„…θεωρώ ότι στην Γενεύη οι Αμερικανοί μαζεύουν γύρω από ένα τραπέζι τους υπάκουους υπηκόους τους για να στραγγαλίσουν τους απείθαρχους ελληνοκύπριους, να τους αφοπλίσουν αφήνοντας ανέπαφο τον τούρκικο στρατό, που σημαίνει ότι παραδίδουν το νησί μέσω της μειοψηφίας των τουρκοκυπρίων στην Άγκυρα“.

Με τον τίτλο „Όχι στο νέο έγκλημα !“ ανήρτησε ο Μίκης Θεοδωράκης στην προσωπική του ιστοσελίδα στις 23.06.2017 ένα κείμενο, στο οποίο χαρακτηρίζει τη Διάσκεψη της Γενεύης και τη συμμετοχή της Ελλάδος και της Κύπρου σ‘ αυτήν σαν ένα έγκλημα, που μπορεί να οδηγήσει σε νέα, ανεπανόρθωτη εθνική καταστροφή.

Αποσπάσματα

„…θεωρώ ότι στην Γενεύη οι Αμερικανοί μαζεύουν γύρω από ένα τραπέζι τους υπάκουους υπηκόους τους για να στραγγαλίσουν τους απείθαρχους ελληνοκύπριους, να τους αφοπλίσουν αφήνοντας ανέπαφο τον τούρκικο στρατό, που σημαίνει ότι παραδίδουν το νησί μέσω της μειοψηφίας των τουρκοκυπρίων στην Άγκυρα.
Όλα αυτά θα συμβούν στις μέρες που έρχονται, ενώ ο ελληνικός λαός θα βρίσκεται σε κατάσταση μνημονιακού λήθαργου. Μέσα σε παρόμοιες κοσμοϊστορικές ανεμοθύελλες οι Έλληνες έμαθαν να ζουν από την εποχή του Μαραθώνα ακόμα. Αλλά τότε υπήρχε ένας Μιλτιάδης και ένας Θεμιστοκλής και ένας Λαός ελεύθερος, με υψηλό επίπεδο πολιτισμού. Βλέπετε σήμερα να υπάρχει κανένας σύγχρονος Μιλτιάδης ή Θεμιστοκλής; Υπάρχει λαός όρθιος και υψηλό επίπεδο μόρφωσης και πολιτισμού; Ή τουλάχιστον ευημερίας„;

Τάδε εφη εκ καθέδρας Μίκης Θεοδωράκης, ο άνθρωπος που ξεκίνησε την καριέρρα του σαν σκαπανέας της ΕΟΝ, της νεολαίας του Ιωάννη Μεταξά, γράφοντας ποιήματα-ύμνους για τον „Μεγάλο Πατερούλη“ και την 4η Αυγούστου. Μεταπηδώντας μετά από την εθνικιστική ΕΟΝ στην κομμουνιστική ΕΠΟΝ, δε βαριέσαι, τον Μίκη τον τραβούσε ακόμη από τα νειάτα του η δράση, πήγαινε εκεί που λένε οι Αμερικάνοι where the action is – και ο παράς. Που άρχισε να ρέει πρώτα εξ Ανατολών, από την Σοβιετική Ένωση, για τις δράσεις και συμμετοχές του στις κοινωνικές αναστατώσεις του 50 και 60. Και σαν βουλευτής της ΕΔΑ, που ο ίδιος όμως αισθανόταν μέλος του ΚΚΕ. Όμως και ως κομμουνιστής ο Μίκης ήταν ένα αιρετικό άτομο, αποστασιοποιηθείς από το ΚΚΕ και πηγαίνοντας στο ΚΚΕ-Εσωτερικού (που στήριζαν τεχνηέντως – και οικονομικώς – οι ΗΠΑ, Ανγκλία, Γαλλία και Γερμανία) γιατί διαπίστωσε, ότι εκεί υπήρχαν πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες πολιτικής, κυρίως όμως πολιτιστικής φύσεως και άρα δόξα, ιδίως όμως παράς, που άρχισε να ρέει με τα τσουβάλια, όταν ξεκίνησε με τα κονσέρτα του εναντίον των Στρατιωτικών στις δυτικές μεγάλες πόλεις. Ακόμη και μετά την μεταπολίτευση, όταν έγινε Υπουργός Ανευ Χαρτοφυλακίου στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, εξακολουθούσε να το παίζει κάτι σαν αντιστασιακός, αντί, αιρετικός ή ανένταχτος κομμουνιστής. Ή σαν ιδρυτής κομμάτων (Σπίθα) ή μέντορας του Τσίπρα.

Αυτός είναι ο χαρακτήρας του μεγάλου μας Μίκη, ένα άστατο άτομο, που πάει μια εδώ, μια εκεί, ελκυόμενο όμως πάντα, όπως τα έντομα, από το φως, που για τον Μίκη σημαίνει ισχύ, δόξα και λεφτά.

Δεν θα συνεχίσω, δείτε ένα σωρό πληροφορίες για τον εθνικό μας Μίκη, που έχω γράψει εδώ στα ακόλουθα κείμενα:

Το παραληρημα του Μίκη Θεοδωράκη 11.07.2009
Μικης Θεοδωρακης: Μεγαλο ταλεντο αλλα και πολυ χρησιμος ανοητος 22.11.2009
Μίκης Θεοδωράκης: Γέρασε και μυαλό δεν έβαλε 22.11.2010
Μίκης Θεοδωράκης 31.07.2015
και
Μήνυμα Μίκη Θεοδωράκη : „Ώρα Μηδέν“ 11.02.2016