Επειδή υπάρχει πλήρης σύγχυση για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα, θα προσπαθήσω και από την δική μου πλευρά να αναλύσω ορισμένα φαινόμενα της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, που είναι εκτός συζήτησης, γιατί έτσι βολεύει το σύστημα

 

 

Του Δαμιανού Βασιλειάδη, δημοδιδασκάλου, ιδρυτικού και ηγετικού στελέχους του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ, (παραιτηθέντος το 1977 από το ΠΑΣΟΚ και προδιαγράψαντος από την εποχή εκείνη την ιστορία του μεταπολιτευτικού εγκλήματος και προδοσίας.
Αθήνα, 14.1.2014

Ανάλυση έκτη

Εισαγωγικό σημείωμα

Επειδή υπάρχει πλήρης σύγχυση για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα, θα προσπαθήσω και από την δική μου πλευρά να αναλύσω ορισμένα φαινόμενα της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, που είναι εκτός συζήτησης, γιατί έτσι βολεύει το σύστημα.

Θα ξεκινήσω με ένα ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη, που πολλές φορές υπήρξε προφητικός:

ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΑ

Μέσα στον φόβο και στες υποψίες,
με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε
για ν’ αποφύγουμε τον βέβαιο
τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν’ αυτός στον δρόμο,
ψεύτικα ήταν τα μηνύματα
(ή δεν τ’ ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν,
εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,
κι ανέτοιμους – πού πια καιρός – μας συνεπαίρνει.

Αυτά έγραφε ο ποιητής, που ανταποκρίνονται απόλυτα στην πραγματικότητα που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες σήμερα. Παρεμπιπτόντως πρέπει να τονίσω ότι ποτέ δεν έχω διαψευστεί στις προβλέψεις μου κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης.

Τα περισσότερα άρθρα αποτελούν κεφάλαια από διάφορα βιβλία μου ή προηγούμενες αναλύσεις, που δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο, γιατί, για το σύστημα και τα υποτακτικά του, ήταν απαγορευμένα.

Θα ξεκινήσω στην παράθεση των κειμένων που θα λάβουν χώρα ανά δύο ημέρες, ξεκινώντας από σήμερα με μια διατύπωση που έχει την έννοια αξιώματος και αποτελεί την θέση της Αριστερής Πλατφόρμας: ΕΑΝ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ «ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ» ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΣΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Οι προγραμματικές δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην Θεσσαλονίκη και γενικότερα αποτελούν ένα πρόγραμμα παροχών, που έχει σχέση με το παρασιτικό καταναλωτικό μοντέλο όλης της μεταπολίτευσης, (εκτός από τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης) που βασικά ισχυριζόταν ότι «λεφτά υπάρχουν», απλώς τα λεφτά αυτά ήταν δυστυχώς δανεικά. Μερικοί τα θεωρούσαν μάλιστα «δανεικά και αγύριστα». Τους διέψευσε όμως η σκληρή πραγματικότητα, που δεν έχει σχέση με ιδεοληπτικές φαντασιώσεις και βέβαια με την διεθνή και εσωτερική πραγματικότητα. Όλοι αυτοί από όλες τις ιδεολογικές κατευθύνσεις ζούσαν σε έναν κόσμο φανταστικό, εκτός τόπου και χρόνου και μάλλον θέλουν με την μέθοδο της φυγής, να συνεχίζουν να ζουν σ’ αυτόν τον ανύπαρκτο παραδεισένιο χρόνο και τόπο.

Όλα αυτά τα φαινόμενα πρόκειται στην σειρά των αναλύσεών μου να καταθέσω στο επόμενο χρονικό διάστημα. Μπορείς βέβαια, για να πω και το τελευταίο στο εισαγωγικό αυτό σημείωμα, να υπόσχεσαι στον καθένα λαγούς με πετραχήλια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι η πραγματικότητα.

Εκ προοιμίου ωστόσο δηλώνω καθαρά και ξάστερα και θα προσπαθήσω να αποδείξω με την παράθεση των αναλύσεών μου ότι τα μνημόνια και αντιμνημόνια δεν ήταν και δεν είναι το πρόβλημα της Ελλάδας, γιατί έτσι όπως πολιτευτήκαν τα κόμματα της μεταπολίτευσης, απαξάπαντα, δεν υπήρχε διαφυγή, δηλαδή θα τα υπέγραφαν, εκτός αν οδηγούσαν την χώρα στην πλήρη και οριστική καταστροφή. Κι’ αυτό επειδή όπως λεν διάφοροι στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Και πράγματι. Ο ένας δρόμος οδηγεί στην διέξοδο και ο άλλος στην καταστροφή. Το πρόβλημα λοιπόν είναι τι κάνεις για να βγεις απ’ αυτά. Με ευχολόγια φυσικά δεν γίνεται ούτε με «αριστερές ή δεξιές» φαντασιώσεις. Το βασικό πρόβλημα είναι η πρωτοφανής παρακμιακή μας πορεία από συστάσεως του ελληνικού κράτους, βασικά η παρασιτική μας νοοτροπία. Γιατί ο παρασιτισμός δεν εντρυφά μόνο στην οικονομία, αλλά κυρίως στα μυαλά μας. Η Ελλάδα στην μεταπολίτευση απετέλεσε ένα τεράστιο φρενοκομείο, όπως έλεγε ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος. Με αυτήν την έννοια τα φαινόμενα δεν μπορείς να τα εξηγήσεις πάντοτε με πολιτικούς ή οικονομικούς όρους, παρά με όρους της ψυχοπαθολογίας του Έλληνα.

Μετά από σαράντα περίπου χρόνια αρχίζει να ξεβράζει ο πολιτικός και κοινωνικός βόθρος ψήγματα μόνο της απύθμενης διαφθοράς του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας της μεταπολίτευσης, που μας οδήγησε τελικά στην κρίση και στην καταστροφή.

Κι όμως ακόμη η κοινή γνώμη έχει πραγματικά μεσάνυχτα – και το λέμε με την κυριολεξία της λέξης, για το ποιος και ποιοι μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού και ας παριστάνουν πολλοί τον «έξυπνο», που λέει και ο λαός.

Έτυχε να ζήσω τα γεγονότα από μέσα, ώστε να γνωρίζω καλά πρόσωπα και πράγματα, τουλάχιστον όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ. (Με τον Άκη Τσοχατζόπουλο και τον Γιάννη Μπέλσιο ξεκινήσαμε μαζί επί δικτατορίας, για παράδειγμα. Αργότερα και με τον «έντιμο» Κ. Σημίτη, τον οποίο από τότε (επί ΠΑΚ) χαρακτηρίζαμε δεξιό).

Όπως είναι γνωστό στους επαϊοντες, δύο είναι τα θεμέλια ενός ευνομούμενου κράτους: Οι πολίτες του και οι θεσμοί του: Δηλαδή τα ιστορικά υποκείμενα και τα συντάγματα και οι νόμοι, που απορρέουν απ’ αυτά. Αν ένας από τους δύο παράγοντες πάσχει, τότε δεν μπορεί ο άλλος να είναι υγιής. Υπάρχει διαλεκτική σχέση μεταξύ τους. Γι’ αυτό αναζητούμε πρωταρχικά πολίτες με ήθος και ανιδιοτέλεια, που θα φτιάξουν και τους θεσμούς με κυρίαρχο θεσμό το σύνταγμα, και θα συμβάλουν στην ανόρθωση του τόπου. Η κοινωνία ως τώρα όμως ψήφιζε ανελλιπώς αυτούς που την κατέστρεφαν, δηλαδή τους απάτριδες κλέφτες, απατεώνες, ληστές, λωποδήτες και καιροσκόπους Ανθέλληνες ή Μισέλληνες απ’ όλες τις κοινωνικές και πολιτικές τάξεις και παρατάξεις. Αυτή είναι η πάσα αλήθεια. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους της ανάπτυξης της Χρυσής Αυγής.

Ένας άλλος απαράβατος κανόνας είναι ότι η πολιτική και οι πολιτικοί ρυθμίζουν και καθορίζουν τα πάντα σε μια πολιτεία. Εάν οι δύο αυτές κατηγορίες είναι διεφθαρμένες τότε σχεδόν όλο το πολιτειακό σώμα έχει διαφθαρεί.

Η διαπίστωση είναι ότι το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης ήταν διεφθαρμένο έως το κόκαλο και το μεδούλι ακόμη. Ασφαλώς δεν αφορά όλους, γιατί κακό και εσφαλμένο είναι πάντοτε να γενικεύει κανείς.

Επίσης είναι αυτονόητο ότι αυτό το πολιτικό σύστημα, το διεφθαρμένο, διέφθειρε και την ελληνική κοινωνία στην πλειονότητάς της. Το ένα τρίτο περίπου προσπάθησε με νύχια και με δόντια να κρατήσει την αξιοπρέπειά του (ήθος και ανιδιοτέλεια), ενώ τα δύο τρίτα κυλίστηκαν στον βούρκο, καμιά φορά και χωρίς δική τους υπαιτιότητα. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει αντίδραση. Εδώ ισχύει το «μαζί τα φάγαμε» του ανεκδιήγητου Πάγκαλου, για να μην εκφράσουμε άλλους λιγότερο «επαινετικούς» χαρακτηρισμούς για το άτομό του, δηλαδή την ανείπωτη οίηση και αλαζονεία του και το ακαταλόγιστο της συμπεριφοράς του. Αν δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά οι πολιτικοί που δημιούργησαν τα σκάνδαλα ή οι ηθικοί αυτουργοί τους, μη περιμένουμε αναστροφή του κλίματος.

Είναι επίσης αυτονόητο ότι όλες οι πολιτικές ηγεσίες που άσκησαν εξουσία, αλλά και όσες άσκησαν αντιπολίτευση, είναι αναλογικά συνυπεύθυνες για την σημερινή κατάντια. Ας θυμηθούμε ότι λίγο πριν απ’ την κρίση, διαγκωνίζονταν τα αριστερά κόμματα ποιο θα δώσει περισσότερους μισθούς και συντάξεις. Είτε λοιπόν δεν είχαν καταλάβει τίποτε, είτε δεν ήθελαν να καταλάβουν, είτε ήταν ανίκανα να καταλάβουν, είτε -το χειρότερο» δεν τα ενδιέφερε, τι συνέβαινε πραγματικά και το μόνο που τα ενδιέφερε ήταν τα συντεχνιακά τους συμφέροντα, όπως αυτά των διεφθαρμένων συνδικαλιστικών οργανώσεων και των αυτοδιοικητικών οργάνων, που ρήμαξαν, μαζί με τους διεφθαρμένους πολιτικούς, τον τόπο. Οι εξαιρέσεις, όπως πάντα, επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Δεν φταίνε οι ξένοι (άλλη απάτη κι αυτή) για τις δικές μας αθλιότητες. Το πράγμα είναι απλό. Αυτοί, δηλαδή οι ξένοι, τις εκμεταλλεύονται. (τη διαφθορά μας, τα λάθη μας, τις αβελτηρίες μας, τις ανικανότητες μας κ.λπ).

Όλοι όσοι κατέκλεψαν ή συνετέλεσαν στην καταλήστευση του κράτους αναζητούν άλλοθι για να κρύψουν τα εγκλήματά τους.

Ο πρωταρχικός υπαίτιος όλης αυτής της καταστροφικής πορείας του τόπου, όσο και να μην το πιστεύει κανείς ή να μην θέλει να το πιστέψει, ή να το έχει «καταχωνιάσει» στο υποσυνείδητό του λόγω ενοχής, είναι κυρίως ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, τον οποίο όμως το σύστημα της διαφθοράς δεν έχει αγγίξει, ενώ απεναντίας τον καλύπτει. Η αποκαθήλωση από το βάθρο του, έστω και μετά θάνατον, είναι εκ των ων ουκ άνευ προϋποθέσεων εξυγίανσης της δημόσιας ζωής. Αλλά μακριά δεν πέφτει και ο Μητσοτάκης, όπως μαρτυρεί ο Ξενοφών Ζολώτας, ένας ευπατρίδης, με ήθος και ανιδιοτέλειά, το οποίο και θα παραθέσω για να γίνει συνείδηση περί ποίου ατιμώρητου εγκλήματος πρόκειται. Η κρίση και τα μνημόνια είναι το αποτέλεσμα όλης της προηγούμενης απίστευτης καταστροφικής πολιτικής.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι αυτός που έβαλε τα θεμέλια της κακοδαιμονίας της Ελλάδας, γιατί ως χαρισματική προσωπικότητα για το κακό, είχε τη δυνατότητα και όλες τις προϋποθέσεις να βάλει τα θεμέλια της καταστροφής της. Είναι ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΚΑΙ ΟΛΕΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Η μέθοδος που εφάρμοσε ήταν απλή: Η διαφθορά. Την επέτυχε με το παρασιτικό (με δανεικά) καταναλωτικό μοντέλο, που εφάρμοσε, στο οποίο ενσωμάτωσε όλα τα κόμματα και όλη την ελληνική κοινωνία από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά. Πολύ απλό και πολύ αποτελεσματικό μέσο! Χρησιμοποίησε μάλιστα, όπως και ο Σημίτης την αριστερή διανόηση (τους χρήσιμους ηλίθιους) για την επιτέλεση του έργου του. Με τον τρόπο αυτό, δηλαδή μέσω του παρασιτικού καταναλωτικού μοντέλου, ακύρωσε τις ηθικές αντιστάσεις του Λαού, δηλαδή όλες τις αρχές και αξίες αυτού του τόπου, όπως τις περιγράφει αναλυτικά και με ακρίβεια ο Παναγιώτης Κονδύλης που την ετυμηγορία του παρέθεσα στο προηγούμενη σειρά των αναλύσεω που παραθέτω, (εκτός από μια μερίδα, που αντιστάθηκε και δεν τα έφαγε με τον Πάγκαλο μαζί) , αρχές και αξίες, που κρατούν μια κοινωνία όρθια. Είχε τη δυνατότητα να το πράξει και το έπραξε, άλλο τι έλεγε στη θεωρία με τον απροσμέτρητο λαϊκισμό του (αριστερή φρασεολογία, δεξιά πολιτική πρακτική). Ναι την είχε τη δυνατότητα, γιατί ήταν σε θέση, λόγω της χαρισματικής του φυσιογνωμίας (για το κακό βέβαια) και των ευνοϊκών συνθηκών τότε, να το πράξει. Τα αίτια της καταστροφής μη τα αναζητεί κανείς στην οικονομία. Η οικονομία δεν είναι πολιτικός φορέας που ασκεί εξουσία. Είναι μέσον. Η πολιτική εξουσία ασκεί και οικονομική πολιτική και όχι τουναντίον. Αυτή συνεπώς έπεται της διαφθοράς και η τελευταία της πολιτικής. Το πρόβλημα, για να γίνει απόλυτα κατανοητό είναι η πολιτική και οι πολιτικοί (το φαύλο, σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό).

Αν το νυστέρι δεν φτάσει έως το κόκαλο, δηλαδή έως τον Ανδρέα Παπανδρέου, τότε μην περιμένουμε πραγματικά σωτήρια κάθαρση του συστήματος. Και φυσικά χωρίς κάθαρση (από την ύβριν, δηλαδή τα εγκλήματα), όπως γνωρίζουμε και από τις αρχαίες τραγωδίες, δεν υπάρχει σωτηρία.

Η πολιτική κατάσταση θα συνεχίζεται με άλλους πρωταγωνιστές, που βέβαια δεν θα έχουν τα «χαρίσματα» εκείνου.

Εάν οι Έλληνες πολίτες προσκυνούν ακόμη το είδωλό του και αν η δικαιοσύνη δεν φτάσει έως εκεί, ουσιαστική αλλαγή της κατάστασης δεν πρόκειται να υπάρξει. Οι μηχανισμοί της προπαγάνδας, παραπληροφόρησης και της τρομοκρατίας (ιδεολογικής και υλικής) είναι ασύλληπτοι στις επινοήσεις τους.

Το σύστημα, που με σταγονόμετρο αποκαλύπτει τη διαφθορά σκόπιμα, για να μας ρίξει πάλι στάχτη στα μάτια, όπως φαίνεται, θα συνεχίσει να μας καταδυναστεύει με άλλο τρόπο και άλλες μεθόδους.

Ένα είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέδειξε όλους τους, αυτούς τους επιγόνους ηγέτες στο ΠΑΣΟΚ, εξαφανίζοντας όλες τις υγιείς δυνάμεις του Κινήματος, γιατί αυτούς ήθελε για να νέμεται την εξουσία και να κάνει τα διάφορα γνωστά καπρίτσιά του, υποθηκεύοντας το μέλλον της Ελλάδας και των παιδιών της.

Χωρίς τον Ανδρέα Παπανδρέου δεν θα υπήρχε ούτε Σημίτης, ούτε Τσοχατζόπουλος, ούτε Γιώργος Παπανδρέου, ούτε Ευάγγελος Βενιζέλος, αλλά ούτε και όλη η κατά καιρούς ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, που συνέβαλε μαζί του αποφασιστικά για την καταστροφή αυτού του κατά τα άλλα ευλογημένου τόπου που λέγεται Ελλάδα. Όμως πιθανόν δεν θα υπήρχε ούτε Μητσοτάκης και οι επίγονοι συντηρητικοί πρωθυπουργοί της δεξιάς (ας θυμηθούμε του Α. Παπανδρέου, που θα έβαζε την δεξιά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας). Αυτούς επέλεξε, γιατί αυτοί ήταν τα υποτακτικά του. Και ο σημερινός πρόεδρος της Δημοκρατίας, (σεβόμαστε τον θεσμό) ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία. Αλλιώς το σύστημα δεν θα τον έκανε πρόεδρο. Τόσο απλό είναι το πράγμα.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου εξαφάνισε ότι αξιόλογο και ηθικό στοιχείο υπήρξε μέσα στις γραμμές του ΠΑΣΟΚ, συνειδητά και σκόπιμα. Ποιος τα ξέρει όμως όλα αυτά, εκτός από ελάχιστους μυημένους, μιας και «τ’ ασκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», όπως λέει και ο εθνικός μας ποιητής;

Για τον πολύ κόσμο ισχύει αυτό που είπε ο Καβάφης στο ποίημα του «ΣΟΦΟΙ ΠΡΟΣΙΟΝΤΩΝ, που είναι πολύ διδακτικό και επίκαιρο»: «Ενώ εις την οδόν έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί».

Αυτά όλα τα έγραψα σε βιβλία και άπειρα άρθρα και αναλύσεις (βλ. ιστολόγιό μου: www.damonpontos.gr), με κύριο όχημα το βιβλίο μου Ο μύθος του Ανδρέα ή οι θεωρητικές βάσεις της Ένωσης Κέντρου, του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ κα η πρακτική τους κατάληξη, όμως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», γιατί το φαύλο πολιτικό σύστημα της διαφθοράς και τα κυρίαρχα Μέσα της Μαζικής Αποβλάκωσης και Αποχαύνωσης κάλυψε τα πάντα, όπως κάλυψε όλες τις ανομίες, εκτός απ’ αυτές που πονηρά βγάζει έως σήμερα, και έπεται συνέχεια.

Παραθέτω, δανεισμένο, ένα απειροελάχιστο δείγμα (επιτομή) όλης της διαφθοράς και διαπλοκής της πολιτικής των κομμάτων που άσκησαν εξουσία μετά την μεταπολίτευση και στην οποία ενσωματώθηκαν και όλα τα άλλα κόμματα και η πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας με ιεραρχία ευθύνης στην   ε θ ν ι κ ή π ρ ο δ ο σ ί α. Μια υπενθύμιση για όσους έχουν «κοντή» μνήμη, παραθέτω ως πρόλογο στα εγκλήματα του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, που, που όμως ένα μερίδιο της ευθύνης έχουν και τα άλλα κόμματα, την μαρτυρία και ετυμηγορία του Ξενοφώντα Ζολώτα, ενός πατριώτη με ήθος και ανιδιοτέλεια, άριστου επιστήμονα, υπεράνω υποψίας.

Πρόλογος

Συντριπτικά και συγκλονιστικά είναι πράγματι όσα καταθέτει για το δικομματικό πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης και τα κόμματα. Σε μια εκ βαθέων εξομολόγησή του στον δημοσιογράφο Περικλή Βαλασόπουλο, λέει τα εξής αποκαλυπτικά, για το δικομματικό κοινοβουλευτικό σύστημα της Ελλάδας και τα κόμματα:

«Είμαι 86 ετών. Έχω γράψει  40 βιβλία αλλά μόνο τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω τις βαθιές παθογένειες της χώρας. Είναι θαύμα που επιβιώνει αυτό το κράτος»

Το θαύμα ωστόσο στο οποίο προσέβλεπε ο ίδιος δεν επαληθεύθηκε. Η Ελλάδα χρεοκόπησε και το ομολογεί και ο ίδιος:

«Παιδί μου, είπε (προσφιλής προσφώνηση του Καθηγητή στους στενούς του συνεργάτες ανεξαρτήτως ηλικίας) δεν υπάρχει πλέον ενιαίο κράτος στην Ελλάδα. Το κράτος είναι κάτι σαν αδειανό πουκάμισο για τα μάτια του κόσμου.

Γνωρίζω από παλιά τον Ανδρέα και τον Μητσοτάκη και είναι καλοί άνθρωποι ως άτομα. Αλλά με τα κόμματά τους έχουν γίνει άρπαγες του κράτους που το λαφυραγωγούν εναλλάξ. Έχουν φτιάξει δύο παράλληλους κομματικούς μηχανισμούς, υποκαθιστώντας το επίσημο κράτος. Συγκρούονται αδυσώπητα αλλά ξέρουν ότι είναι μια ο ένας μια ο άλλος. Να το θυμάσαι αυτό ότι οι δύο σε πέντε, σε δέκα ίσως και λίγο περισσότερα χρόνια, θα χρεοκοπήσουν την Ελλάδα».[1]

Στην εκ βαθέων «εξομολόγησή του» αναφέρεται και στον Χαρίλαο Φλωράκη, λέγοντας: «Η τραγωδία είναι ότι αυτός που είναι ο πιο λογικός, αυτός που με στηρίζει περισσότερο στο Συμβούλιο Αρχηγών, είναι αυτός που έχουμε τις μεγαλύτερες διαφορές. Ο Χαρίλαος Φλωράκης. Ίσως επειδή έζησε την άγρια εποχή του εμφύλιου δείχνει την μεγαλύτερη ευαισθησία για την κρισιμότητα της κατάστασης. Αλλά και αυτός δεν μπορεί να τα πει δημοσίως. Τις προάλλες μου είπε: “Ξενοφώντα, αν σε στηρίξω δημοσίως θα με φάνε οι δικοί μου”. Ίσως τελικά να μας σώσει η Ευρώπη με τις νέες Συνθήκες, αλλά με διαλυμένο και αρπακτικό κράτος η ιδιωτική οικονομία θα μείνει απροστάτευτη και θα καταστραφεί μέσα στον θυελλώδη ανταγωνισμό».

Η εξομολόγησή του είναι, όπως είπα, συγκλονιστική, αλλά το ερώτημα είναι: Ποιος της δίνει σημασία; Συνεχίζει αποκαλύπτοντας αυτό που θεωρεί το μεγαλύτερο κακό της κακοδαιμονίας που μας δέρνει: «Η Ελληνική Δημοκρατία που δημιουργήθηκε με τόσες προσδοκίες το 1974 πρέπει να βρει με άψογες δημοκρατικές και κοινοβουλευτικές διαδικασίες ένα τρόπο να απελευθερώσει το Ελληνικό κράτος από την «αποκλειστική ιδιοκτησία» τους, προσπαθώντας επιτέλους να του δώσει δίκαιες «απρόσωπες» δομές σε κοινό κτήμα, έτσι ώστε κανένας να μην μπορεί να γίνει μόνιμα αποκλειστικός κυρίαρχος. Ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος, στην καρδιά του, πρέπει να παραμένει πάντοτε ένας «κενός χώρος» με προσωρινή καθοδήγηση αυτών που επιλέγουν οι πολίτες. Χωρίς να είναι ιδιοκτησία κανενός. Αυτή είναι η μία και μόνη κεφαλαιώδης «Διαρθρωτική Αλλαγή» η  πιο σημαντική μεταρρύθμιση που πρέπει να γίνει και είναι πολύ πιο σημαντική από οποιαδήποτε εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ για τις επιμέρους αγορές ή την ασφαλιστική μεταρρύθμιση των ταμείων».

ΟΛΑ ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ΑΠΟ ΤΟ 1981 ΚΙ ΕΔΩ! ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ! έως τις 10/1/2013

ΚΥΡΙΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ;
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΣΕ COSA NOSTRA;

ΕΡΩΤΑΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ;
ΜΙΛΑΜΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1981-2008….ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΑ ΠΑΜΕ Σ ΆΛΛΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ!!!!!
Όλα τα σκάνδαλα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ από το 1981 έως 2008!

Αν νομίζουν ότι με έναν Τσοχατζόπουλο και έναν Παπαγεωργόπουλο „καθάρισαν“, είναι γελασμένοι. Ιδού τα πραγματικά αίτια κατάρρευσης της χώρας, τα οποία σκοπίμως έθαψαν και θάβουν πράσινοι και μπλε πολιτικοί, τηλεοπτικά κανάλια και δημοσιογράφοι της διαπλοκής για να σας πουν έπειτα με θράσος πως „Μαζί τα φάγαμε“.
Μην τους ακούτε, μην τους πιστεύετε και κυρίως ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΝΕΧΕΣΤΕ! Την ίδια ώρα που ολόκληρη η χώρα βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της κατάθλιψης, που ΧΡΟΝΙΑ άρρωστοι μένουν χωρίς φαρμακευτική περίθαλψη και εκατοντάδες χιλιάδες τρέφονται από τα ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, αυτοί απολαμβάνουν τα ίδια προνόμια που απολάμβαναν και αυτοπαρουσιάζονται ως „εθνοσωτήρες“

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ

Μία μικρή επιτομή των σκανδάλων, πριν από την κρίση. Ο πραγματικός κατάλογος θα γέμιζε ολόκληρη βιβλιοθήκη κι αν…!

Σκάνδαλα ΠΑΣΟΚ

1. Υπερχρέωση της χώρας και διόγκωση του δημόσιου χρέους στο 114%, όταν το 1981 το δημόσιο χρέος ήταν μόλις 29%, υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού και χωρίς κοινοτικά πλαίσια στήριξης. Το 1985 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό και το 2001 έφτασε σε χρέος ρεκόρ 114% του ΑΕΠ.

2. Δάνεια, υπανάπτυξη, πληθωρισμός, την περίοδο 81-89: κατά την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ , το 1981, ήταν η πρώτη χώρα σε ολόκληρη την Ευρώπη με ρυθμό ανάπτυξης 3,1%, έναντι 0,8% που ήταν ο μέσος όρος των υπολοίπων κρατών-μελών! Παρά την εισροή των μεγαλύτερων οικονομικών πακέτων από τη σύσταση του ελληνικού κράτους και παρά τη θετική διεθνή συγκυρία (κυρίως τη μείωση της τιμής του πετρελαίου):
-το ΑΕΠ κινήθηκε σε ρυθμούς αισθητά μικρότερους απ‘ αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (μέσος όρος για την Ελλάδα 1,7%, για δε την ΕΟΚ 2,7%) …. για πρώτη φορά από το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
-οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του Α.Ε.Π. από 30% το 1980 ανήλθαν στο 50% το 1990, αποτέλεσμα της πρωτοφανούς διεύρυνσης του Δημοσίου τομέα.
-ο πληθωρισμός υπερτετραπλασιάστηκε απ‘ αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (πληθωρισμός για την Ελλάδα 18,2%, για δε την ΕΟΚ 4,5%).
τα δάνεια της δεκαετίας του 80 δεν είχαν ξαναγίνει από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους.
-το εθνικό μας νόμισμα υποτιμήθηκε κατά 30% σε 2 διαδοχικές υποτιμήσεις της τάξεως του 15% εκάστη, βάζοντας οριστική ταφόπλακα στο εθνικό εισόδημα και στην Ελληνική οικονομία! Κατά την πρώτη πασοκική περίοδο εφαρμόστηκε μια τριτοκοσμική πολιτική, η οποία στήριζε την εγχώρια κατανάλωση στο δανεισμό και διόγκωνε το κράτος με τους άπλετα παρεχόμενους κοινοτικούς πόρους.

3. «Σκάνδαλο καλαμποκιού»: αφορά τη λαθραία εισαγωγή χιλιάδων τόνων γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού από κρατική εταιρεία και την εξαγωγή του στη συνέχεια σε χώρες της Ευρώπης ως ελληνικό. Τα κέρδη από την «κομπίνα» υπερέβησαν τα 1,5 εκατομμύρια δολάρια ενώ στα παραστατικά εμφανίστηκαν μόνο 1 εκατομμύριο δρχ.!

4. Σκάνδαλο 1,5 δις εις βάρος της ΕΤΒΑ και δύο θυγατρικών ναυτιλιακών εταιρειών της με την αγορά πλοίων από δύο άγνωστες κυπριακές εταιρείες φαντάσματα, οι οποίες εμφανίζονταν χωρίς κεφάλαια και χωρίς μετόχους.

5. Το σκάνδαλο της αγροτικής ασφαλιστικής εταιρείας. Πέραν των παρανομιών που αποκαλύφθηκαν και της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, εξασφάλιζε, την δεύτερη τετραετία του Πασόκ, στα διευθυντικά της στελέχη, μισθούς από 25 έως 33 εκατομμύρια δρχ. μηνιαίως, με τη μέθοδο των προμηθειών ….. ενώ την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα αμείβονταν με μισθούς πείνας ….

6. Σκάνδαλο πλαστογραφίας στο υπουργικό συμβούλιο. Ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Κώστας Ζώρας διώχθηκε για πλαστογραφία με σκοπό την παράνομη παράταση δύο νομικών συμβούλων της Τραπέζης της Ελλάδος.

7. «Υπόθεση Γιώργου Δρέγου» :ο πολυθεσίτης(ένας εκ των πολλών) δικηγόρος του Πασόκ. Ως νομικός σύμβουλος του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων απαίτησε «λάδωμα» 15 εκατομμυρίων δραχμών από ιδιοκτήτη οικοπέδου για να συμπεριληφθεί το οικόπεδό του, στους σχεδιασμούς του Οργανισμού …..

8. ΠΡΟΜΕΤ 1:«ο πικρός καφές»: ενώ η επίσημη τιμή του εισαγόμενου καφέ κατά τόνο ήταν 1500 δολάρια, η κρατική ΠΡΟΜΕΤ τον εισήγαγε λαθραία, υπερτιμολογώντας στα 2000 δολάρια τον τόνο.

9. ΠΡΟΜΕΤ 2: «τα σάπια ξύλα». Η ΠΡΟΜΕΤ αγόρασε από φιλανδική εταιρεία εξαγωγών ξυλείας ποσότητες καυσόξυλων έναντι του εξωφρενικού τότε ποσού των 250 εκατομμυρίων δρχ., η οποία κρίθηκε ακατάλληλη από τους Έλληνες ξυλουργούς και τελικά σάπισε στο λιμάνι της Ελευσίνας

10. Σκάνδαλο ΑΓΡΕΞ: σειρά από κομπίνες και υπεξαιρέσεις αποκαλύφθηκαν και στις «Αγροτικές Εξαγωγές» (ΑΓΡΕΞ)

11. Αριστείδης Χρήστου. Ο χρυσοδάκτυλος της Εθνικής Τράπεζας που καταχράστηκε 147 εκατομμύρια δρχ. Στην υπόθεση εμπλέκονταν και η πρώην γραμματέας του Μένιου Κουτσόγιωργα.

12. Αθανάσιος Πόπωτας: Ο φιλόδοξος εκδότης φιλοπασοκικών εφημερίδων, εκ των οποίων όλες αποδείχτηκαν βραχύβιες, τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης πέντε ετών για κατάχρηση 57 εκατομ. δρχ. από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Εξαφανίστηκε για να μην εκτίσει την ποινή του. Ο Πόπωτας εκφράζει μια ολόκληρη «ρομαντική» νοοτροπία «πανελλήνιου σοσιαλισμού» της πρώτης τετραετίας. Αυτής του μικρομεσαίου «σοσιαλιστή» που ήταν υποταγμένος πλήρως στον λαϊκισμό του προέδρου και έβλεπε διέξοδο οικονομικής ανέλιξης μέσω της κομματικής υποταγής. Αργότερα ήρθαν τα εκδοτικά θηρία που ήθελαν τους πολιτικούς υποταγμένους στα δικά τους συμφέροντα.

13. Πυρκάλ 1: η Πυρκάλ πουλούσε στο Ιράκ 112$ την οβίδα και στον ελληνικό στρατό 201$ !

14. Πυρκάλ 2: η αγορά του άχρηστου ναυπηγείου πλαστικών σκαφών στο Λαύριο έναντι του ποσού των 370 εκατομ. δρχ.!

15. Μαυράκης 1: διοικητής της ΔΕΗ που απηλλάγη δια βουλευμάτων από δύο υποθέσεις που τον βάρυναν. έγραψε ιστορία με το δωράκι που «έδωσε στον εαυτό του», των 500 εκατομμυρίων δρχ.

16. Μαυράκης 2:ο Μαυράκης βρέθηκε ξανά στην επικαιρότητα μετά η συμφωνία για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Αλβανία, προκαλώντας ζημιά 120 εκατομμυρίων δρχ. στη ΔΕΗ, σύμφωνα και με το απαλλακτικό βούλευμα που αφορούσε την υπόθεση. Κλασσική περίπτωση «απαλλακτικής ατιμωρησίας».

17. ΚΥΔΕΠ: «το σκάνδαλο του σταριού». Ένα σκάνδαλο που ζημίωσε τους Έλληνες αγρότες με το ποσό των 910 εκατομμυρίων δρχ. Χρησιμοποιήθηκαν δύο εταιρείες, ως μεσάζοντες, για το ξεπούλημα των προϊόντων της ΚΥΔΕΠ με αποτέλεσμα να κερδίσουν δισεκατομμύρια οι δύο αυτές εταιρείες εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.

18. Μιχάλης Σταματελάτος. Ο υποδιευθυντής του υποκαταστήματος της Λαϊκής Ιονικής τράπεζας που υπεξαίρεσε 230 εκατομμύρια δρχ. Θεωρείται ότι τμήμα του ποσού δόθηκε για τις προεκλογικές ανάγκες υποψήφιων βουλευτών του Πασόκ.

19. Σεφτελής. Διευθύνων σύμβουλος του ΟΠΑΠ και μεγαλοστέλεχος του Πασόκ. Είχε κατηγορηθεί ότι ανεμίχθη σε πολλά σκάνδαλα και απάτες.

20. Τόμπρας: παρακολουθήσεις και καταγραφές συνομιλιών στα σκοτεινά υπόγεια του ΟΤΕ και της ΚΥΠ. Οι καταγραφές πωλούνταν στους «ενδιαφερόμενους» ή «στην Ομόνοια», με ό,τι αυτό συνεπάγεται ….. εξυπηρετήσεις, εκβιασμοί, πολιτική ανωμαλία κ.ά.

21. «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»: πριν την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ αλλά και μετά η στρατηγική του Πασόκ κινούνταν σε έντονο αντιεοκικό λαϊκισμό! Ήταν η μαγκιά της «σοσιαλιστικής φυλής»! Κατά τη διάρκεια της επικύρωσης της ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή κοινότητα, το ΠΑΣΟΚ αποχώρησε από την ψηφοφορία εκδηλώνοντας τη θορυβώδη αρνητική του στάση και κατά την προεκλογική περίοδο του 1981 κυρίαρχα συνθήματα ήταν «όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων», „Έξω από την ΕΟΚ“,“ η Ελλάδα στους Έλληνες“, „ΕΟΚ, ο λάκκος των λεόντων“ και «Αμερικάνοι φονιάδες των λαών»! Χαρακτηριστική θεωρείται η φράση του Α. Παπανδρέου: «Δεν θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης». Έτσι ενώ άλλες μεσογειακές χώρες που εντάχθηκαν την ίδια περίπου εποχή (Ισπανία, Πορτογαλία 1986) αξιοποίησαν στο έπακρο, την πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά, η Ελλάδα έμεινε πίσω παρά τα θετικά οικονομικά δεδομένα της ένταξης. Ο δε Σημίτης υπέγραφε σε άρθρα του ότι η „ΕΟΚ θα οδηγήσει σε νέα δικτατορία“! Φυσικά σε όλα αυτά τα βροντερά συνθήματα, το Πασόκ υπαναχώρησε υπό το βάρος των πραγματικών πολιτικών συνθηκών, κάτι που έγινε και στη συνθηματολογία των «βάσεων του θανάτου»!

22. Η «καμένη γη» γίνεται πραγματικότητα το καλοκαίρι του 1985: ο κ. Δ. Χαλικιάς, διοικητής τότε της Τράπεζας της Ελλάδος, διαπιστώνει ότι έχει στο ταμείο του μόνο 200.000 δολάρια και το ισοζύγιο πληρωμών κλείνει με έλλειμμα 3,5 δισ.! «Χρεοκοπούμε, Πρόεδρε!», αναγγέλλει στον Α. Παπανδρέου, ο οποίος υποχρεώνεται εκ των πραγμάτων να οδηγήσει τη χώρα σε «ακόμα καλύτερες μέρες», δηλαδή σκληρή λιτότητα, η οποία επονομάσθη από τον υπουργό οικονομίας Κώστα Σημίτη: „σταθεροποιητικό πρόγραμμα της οικονομίας“

23. «Σκάνδαλο Κοσκωτά»: Το «σκάνδαλο Κοσκωτά» ήταν το σχέδιο για την οικονομική επικράτηση «νέων τζακιών» προσαρμοσμένων στις πολιτικές επιλογές του Πασόκ. Ο πατερναλιστικός παρεμβατισμός σε όλο του το μεγαλείο. Ο ιδιωτικός τομέας που δημιουργήθηκε πήρε υπό τον έλεγχό του όλα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης, ανέλαβε δηλαδή τη χειραγώγηση του ελληνικού λαού και σε δεύτερη φάση απαιτούσε όλα τα κονδύλια του κράτους, διαφημιστικά πακέτα και τα δημόσια έργα. «Εκβίαζε» δηλαδή και την κοινή γνώμη και τα κόμματα. Το Πασόκ βοήθησε στην επικράτηση μιας νέας οικονομικής υπερεξουσίας που ναι μεν κινείται πολιτικά στο χώρο του δήθεν σοσιαλισμού, μετατράπηκε όμως σε ελεγκτή της πολιτικής ζωής του τόπου. Η νέα μεγαλοαστική τάξη, έσπασε μεν τους δεσμούς της με τη «Δεξιά», αντί όμως να περάσει στον ανταγωνισμό, στην πραγματική ιδιωτική πρωτοβουλία και στην παραγωγή έγινε κρατικοδίαιτη και απόλυτα εξαρτώμενη από τα κρατικά ταμεία. Ο Κοσκωτάς «κάηκε». Έγινε όμως το όχημα για την πλήρη επικράτηση των «νέων τζακιών», που εμφανίστηκαν αρχικά ως δυνάμεις αντικοσκωτικής «κάθαρσης» ενώ στην πραγματικότητα το βασικό τους κόλπο ήταν να μετατραπούν σε πανίσχυρους «πολιτικούς παράγοντες» του τόπου. Και το πέτυχαν ….. [το «σκάνδαλο Κοσκωτά» περιέχει ένα μεγάλο πακέτο παράπλευρων σκανδάλων, φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους].

24. Σκάνδαλο ΕΒΟ(Ελληνική Βιομηχανία Όπλων):ο Στάθης Γιώτας υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, παραιτούμενος, υπέβαλλε δύο μηνυτήριες αναφορές που έστειλαν στον Κορυδαλλό τον πρώην πρόεδρο της ΕΒΟ, Σταμάτη Καμπάνη (εκλήθη από τον Α. Παπανδρέου να έλθει από τον Καναδά και να αναλάβει εν λευκώ την ΕΒΟ, όπως υποστήριζε ο ίδιος) και τους συγκατηγορούμενούς του, Δημήτρη Κυριακαράκο και Δημήτρη Χαλατσά, για πράξεις και παραλείψεις με τις οποίες ζημιώθηκε η ΕΒΟ. Στη δεύτερη μηνυτήρια αναφορά γίνεται λόγος για μίζες δισεκατομμυρίων μέσω εταιρειών φαντασμάτων. Περιέργως εμπλέκεται και εδώ ο Μένιος Κουτσόγιωργας.

25. ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ως απόρροια των «συνδικαλιστικών κεκτημένων»: ας δούμε το παράδειγμα της Αχαΐας. Ενώ ο νομός αποβιομηχανιζόταν ταχύτατα τα ποσοστά του κινήματος ανέβαιναν! Όταν π.χ., η PIRELLI αποφάσισε να απολύσει 200 από τους 1000 εργαζόμενους που απασχολούσε, επενέβησαν αποφασιστικά οι «εργατοπατέρες» του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ και απαίτησαν την παραμονή όλων των εργατών στις θέσεις τους ή την απόλυση όλων. Φυσικά η Pirelli τους απέλυσε όλους και έφυγε από την Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ εν συνεχεία ανέλαβε και διόρισε τους περισσότερους απολυμένους στο δημόσιο τομέα. Αντιλαμβανόμενοι όλα αυτά οι υπόλοιποι εργάτες προσπαθούσαν να κλείσουν και τα υπόλοιπα εργοστάσια με κίνητρο να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Τελικά το κόστος για τη χώρα ήταν τεράστιο αφού κανένας σοβαρός επενδυτής δεν ερχόταν στην Ελλάδα. Όσο για τις δικλείδες ασφαλείας με τις οποίες ο Α.Π. «στρίμωξε» τους βιομηχάνους είδαμε πως οι τελευταίοι «έχασαν τον ύπνο τους»! Απλώς έκλειναν τα εργοστάσια τους και τα μετέφεραν σε άλλες χώρες, όπου ήταν εξασφαλισμένες οι επενδύσεις τους. Οι επενδύσεις μειώνονταν συνεχώς, οι επιχειρήσεις υπό το βάρος της φορολογικής αφαίμαξης και υπό την πίεση του «ανθρωποφάγου» ΣΔΟΕ (που έκαμε „επιστήμη“ τα πρόστιμα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στο όνομα της φοροδιαφυγής!) μετακινήθηκαν σε άλλες χώρες των Βαλκανίων που έδιναν κίνητρα για επενδύσεις και το πρόβλημα της ανεργίας μειώνονταν με διορισμούς στο δημόσιο, όπου είχαν προτεραιότητα οι φίλοι , οι κολλητοί και οι κάτοχοι «πράσινης κάρτας». Το αποτέλεσμα ήταν η ανεργία να παραμένει σε υψηλά επίπεδα και άνω του 10%, μέσα σε κλίμα παγκόσμιας ανάπτυξης.

26. Ιδεώδες του Έλληνα έγινε ο διορισμός στο δημόσιο. Η νοοτροπία αυτή καθεαυτή είναι ακόμα χειρότερη και από τους ίδιους τους διορισμούς. Οι Έλληνες αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας και βλέποντας τα κεκτημένα και τα προνόμια του «δημόσιου υπάλληλου» είναι λογικό να επιλέγουν την ασφάλεια του δημοσίου, «μια θέση στον ήλιο» και μια «πράσινη κάρτα» στην τσέπη που «ξεκλειδώνει» τις πόρτες και ανοίγει τους δρόμους της διαπλοκής στη βάση της κοινωνίας. Οι συνεχείς αυξήσεις στα μισθολόγια των δημοσίων υπαλλήλων, διεύρυνε το χάσμα των αποδοχών μεταξύ Δημοσίου – Ιδιωτικού τομέα, εις βάρος των ιδιωτικών υπαλλήλων. Ενώ το 20% των Ελλήνων ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας υπάρχουν στελέχη του δημοσίου των οποίων οι ΜΗΝΙΑΙΕΣ αποδοχές αγγίζουν πολλά εκατομμύρια €.
Η εργασία στον ιδιωτικό τομέα θεωρείται μαζοχισμός τη στιγμή που μπορείς να μπεις στο δημόσιο και «να κάθεσαι», αμειβόμενος πλουσιοπάροχα! Η εργασία στο δημόσιο υπερτιμήθηκε και εξιδανικεύθηκε ενώ στον ιδιωτικό τομέα οδηγήθηκαν «όσοι δεν είχαν στον ήλιο μοίρα»! Το Πασόκ στην κυβέρνηση έφερε τα δημοσιοϋπαλληλικά συνδικάτα στην εξουσία. Σε κανένα δυτικό κράτος, ο δημόσιος τομέας δεν υπερισχύει του ιδιωτικοϋπαλληλικού. Επί διακυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου απαγορευόταν στους εργοδότες ακόμα και να δίνουν μεγαλύτερο μισθό από τον προβλεπόμενο στους υπαλλήλους τους και όσοι εργοδότες παραβίαζαν αυτό τον νόμο οδηγούνταν στα δικαστήρια.

27. Παράδοση του δημόσιου πλούτου στους κρατικοδίαιτους «βαρόνους» των κατεστημένων συμφερόντων (έξι οικογένειες). Οι «Πόπωτες» του «κινήματος» παρέδωσαν τη σκυτάλη σε πανίσχυρους εκδότες που εκβιάζουν κυβερνήσεις και χειραγωγούν την κοινή γνώμη με παραπληροφόρηση και σκανδαλοθηρία. Γίνεται πιο κατανοητός ο ρόλος τους, αν αποκληθούν «νταβατζήδες» και δεν είναι άλλοι από τους ιδιοκτήτες των μεγάλων ελληνικών ΜΜΕ.

28. Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από τις συμμορίες της διεφθαρμένης διαπλοκής που έδρασαν ανενόχλητες και με την πλήρη ανοχή των «χρυσών» σοσιαλιστικών εξουσιών. Όλες οι διεθνείς εκθέσεις κατατάσσουν την Ελλάδα στην ίδια κατηγορία με τις χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Ο Economist χαρακτήρισε την ελληνική δεκαετία του 80 χαρακτηρίστηκε ως «την χαμένη δεκαετία» η οποία χαρακτήρισε παράδειγμα προς αποφυγήν για όλα τα νέα υπο-ένταξη κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής κοινότητας. Μετά το 1985 το ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκε τα τεράστια ποσά των κοινοτικών κονδυλίων, με τα οποία θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί η Ελλάδα. Στα πρώτα 4 χρόνια του Γ‘ ΚΠΣ η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί. Και όμως η απορροφητικότητα των πόρων σύμφωνα με τα ευρωστατιστικά στοιχεία ήταν 21,5%. Ξέρετε ότι στους πρώτους 20 μήνες διακυβερνήσεως της Ν.Δ.(ΜΑΡ2004-ΝΟΕ2005) η απορροφητικότητα των κοινοτικών πόρων έφτασε στο 41,6% και εν συνεχεία τον Δεκέμβριο του 2006 στο 58%;

29. Πασόκ και ελεύθερη ραδιοφωνία. Στην οκταετία 1981-1989 ασκήθηκαν οι μεγαλύτερες διώξεις κατά της «ελεύθερης ραδιοφωνίας», και το „δημοκρατικό κράτος“ δεν έκανε άλλη δουλειά από το να ασχολείται με τα ραδιογωνιόμετρα και τις διώξεις των ραδιοερασιτεχνών, ώστε να στέλνουν στα δικαστήρια οι „ειδικές δυνάμεις“ της ΕΛ.ΑΣ. πιτσιρικάδες με σταθμούς των 5 Watt … Έτσι, για να μην βγαίνουν σήμερα και μας λένε ότι το ΠΑΣΟΚ έφερε την ελεύθερη ραδιοφωνία και Τηλεόραση το 1989 … Όταν θα έπρεπε να είχε απελευθερώσει τα ερτζιανά από το 1981 … Ο αείμνηστος Δημήτρης Μαρούδας (υφυπουργός Τύπου του ΠΑΣΟΚ) απειλούσε ότι «θα καταρρίψει τον δορυφόρο» που θα τολμούσε να εκπέμψει ελληνικό πρόγραμμα. [ 16/02/84: Ο «ραδιοπειρατής» Γιάννης Οικονομίδης, που ήταν τυφλός, καταδικάστηκε σε 25 μέρες φυλάκιση από το Β‘ Τριμελές Εφετείο. Ο Γιάννης Οικονομίδης είπε στο δικαστήριο: «Δεν έκανα διαφημίσεις και δεν εμπόδιζα τις επικοινωνίες, έδινα διέξοδο στην επιθυμία μου να γνωρίζω πολλούς φίλους. Παρέες δεν έχω, δεν βλέπω και δεν απολαμβάνω τίποτα. Με το σταθμό έβλεπα τον κόσμο».]

30. „Κουτσονόμος“ : συγκαλύψεις μεγαλοαπατεώνων με ΝΟΜΟ – Θα μείνει στην ιστορία αυτός ο περίφημος „κουτσονόμος“ που, για όσους θυμούνται, είχε ΠΟΥΛΗΣΕΙ ο Μένιος Κουτσόγιωργας στον Κοσκωτά έναντι δύο εκατομμυρίων δολαρίων. Την περίοδο του «Σκανδάλου Κοσκωτά» (αρχές Αυγούστου 198Cool, ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και Υπουργός Δικαιοσύνης μακαρίτης Μένιος Κουτσόγιωργας δημοσίευσε ένα νόμο που απαγόρευε το άνοιγμα των λογαριασμών στις τράπεζες. Σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον „Κουτσονόμο“, ο οποίος ολοφάνερα συγκάλυπτε απατεώνες με σκοπό να καθυστερήσει ο έλεγχος της προέλευσης των χρημάτων του μεγαλοαπατεώνα και τότε μεγαλομετόχου της „Τράπεζας Κρήτης“.

31. Η αγορά των προβληματικών αεροσκαφών MIRAGE. Το αλησμόνητο σκάνδαλο, στο οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου έβαλε υπεύθυνο για την αγορά των αεροσκαφών τον κ. Λούβαρη, τότε πρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ο Λούβαρης εμφανίστηκε και ως διερμηνέας στις συμφωνίες για την περίφημη «αγορά του αιώνα» μάλλον για να μπορεί έτσι να συμμετέχει στις μίζες που δόθηκαν για την αγορά σε διπλάσιες τιμές από τις τρέχουσες των Μιράζ και των Μάτζικ.

32. Η εμπλοκή του στελέχους του Πασόκ Χρήστου Παπαδόπουλου στην «Εταιρεία Δολοφόνων».Μάλιστα ο Χρήστος Παπαδόπουλος διετέλεσε ιθύνων νους και πρόεδρος της εταιρείας και παράλληλα ΔΗΜΑΡΧΟΣ της Νέας Χαλκηδόνας με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Εξελέγη με ποσοστό που υπερέβαινε το 60%!

33. Η σημαία στα ελληνικά εμπορικά πλοία: με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην διακυβέρνηση της χώρας το 1981, η πλειοψηφία των Ελλήνων πλοιοκτητών, φοβούμενη τον «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» και τα «πενταετή προγράμματα» του Παπανδρέου, άλλαξε σημαία (από Ελληνική) στα πλοία της και η Ελλάδα έχασε την πρώτη θέση ναυτικού στόλου στην Ευρώπη που κατείχε ως τότε. Σήμερα είναι και πάλι πρώτη!

34. „Η διατήρηση των αμοιβών σε χαμηλό επίπεδο αποτέλεσε κύριο εργαλείο διατήρησης του χαμηλού εργασιακού κόστους. Ενδεικτικά την περίοδο 1981-2004 το μοναδιαίο κόστος εργασίας (σε πραγματικούς όρους) μειώθηκε κατά 30% και οι πραγματικοί μισθοί στο σύνολο της οικονομίας κυμαίνονταν στα ίδια επίπεδα το 1998 με εκείνα του 1982, ενώ η εν συνεχεία αύξησή τους ήταν κατά πολύ κάτω από την άνοδο της παραγωγικότητας“ : «Κακοπληρωμένη και απορυθμισμένη εργασία» του Αλέκου Καλύβη, στον „κόσμο του Επενδυτή“, 7-8 Μαΐου 2005, Τεύχος ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, Σελίδα 2

35. Οι αποτυχημένες προσπάθειες για την εξάλειψη της γραφειοκρατίας. Έμειναν προεκλογικές υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Στην πραγματικότητα το «μεγάλο κράτος» και οι χιλιάδες διορισμένοι και βολεμένοι, επαύξαναν πάντα τον κρατισμό, τη διαφθορά και τη γραφειοκρατία.

36. Η επιλογή αναλογικών εκλογικών συστημάτων ως συνειδητή επιλογή πρόκλησης ακυβερνησίας όποτε το Πασόκ θα έχανε τις εκλογές: Το Πασόκ όποτε επρόκειτο να χάσει τις εκλογές κατέφευγε σε εκλογικά συστήματα δήθεν αναλογικής για τη δημιουργία πολιτικής αστάθειας ώστε να επιστρέψει γρήγορα στην εξουσία με τη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης και της σκανδαλοθηρίας που εφαρμόζουν, όποτε το Πασόκ βρίσκεται αντιπολίτευση. Αποτέλεσμα η Ν.Δ. να κυβερνά με 150+1 βουλευτές ενώ η Ν.Δ. εξασφάλιζε πάντα πλειοψηφική κυβέρνηση στο Πασόκ.

37. Το συνταγματικό πραξικόπημα των μπλε και λευκών ψηφοδελτίων, ώστε να εξασφαλιστεί η εκλογή Σαρτζετάκη στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η απόλυτη παραβίαση της μυστικότητας των ψηφοφοριών στη Βουλή και το άκρον άωτον της χειραγώγησης των βουλευτών ενός κόμματος.

38. Πόλωση, παραπληροφόρηση, προβοκάτσιες του τύπου: «ο Μητσοτάκης είναι συνεργάτης των Ναζί» : Μετά την πτώση του κομμουνισμού το 1989, αποκαλύφθηκε από τους ίδιους τους πράκτορες της Στάζι ότι τα υποτιθέμενα στοιχεία είχαν κατασκευαστεί «κατά παραγγελίαν» από την ανατολικογερμανική μυστική υπηρεσία με στόχο τη σπίλωση του τότε αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας και την ήττα του στις επερχόμενες εκλογές. Τελικά τον Ιούνιο του 1985, η Νέα Δημοκρατία έχασε με 40,84% έναντι 45,85% του ΠΑΣΟΚ. Αργότερα ο Κουρής ζήτησε συγνώμη για τη δημοσίευση των κατασκευασμένων φωτογραφιών από την εφημερίδα του.

39. Έγκλημα χρηματιστηρίου (Tο X.A. μητέρα των σκανδάλων) : άγρια δηλαδή λεηλασία ενάμισι εκατομμυρίου ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών (κόμμα χρηματιστηρίου) και του ίδιου του Σημίτη. Το χρηματιστήριο έγινε μέχρι και «κόμμα» στις εκλογές του 2.000 ενώ παράλληλα χρησιμοποιήθηκε ως δείγμα επιβεβαίωσης της „Ισχυρής Ελλάδας“ και της „Ισχυρής οικονομίας“ των κυβερνήσεων Σημίτη. Διαφημιστικά σποτ προκαλούσαν τους Έλληνες να επενδύσουν τα χρήματά τους στα σίγουρα κέρδη των εισηγμένων και τα παπαγαλάκια των μέσων παραπληροφόρησης, στην ίδια γραμμή ανταγωνίζονταν στην πλέον προσοδοφόρα limit up επένδυση(οι ίδιοι που σήμερα επιδίδονται σε ηθικολογίες και σκανδαλοθηρικούς συμψηφισμούς ….. 100.000€ του Παυλίδη συμψηφίζονται με τα 100 εκατομμύρια της Siemens). Aς πρόσεχαν …

40. Χειραγώγηση του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου με τα ταμεία των ΔΕΚΑ(Δημόσια Επιχείρηση Κρατικών Αξιών) και των ασφαλιστικών ταμείων.

41. Φτωχοποίηση του ελληνικού λαού με δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες κάτω από τα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με την Eurostat, και δημιουργία νεόπτωχης τάξης.. παρ‘ όλ‘ αυτά ο Κώστας Σημίτης δήλωνε κατά την συζήτηση στη Βουλή για την κύρωση του προϋπολογισμού του 2003:Οι Έλληνες σήμερα ευημερούν. Τρανή απόδειξη ο τεράστιος αριθμός συνδρομητών της κινητής τηλεφωνίας“! Το 2002 είχαμε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ρεκόρ ανεργίας 11,9%! και το 2003 έκλεισαν 143.323 επιχειρήσεις εν Ελλάδι! Όσο για την κοινωνική πολιτική που ασκούσε το Πασόκ στηρίζονταν σε δανεικά και ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος.

42. Η αξέχαστη νύχτα των Ιμίων και το «ευ χαριστώ τους Αμερικάνους». 31η Ιανουαρίου 1996:Τούρκοι δημοσιογράφοι αποβιβάζονται τις βραχονησίδες Ίμια και υψώνουν την τουρκική σημαία. Ενώ ελληνικό ελικόπτερο συντρίβεται μαζί με τρεις Έλληνες αξιωματικούς και το ηθικό του στρατεύματος από τα πυρά Τούρκων κομάντος που βρίσκονται κοντά – ή πάνω – στην βραχονησίδα, η κυβέρνηση του κ. Σημίτη αποσύρει τον Ελληνικό Στόλο από το Αιγαίο, υποστέλλει την Ελληνική Σημαία από το νησί, και ευχαριστεί δημοσίως τον πρόεδρο Κλίντον. Από εκείνη την ημέρα η Ελλάς βρίσκεται σε καθεστώς μειωμένης εθνικής κυριαρχίας και το Αιγαίο σε όλο του το πλάτος – σχεδόν μέχρι την Εύβοια – μια απέραντη γκρίζα ζώνη.

43. Οι ολέθριοι χειρισμοί της «νύχτας των Ιμίων» έστω συγχωρούνται με το αιτιολογικό του μη-πολέμου, η συμφωνία όμως της Μαδρίτης που παραχωρεί για πρώτη φορά δικαιώματα «συνιδιοκτησίας» της Άγκυρας στην περιοχή μάλλον είναι δύσκολο να ξεχαστεί και αποδεικνύει την ανικανότητα του προέδρου Γιώργου, ακόμα και στο πεδίο της διπλωματίας για το οποίο επαίρεται.

44. Η σκοτεινή υπόθεση των πυραύλων S-300 που εξασθένισε την άμυνα της Κύπρου από ελληνικής πλευράς ενώ δεν έγινε το ίδιο από τουρκικής πλευράς. Προσπαθούσαμε επί μήνες να τους κρύψουμε σε κάποιο νησί. Η τουρκική κυβέρνηση απειλεί την Κύπρο να μην εγκαταστήσει τους ΑΜΥΝΤΙΚΟΥΣ αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300 στη Λευκωσία. Ο κ. Σημίτης αναγκάζει τον πρόεδρο της Κύπρου, κ. Κληρίδη, να υποκύψει στις τουρκικές απειλές. Οι πύραυλοι αντί να ενισχύσουν την άμυνα του Κυπριακού Ελληνισμού, οδηγούνται προς αποθήκευση στην 115 Π.Μ. στην Κρήτη .

45. Η «νίκη του Ελσίνκι» που παρουσιάστηκε ως επίτευγμα της εξωτερικής πολιτικής Σημίτη, ενώ ποτέ δεν εξήγησαν στους Έλληνες ποιές ήταν οι πραγματικές συνέπειες αυτής της συμφωνίας.

46. Συναίνεση Σημίτη – Παπανδρέου στον βομβαρδισμό Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου, στο βομβαρδισμό δηλαδή ευρωπαϊκής(βαλκανικής) χώρας με ορατό τον κίνδυνο μεταβολής συνόρων στη βαλκανική γειτονιά μας με απρόβλεπτες συνέπειες για χώρες στα σύνορά μας.47. Εξοπλιστικά προγράμματα είκοσι δις € από Σημίτη, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και προβληματικών μαχητικών που το ένα μετά το άλλο πέφτουν σκοτώνοντας αεροπόρους. Φαίνεται ότι οι μόνοι που επωφελήθηκαν από τις συμφωνίες ήταν τα λαμόγια-μεσάζοντες, οι έμποροι και οι πολυεθνικές για τους οποίους εξασφαλίζονταν τεράστιες μίζες και προμήθειες, με υπερκοστολογήσεις και αστρονομικές υπερβάσεις των αρχικών συμβάσεων.48. Οι δαπάνες για την άμυνα δεν εμφανίζονταν ποτέ στα κρατικά έξοδα αλλά εγγράφονταν μόνο σε ειδικούς λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος (που σημαίνει ότι δεν μπορεί ποτέ να αποδειχτεί που πήγαιναν τα λεφτά και ποιος τα έπαιρνε) με αποτέλεσμα να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία το 2002. Μέχρι το 1998 είχαν ανοιχτεί 3 τέτοιοι λογαριασμοί από το 1998 μέχρι το 2004 ανοίχτηκαν πάνω από 100 : τα περίφημα διπλά βιβλία του Πασόκ).49. TOR-M1 (ρώσικα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς) : πίσω από την προμήθειά τους βρίσκονται δύο δολοφονίες, εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών, κατασκοπεία, παρακολουθήσεις, απειλές, 474 εκ $ και το γεγονός ότι ουδέποτε καταβλήθηκαν στη χώρα μας τα αντισταθμιστικά οφέλη, ύψους 73 εκ. $.50. Το τεράστιο φαγοπότι με τα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές που χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις, υπερβάσεις και κακοτεχνίες, για πολλές από τις οποίες πληρώνουμε βαριά πρόστιμα. Με το κόλπο των σκόπιμων καθυστερήσεων στην ανάθεση των έργων οι υπουργοί Σημίτη προχωρούσαν σε απευθείας «τυφλές» αναθέσεις με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες, υποτίθεται κάτω από την πίεση του χρόνου ενώ στην πραγματικότητα ήθελαν απλώς να ευνοήσουν τους νταβατζήδες τους, δηλαδή τους χρηματοδότες τους. Μόνο για τα Ολυμπιακά έργα του ΓΕΣ διαβιβάστηκαν στους αρμόδιους εισαγγελείς πενήντα δικογραφίες για περεταίρω ποινική αξιολόγηση!51. Οι κακοτεχνίες σε όλα σχεδόν τα δημόσια έργα. Κατασκεύαζαν δρόμους καρμανιόλες μέχρι ετοιμόρροπες γέφυρες που φούσκωναν οι τσέπες των ευνοούμενων ‚πράσινων κατασκευαστών‘ , κυρίως του Μπομπολικού Άκτωρα ο οποίος έπαιρνε όλα τα έργα και όποιο έργο δεν κατασκεύαζε το έπαιρνε για να το δώσει υπερεργολαβία.

    52. Εθνικό Κτηματολόγιο : «εξαφανίστηκαν» αμέτρητα δις υπό τις οδηγίες του Λαλιώτη με αποτέλεσμα να πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου. Η Ελλάδα παρέμεινε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει ολοκληρώσει το έργο παρά τα πακέτα που έχουν δοθεί για την πραγματοποίησή του.

    53. «Δημιουργική Λογιστική»: η κυβέρνηση Σημίτη δημιούργησε μια μακρά περίοδο ψευδούς ευφορίας στην οικονομία. Υπό την πίεση της Eurostat, το 2002, αποδέχτηκε επισήμως τα βάρη της «δημιουργικής λογιστικής» και προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους, ομολογώντας εμπράκτως ότι η χώρα παραμένει υπερχρεωμένη. Έπειτα από μακρές διαβουλεύσεις με τους εμπειρογνώμονες της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, η κυβέρνηση Σημίτη, προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους από το 1998, αποδεχόμενη συγκεκαλυμμένα ελλείμματα και κατ‘ επέκτασιν υψηλότερο δημόσιο χρέος. Από την αποδεχθείσα αναθεώρηση μετεβλήθη σημαντικά η βάση των απολογισμών προηγούμενων ετών, τα πλεονάσματα έγιναν ελλείμματα, με αποτέλεσμα οι προϋπολογισμοί από το 2000 και μετά να καταστούν εκ νέου ελλειμματικοί. Το σημαντικότερο είναι ότι η απόκλιση του πραγματικού δημόσιου χρέους από το εικονικό έφθασε το 2001 τις 7,3 ποσοστιαίες μονάδες, από 100% σε 107,3% του AEΠ. Ουσιαστικά πρόκειται για αποδοχή πρόσθετου χρέους, ύψους 3,5 τρις δρχ., η οποία καταδεικνύει το μέγεθος της αλλοίωσης των δημοσιονομικών συνθηκών κατά την κρίσιμη για την ένταξη της χώρας στην ONE αλλά και για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις περίοδο μεταξύ 1998 και 2000.Kατέρρευσε η δημιουργική λογιστική , Ευημερία στηριγμένη στα χρέη , τρύπα 10,5 δισ. ευρώ στα ταμεία του Δημοσίου , Επιχείρηση εξαφάνισης χρέους 1,5 δισ. ευρώ για λίγες ημέρες , H Eurostat διαγράφει τα κέρδη από τη μετατροπή δραχμών σε ευρώ , καίριο πλήγμα στη αξιοπιστία της οικονομίας οι αλχημείες που αποκάλυψε η Eurostat , Έλλειμμα ρεκόρ το 2003 στο ταμείο του Δημοσίου , Η πολιτική απάτη της τιτλοποίησης , Χολή «Νιούσγουικ» για «ενσωμάτωση Ελλάδας στην Ε.Ε.»

    54. Ο προϋπολογισμός του 2003 προέβλεπε έλλειμμα 0.9% του ΑΕΠ και τελικά έφτασε το 5.7%.

    55. Εγκληματική υποτίμηση δραχμής πριν από την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.

    56. Βιομηχανία παράνομων ελληνοποιήσεων με χορήγηση ελληνικής ταυτότητας και εκλογικού βιβλιαρίου ακόμη και σε σεσημασμένους κακοποιούς από τις πρώην κομουνιστικές χώρες. Υπόσχονταν αγροτική γη και διορισμούς σε Ουκρανούς, Ρώσους και Γεωργιανούς, «κατασκευάζοντας» ομογενείς και ταυτόχρονα ψηφοφόρους. Λίγους μήνες μετά τις εκλογές ανακλήθηκαν χιλιάδες ελληνοποιήσεις αφού η παρανομία της έκδοσής τους ήταν ολοφάνερη και καραμπινάτη. Είχαν όμως προλάβει να ψηφίσουν. Αποτέλεσμα η νόθευση των εκλογών της 9ης Απριλίου 2000. Ειδικά στην Βόρεια Ελλάδα (Φλώρινα, Πέλλα, Κιλκίς κ.α.) το ποσοστό των Αλβανών οι οποίοι ελληνοποιήθηκαν ήταν διψήφιο όσον αφορά το εκλογικό σώμα, δηλαδή ξεπέρασε το 10%. Το κίνημα κέρδισε τις εκλογές του 2000 με διαφορά 1% (70.000 ψήφοι), και στις εκλογές του 2004 διατηρήθηκε στο 40,6%!

    57. Προδοσία και παράδοση του αρχηγού των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους διώκτες του Τούρκους.

    58. Καθύβριση δικαστών μόλις τολμούσαν να αγγίξουν υποθέσεις διαφθοράς-διαπλοκής παρά του ότι προκαλούσε συνήθως ‚όποιον έχει στοιχεία να πάει στη δικαιοσύνη‘. Με μια λεπτομέρεια. Η δικαιοσύνη έπρεπε να λειτουργεί «αλά καρτ» και ευθυγραμμισμένη με τα πολιτικά συμφέροντα του κινήματος.

    59. Υπόθεση Στέγκου 1 ή «σκάνδαλο Πάχτα»: Αφορά τη (ν)τροπολογία -σκάνδαλο της Σιθωνίας που κατέληξε στην αποπομπή του υφυπουργού Οικονομικών, Χρ. Πάχτα, και των εννέα εμπλεκόμενων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Η σκανδαλώδης υπόθεση ξεκίνησε στις 21/01/2004, όταν οι εννέα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κατέθεσαν τροπολογία στο νομοσχέδιο «Ενισχύσεις Ιδιωτικών Επενδύσεων για την οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας», την οποία αποδέχτηκε ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομίας Χρ. Πάχτας και έδιναν τη δυνατότητα ανέγερσης στην κατασκευαστική εταιρία «Ολυμπιακή Τεχνική» του μεγαλοεργολάβου Στέγκου, ιδιοκτήτη του «Πόρτο Καρράς», να χτίσει χιλιάδες τουριστικές κατοικίες στην περιοχή.

    60. Υπόθεση Στέγκου 2: Στο ξενοδοχείο του οποίου δεξιώθηκε τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο Κώστας Σημίτης, κερνώντας τους γιαούρτια 100 εκ. δραχμών. Ο Στέγκος καταδικάστηκε αργότερα σε 3 έτη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο για τα αδικήματα της παράβασης χρηματιστηριακής νομοθεσίας, παραπλάνησης επενδυτικού κοινού, διασποράς ψευδών ειδήσεων και άμεσης συνέργιας στις πράξεις αυτές.

    61. Μανίκας – Νεονάκης : βάσει των στοιχείων της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς ο Μανίκας πραγματοποίησε συναλλαγές 1,5 εκ € και ο Νεονάκης 64 εκ. €, σε μικρό χρονικό διάστημα το 1999. Κατά πόσο και οι δυο τους ήταν κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφοριών;

    62. Και η «Ελευθεροτυπία» στο μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών έργων (Άγιος Κοσμάς) με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του Φυντανίδη, Βιργινίας Βεντουράκη, μέσω της Ολλανδικής κατασκευαστικής De Boer.

    63. Φόροι: παρά του ότι η πράσινη υποσχεσιολογία ευαγγελίζονταν πάντα αναδιανομές πλούτου, δικαιότερα συστήματα φορολόγησης και φορολόγηση του έχοντα και κατέχοντα, από το 1993 έως το 2003 παρατηρείται αύξηση φόρων κατά 122,5%. Επί Σημίτη επιβλήθηκαν 97 νέοι φόροι που κυρίως στόχευαν μικρές, εμπορικές, βιοτεχνικές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το 1981 τα συνολικά φορολογικά έσοδα αντιστοιχούσαν στο 15,8% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 26,6%. Το 1981 οι αυξήσεις άμεσων φόρων αντιστοιχούσαν στο 5% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 11,2%. Το 1995 π.χ. το 66,1% των φόρων ήταν έμμεσοι, το 2000 ήταν 57,6%, το 2001 ήταν 58,9%, το 2002 ήταν 59,4% και το 2003 ήταν 59,4%.

    64. Αγροτικό Ζήτημα : τις δύο τελευταίες δεκαετίες δόθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση τρισεκατομμύρια για την αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής και οικονομίας και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής γεωργίας. Οι επιδοτήσεις όμως χρησιμοποιήθηκαν μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους. Οι αναμενόμενες αναδιαρθρώσεις δεν έγιναν ποτέ γιατί τα πολλά χρήματα απορροφούνταν από ανθρώπους που δεν τα δικαιούνταν, απορροφούνταν από απατεώνες, πάντως όλοι, παραπληροφορήθηκαν και εξαπατήθηκαν αφού πίστεψαν ότι θα παίρνουν τις επιδοτήσεις επ‘ άπειρον ενώ οι επιδοτήσεις ήταν απλώς τμήμα πακέτων που κάποτε φυσικά απορροφούνται και σταματούν. Εξάλλου η Ευρώπη δεν μπορεί να ενισχύει για πάντα προϊόντα που δεν χρειάζεται(χωματερές) ή προϊόντα υψηλού κόστους παραγωγής σε σύγκριση με άλλες χώρες. Κανένας δεν εξήγησε στους αγρότες πως και γιατί να ανανεώσουν και αναδιαρθρώσουν τις καλλιέργειές τους, πώς να βελτιώσουν την παραγωγή τους και πώς να εκσυγχρονίσουν τεχνολογικά τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις τους. Ήταν λογικό ο Δρυς να βγει και να πει «οι αγρότες πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους» και ο Σημίτης ότι «η ελληνική γεωργία δεν έχει μέλλον» και ότι οι αγρότες πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα». Το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων έφτασε το 2002 στο πρωτοφανές έλλειμμα των 1,84 δις €. Έτσι φτάσαμε στην εξέγερση των αγροτών, στα σκασμένα λάστιχα, στην κατασυκοφάντηση των αγροτών και στον ξυλοδαρμό τους.

    65. Προμήθειες στα νοσοκομεία : εικονικές τιμολογήσεις και υπερτιμολογήσεις φαρμάκων και ιατρικών υλικών και εργαλείων από 300% – 1500%.

    66. Ανεργία : το 1981 υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού όρου. Μετά το 81 άρχισε να αυξάνεται ενώ το 1998 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό όρο, το 1999 έφτασε το 12% και το 2004 το 12,3%, παρά τη διόγκωση του δημόσιου τομέα και τους διορισμούς των κολλητών, των φίλων και των μελών. Με τα ολυμπιακά έργα σε πλήρη ανάπτυξη οι άνεργοι στην Ελλάδα ξεπέρασαν τους 540.000(11,3%)! Όσο για τις 600.000 θέσεις εργασίας που υπόσχονταν προεκλογικά ο Σημίτης, το 2.000, αποδείχτηκαν φάρσα ….

    67. Ολυμπιακή Αεροπορία : τον Οκτώβριο του 2003 η Ευρωπαϊκή επιτροπή στράφηκε κατά της Ελλάδας και έστειλε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις της Ολυμπιακής από την κυβέρνηση Σημίτη. Ζητούσε μάλιστα την επιστροφή της οικονομικής υποστήριξης χαρακτηρίζοντας αποτυχημένο το σχέδιο εξυγίανσης από το 1994 έως το 2002. Το Πασόκ αρνούνταν σταθερά «το ξεπούλημα των εταιριών στρατηγικής σημασίας». Θεωρούνταν επιβεβλημένες οι οικονομικές ενισχύσεις των προβληματικών ΔΕΚΟ επιβαρύνοντας τους φορολογούμενους με νέα βάρη και αυτό βαφτίζονταν „ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ“. Ειδικά η «Ολυμπιακή Αεροπορία» κόστιζε 1,5 εκατομμύρια ευρώ ημερησίως στους Έλληνες φορολογουμένους, δηλαδή 550 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο! Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν ανεπιτυχώς να αποκρατικοποιήσουν(σοσιαλιστικός ορισμός της ιδιωτικοποίησης) την «Ολυμπιακή» ή να κοροϊδέψουν τους Ευρωπαίους με διάφορα τερτίπια, προς αποφυγήν ποινών. Ο Χρήστος Βερελής αφού «ξεχρέωσε» για ακόμα μια φορά με παράνομες εισφορές πολλών δις την Ολυμπιακή, την μετονόμασε σε «Ολυμπιακές αερογραμμές». Μέσα σε ένα μήνα το νέο σχήμα ήταν και πάλι ελλειμματικό και καταχρεωμένο! Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε πρόστιμα πολλών δις για τις παράνομες κρατικές επιχορηγήσεις στην Ολυμπιακή.
    Το πρόβλημα επιλύθηκε επί κυβέρνησης Καραμανλή και από τον Κώστα Χατζηδάκη με την πώληση της Ολυμπιακής στην MIG.

    68. ΑΣΕΠ : κάτω από τους νόμους Πεπονή κατασκεύασαν τις περίφημες ‚αποκαταστατικές‘ διατάξεις του άρθρου 25 και του Ν. 2190, που ουσιαστικά παραβίαζαν το νόμο για το ΑΣΕΠ, καταργούσαν την έννομο τάξη και ανάγκαζαν το ίδιο το ΑΣΕΠ να διαπιστώνει με εκθέσεις του χιλιάδες παράνομες κομματικές προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων. Ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα πασοκοκρατείται, αφού επί 20 χρόνια είχαν διοριστεί πάνω από 1 εκ. ‚πράσινα‘ παιδιά ….. Παρόλα αυτά ο σοσιαλιστικός τύπος επιμένει ότι ο δημόσιος τομέας κατακλύστηκε από γαλάζια παιδιά. Καλό το παραμύθι αλλά χωρίς δράκους. Πολύ σωστά επισημαίνει ο Δ. Ρίζος : «πώς συμβαίνει η ΝΔ να διορίζει γαλάζια παιδιά στο δημόσιο και αυτά να τρέχουν να ψηφίζουν Πασόκ, αφού όλα τα συνδικάτα των εργαζομένων στο δημόσιο ελέγχονται από το Πασόκ». Προτεραιότητα στους διορισμούς έχουν πάντα τα «πράσινα παιδιά» και γι‘ αυτό το Πασόκ και τα ελληνικά ΜΜΕ δημιουργούν με το παραμικρό τον σκανδαλοθηρικό θόρυβο των «γαλάζιων παιδιών». Έτσι ώστε όποιος θέλει να διοριστεί στο δημόσιο να μπορεί μόνο μέσω ΠΑΣΟΚ. Πρέπει όλοι οι Έλληνες να εμπεδώσουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε δικαίωμα να διορίζει τους δικούς του και να «μην ανοίγει μύτη», ενώ εάν η ΝΔ προχωρήσει σε κομματικούς διορισμούς (όπως πολύ έξυπνα και ΕΜΜΕΣΑ με πατέντες τύπου ΑΣΕΠ το ΠΑΣΟΚ έκανε), τότε να κατηγορείται η ΝΔ για αναξιοκρατία και έλλειψη διαφάνειας στις προσλήψεις. Το ρεκόρ των διορισμών κατέχει το ΠΑΣΟΚ, που πέτυχε 180.000 (ΕΚΑΤΟΝ ΟΓΔΟΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ) προεκλογικούς διορισμούς στο δημόσιο ΜΟΝΟ την προεκλογική περίοδο του 1989!!!

47. Το φιάσκο της οδούς Νιόβη στις 23/9/1998 : με την καταδίωξη του επικίνδυνου Σορίν Ματέι που με μια χειροβομβίδα απέδειξε την πλήρη ανεπάρκεια της αστυνομίας και της ηγεσίας της. Τραγικό θύμα της ιστορίας, η 25χρονη Αμαλία Γκινάκη. Μετά το φιάσκο ο Σημίτης διόρισε αρχηγό της ΕΛ.ΛΑΣ τον αντιστράτηγο Γεωργακόπουλο, την ίδια στιγμή που ο εισαγγελέας Γεράκης ερευνούσε σκάνδαλα που εμπλέκονταν ο Γεωργακόπουλος. Αργότερα τον επιβράβευσαν με τη Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας του Υπουργείου Εσωτερικών.70. Υπόθεση Πάσσαρης : δολοφόνησε δύο αστυνομικούς κατά τη διάρκεια απόδρασής του από το νοσοκομείο που είχε μεταφερθεί. Πρέπει να αναφέρουμε και τη μετέπειτα πλήρη αδυναμία σύλληψής του. Γιατί ο αστυνομικός να ριψοκινδυνεύσει τη ζωή του όταν είναι διορισμένος πρασινικαρτούχος;71. Διαφθορά : το 2003 ο Μισέλ Ζοσεράν πρόεδρος της γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας THALES κατήγγειλε για δωροδοκία μέλος της ελληνικής κυβέρνησης για να αναλάβει η εταιρεία του, την αναβάθμιση έξι φρεγατών του πολεμικού ναυτικού. Υποστήριξε ότι η δωροδοκία είναι αναπόφευκτη στην Κορέα, Ιταλία, Ελλάδα και Αφρική. Γαλλικές εφημερίδες υποστήριξαν με στοιχεία, ότι η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων δόθηκε στους Αμερικάνους βάσει της μεγαλύτερης δωροδοκίας αφού ο THALES δωροδοκούσε τον υπουργό Άμυνας από 7% – 10% και δεν πήρε το έργο. Όσο για τη δωροδοκία ο Έλληνας αντιπρόσωπός τους του υπέδειξε ότι πρέπει να προβλεφτεί μια δωροδοκία ύψους 7%-10% στον Έλληνα υπουργό Άμυνας. Τελικά την ασφάλεια ‚κέρδισε‘ η εταιρεία του Dick Cheney (αντιπροέδρου της Αμερικής) ο οποίος και απευθύνθηκε κατευθείαν στο Σημίτη και στο Χρυσοχοΐδη και όχι σε υπουργούς του.72. Ναυάγιο „Σάμινα“ και οι σχέσεις του με τη διαπλοκή στη ναυτιλία. Αποτέλεσμα του ναυαγίου ήταν 83 νεκροί και δύο μήνες μετά η αυτοκτονία Σφηνιά. Ο Σημίτης ήταν αυτός που ενίσχυσε και υποστήριξε την „Minoan Lines“ ώστε να κατακτήσει σχεδόν μονοπωλιακή θέση στη ναυτιλία. Έτσι η «Μίνοαν» λειτουργούσε ανεξέλεγκτα και χωρίς τους ιδιαίτερους και απαραίτητους ελέγχους. Τρεις μέρες πριν το ναυάγιο ο μηχανικός του Σαμίνα, Αντώνης Σορώκος στέλνει γραπτή αναφορά στην εταιρεία, κρίνοντας το πλοίο , αναξιόπλοο. Άσχετα από τις απόψεις μελών του πληρώματος δύο είναι οι εκδοχές του ναυαγίου. Ή το πλοίο είχε μηχανική βλάβη και κανείς δεν έδωσε σημασία ή τη βλάβη την παρουσίασε εκείνη τη στιγμή, λόγω της πλημμελούς συντήρησης. Το πλοίο βυθίστηκε 20 λεπτά μετά την πρόσκρουσή του στις Πόρτες, γιατί δε διέθετε στεγανά, που θα καθυστερούσαν ή θα απέτρεπαν τη βύθισή του. Οι χώροι που έπρεπε να είναι στεγανά είχαν μετατραπεί σε καμπίνες, ενώ τα σωστικά μέσα ήταν ανύπαρκτα. Οι μηχανισμοί του υπουργείου από την άλλη είχαν πραγματοποιήσει πλημμελείς ή εικονικούς ελέγχους αξιοπλοΐας που πολλές φορές συνοδεύονταν και από το αντίστοιχο φιλοδώρημα.73. Για τέσσερα κακουργήματα ασκήθηκε δίωξη κατά του πρώην γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Παπακωνσταντίνου και της χρηματιστηριακής εταιρείας ΑΡΤΙΟΝ για τα ομόλογα του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ).74. Ληστρικό πασοκικό σκάνδαλο 1 δις € στην ΕΑΒ : οι κυβερνήσεις του Πασόκ για να «στρογγυλοποιήσουν» τα τεράστια ελλείμματα της εταιρείας αλλά και κυρίως για να τα «εξαφανίσουν» κάτω από το χαλί, τα «έβαζαν» σε ειδικό λογαριασμό «αναπόσβεστων εξόδων ιδρύσεως της εταιρείας»!

    75. Το 2001 το Πασόκ για να καλύψει ένα χρέος 2,8 δις έστησε τη μεγαλύτερη κομπίνα στην ελληνική ιστορία : το πράσινο δομημένο ομόλογο του 2001 με τις 18 τράμπες. Δομήθηκε ένα ομόλογο-τέρας ονομαστικής αξίας 6,1 δις Ευρώ και πάνω σ‘ αυτό „παίχτηκαν“ 18 τράμπες (swaps). Το οφειλόμενο ποσό, από τους λάθος χειρισμούς από 2,8 δις Ευρώ ανήλθε στα 54 δις Ευρώ.

    76. Η λεηλασία των ταμείων από το Πασόκ. Για τα ταμεία αυτά σήμερα κόπτεται … Το 2002 – 2003 χάθηκαν μόνο μέσω της „Ακρόπολις“ χρηματιστηριακής, σε παιχνίδι με ομόλογα 5,5 εκ. €. Συνολικά χάθηκαν από τα σαΐνια του Πασόκ πάνω από 3,5 δις € (1,3 τρις δρχ.) μόνο από το 1999-2002. Και μιλάμε για τα λεφτά που τζόγαραν στο χρηματιστήριο, αφήνοντας λυτές και λυσσασμένες τις διοικήσεις των ταμείων να κάμουν παιχνίδι. Επένδυσαν 5,22 δις € συνολικά σε μετοχές και άφησαν μόνο με 1,76 δις €. Το 2002, ο Υπ. Οικονομίας Χριστοδουλάκης καλούσε τις διοικήσεις του ΙΚΑ να παίξουν σε πολυετή ομόλογα για να καλύψουν τα ελλείμματά τους.

    77. Σκάνδαλο ΑΡΙΑΔΝΗ : το 2000 το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε 650 εκ. €, από την off shore εταιρεία ARIADNE S. A. (ISINShyS0121591704) με έδρα το Λουξεμβούργο, βάζοντας υποθήκη μέχρι το 2013 τα έσοδα των λαχείων. Οι μίζες που έπεσαν ξεπερνούν τα 7,5 εκ. €. Το Πασόκ υποχρεούται να απαντήσει : …το Πασόκ σφυρίζει ΚΛΕΦΤΙΚΑ!

    78. Οι αμαρτωλές και ταυτόχρονα «ιερές» μπίζνες Πασόκ με τη Μονή Τοπλού ή πως παρέδωσαν 26.000 στρέμματα στη μονή Τοπλού σα να ήταν δικά τους. Φυσικά οι «ιερές» μπίζνες του «κινήματος» είναι «δημοκρατικές» και εγκεκριμένες από τους «αγωνιστές» της «μεγάλης δημοκρατικής παράταξης».

    79. Η πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ» έναντι του «ασήμαντου» ποσού των 11 εκατ. €, όταν τον Ιούνιο του 2004, έξι μήνες μετά τη συναλλαγή, διεθνής εταιρεία παροχής συμβουλών υπολόγισε την αγοραία αξία των Μεταλλείων στα 408 εκατ. €. Δηλαδή τριάντα πέντε φορές μεγαλύτερη της τιμής που τελικά ξεπουλήθηκαν με τις γνωστές μεθόδους Πασόκ και με συνοπτικές διαδικασίες. Ακόμα και η Κομισιόν βλέπει σκανδαλώδης παρατυπίες στη συγκεκριμένη υπόθεση!

    80. Η είσοδος των ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο το Νοέμβρη του 1995 επί υπουργίας Σήφη Βαλυράκη στο Δημοσίας Τάξεως. Χρειάστηκαν 20 κλούβες για να μεταφέρουν τους 472 συλληφθέντες εκ των οποίων οι 140 ήταν ανήλικοι. Τα ελληνικά ΜΜΕ ασχολήθηκαν ελάχιστα. Η είδηση «δεν έκαμε το γύρο του κόσμου»!!!

    81. Εκποίηση 20 τόνων χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος: Όταν οι σύντροφοι του κινήματος δεν άφησαν ούτε κολυμπηθρόξυλο από τα δημόσια ταμεία και τις τράπεζες, ενώ παράλληλα οι δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας χτυπούσαν παγκόσμιο πρωταθλητισμό, τα οικονομολογικά σαΐνια της κυβέρνησης Σημίτη σοφίστηκαν νέες πατέντες!*
    Τον Αύγουστο του 2003, ντάλα κατακαλόκαιρο και μέσα στην δίνη που δημιούργησε η επίθεση στο Ιράκ στις 23 Μαρτίου του ίδιου χρόνου, (όταν οι Έλληνες έβλεπαν το Χρηματιστήριο Αθηνών στις 1400 μονάδες και τις υπό κατάρρευση σήμερα Morgan Stanley και Lechman να δίνουν τιμές για την Εθνική και την Άλφα γύρω στα 7Exclamation mark ευρώ), ο „σύντροφος“ Σημίτης και η επιλογή του για την ηγεσία του κορυφαίου οργάνου την εθνικής οικονομίας κ. Γκαργκάνας, αποφάσισαν με πλήρη μυστικότητα να εκποιήσουν 20 τόνους από τα αποθέματα χρυσού της Ελλάδος.
    Μεταφέροντας εκτός της χώρας την ανάλογη ποσότητα από τα „χρυσά νομίσματα και τα πλακίδια που αγόραζε από τους ιδιώτες“, -πρώτη φορά μετά την Γερμανική Κατοχή- επειδή -λένε οι κ.κ. του ΠΑΣΟΚ- „ο χρυσός σ΄ αυτήν την μορφή δεν ήταν εμπορεύσιμος Exclamation mark“, … έτσι αποφάσισε να „αναβαθμίσει“ ποιοτικά αυτά τα χρυσά νομίσματα και πλακίδια που αγόραζε από το κοινό και να τα μετατρέψει σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών που είναι … εμπορεύσιμες Exclamation mark “ …Το ένα τέταρτο από αυτήν την ποσότητα (20 τόνοι) αποφασίσθηκε να πωληθεί προκειμένου να επενδυθεί σε ασφαλείς τοποθετήσεις που αποφέρουν αποδόσεις από 2 – 4% (!!!!) (όπως π.χ. ομόλογα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων) έναντι της σχεδόν μηδενικής απόδοσης των τοποθετήσεων σε χρυσό (!!!!) και δεν τίθεται θέμα εκχώρησης του προϊόντος της ρευστοποίησης σε οποιονδήποτε τρίτο, η οποία άλλωστε αποκλείεται και από την ισχύουσα νομοθεσία …“ *Αυτοί οι κύριοι σήμερα, βγαίνουν και μιλάνε για „διασφάλιση της δημόσιας περιουσίας“ και „σκάνδαλα με ομόλογα“!

    82. Σκάνδαλο Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος, ο „Mr. Φρουτάκιας“, ο οποίος έπαιζε παράνομο τζόγο στο μαγαζί γνωστού τοκογλύφου των Πατρών, την ίδια στιγμή που ήταν Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής καταπολέμησης του παράνομου τζόγου!!! Όταν τον έπιασαν στα πράσα, προσπάθησε να κάνει αλισβερίσι με τους δημοσιογράφους για να μη βγουν οι προσωπικές του ενασχολήσεις στη φόρα.

    83. Τα άρματα μάχης Λέοπαρντ τα οποία η κυβέρνηση Σημίτη αγόρασε 7 (ΕΠΤΑ) φορές ακριβότερα απ‘ ότι η Τουρκία (2 δις δρχ.).
    84.Τα προβληματικά γερμανικά υποβρύχια κόστους 750.000.000.000 δρχ. (750 δις, τιμή πενταπλάσια του πραγματικού κόστους)! Η Γερμανία ακόμα πιέζει την Ελλάδα για την αποδοχή της αγοράς!

    85. Μόνο για τόκους από τα χρέη του Πασόκ, μία τετραμελής οικογένεια πληρώνει 4.000 ευρώ το χρόνο. Κάθε Έλληνας, μόνο για τόκους πληρώνει 1.000 ευρώ. Συνεπώς, κανένας Έλληνας δεν τολμά να φανταστεί τι θα γινόταν αν η κρίση είχε ξεσπάσει με κυβέρνηση Πασόκ και με τα δημοσιονομικά μεγέθη του 2004.

    86. Η επιβολή υποχρεωτικής διόρθωσης των δημοσιονομικών στοιχείων, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά πέντε φορές! Η έκτη ήταν τον Απρίλιο του 2004 και αφορούσε φυσικά κυρώσεις στα δημοσιονομικά στοιχεία που παρέδωσε το Πασόκ στην κυβέρνηση της ΝΔ.

    87. Το περίφημο «άρθρο 4» που κήρυξε «παράνομες» τις απεργίας με το πρόσχημα της εργασιακής ειρήνης για την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων.

    88. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις σε καταναλωτικά είδη πρώτης ανάγκης έγιναν μεταξύ Δεκεμβρίου 2000 και Δεκεμβρίου 2003! Ξέρετε ότι το καλοκαίρι του 2003 μόνο τα οπωρολαχανικά αυξήθηκαν κατά 36%;

    89. Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών: ένα νομικό κατασκεύασμα που εμπεριέχει ολόκληρη την κουλτούρα ατιμωρησίας και αποφυγής ευθυνών του «πανελλήνιου σοσιαλισμού» .

    90. „οι συμβασιούχοι“ : Κατά την τριετία 2001-2004 το κίνημα προχώρησε στον διορισμό 250.000 συμβασιούχων στην δημόσια διοίκηση για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, χωρίς να το επιτρέπουν τα οικονομικά δεδομένα της εποχής. Το ΠΑΣΟΚ τους διατήρησε σε καθεστώς ομηρίας, και έβαλε την επόμενη κυβέρνηση να τους μονιμοποιήσει. Πράγμα αδύνατο οπότε το ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε την κυβέρνηση της ΝΔ, ότι δεν προχώρησε στην μονιμοποίησή τους. Σύμφωνα με το συμβούλιο επικρατείας μονιμότητα εδικαιούντο όσοι υπάλληλοι κάλυπταν „πάγιες και διαρκείς ανάγκες“, δηλαδή πολλοί λιγότεροι από όσους «αφιλοκερδώς» διόρισε η «μεγάλη δημοκρατική παράταξη».
    90+1: «Σκάνδαλο Siemens» : Στα πρακτικά της δίκης για την Siemens στο Μόναχο είναι καταγεγραμμένο ότι για τις δουλειές της Siemens στην Ελλάδα δόθηκαν μίζες περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ. Μέχρι στιγμής είναι σίγουρο ότι ένα εκατομμύριο εξ‘ αυτών μεταφέρθηκε στα ταμεία του Πασόκ, μέσω Τσουκάτου.

    Σκάνδαλα ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

    2004
    
    1. Χρηματισμός στο υπουργείο Τουρισμού

    Την ιστορία έφερε στο φως ο υφυπουργός Τουρισμού, Αναστάσιος Λιάσκος. Σε συνέντευξη Τύπου που ο ίδιος συγκάλεσε, δήλωσε ότι παρέπεμψε στη Δικαιοσύνη τον διευθυντή του ιδιαίτερου γραφείου του και δύο φορές εκλεγμένο δημοτικό σύμβουλο στα Ψαχνά Εύβοιας, Ιωάννη Κεραμιδά, λόγω καταγγελίας από επιχειρηματία ότι ο κ. Κεραμιδάς ζήτησε οικονομικά ανταλλάγματα προκειμένου να διευθετήσει υπόθεσή του.

    2. Παράνομη μεταγραφή του γιου του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης

    Την παραίτησή του, υπέβαλε „για λόγους προσωπικής και πολιτικής ευθιξίας“ στον πρωθυπουργό, o Σάββας Τσιτουρίδης, μετά από ερώτηση της Συλβάνας Ράπτη στη Βουλή για μετεγγραφή „φοιτητή – υιού υπουργού της Κυβερνήσεως, για λόγους ασφαλείας, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων“. Ο εν λόγω φοιτητής, του οποίου η πρώτη αίτηση μετεγγραφής είχε απορριφθεί, επανήλθε με ένσταση, στην οποία επικαλείτο λόγους ασφαλείας, εξ αιτίας „της υπουργικής ιδιότητος του πατέρα του και σε συνδυασμό με την επικείμενη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων“.

    3. Η απογραφή που οδήγησε στην επιτήρηση

    Η διενέργεια της δημοσιονομικής απογραφής, δηλαδή της απογραφής της κατάστασης της οικονομίας, ήταν μία από τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας μόλις ανέλαβε την εξουσία μετά τις εκλογές του Μαρτίου του 2004. Η κίνηση αυτή σημάδεψε την οικονομία της χώρας και αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα από τα βασικά σημεία αντιπαράθεσης των 2 μεγάλων πολιτικών παρατάξεων της χώρας, αλλά και βάση κριτικής για πολλές οικονομικές αποφάσεις από όσες ακολούθησαν.

    4. Η πτώση του ελικοπτέρου Σινούκ

    Σε έκρηξη οφειλόταν η πτώση του ελικοπτέρου Σινούκ η οποία στοίχισε τη ζωή στον Αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας Πέτρο και σε άλλα 17 μέλη της συνοδείας του στις 11/9/2004, χωρίς ποτέ να διερευνηθεί ολοκληρωμένα το θέμα και να κατολογισθούν ευθύνες. Το πόρισμα ήταν ελλιπές και αντιφατικό και η κατασκευάστρια εταιρεία BOEING αρνήθηκε να παράσχει τα στοιχεία των πειραματικών στοιχείων του ελικοπτέρου (Crash Tests).

    2005

    5. Υπόθεση Βασικού Μετόχου

    Ανετράπη ριζικά η βασική φιλοσοφία του νόμου περί βασικού μετόχου, ότι δηλαδή όποιος έχει ΜΜΕ δεν μπορεί να συνάπτει δημόσιες συμβάσεις, αλλά και με την αυστηροποίηση των ποινών στην περίπτωση που τα δικαστήρια κρίνουν ότι υπήρξε όντως αθέμιτη επιρροή. Αντί να λειτουργεί υπέρ της αξιοκρατίας ο νόμος εξυπηρετούσε συμφέροντα τεραστίων διαστάσεων. Εντέλει ο νόμος καταργήθηκε.

    6. Ο διευθυντής του κ. Δούκα

    Ο διευθυντής του γραφείου του υφυπουργού Οικονομίας Π. Δούκα, Β. Γούλας, ήταν ο συνταξιούχος (προτού τον επαναφέρει ο κ. Δούκας) που είχε προσφύγει στη Δικαιοσύνη για τα αναδρομικά του ΛΑΦΚΑ. Ως διευθυντής, παραιτήθηκε από την ένσταση που είχε υποβάλει -κίνηση που σήμαινε ότι η επόμενη δικαστική προσφυγή συνταξιούχου που θα τελεσιδικούσε θα ήταν ύστερα από τρία ως πέντε χρόνια, με κίνδυνο να χαθούν τα αναδρομικά.

    7. Προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ

    Ο στενός συνεργάτης του υπουργού Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλου, Α. Χούπης, είχε αναλάβει επ‘ αμοιβή μέσω εταιρείας να διαμορφώσει τους όρους προκήρυξης και αξιολόγησης αιτήσεων για προσλήψεις στο Δημόσιο εκτός ΑΣΕΠ, και συγκεκριμένα την πρόσληψη 300 υπαλλήλων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

    8. Απαγωγές Πακιστανών

    Οι μαζικές απαγωγές Πακιστανών στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2005, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Λονδίνο, ήταν γεγονός και όχι «προβοκάτσια ή φάρσα», όπως είχε υποστηρίξει ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης, Γ. Βουλγαράκης. Σε αυτό το κεντρικό συμπέρασμα κατατείνει, μετά από πολύμηνη έρευνα, το πόρισμα της Εισαγγελίας Πρωτοδικών. Οι απαγωγές Πακιστανών πραγματοποιήθηκαν από όργανα των ελληνικών κρατικών υπηρεσιών, όπως δήλωσαν ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Δ. Λινός και ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών Δ. Παπαγγελόπουλος.

    9. Τα γλυκά και ο κ. Γιακουμάτος

    Στις 21 Οκτωβρίου 2005 οι συνεργάτες του υφυπουργού Απασχόλησης κ. Γ. Γιακουμάτου μπήκαν στο γραφείο του στον 3ο όροφο του υπουργείου και του έδωσαν ένα κουτί γλυκά, λέγοντάς του ότι μέσα έχει μια επιταγή, αξίας 5.000 ευρώ. Το είχε αφήσει στο γραφείο του συνεργάτη τού υφυπουργού, Γ. Ρεμπή, η 60χρονη Ελένη Βουγλάνη, η οποία παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη μετά την καταγγελία του περιστατικού από τον ίδιο τον κ. Γιακουμάτο, με την κατηγορία ότι επιχείρησε να δωροδοκήσει τον συνεργάτη του προκειμένου να τακτοποιήσει επαγγελματικά τον γιο της.

    10. Οι κουμπάροι και το καρτέλ του γάλακτος

    Οι συναλλαγές των επιχειρηματιών για τη μείωση των προστίμων τους εις βάρος των καταναλωτών, σχετικά με το καρτέλ του γάλατος που εμπλέκει και στελέχη της εταιρείας ΜΕΒΓΑΛ. Για να μειωθεί το πρόστιμο των 25 εκατ. ευρώ, έπρεπε η εταιρεία να καταβάλει το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ ως αντίτιμο. Σύμφωνα με την κατάθεση του προέδρου της ΜΕΒΓΑΛ κ. Παπαδάκη, του υπεδείχθη ότι τα χρήματα θα έπρεπε να κατατεθούν σε θυρίδα, με τραπεζική επιταγή.

    11. Παροχή κρατικής διαφήμισης σε υπόδικο

    Την παραίτηση του υφυπουργού Οικονομικών, Αδάμ Ρεγκούζα, ανακοίνωσε ο Θ. Ρουσόπουλος. Σύμφωνα με βίντεο που προβλήθηκε στην τηλεοπτική εκπομπή «Ζούγκλα», ο κ. Ρεγκούζας ομολόγησε ότι χορήγησε κρατική διαφήμιση σε περιφερειακό μέσο ενημέρωσης, στον ιδιοκτήτη του οποίου, Βασίλη Χρηστίδη, είχε ασκηθεί δίωξη για σύσταση συμμορίας και απάτη, ενώ είχε εκτίσει ποινή φυλάκισης για κακουργηματικές πράξεις και στη Δικαιοσύνη εκκρεμούν ακόμη υποθέσεις του.

    12. Παραδικαστικό κύκλωμα

    Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για εμπλοκή στο παραδικαστικό κύκλωμα κάθισαν ο πρώην βουλευτής Πέτρος Μαντούβαλος και ο πρώην πρόεδρος Πρωτοδικών Ευάγγελος Καλούσης. Ο Πέτρος Μαντούβαλος αντιμετώπισε τις κατηγορίες: ηθική αυτουργία σε κατάχρηση εξουσίας, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, απόπειρα κακουργηματικής απάτης, απόπειρα παράβασης του νόμου περί μεσαζόντων, απάτη από κοινού από την οποία η ζημιά είναι ιδιαίτερα μεγάλη, απόπειρα εκβίασης και παράβαση του νόμου περί μεσαζόντων από κοινού.

    13. Ο «άνθρωπος του υπουργού»
    Η εσπευσμένη αποπομπή του πρώην προέδρου του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, Αγγ. Οικονομόπουλου, από τον Δεκέμβριο του 2005, οφειλόταν σε επιστολή που είχε στείλει στο Μέγαρο Μαξίμου ο επιχειρηματίας Π. Εμφιετζόγλου και στην οποία, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, του απέδιδε ότι είχε ζητήσει «μίζα» για να δώσει εντολή εκταμίευσης ποσού που όφειλε ο Οργανισμός.

    2006
    
    14. Υποκλοπές Vodafone

    Το μεγαλύτερο σκάνδαλο, από την αρχή της διακυβέρνησης ως την περίοδο που έγινε γνωστό. Το σκάνδαλο των υποκλοπών έπεσε ως «κεραυνός εν αιθρία» στις 2 Φεβρουαρίου, όταν τρεις υπουργοί, σε κοινή συνέντευξη Τύπου, αποκάλυψαν κύκλωμα υποκλοπών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων σε τηλέφωνα πολιτικών -και όχι μόνο προσώπων-ένας εκ των οποίων και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

    15. Ξυλοδαρμοί φοιτητών σε καταλήψεις

    Η πρώτη συστηματοποιημένη επίθεση της Νέας Δημοκρατίας στα εκπαιδευτικά έρχεται το καλοκαίρι του 2006, με προπαγάνδα και ξύλο από την πλευρά των ΜΑΤ κατά των φοιτητών και λοιπών μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας, που εναντιώνεται στο Νέο νόμο-πλαίσιο. Οι υπουργοί Γιαννάκου και Πολύδωρας „βαρούσαν“ τα τύμπανα του πολέμου και ο υπουργός Επικρατείας Θ. Ρουσόπουλος, μαζί με την υπόλοιπη κυβέρνηση, διατηρούσε το πόστο της προπαγάνδας.

    16. Πυρκαγιές στη Χαλκιδική

    Ανεξέλεγκτες πυρκαγιές στη Χαλκιδική με απολογισμό πολλών καμένων στρεμμάτων. Η ολιγωρία του κρατικού μηχανισμού ήταν για άλλη μια φορά καταστροφική. Η έλλειψη διαθέσιμων πυροσβεστικών αεροσκαφών σε συνδυασμό με τις δεδομένες ακραίες καιρικές συνθήκες και την έλλειψη προληπτικών μέτρων, είχε ως συνέπεια να μετατραπεί σε στάχτη η Κασσάνδρα Χαλκιδικής και να χαθούν ανθρώπινες ζωές. Για άλλη μια φορά, δεν υπήρξε καμία παραίτηση, καθώς Πρ. Παυλόπουλος (υπουργός Εσωτερικών) και Β. Πολύδωρας (τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης) δήλωσαν ότι έγινε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό.

    17. Υπόθεση Ζαρντινιέρα

    Ο άγριος ξυλοδαρμός του Κύπριου φοιτητή, Αυγουστίνου Δημητρίου, μπροστά στο ξενοδοχείο ABC στη Θεσσαλονίκη από τους αστυνομικούς της ασφάλειας Θεσσαλονίκης, συγκλόνισε το πανελλήνιο. Ο φοιτητής περπατούσε σε κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης όταν δέχτηκε απρόκλητα την επίθεση αστυνομικών. Αρκετές ώρες πριν, είχε προηγηθεί πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου στην οποία όμως ο ίδιος δεν είχε συμμετάσχει. Μετά τον ξυλοδαρμό, οι αστυνομικοί δήλωσαν ότι «ο φοιτητής έπεσε και χτύπησε σε παρακείμενη ζαρντινιέρα» …Ευτυχώς ο νέος σώθηκε, αλλά με αρκετά τραύματα, ενώ οι υπεύθυνοι …έπεσαν στα μαλακά.».

    18. Ο «εγκέφαλος» και ο κ. Καλλιώρας

    Η υπόθεση του 38χρονου αποστράτου και πρώην υπευθύνου ασφαλείας του βουλευτή Φθιώτιδας της ΝΔ κ. Η. Καλλιώρα, κ. Α. Λιαρτή, ο οποίος έχει συλληφθεί ως «εγκέφαλος» της ένοπλης ληστείας της χρηματαποστολής του Καζίνου Πάρνηθας με λεία 1,5 εκατ. ευρώ, προκάλεσε ισχυρές δονήσεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Την άδεια οπλοφορίας, του την είχε εξασφαλίσει ο κ. Καλλιώρας, ως μέλους της προσωπικής του φρουράς. Ακάλυπτες επιταγές και κλοπές συγκαταλέγονται επίσης στο πλούσιο «βιογραφικό» του. Ο κ. Καλλιώρας είχε μεσολαβήσει μάλιστα και για την επαναφορά του στην Πολεμική Αεροπορία, αίτημα που απορρίφθηκε λόγω του παρελθόντος του.

    19. Ο «ψευδομάρτυρας» του κ. Μιχαλολιάκου

    Το 1999 ο τότε υφυπουργός Άμυνας Β. Μιχαλολιάκος κατηγορήθηκε για εμπλοκή σε τροχαίο ατύχημα. Ο άνθρωπος που κατέθεσε «αυθορμήτως» ως «αυτόπτης μάρτυρας» υπέρ του υφυπουργού , ο Π. Σαλούφας, αποδείχτηκε ότι ήταν συμπατριώτης και στενός συνεργάτης του από τα χρόνια της ΟΝΝΕΔ. Μάλιστα ήταν από τους πρώτους που διορίστηκαν στις 30 Μαρτίου 2004 στο πολιτικό γραφείο του Μιχαλολιάκου. Στην υπόθεση εμπλέκεται και ο διευθυντής του γραφείου του Χ. Λύτρας, ο οποίος φέρεται να ήλθε σε επαφή με τον Σαλούφα, με τον οποίο επίσης γνωρίζονταν από την ΟΝΝΕΔ.

    20. Αυτοκτονία Τσαλικίδη

    Ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Ιωάννης Διώτης αποφάνθηκε: ο θάνατος του Κώστα Τσαλικίδη, στέλεχος της Vodafone, οφείλεται σε αυτοκτονία η οποία συνδέεται αιτιωδώς με το θέμα των τηλεφωνικών υποκλοπών. Σύμφωνα με τον εισαγγελικό λειτουργό, ο Τσαλικίδης γνώριζε ότι γίνονταν υποκλοπές, στο πλαίσιο των υπαλληλικών του καθηκόντων.

    21. Εξαγορά Γερμανός από Cosmote

    «Η διοίκηση της Cosmote ενήργησε δολίως και με σκοπιμότητα, προς εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων και δη να ωφελήσει τον Πάνο Γερμανό». Σε αυτό συνηγορούν, ανάμεσα σε άλλα, οι ποινικές διώξεις που ασκήθηκαν – με αφορμή την εξαγορά της Γερμανός από την Cosmote – για τα εξής αδικήματα: Απιστία που στρέφεται κατά υψηλόβαθμων στελεχών της Cosmote, ηθική αυτουργία σε απιστία που στρέφεται κατά του επιχειρηματία, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα, χειραγώγηση αγοράς από κοινού και κατ‘ εξακολούθηση κατ‘ επάγγελμα και συνήθεια που στρέφεται κατά επτά προσώπων αντικριστών και ατόμων που εμπλέκονται με την επιχείρηση και ηθική αυτουργία στη χειραγώγηση.

    2007
    
    22. Το σκάνδαλο των ομολόγων

    Μία υπόθεση η οποία έφερε στην επιφάνεια το ζήτημα της διαχείρισης των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Βασικός στόχος του Υπουργείου Απασχόλησης ήταν να γίνονται αγορές σύνθετων και μη ομολόγων, χωρίς να υπάρχουν τα κατάλληλα πρόσωπα τα οποία θα μπορούσαν να ελέγξουν πιθανές έκνομες ενέργειες, οι οποίες σημειώνονταν, σε βάρος των οικονομικών του ελληνικού Δημοσίου. Παρά τις πιέσεις της αντιπολίτευσης και της κοινής γνώμης, ο τότε Υπουργός Απασχόλησης, Σάββας Τσιτουρίδης, δεν απομακρύνθηκε από την κυβέρνηση για το ζήτημα των ομολόγων αλλά εξαιτίας της υπόθεσης στην οποία εμπλέκονταν ο στενός του συνεργάτης Ευγένιος Παπαδόπουλος.

    23. Εμπλοκή συνεργάτη του Τσιτουρίδη με το Χρηματιστήριο

    Ο Τσιτουρίδης πρωταγωνιστεί ακόμα μια φορά με την εμπλοκή του συνεργάτη του Ευγένιου Παπαδόπουλου, στο σκάνδαλο του ΠΑΣΟΚ με το Χρηματιστήριο. Ο εφέτης ανακριτής ζήτησε το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών του Παπαδόπουλου στο πλαίσιο της έρευνας για την υπόθεση του Χρηματιστηρίου την περίοδο 1999-2000, καθώς από στοιχεία που απέστειλε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, προέκυπτε εμπλοκή του Παπαδόπουλου μέσω εταιρείας που είχε σε συγκεκριμένη υπόθεση χειραγώγησης μετοχών. Ο Καραμανλής ζήτησε την παραίτηση Τσιτουρίδη.

    24. Βαρβιτσιώτης και Μύκονος

    Στην υπόθεση της Μυκόνου εμπλέκονται ο βουλευτής της ΝΔ Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και ο πρώην ειδικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Ευγένιος Παπαδόπουλος. Η υπόθεση αφορά την αγορά εκτάσεων στην Μύκονο και τη μεταπώλησή τους αργότερα, με τη βοήθεια μιας off shore εταιρίας που έχουν ιδρύσει τα ίδια άτομα, στο εξαπλάσιο της αρχικής τιμής. Οι μεταβιβάσεις γίνονταν με προεκτίμηση της εφορίας.

    25. Πυρκαγιές στην Πάρνηθα

    Ο προάγγελος των μεγάλων προεκλογικών πυρκαγιών έγινε στην Πάρνηθα. Στρέμματα έγιναν καπνός και οι εκτάσεις παραχωρήθηκαν στο Καζίνο όπως είχε συμφωνηθεί από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Η φωτιά ξεκίνησε την Τετάρτη 27 Ιουνίου το απόγευμα. Επί μία ημέρα τα ΜΜΕ μιλούσαν είτε για φωτιά στα Δερβενοχώρια είτε ότι οι πυκνοί καπνοί είναι από την φωτιά και τα λάστιχα που καίγονται στο Σχηματάρι. Το βράδυ της Πέμπτης μεταδόθηκε για πρώτη φορά η είδηση για την φωτιά στην Πάρνηθα, τότε ξεκίνησε και η κινητοποίηση της Πυροσβεστικής, του στρατού και των δήμων, αλλά η φωτιά είχε φτάσει στο τέλος της.

    26. Φωτιές στην Πελοππόνησο/ Εύβοια

    Οι πιο αμφιλεγόμενες και πιο πολύνεκρες πυρκαγιές είναι αυτές που στιγμάτισαν την προεκλογική περίοδο του 2007 και εξαιτίας της τρομοκρατίας έδωσαν τη νίκη και πάλι στη ΝΔ. Βιβλική καταστροφή από τις πυρκαγιές στην Πελοπόννησο. Οι φωτιές σε όλη την χώρα μέσα σε ένα 24ωρο ξεπέρασαν τις 170. Εντύπωση προκάλεσε στις αρχές το γεγονός ότι μετά τις 20:30 το βράδυ ξέσπασαν 25 νέες πυρκαγιές, με δεδομένο ότι οι φωτιές ξεσπούν συνήθως την ημέρα που οι θερμοκρασίες είναι υψηλότερες και οι άνεμοι πιο ισχυροί.

    27. Τα χρέη του Αλογοσκούφη

    Ο επιχειρηματίας Βασίλης Μπρέκος είχε στείλει εξώδικο στον υπουργό Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη υποστηρίζοντας ότι στις εκλογές του 2004 η εταιρεία που εκπροσωπεί είχε αναλάβει την ταχυδρομική καμπάνια του υπουργού και ότι η εργασία αυτή στοίχισε 280.000 ευρώ αλλά δεν πληρώθηκε ποτέ. Ο Μπρέκος παρέθεσε 120 Δελτία Αποστολής στο όνομα του κ. Αλογοσκούφη και με την υπογραφή συνεργατών του που παραλάμβαναν το προεκλογικό υλικό ενώ επικαλέστηκε και τη μαρτυρία του γραμματέα της ΝΔ Λ. Ζαγορίτη στον οποίο είχε καταφύγει, στην προσπάθειά του να πάρει τα χρήματα. Ο Αλογοσκούφης αρνήθηκε οποιαδήποτε ευθύνη και γνώση του θέματος.

    28. Αναψυκτήριο ο … Μαγγίνας

    Πρόστιμο-μαμούθ, αλλά με πολλά «παράθυρα», επέβαλε η Πολεοδομία Μαρκόπουλου στο «αναψυκτήριο» Μαγγίνα στα Χατζήρια Κορωπίου. Το πρόστιμο ανέγερσης επτά τελικά παράνομων κτισμάτων που του επιβλήθηκε φτάνει στα 112.156 ευρώ, ενώ οφείλει και πρόστιμο διατήρησης ύψους 52.782 ευρώ για κάθε χρόνο από την κατασκευή τους. Αν η κατασκευή τους έγινε το 1997, το συνολικό πρόστιμο ξεπερνά τις 600.000 ευρώ.

    29. Ζαχόπουλος: Η πτώση

    Σοκ προκαλεί το απονενοημένο διάβημα του παραιτηθέντος Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού, Χρήστου Ζαχόπουλου, προσωπικού φίλου του Πρωθυπουργού. Διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων, αποχαρακτηρισμοί διατηρητέων μνημείων, παράνομοι διορισμοί, βιντεοταινίες, κομιστές dvd, και άλλα, βρίσκονται στο επίκεντρο του σκανδάλου που προηγήθηκε της απόπειρας αυτοκτονίας Ζαχόπουλου και απασχόλησε την κοινή γνώμη για πολλούς μήνες.

    2008
    
    30. To αυθαίρετο του Σουφλιά

    Χωρίς αναθεωρημένη οικοδομική άδεια έχτιζε εξοχική κατοικία στην περιοχή Θυμάρι Αναβύσσου ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς. Ο Σουφλιάς είχε αγοράσει το 1999 με τη μορφή κάθετης ιδιοκτησίας δύο μερίδια σε ακίνητο που βρίσκεται στην εκτός σχεδίου περιοχή της Αναβύσσου, καθώς και το δικαίωμα να χτίσει δύο κατοικίες συνολικού εμβαδού 122 τετραγωνικών. Η αρχική οικοδομική άδεια είχε εκδοθεί το 1989. Την άνοιξη του 2005, λίγο πριν λήξει η οικοδομική άδεια ο μηχανικός υπέβαλε αίτηση για αναθεώρηση στην πολεοδομία Μαρκοπούλου. Η αρμόδια αρχιτεκτονική επιτροπή αρχικά απέρριψε τον φάκελο, αργότερα όμως τον ενέκρινε και στη συνέχεια η άδεια προωθήθηκε για να εγκριθεί για τα υπόλοιπα τμήματά της. Χωρίς όμως να ολοκληρωθεί η αναθεώρηση το χτίσιμο συνεχιζόταν. Η πλευρά του υπουργού επέρριψε την ευθύνη στον μηχανικό.

    31. Ο Κουκοδήμος και ο κομιστής

    Κληθείς να απαντήσει στις καταγγελίες που του απέδιδαν ότι διακόμισε πρόταση του επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων, Σπ. Κλαδά, «να κλείσει η υπόθεση των 5,5 εκατομμυρίων ευρώ του Θέμου Αναστασιάδη» με αντάλλαγμα «να μην αναφερθεί το όνομά του στο θέμα Ζαχόπουλου», ο βουλευτής της ΝΔ, Κώστας Κουκοδήμος, ανεξαρτητοποιείται και προκαλεί επιπλέον «πονοκεφάλους» στην κυβέρνηση που μένει προσωρινά με 151 βουλευτές.

    32. Ηλιέλαιο – δηλητήριο

    Η υπόθεση της διακίνησης χιλιάδων τόνων επιμολυσμένου με ορυκτέλαια ηλιελαίου αποτέλεσε ακόμη μία απόδειξη για το γεγονός ότι οι Έλληνες καταναλωτές είναι ανοχύρωτοι σε διατροφικά σκάνδαλα. Στο επίκεντρο τέθηκαν η ετοιμότητα της πολιτείας και δη ο σχεδιασμός του ΕΦΕΤ.
    33. Η εξαγορά του ΟΤΕ από τη Deutsche Telekom
    Χωρίς να έχουν αξιολογηθεί όλα τα περιουσιακά του στοιχεία, ο ΟΤΕ «περνάει» στα χέρια της γερμανικής Deutsche Telekom. Εργαζόμενοι και αντιπολίτευση μιλούν για «ξεπούλημα» του κερδοφόρου ΟΤΕ και θέτουν ακόμη και ζήτημα εθνικής ασφάλειας.

    34. Ο ΟΛΠ και οι Κινέζοι

    Ακόμη μια περίπτωση αμφιλεγόμενης ιδιωτικοποίησης. Η κινεζική εταιρεία Cosco εξαγοράζει τον ιδιαίτερα επικερδή Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων του λιμανιού στον Πειραιά και πυροδοτεί τις αντιδράσεις εργαζομένων και αντιπολιτευόμενων κομμάτων. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι κατά τις ημέρες των διαπραγματεύσεων η μετοχή του ΟΛΠ εξακολουθούσε να διαπραγματεύεται στο χρηματιστήριο.

    35. Νοθεία σε αναθεώρηση

    Η αλλοίωση των ψηφοδελτίων από βουλευτές της ΝΔ, κατά τη διάρκεια διαδικασίας της Συνταγματικής Αναθεώρησης, ισοδυναμεί με παρατυπία την οποία καταγράφει βίντεο και αξιοποιεί – στο πλαίσιο της αντιπολιτευτικής του τακτικής – το ΠΑΣΟΚ.

    36. Σκάνδαλο Siemens

    H γερμανική εταιρεία Siemens δωροδοκούσε κρατικούς λειτουργούς για να επικρατήσει σε δημόσιους διαγωνισμούς. Ιδιωτικά κέντρα οικονομικής ισχύος, κοινοβουλευτικά κόμματα και παντελής έλλειψη διαφάνειας συνθέτουν το μωσαϊκό της υπόθεσης Siemens.

    37. Λευκίμμη XYTA

    Η αστυνομική καταστολή υπερβαίνει κάθε όριο. Μία έγκυος βρίσκει τραγικό θάνατο κατά τη διάρκεια των εκτεταμένων επεισοδίων στην Κέρκυρα. Οι κάτοικοι επιχειρούσαν να αποτρέψουν την εγκατάσταση χωματερής μόλις 150 μέτρα από τα σπίτια τους. Η πολιτεία «σφυρίζει» αμέτοχα.

    38. Κυριάκος Μητσοτάκης και Siemens

    Η κυβέρνηση καλύπτει το βουλευτή, Κυριάκο Μητσοτάκη, παρακάμπτοντας τα ερωτήματα τα οποία προκαλούν οι «αγορές» που πραγματοποίησε ο ίδιος από τη Siemens.

    39. Αποπομπή Ζορμπά

    «Δεν με ήθελαν ….με έφαγαν». Είναι η χαρακτηριστική αναφορά του Γιώργου Ζορμπά κατά την παραίτησή του από τη θέση του προέδρου της Εθνικής Αρχής για την καταπολέμηση της απόκτησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες. Ο άνθρωπος που είχε διερευνήσει το σκάνδαλο των ομολόγων, αποχώρησε εξαπολύοντας βολές προς τους υπουργούς Οικονομίας και Δικαιοσύνης.

    40. Το ταξίδι Λιάπη με έξοδα της Siemens

    Η γερμανική εταιρεία Siemens, πρωταγωνίστρια του γνωστού σκανδάλου, έκανε κράτηση για τον τότε Υπουργό Μεταφορών, Μιχάλη Λιάπη, για τις 16 Ιουνίου 2005, στο ξενοδοχείο Westin, της Λειψίας. Η Siemens αντιμετώπιζε ως εταιρικό της ταξίδι τη διοργάνωση της επίσκεψης, που εκπόνησε η θυγατρική της από την Αθήνα, σε Λειψία, Ζάλτσμπουργκ και Φρανκφούρτη, από τις 16 μέχρι τις 20 Ιουνίου 2005, με οργανωτή το υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας, Μιχάλη Χριστοφοράκο.

    41. Αξιωματικός της ΕΛΑΣ εμπλέκεται σε σκάνδαλο υπεξαίρεσης 700.000 για το C4I

    Αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας, μέλος της δευτεροβάθμιας Επιτροπής που παρέλαβε το TETRA και Πρόεδρος της Επιτροπής Παραλαβής για το C41 κατηγορείται από την Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων για υπεξαίρεση 700.000 ευρώ εν τη υπηρεσία.

    42. Σκάνδαλο ΟΣΕ

    Υπέρβαρες αμαξοστοιχίες με παραποιημένα παραστατικά επιφέρουν οικονομική ζημία ύψους 1.300.000 ευρώ στον OΣE. H τιμή στην οποία αγόραζαν οι έμποροι τα παλαιά σίδερα (σκραπ) ήταν πάνω από 200 ευρώ τον τόνο. Η εταιρεία στην οποία έγινε η ανάθεση καταβάλλει μόλις 57 ευρώ ανά τόνο … Υπάλληλοι του ΟΣΕ πλαστογραφούσαν τις σχετικές συμβάσεις με στόχο το κέρδος από την παράνομη μεταφορά σκραπ.

    43. Υπόθεση Παυλίδη – Χρηματισμός

    Ο εφοπλιστής, Φώτης Μανούσης, καταγγέλλει ότι χρημάτισε το περιβάλλον του Υπουργού Αιγαίου, Αριστοτέλη Παυλίδη, για δρομολόγια της άγονης γραμμής. Ακόμη μια φορά περί πολιτικής ευθύνης ο λόγος, αλλά η κυβέρνηση «κωφεύει».

    44. Σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου

    Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες και οι κρυφές διασυνδέσεις του ηγούμενου Εφραίμ συνιστούν το διαβόητο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου. Η αποκάλυψη της παραχώρησης πολλών εκτάσεων στη Χαλκιδική «ταράζει τα νερά» στη δημόσια ζωή της χώρας.

    50. Ο εκβιασμός του Εμφιετζόγλου

    Ο επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου καταγγέλλει ότι ο Γιάννης Αγγέλου, διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Πρωθυπουργού, ήταν ενήμερος σχετικά με τον εκβιασμό από μέλη του ΔΣ της εταιρείας Ολυμπιακό Χωριό ΑΕ σε επιχειρηματίες, ωστόσο, εκείνος του καταλόγισε ότι «άργησες να μας ενημερώσεις» http://forza-grecia.pblogs.gr
    http://indobserver.blogspot.gr/2013/09/1981.html#more

[1] Βλ. Δαμιανός Βασιλειάδης, Πανεθνικό – Παλλαϊκό Κίνημα, εκδ. «Γόρδιος», Αθήνα 2014, σ. 55-86. Στο βιβλίο αυτό γίνεται διεξοδικότερη ανάλυση για τα αίτια της κρίσης στην Ελλάδα.