Ο δεύτερος παράνομος πόλεμος του Ομπάμα εναντίον της Λιβύης. Μια καταγραφή των εγκλημάτων πολέμου και καταστροφών των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ

Obama’s Second Illegal War on Libya. Record of US-NATO War Crimes and Destruction
Μετάφραση: Δρ. Εμμανουήλ Σαρίδης

Το 2011 ο Ομπάμα και στη συνέχεια η υπουργός Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, έφεραν την πλήρη ευθύνη για τον βιασμό και την καταστροφή της Λιβύης, μετατρέποντας την πιο αναπτυγμένη χώρα της Αφρικής σε ένα καζάνι ατελείωτης βίας, αστάθειας, αναταραχής και ανείπωτης ανθρώπινης δυστυχίας – απόηχο του συνόλου των αυτοκρατορικών πολέμων των ΗΠΑ.

Με τον πόλεμο εναντίον της Λιβύης οι ΗΠΑ παραβίασαν κατάφωρα το διεθνές δίκαιο και τους συνταγματικούς νόμους της χώρας τους επιτιθέμενοι εναντίον μιας χώρας που δεν απειλούσε κανέναν άλλο και σκοτώνοντας δεκάδες χιλιάδες άμαχους άνδρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους και αναπήρους.

Είχαν προειδοποιηθεί εκ των προτέρων για τις χαοτικές συνθήκες που θα επικρατούσαν μετά από μια επίθεση, αλλά την προχώρησαν χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Ήξεραν ότι στον απόηχό της θα ήκμαζαν εξτρεμιστικές ομάδες – το ISIS, η Αλ Κάιντα και άλλες που υποστηρίζονται από την Ουάσιγκτον.

Η Λιβύη σήμερα δεν έχει καμία κεντρική εξουσία. Με βάση την Τρίπολη κυβερνούν μαριονέττες που έχουν εγκαταστήσει οι ΗΠΑ (η λεγόμενη κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης), η οποία ελέγχει ένα μικρό μέρος της χώρας – με μια αντίπαλη κυβέρνηση στην Βεγγάζη και ανόμοιες ομάδες και φυλές που εξουσιάζουν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας.

Ατελείωτη βία, αναταραχές, ανθρώπινη φτώχεια και δυστυχία συνιστούν την καθημερινή ζωή του λιβυκού πληθυσμού – κληρονομιά της „ανθρωπιστικής επέμβασης“ και της „ευθύνης προστασίας“ της Αμερικής – μια κωδικοποιημένη γλώσσα που στην πραγματικότητα σημαίνει μια γυμνή επιθετικότητα και πόλεμο του τρόμου για την ανθρωπότητα, μια φρίκη, που κανείς δεν μπορεί να την φανταστεί αν δεν την έχει βιώνει από πρώτο χέρι .

Πέρυσι ο πολεμικός ανταποκριτής Jon Lee Anderson είχε δηλώσει, ότι „δεν είναι υπερβολή το χάος που επικρατεί στην μετα-Καντάφι Λιβύη.“ Διάφορα στοιχεία ανταγωνίζονται για την εξουσία. „Ένοπλες πολιτοφυλακές περιφέρονται στους δρόμους … περί το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας έχει καταφύγει στην Τυνησία.“ Άλλοι κοιτάζουν προς την Ευρώπη – και όταν φτάσουν εκεί, αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση και εγκλείονται σε χώρους που θυμίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Καμία χώρα δεν επιτρέπεται να επιτεθεί εναντίον μιας άλλης εκτός για αυτοάμυνα και μόνο αν αυτό εγκριθεί από τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Το 2007 ο υποψήφιος για την Προεδρία Ομπάμα, ένας προσωρινός λέκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Σικάγου, είπε τα εξής:

Ο πρόεδρος δεν έχει εξουσία βάσει του Συντάγματος να εγκρίνει μονομερώς μια στρατιωτική επίθεση σε μια κατάσταση που δεν συνεπάγεται ανακοπή μιας πραγματικής ή επικείμενης απειλής για το έθνος.

Ο ίδιος όμως βομβάρδισε τρομοκρατικά επτά χώρες και χρησιμοποίησε από την ανάληψη των καθηκόντων του τρομοκράτες μισθοφόρους για να του κάνουν την βρώμικη δουλειά του. Για τις ενέργειές του αυτές έχει πει στον κόσμο επανειλημμένα ψέματα.

Αποδείχθηκε ξανά και ξανά σαν άνομος, αδίστακτος και ένας που δεν πρέπει να τον εμπιστευόμαστε. Τώρα βιάζει την Λιβύη για δεύτερη φορά και αυτό δεν έχει καμία σχέση με την προστασία των „εθνικών συμφερόντων ασφαλείας“ της Αμερικής ή την αποκατάσταση της σταθερότητας σε μια χώρα κατεστραμμένη από τον πόλεμο – αλλά τα πάντα με την αυτοκρατορική κακία των ΗΠΑ.

Λέγοντας ο Ομπάμα, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και άλλες χώρες „ενδιαφέρονται πάρα πολύ να δουν σταθερότητα στη Λιβύη, διότι η απουσία σταθερότητας τροφοδότησε κάποιες από τις προκλήσεις που έχουμε από την άποψη της μεταναστευτικής (sic) κρίσης στην Ευρώπη και τις ανθρωπιστικές τραγωδίες που βλέπουμε στην θάλασσα μεταξύ Λιβύης και Ευρώπης“, αγνόησε την ευθύνη της Αμερικής για τη μετατροπή ενός σταθερού έθνος με μια υπεύθυνη ηγεσία σε μια δυστοπική κόλαση.

Έσφαξε ανελέητα τους Λιβύους, ισχυριζόμενος ότι «έκανε το σωστό για την πρόληψη αυτουνού που έγινε… ενός λουτρού αίματος στη Λιβύη …“

Την Τρίτη είπε ψέματα ονομάζοντας την αόριστη επιθετικότητα σε μια „αποστολή 30 ημερών“ – με το ψεύτικο πρόσχημα μιας καταπολέμησης της μάστιγας του ISIS που δημιούργησε και υποστηρίζει η ίδια η Ουάσιγκτον.

Βιάζει την Λιβύη από το 2011, ο νέος τρόμο-βομβαρδισμός συνεχίζεται εκεί που σταμάτησε νωρίτερα και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συνεχιστεί επ ‚άπειρον, ίσως με διάφορους βαθμούς έντασης, συμπληρώνοντας έτσι τις κρυφές δράσεις εδάφους των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Η θητεία του Ομπάμα λήγει τον Ιανουάριο. Αν τον διαδεχθεί η Χίλαρι, τότε αυτή μάλλον θα τυλίξει ολόκληρη την περιοχή και ακόμη και πέραν αυτής στις φλόγες.