Βαθιά διχασμένη η Τουρκία αντικρίζει τον χάρτη του διαμελισμού της
Υπόμνημα του εκδότη
Το άρθρο είναι μια αναδημοσίευση από το http://www.tribune.gr/world/ και δεν έχει, ούτε ο τίτλος, ούτε ο υπότιλος και ούτε βέβαια και το περιεχόμενό του κάποια σχέση με την κριτική γραμμή που ακολουθεί το berlin-athen.eu. Η δική μου τοποθέτηση είναι η ακόλουθη:
Τις χθεσινές εκλογές στην Τουρκία τις κέρδισε, παρά τις στριγλές φωνές Κασσανδρας των ΜΜΕ και των πουλημένων πολιτικών ολόκληρης της Ευρώπης, ο Recep Tayyip Erdoğan. Το παρακάτω άρθρο μιλάει για μια Πύρρειο Νίκη, για νοθεία, για μια διχασμένη Τουρκία και για τον επερχόμενο διαμελισμό της, είναι άρα συντεταγμένο στην χορεία των κριτών του τούρκου ηγέτη, που εδώ και μήνες έχουν επιστρατεύσει Θεούς και Δαιμονες για να εμποδίσουν κατά τις χθεσινές εκλογές μια μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος στην Τουρκία και μια νίκη του Erdoğan σαν Προέδρου με ευρείες δυνατότητες παρεμβάσεως στην πολιτική ζωή της γειτονικής μας χώρας. Φοβούμενοι, ότι μια νίκη του Evet (ναι) θα έκανε την Τουρκία λιγότερο ευάλωτη στις συνεχείς απόπειρες παρεμβολών τόσο των ηγετών του δυτικού μπλοκ, όσο και των οργάνων προπαγάνδας τους στις εσωτερικές υποθέσεις της, όπως παραδείγματος χάριν η απόπειρα πραξικοπήματος που οργάνωσαν το περασμένο έτος.
Το ότι η σιωνοκρατούμενη Δύση θέλει την Τουρκία ένα υπήκοο και άβουλο κράτος σαν την Ελλάδα, γίνεται κατανοητό, αν και οι δυτικοί ηγέτες θα μπορούσαν να σκεφθούν λίγο, ότι την ισχύ που θα έχει τώρα ο Erdoğan την έχει προ πολλού ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Το ότι όμως και η χώρα μας συντάσσεται με την δυτική πολιτική εναντίον του, δεν περιποιεί και μεγάλη τιμή στον πατριωτισμό των ελλήνων πολιτικών και δημοσιογράφων, που συντάσσονται ή αντιγράφουν τους δυτικούς συναδέλφους τους. Μακάρι και το διαλυμένο ελληνικό κράτος να είχε έναν πολιτικό πυγμής, που θα έβαζε, όπως ο Erdoğan, τον κάθε κατεργάρη πολιτικό και δημοσιογράφο στον πάγκο του και θα μπορούσε να προβάλλει κάποια αντίσταση στον δυστικό Σιωνισμό που έχει καταλύσει την χώρα μας.
Και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, να τονίσω, ότι η συνηγορία μου για τον Erdoğan δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική που αυτός ασκεί εναντίον της Ελλάδος, πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα: Πρώτα για την ανάγκη ενός ηγέτη με αρχίδια, που τόσο χρειάζεται ο τόπος μας για να αποκτήσει μια κάποια κρατική υπόσταση (αν είχε ποτέ) και να κάνει μια εσωτερική και εξωτερική πολιτική πυγμής με γνώμονα την Ελλάδα και όχι την σιωνιστική παγκοσμιοποίηση όπως σήμερα και δεύτερον, για να αντισταθεί στις πολεμικές ιαχές και πράξεις των Τούρκων εναντίον της χώρας μας, που θα αυξάνονται και θα πληθύνονται όσο οι γείτονες μας θα γνωρίζουν, ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει ηγέτης αλλά κάποια πολιτικά ξόανα του σιωνιστικού His Masters Voice, ανίκανα να κάνουν και την παραμικρή εθνική ελληνική πολιτική.
Δρ. Εμμανουήλ Σαρίδης
Και τώρα το εν θέματι άρθρο
Δημοψήφισμα Τουρκία – Αποτελέσματα: «Πύρρειος» η νίκη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που αποδυναμώνεται ακόμα περισσότερο από τις καταγγελίες για εκτεταμένη νοθεία στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου 2017.
Το οριακό του αποτελέσματος και οι καταγγελίες, με ισχυρές αποδείξεις, για νοθεία, οδηγούν σε ευθεία αμφισβήτηση του δημοψηφίσματος και της νομιμοποίησης του «αφέντη» της Άγκυρας να ανακηρυχτεί ένας πρόεδρος-σουλτάνος, όπως διακαώς επιθυμεί.
Με καταμετρημένο το 100% των εκλογικών τμημάτων στην Τουρκία, το «ναι» στη σουλτανοποίηση Ερντογάν λαμβάνει 51,4% και το «όχι» 48,6%.
Όπως βλέπετε ο χάρτης της Τουρκίας στα ηπειρωτικά της χώρας όπως αναμενόταν είναι «μπλε», δηλαδή λέει «ναι», με το «όχι» (κόκκινο χρώμα) να βγαίνει πρώτο στη Θράκη, στο Κουρδιστάν (νοτιοανατολική Τουρκία), στα παράλια του Αιγαίου και στα παράλια της ανατολικής Μεσογείου.
Το «ναι» συγκεντρώνει 25.156.860 ψήφους και το «όχι» 23.777.014.
Το πώς «βάφτηκε» ο χάρτης δεν προκαλεί έκπληξη, αφού είναι γνωστό ότι ο Ερντογάν δεν ελέγχει τη Θράκη ούτε τα παράλια.
Σημαντική, ωστόσο, εξέλιξη είναι ότι έχασε την Κωνσταντινούπολη.
Επίσης, το Κουρδιστάν επιβεβαιώνει στο μεγαλύτερο μέρος του ότι δεν υπέκυψε ούτε στην τρομοκρατία ούτε στις «επιθέσεις αγάπης».
Για τους καλά ενημερωμένους αναλυτές αυτός ο χάρτης (που παρόμοιος ήταν και στις προεδρικές εκλογές στη χώρα), ερμηνεύεται ως η «βάση» του μελλοντικού διαμελισμού (τριχοτόμησης) της Τουρκίας.
Η Τουρκία βγαίνει από αυτό το δημοψήφισμα βαθιά διχασμένη, στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με τρεις Τουρκίες, μια ισλαμιστική, μια κεμαλική και μια κουρδική, ενώ οι καταγγελίες για νοθεία στερούν από τον «σουλτάνο» της Άγκυρας ακόμα και αυτή την «Πύρρειο» νίκη που τόσο ανάγκη έχει για την προσωπική πρωτίστως επιβίωσή του.
Στα social media καταγγέλλεται από την πρώτη στιγμή που έκλεισαν οι κάλπες ευρύτατη νοθεία από το ισλαμιστικό καθεστώς και υπάρχουν και αποδείξεις.
Για «σοβαρό πρόβλημα νομιμότητας» κάνει λόγο και η αξιωματική αντιπολίτευση, το κεμαλικό κεντροαριστερό Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP), καταγγέλλοντας την απόφαση της εφορευτικής επιτροπής να κάνει δεκτά ασφράγιστα ψηφοδέλτια, σύμφωνα με στέλεχος του κόμματος.
«Η Ανώτερη Εφορευτική Επιτροπή απέτυχε, καθώς επέτρεψε να διαπραχθεί απάτη» δήλωσε ο αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος, Μπουλέντ Τεζτζάν.
Κατήγγειλε επίσης, ότι «διαπράχθηκαν παράνομες ενέργειες υπέρ της τουρκικής κυβέρνησης».
Σύμφωνα με καταγγελία Τούρκου δημοσιογράφου στο twitter, σε εκλογικό τμήμα καταμετρήθηκαν 400 ψηφοδέλτια ενώ οι εγγεγραμμένοι ήταν 360, από τους οποίους ψήφισαν οι 240.
Δείτε στους ακόλουθους συνδέσμους ενδεικτικές αποδείξεις της νοθείας:
1. Νοθεία στο δημοψήφισμα Ερντογάν: Ψηφίζουν σε διάδρομο χωρίς εκλογικούς καταλόγους (φωτο)
2. Νοθεία στο δημοψήφισμα Ερντογάν: Σφραγίζουν «αλύπητα» ψηφοδέλτια υπέρ του «ναι» (βίντεο)
Τι ψήφισαν οι Τούρκοι πολίτες που ζουν στην Ελλάδα
Εναντίον της προτεινόμενης πολιτικής μεταρρύθμισης στην Τουρκία τάχθηκε η πλειοψηφία των απόδημων Τούρκων στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα πρώτα σχετικά αποτελέσματα.
Συγκεκριμένα, «όχι» ψήφισε το 65%, ενώ «ναι» το 35%.
Επανακαταμέτρηση ψήφων θα ζητήσει η αντιπολίτευση
Την επανακαταμέτρηση του 60% των ψήφων αναμένεται να ζητήσει το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP), το μεγαλύτερο κόμμα της τουρκικής αντιπολίτευσης.
Νωρίτερα, πηγές από το CHP τόνιζαν ότι η απόφαση της εφορευτικής επιτροπής να κάνει αποδεκτά τα ασφράγιστα ψηφοδέλτια θα προκαλέσει «σοβαρό πρόβλημα νομιμότητας» στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Πουλά «τρέλα» ο Ερντογάν και θεωρεί «ξεκάθαρο» το οριακό και νοθευμένο αποτέλεσμα
Τη νίκη του στρατοπέδου του «ναι» χαιρέτισε ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπως ανέφεραν πηγές από το προεδρικό γραφείο.
Ο Ερντογάν φέρεται να είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρωθυπουργό της χώρας, Μπιναλί Γιλντιρίμ, αλλά και τον ηγέτη του εθνικιστικού κόμματος, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο οποίος στήριξε την εκστρατεία του «ναι».
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι ξεκάθαρο.
«Είμαι ευγνώμων προς το τουρκικό έθνος» φέρεται να πρόσθεσε.
Εγώ έχω πάψει προ πολλού να θεωρώ τον εαυτό μου δημοκράτη, με δημοκρατία σαν την σημερινή. Η Αθηναίοι στον Πελοπονησιακό Πόλεμο επέβαλλαν την δημοκρατία στους συμμάχους=υπηκόους τους, προκειμένου να τους ελέγχουν απόλυτα, ενώ η Σπάρτη επέβαλλε το ολιγαρχικό πολίτευμα.
Στις μέρες μας το πολιτικό σύστημα που εξυπηρετεί τον ηγεμόνα, είναι η δημοκρατία με το σημερινό της πρόσωπο, και με επιλεγμένα όλων των πολιτικών αποχρώσεων ανδρείκελα, που τα ανεβοκατευάζει κατά βούλησιν.
Θλιβερόν, αλλά αληθές.- derkon
Συμφωνώ απόλυτα.
Η Δημοκρατία στην Ελλάδα είναι μια φαρσοκωμωδία, όπου η πόλωση που δημιουργεί η χειραγωγημένη διάσπαση του κόσμου σε Αριστερούς και Δεξιούς και σε ένα δεξιό και ένα αριστερό κόμμα, ασχέτως του ονόματος που έχει, δημιουργεί μια συνεχή πολιτική αποσταθεροποίηση. Με αποτέλεσμα μια κυβέρνηση, που συνήθως φοβάται τις κατηγορίες και τις φασαρίες τις αντιπολίτευσης και κυβερνά προς το κυβερνείν, δεν κάνει δηλαδή τίποτα το χρήσιμο για τον τόπο και οι κοινωνικές δυνάμεις μένουν μπλοκαρισμένες. Η τωρινή δεν φοβάται βέβαια κατηγορίες της αντιπολίτευσης, είναι όμως η ίδια αντιπολίτευση, αντιπολιτευεται τον εαυτό της και δεν κάνει κι‘ αυτή τίποτα.
Αν η κυβέρνηση της 21. Απριλίου είχε μεγαλύτερη φρόνηση, καταλάβαινε την πολιτική των σιωνοκρατούμενων ΗΠΑ που την ανέβασαν – και την κατέβασαν – και ήταν απαλλαγμένη από τα παπαδίστικα, θα ήταν η ιδανική για τον τόπο.
Και για να ξεκαθαρίσω και κάτι άλλο. Και οι Δημοκρατίες στις ΗΠΑ, Ανγκλία, Γαλλία και Γερμανία έχουν τα ίδια χάλια μ‘ εμάς, μια κατ‘ επίφασην Δημοκρατία. Επειδή όμως είναι οργανωμένες, λειτουργούν καλύτερα.
ΕΣ