Η Ελλάδα έχει απίστευτες ωμορφιές, που πολιτικοί λόγοι δεν αφήνουν τον Έλληνα να τις απολαμβάνει. Ίσως για να συντηρείται η σημερινή γκρίνια και μιζέρια, που τον κάνει ευάλωτο σε σοσιαλιστικές φαντασίες η στίς υποσχέσεις του Γιωργάκη για πράσινα άλογα. Κρατώντας έτσι τη χώρα σε στασιμότητα

Η Σταυρούπολη, που μέχρι το 1922 ονομάζονταν Yeniköy (Νεο Χωριό), το χωριό που γεννήθηκα, είναι ένας απο τούς ομορφότερους τόπους της Ελλάδος. Και αν δεν υπερβαλλα, θα έλεγα ότι δεν υπάρχει πουθενά ένας ομορφότερος τόπος απο την Σταυρούπολη. Στην Σταυρούπολη κοντέψαμε να πεθάνουμε απο την πείνα στην κατοχή, το χωριό βγάζει μόνο καπνα και αυτα δεν τρώγονται. Στον Νέστο, που τρέχει στα πόδια της, έμαθα να κολυμπώ, τον ίδιο Νεστο, που περάσαμε νυχτα, για να πάμε με βροχή και λάσπες στο απέναντι Μουντζουνος, όταν το χωριο έφευγε τρέχοντας να σωθεί απο τους επελαυνοντες Γερμανούς. Και τον Νέστο περάσαμε πάλι τσαλαβουτώντας, οταν στον εμφύλιο πόλεμο τρέχαμε να σωθουμε απο τους αντάρτες, δεξιούς και αριστερούς, που χτυπούσαν με τα πολυβόλα το χωριό απο πάνω. Μετά η οικογένεια πηγε στην Ξάνθη, και εγώ, μετά το Γυμνάσιο, στη Θεσσαλονίκη και αργότερα στη Γερμανία. Όμως η αγάπη μου για το χωριό είναι αστείρευτη και χαίρομαι σαν παιδί όταν το επισκεφτομαι και όταν ανεβαίνω επάνω στη Χαιντου, στο παρθένο δάσος, όπως γράφουν σήμερα, που δεν ειναι πλέον καθόλου παρθένο, γιατι ο Έλληνας δεν σέβεται αυτά που απλόχερα του χάρησε η φυση, τα καταπατά όλα, μπαίνει στο δάσος με αυτοκίνητα, στήνει σκηνές όπου νάναι, ανάβει φωτιές όπου βρει και ασχολείται με την δολοφονία της πανίδας και χλωρίδας του δάσους, που μέχρι σήμερα σώθηκε, ώς εκ θαυματος. Ελπίζω δε και εύχομαι, να μήν κατασταφεί κι‘ αυτο, όπως όλα στον τόπο μας. Η λεγόμενη Τοπική Αυτοδιοίκηση, που ενδιαφέρεται περισσότερο για τα εισρέοντα κονδύλια, πρέπει σύντομα να βαλλει φραγμό στην ανομία και την καταστροφική μανία του Έλληνα. Προτού είναι πολύ αργα.

Και τώρα μερικά κείμενα και φωτογραφιές για την περιοχή.

Πολύ πληροφοριακή είναι η ιστοσελίδα της περιβαλλοντολογικης οργάνωσης «Καλλιστώ» (http://www.callisto.gr/callisto.php)

Θαυμάσιες φωτογραφίες θα δείτε στο http://www.diafragma.gr/album/show_photo/144?album=rodopi

Απο τον Τουριστικό Οδηγό της Νομαρχίας

(http://www.xanthi.gr/index.php?tmp=2&path=1131_1176_1207) αντιγράφω:

Σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από την Ξάνθη βρίσκεται η Χώρα των αρχαίων Διών, η Σταυρούπολη. Είναι η πρωτεύουσα του σημερινού Δήμου Σταυρούπολης. Εχει αυτό το όνομα από το 1920. Αποτελεί το μεγαλύτερο και σημαντικότερο Νεστοχώρι της Ξάνθης. Για να φτάσουμε εκεί θα διασχίσουμε την Κρύα Βρύση, το Λυκοδρόμιο και θα θαυμάσουμε την φυσική ομορφιά τους. Παρθένο δάσος και δέντρα που βρίσκονται εκεί 200 χρόνια, φυσικές πηγές, παιδικές χαρές, παραδοσιακοί φούρνοι. Σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων, αφού περάσουμε την Πασχαλιά (πρώην Κοινότητα) βρίσκεται ένα γραφικό χωριουδάκι, η Δρυμιά. Στην περιοχή αυτή μπορείτε να περπατήσετε μέσα σε όμορφα δασικά τοπία και να επισκεφτείτε την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.

Για τους φίλους της φύσης και των σπορ υπάρχει η δυνατότητα για καγιάκ, ράλυ και ορειβασία. Από το ύψωμα του Προφήτη Ηλία Σταυρούπολης φαίνονται οι καμπύλες του Νέστου και τα θρακικά Τέμπη. Στο Δήμο αυτό, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης η Καλλιθέα, ο Λειβαδίτης, τα Κομνηνά, το σπήλαιο των Λιβερών, το Νεοχώρι, η Καλύβα καθώς και η περιοχή Δρυμιάς με την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Επιπλέον στην περιοχή του Δήμου Σταυρούπολης (πρώην κοινότητα Κομνηνών) λειτουργεί η οικοτουριστική μονάδα “ ΗΝΙΟΧΟΣ“. Στην ίδια περιοχή, λειτουργεί και η τουριστική μονάδα „ΝΕΜΕΣΙΣ“, ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Σήμερα ο Δήμος Σταυρούπολης απαρτίζεται από τα κοινωτικά διαμερίσματα Γέρακα, Δαφνώνα, Καρυοφύτου, Κομνηνών, Νεοχωρίου και Πασχαλιάς.

Αξίζει κανείς να επισκευθεί το Δάσος του Δρυμού (Δάσος Χαϊντούς) και τα καταφύγια στα βουνά, που βρισκονται:

Στο Λειβαδίτη 1200 μ. υψόμετρο, 50 χλμ. από την Ξάνθη. Ανήκει στον ΕΟΣ Ξάνθης. τηλ. 2541025628 και 2542031736

Στην Καλλιθέα 500 μ. υψόμετρο, 25 χλμ. από την Ξάνθη. Ανήκει στον Φ.Ο.Ο Ξάνθης, τηλ. 2541023022, 22012

Στο Δασικό Χωριό στο Δάσος της Χαϊντούς Πληροφορίες στο Δασαρχείο Ξάνθης, τηλ. 2541022669

Και ένα άλλο κείμενο για την Χαιντού απο το

http://www.goxanthi.com/index.php?option=com_content&view=article&id=9&Itemid=14

Στην οροσειρά της Ροδόπης, στα σύνορα με τη Βουλγαρία, υπάρχει το δάσος Δρυμός, γνωστό και ως Χαϊντού. Έχει κηρυχθεί Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης και έχει έκταση 180 στρέμματα, που στην πραγματικότητα δεν ξεπερνά τα 120. Η ψηλότερη κορυφή είναι αυτή του Γυφτόκαστρου στα 1827 μ. Το δάσος της Χαϊντούς είναι δάσος υψηλό και πυκνό και παρουσιάζει εικόνα σχεδόν παρθένας μορφής. Η περιοχή καλύπτεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της από δάση κωνοφόρων και φυλλοβόλων πλατύφυλλων ειδών. Υπάρχουν δάση πεύκης, οξιάς και σποραδικές συστάδες ελάτης.
Το δάσος Χαϊντούς είναι ένας επίγειος παράδεισος με θεόρατες αιωνόβιες οξιές ύψους άνω των 30 μέτρων. Εκτός από τις οξιές το δάσος έχει πεύκα, ελάτη, ερυθρελάτη αλλά και κίτρινο κρίνο που φύεται στα βουνά της Ροδόπης.

Στην περιοχή συναντά κανείς αρκετά φυτά ενδημικά της Ροδόπης, καθώς και άλλα σπάνια είδη χλωρίδας του ελλαδικού χώρου. Υπάρχουν επίσης σπάνια είδη θηλαστικών και ορνιθοπανίδας. Στη Χαϊντού υπάρχουν γυμνές εκτάσεις και λιβάδια καθώς και γυμνές ορεινές πλαγιές. Πολλά ρυάκια και μικροί ποταμοί ρέουν με γρήγορα και κρύα νερά που αποτελούν τη ζώνη της πέστροφας.

Στον δρυμό βρίσκουν καταφύγιο αρκούδες, λύκοι και ζαρκάδια. Από την δεκαετία του ογδόντα 180 στρέμματα του δάσους έχουν χαρακτηριστεί «Μνημείο της Φύσης» και είναι προστατευόμενη περιοχή. Στην περιοχή συναντά κανείς αρκετά φυτά ενδημικά της Ροδόπης, καθώς και άλλα σπάνια είδη χλωρίδας του ελλαδικού χώρου. Υπάρχουν επίσης σπάνια είδη θηλαστικών και ορνιθοπανίδας. Στη Χαϊντού υπάρχουν γυμνές εκτάσεις και λιβάδια καθώς και γυμνές ορεινές πλαγιές. Πολλά ρυάκια και μικροί ποταμοί ρέουν με γρήγορα και κρύα νερά που αποτελούν τη ζώνη της πέστροφας.