργανώσεις των ΗΠΑ, που καθοριστικά αποφασίζουν για το τι δέον γενέσθαι στα ευρωπαϊκά κινήματα διαμαρτυρίας (παραδείγματος χάριν τα Antifa) και τα κόμματα διαμαρτυρίας και τους ηγέτες τους. Έτσι ύστερα από τα σούρτα φέρτα του Τσίπρα στο Βερολίνο και τις συναντήσεις του με τους „συναγωνιστές“, που προφανώς τον συμβούλευσαν να ρίξει λίγο νερό στο κρασί της „αντιμνημονιακής του επανάστασης“, τον έστειλαν στο σιωνιστικό κατεστημένο των ΗΠΑ, όπου οι εκεί ειδικοί σε μια ομιλία του στο ινστιτούτο Brookings και στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, που συνδιοργανώθηκε από το εβραίικο Ινστιτούτο Levy, είδαν με τι ψώνιο είχαν να κάνουν και αποφάσισαν να βάλλουν χέρι για τα περαιτέρω (βλέπε και „Ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Ινστιτούτο Brookings: η κρίση δεν είναι ελληνική„).

Επίλογος

Αν διαβάσουμε ακόμη μια φορά αυτά που αναφέρει πιο πάνω ο Freeman και τα συγκρίνουμε με αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα, σήμερα με τον Τσίπρα, χθες με τον ΓΑΠ, προχθές με τους Λαμπράκηδες του Μίκη Θεοδωράκη και με όλα όσα αποσταθεροποιητικά συνέβησαν στα μεταξύ διαστήματα, θα διαπιστώσουμε εύκολα, ότι η όλη δράση του ΣΥΡΙΖΑ και των συντρόφων του συνιστούν μια Παρδαλή Επανάσταση. Και επειδή οι Παρδαλές Επαναστάσεις γίνονται πάντα για μια αλλαγή καθεστώτος, είναι εύκολο να συμπεράνουμε, ότι η καθαίρεση του Σαμαρά και η πρωθυπουργοποίηση του Τσίπρα βρίσκονται ante portas.
Το πως φτάσαμε εδώ και προ πάντων το τι δέον γενέσθαι, είναι κάτι που θα έπρεπε να απασχολήσει τον κάθε Έλληνα. Δεν θα είχε νόημα να επικεντρώσουμε την προσοχή μας μόνο στις ανεπάρκειες του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του, που τάζουνε στον κόσμο λαγούς με πετραχήλια (ή „das Blaue vom Himme“l, όπως γράφουν κάποια γερμανικά μέσα). Γιατί και οι άλλοι πολιτικάντηδες που χορεύουν επι σκηνής δεν είναι καθόλου, μα καθόλου καλύτεροι, μια και παράγονται όλοι στο ίδιο φυτώριο.

Δεν έχει επίσης νόημα να κάνουμε για τα χάλια μας υπεύθυνους τους Έλληνες πολίτες, γιατί κι’ αυτοί είναι όπως τους κάνουν οι πολιτικοί και τα μέσα ενημερώσεως (δηλαδή παραπληροφόρησης). Ούτε και το να ιδρύσουμε ένα νέο κόμμα, που θα τα κάνει δήθεν όλα καλύτερα, γιατί, λέει, είναι περισσότερο πατριωτικό ή γιατί τα ξέρει όλα (ανήκει στους ξερόλες). Και αυτό που δεν έχει απολύτως κανένα νόημα, είναι να κηρύττουμε την επανάσταση, με σημαία την εγκαθίδρυση της Άμεσης Δημοκρατίας, ενός σοσιαλιστικού καθεστώτος ή κάτι απ’ αυτά που η γιαγιά μου ονόμαζε άπιαστα πουλιά. Όλα αυτά μόνο σαν ασκήσεις μυαλού μπορούν να θεωρηθούν, γιατί απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα.

Που βρίσκεται λοιπόν το πρόβλημα και ποιά η λύση του; Το πρόβλημα βρίσκεται στην στρεβλή ή τελείως ανεπαρκή πληροφόρηση του Έλληνα, πολίτη και πολιτικάντη, αυτή που έχει αποσυνθέσει, αποδιοργανώσει, συσκοτίσει και διαστρεβλώσει το συνειδητό του και την αντίληψη που έχει για την πραγματικότητα.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κατάσταση πολιορκίας, οι Έλληνες όμως είναι έτοιμοι να εκλέξουν για πρωθυπουργό έναν τελείως σκαρτο πολιτικάντη, που μαζί με τα συντρόφια του νομίζουν ότι αν κάνουν κυβέρνηση θα πιάσουν τον Πάπα απ‘ τ’αρχίδια. Τουτέστιν τον Ηγεμόνας που τους δημιουργησε και πρίν απ‘ αυτούς είχε δημιουργήσει την σημερινή Δημοκρατία, την οποία φρόντισε να επανδρώσει με δύο κεντρικά κόμματα που θα φαγώνονται μεταξύ τους για την κατάκτηση της εξουσίας, αποσταθεροποιώντας την.

Γιατί λοιπόν προωθεί τον Τσίπρα; Πρώτα, γιατί ο Τσίπρας είναι ένας ανόητος νεαρός επαναστάτης, που έχει πολύ επικίνδυνες για την Ελλάδα ιδέες, παραδείγματα το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του, ανοιχτά σύνορα στους λαθρομετανάστες, υποστήριξη των „Τούρκων“ της Θράκης, των „Μακεδόνων“ της Μακεδονίας, κρατισμός, επαναφορά των παραλόγων μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, υπερδικαιώματα των συνδικαλιστών, υπαλληλοποίηση του κόσμου και άλλα τέτοια ωραία και καλά. Αυτά όλα δεν συμφέρουν την Ελλάδα, συμφέρουν όμως τον Ηγεμόνα, γιατί είναι ένα ακόμη λιθαράκι στα σχέδια παγκοσμιοποίησης που επιδιώκει.
Το μόνο „σενάριο που συμφέρει τη χώρα είναι το σενάριο της Εθνικής Συμφιλίωσης“, διαβάζω κάπου. Καλό στην πρόθεση αλλά απραγματοποίητο. Μια συμφιλίωση στην Ελλάδα δεν είναι ορατή, το έγραψα παραπάνω, ότι δεν είναι στα σχέδια του Ηγεμόνα. Ορατή και πραγματοποιήσιμη είναι όμως η δυνατότητα της κυβέρνησης, της σημερινής, γιατί όχι, να ξεφύγει απο τον ρόλο του σημερινού επαίτη, που είναι φύλλο στον άνεμο των διεθνών εξελίξεων και να περάσει απο την πλευρά των θυτών.

Καρικατούρα: Lattouf

Τι σημαίνει αυτό; Ο Παναγιώτης Τραϊανού στο άρθρο του „Ανοικτή επιστολή“ γράφει, ότι η Ελλάδα „έπεσε θύμα των Γερμανών διαφθορέων, οι οποίοι λειτουργούσαν υπέρ της γερμανικής βιομηχανίας και των σιωνιστών τοκογλύφων, οι οποίοι την φόρτωναν δάνεια, για να εξυπηρετεί τους πρώτους. Το „κόλπο“ ήταν απλό …Το κόλπο των προμηθευτών και των τοκογλύφων, οι οποίοι με τη διαφθορά βάζουν κάποιον να „υπερακαταναλώνει“ με τη δική τους χρηματοδότηση ….Οι τοκογλύφοι είχαν διαφθείρει όλα τα στελέχη τού δικομματισμού στην Ελλάδα και είχαν δημιουργήσει μια κατάσταση εγκληματική. Ελέγχοντας αυτούς τους διεφθαρμένους πολιτικούς, δεν την έβαζαν – εκ του πονηρού – να δανείζεται με συμβατικούς όρους, παρά την έβαζαν να εκδίδει διαρκώς „ομόλογα“, τα οποία τα αγόραζαν οι ίδιοι, προκειμένου να μην αντιδρά ο λαός στον υπερδανεισμό …Ομόλογα θεωρητικά μεγάλου ρίσκου, αλλά που γι‘ αυτούς ήταν „σίγουρα“, εφόσον γνώριζαν ότι στο τέλος με μια προδοτική ηγεσία θα τα μετέτρεπαν σε ενυπόθηκα δάνεια…Αυτό ακριβώς είναι το „κλειδί“ στην υπόθεση …Να αποδείξουμε ότι οι τοκογλύφοι εκ του πονηρού – και έχοντας ως „στόχο“ τους Ευρωπαίους εγγυητές – „φόρτωναν“ την Ελλάδα με χρέη, όχι με βάση τις δικές της δυνατότητες, αλλά με βάση τις δυνατότητες των εγγυητών της….„Οι ευρωπαίοι „εγγυητές“ ήταν ο στόχος των τοκογλύφων και όχι η Ελλάδα. Το „φουσκωμένο“ ελληνικό χρέος στόχευε τη „φουσκωμένη“ ευρωπαϊκή „τσέπη“ και όχι την ελληνική.

Το δημόσιο ξεβράκωμα των υπευθύνων, ιδιαίτερα των ισχυρών κρατών ΗΠΑ και Γερμανίας και όχι μόνο των διεφθαρμένων Ελλήνων, όπως είθιστε, είναι εθνική υπόθεση. Μπορεί να το κάνει ο Τσίπρας; Όχι σε καμμία περίπτωση. Μπορεί να το κάνει ο Σαμαράς; Ναί, αν βάλλουμε όλοι ένα χέρι και βοηθήσουμε.

Εδω διαβαζετε τις καινουργιες ελληνικες και γερμανικες εφημεριδες
Hier lesen Sie griechische und deutsche Zeitungen